Nung nasira ang aking DVD player, walang umaamin sa bahay at sinisisi pa ang brownout. Paano na ako makakapanood nito, bwisit talaga. Ayusin nila yan, maski ang Colby kong isa nasira din daw, palibhasa alam nilang bibili ng bago kaya ganyan sila. Magdusa kayo.
Kakapeste rin ang mga miron pag nag-net ka. Bwisit na bwisit ako, lalo na mga batang yan, one of the reason why i fuckingly hate toddlers, pasensya na pero kung pwede lang makasakit sa mga yan, tatadyakan ko pa yan nang walang tigil, brutal na kung brutal, ayoko sa lahat ang nanonood pag nag Internet ako, mga nyemas kayo.
Pagaantay ng sobrang tagal, na tinubuan ka na ng ugat sa paa. Ako aminado akong late pero hindi tumatagal ng isang oras. Handa akong mag-antay nang ganung katagal pero beyond that. Bullshit, tigilan nyo ako. Mas mabuti pang wag nyo na akong kitain o kaya magbigay ng time tapos hindi naman makakapunta or magbubukas ang shop, kakapang-init ng ulo. Tagal tagal mo nagaantay na mukha ka nang tanga sa lugar na iyon.
Ayoko rin ng inuutus-utusan ako kung kaya mo naman gawin iyon. Magkukusang loob ako na gagawin iyon para sa iyo, pero kung demanding ka, papatulan lang kita at lalong aasarin. Magkaasaran at sakitan na. Hindi moko pakain para utus-utusan mo lang.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
kaloka sa rants kuya..
nakakarelate ako well, except for the toddlers hehehe...
relax! puso mo...
Trainer Y
October 12, 2010 at 10:11 AMAyos yan ilabas ang sama ng loob sa blog... para hindi magsikip ang dibdib mo, para walang ibang tao na masaktan...
EngrMoks
October 12, 2010 at 10:44 AM@yanah/mokong
hehe // minsan talaga kelangan mong ilabas para mawala // ayoko na magbigay ng names tama na ang ganitong anonymous sila
Jinjiruks
October 13, 2010 at 12:43 AM