Unspoken

It was last week na nagkaroon tayo ng pagkakataon na magkausap. As usual umabot na naman ng lagpas isang oras ang ating kumustahan sa isa't isa, ako habang may OT at ikaw may pupuntahang pagtitipon.

Me bagay na gusto ko sanang sabihin sa iyo sa araw na iyon. Na nais ko sanang magsimula tayo muli at handa akong ayusin at mag meet tayo ng halfway sa naging dahilan ng ating paghihiwalay. Pero kinabukasan bigla mo nalang sinabi na meron ka na palang iba kaya medyo ok ka na. Kaya pala sinabi mo na open ba sa pakikipagusap sa ex kahit meron kana at oo ang sagot mo pero sa palagay ko, mas mabuti nang walang komunikasyon at awkward iyon sa kinakasama mo.

Nagtanong ka sa akin kung kumusta na pakiramdam ko nung nalaman ko sa iyo ang balitang iyon. Mas minabuti ko nang hindi magsabi nang totoo na ok lang ako at normal lang. Pero hindi mo lang alam sa loob loob ko medyo nalulungkot lang ako dahil ang mga plano ko at pagaayos ng gaya ng dati ay bigla nalang gumuho at hanggang ngayon andun parin ang kirot at pag sink in ng nararamdaman ko. Parang nabaliktad ang sitwasyon natin. 

Pero kaya yan, pinatigas na ako ng panahon at malalampasan ko rin ito. Gaya ng sabi ni Adelle, I wish nothing but the best to you.