Meet the Oso-DES family!

DES Team, circa 2004

As much as I want na kasing-kumpleto sana ang makakarating sa reunion, hindi na ito mangyayari. Ang iba kasi sa kanila nasa ibang bansa na at either may work or lumagay na ng tahimik. Magiging masaya ako pag kahit isang beses umuwi sila sa Pinas para magkita-kita kami. Kahit sa darating na Kapaskuhan. Sa loob ba naman ng mahigit 2 taon na pagsasama eh kilala ko na lahat ang mga iyan. Parang star circle batch 69 ah. Hehe! Hindi mapapalitan kahit ng pera ang kasayahan ng puso ko pag naalala ko ang mga memories nung nasa kumpanya ako nina Sir Oso at Mam Mocha. Para kaming malaking pamilya sa office dahil andun ang magulang namin at ibang nakakatandang mga kapatid. Good luck to the members of the DES team!

Babay Kebo!

Von Voyage kay Kebo ang 5th generation na pusa namin (kasabay niya si Raptor) - kasama niya sa biyahe papunta sa Tita ko ang kanyang 2 anak na si Beagle at Trico. Samantalang maiiwan sa amin bukod kay Raptor sina Chester at Orange. Maraming daga kasi sa kanila at para pakinabangan naman ang mga pusa na ito. Hehe! Puro lalaki ang natira hindi ko alam kung magkakaroon pa ba ng 7th generation mula sa angkan ni Makaw!

Top Yaya Quotes

taken from Morning Rush's Daily Top Ten, can't stop laughing with matching luha pa ito and sakit ng tiyan, kudos to the rushers na nag-send ng entries! Panalo kayo, napasaya niyo na naman si Jinjiruks!

1. Frederique – We had a yaya who claimed she was being courted by a kapre in her province and wanted to take her to his kingdom. Her reason for turning down the offer to be his queen? “Kapre yun ma’am, malaki ang kwan nun! Wag na tuy!”
2. Ivan – Kid: “Yaya look, boats!” Yaya: “Dows are not boats, they’re yachts.” Kid: “Yaya, spell yachts?” Yaya: “Yor rayt, dey are boats.”
3. Sam – Woman carrying sick baby enters doctor’s office. Doc: “Bottlefed?” Woman: “Breastfed po.” (Doctors squeezes woman’s breasts repeatedly) Doc: “Ayan ang problema, wala kang gatas, eh.” Woman: “Yaya lang po ako doc! Yaya!”
4. William & Luli – The eggs that yaya bought turned out to be rotten. She stormed back to the grocery and told the vendor: “Manong, ang baho ng itlog niyo!”
5. No name – My mom asked our yaya to buy Inquirer and Star. Our yaya came back and said: “Ma’am, wala pong Inquirer kaya bumili nalang po ako ng dalawang Star!”
6. Cutie Girl – Yaya: “Huhuhu…” Ate: “O, bakit ka umiiyak?” Yaya: “Kasi ate ang dami kong pimples!” Ate: “Eh bakit ka ba tinitighiyawat?” Yaya: “Kasi po di ako makatulog sa gabi.” Ate: “O, bakit ka di makatulog?” Yaya: “Kasi po may pinoproblema ako…” Ate: “Ano naman ang pinoproblema mo?” Yaya: “Kasi ate ang dami kong pimples!”
7. Curt Smith – (Earlier) Mom: “Yaya, lagay mo yung pesto sa ref!” (Later) Son: “Yaya, nakita mo PS2 ko?” Yaya: “Nasa ref, pinalagay ng mama mo!”
8. Fuzzy Secretary – Just now my maid burned a hole in my uniform. I angrily asked her, “Paano mo naman nasunog to?” She answered: “Secret!”
9. Dew Berry – After watching a movie, our yaya blurted out: “Ang pangit naman, happy ending!”
10. Ungazz – Sir: “Yaya, gawa mo ko ng kape. Yung decaf ha!” Yaya: “Siyempre naman, alangan namang de-baso!”
11. No name – Mom: “Yaya, magluto ka na pag-alis ko ha!” Yaya: “Ano po lulutuin ko?” Mom: “It’s up to you.” (During dinner) Mom: “Yaya, bakit ketsup at tuyo ang ulam?” Yaya: “Diba nung tinanong ko kayo kung anong lulutuin ko, sabi niyo, ‘kitsup tuyo’!”
12. Aries – Our neighbor’s yaya: “Junjun, chew your mouth!”
13. Abelski – Our yaya sa sari-sari store: “Miss isang Coke in can at isang Sprite na Coke in can…”
14. Ken - SIR: “Inday, si sir mo to, nabangga kotse ko & I need cash!” INDAY: “Aru, dugo-dugo gang ka no?” SIR: “Gaga! Si sir mo talaga to!” INDAY: “Gago ka rin! Si sir ang tawag sa kin…kapkeyk…”
15. SC – I once asked my yaya where the Netherlands is located. She answered: “Diba dun nakatira si Peter Pan?”
16. No name – Ate: “O yaya, bakit ka umiiyak?” Yaya: “Ati, sabi kasi ng duktor, tatanggalan ako ng butlig!” Ate: “Eh yun lang pala eh! Bakit ka umiiyak?” Yaya: “Buti kung one lig lang, eh kung butlig, wala na kong ligs!”
17. Geyp – We saw our yaya staring intently at the orange juice bottle. Sabi namin: “Yaya, anong ginagawa mo?” Yaya: “Shhh! Nakalagay sa bote, ‘concentrate’…”
18. S44 – Neighbor’s yaya telling her ward to climb down the stairs: “Down to earth! Down to earth!”
19. Chester – My mom was going to buy our yaya a transistor radio. Before my mom left the house, our yaya said, “Ma’am, ang kunin niyo yung Ilokano ang salita ha!”
20. Astroboy – We paid for the tuition fee of our yaya’s son. So one day I was reviewing him: “The Earth is the 3rd planet from the sun. Ano ang katabi ng Mercury?” His mom, our yaya, answered: “Parang Watson’s yata…”
21. No name – Sir: “Yaya, natanggal mo yung mantsa sa barong ko?” Yaya: “Opo! Tanggal na tanggal!” Sir: “Good! Anong pinang-tanggal mo?” Yaya: “Gunting, kuya! Gunting!”
22. Ivan – Yaya to tricycle driver: “Magkano sa City Hall?” Driver: “Ikaw lang?” Yaya: “Ay bakit, hindi ka sasama?”
23. Jun13 – (Si Kuya pumasok sa kuwarto ni Yaya) Kuya: “Yaya…” Yaya: “Koya, wag po! Wag Pooooo!” Kuya: “Gaga! Uutusan lang kita!” Yaya: “Si Koya naman…nagsa-suggest lang…”
24. Mr. Perk – Kid: “Yaya, spell orange?” Yaya: “Depende. Yung kulay o yung prutas?”
25. Yñaki – Midget Yaya who was newly hired: “Suwerte po kayo, ako ang napili niyo. At least kung maibagsak ko si baby, mababa lang!”
26. Sawyer – Yaya to my brother: “Nag tothbrush ka na ng ipin?” Bro: “Siyempre, alangan namang mag toothbrush ako ng kilikili!”
27. Geyp – (after being scolded for breaking her promises): “Ma’am, hindi na po ako mangangako ulit…promise!”
28. Jose de vengenge – Yaya buys food at McDo. Crew: “Dito niyo na po ba kakainin?” Yaya: “Puwede sa table?”
29. Ivan – AMO: “Bakit namatay ang aso?” MAID: “Pinaliguan ko po ng laundry soap.” AMO: “Nakamamatay ba yun?” MAID: “Ewan ko nga po eh, pag-off ko ng washing machine patay na.”
30. Ehem - Yaya picking up the phone saying: “Hilo?” We noticed that she was holding the handset ng baligtad. We told her, “Yaya, baliktad!” Then Yaya said: “Lohi?”

source: Chico Garcia

Random Boring Post

Grabe nakaka-adik itong MafiaWars sa Facebook!
Kung sino man wala pa sa Don Ikari Family sali na kayo..

http://apps.facebook.com/inthemafia/status_invite.php?from=546584772

Pamilya Oso get together

Excited na ako mamayang hapon sa get together ng mga ex-officemates ko. Oso at Mocha ang tawag namin sa mag-asawang boss namin. Hindi ko na kailangang ipaliwanag dahil literal ito pero hindi ako ang nagbigay ng taguri nito sa kanila kundi sa mga kasama ko. Masasabi kong isa ako sa mga pioneer sa kumpanya na ito at nagtagal rin ako ng lagpas 2 taon sa kanila kaya naman napamahal na sa akin ang mga tao dito.

Plano sana ng grupo eh taon-taon meron sana. Kaya lang masyadong scattered na at paiba-iba ang schedule ng bawat isa kaya hirap hanapan ng oras. Pero marami-rami rin ang pumunta last year, puro update lang sa buhay-buhay, kung san na sila work, me mga tsismis rin kay Mocha na ngayon lang namin nalaman. Hehe!

Sana maraming pumunta mamaya. Kung pwede nga lang imbitahan ang mag-asawa eh kaso hindi naman nagpaparamdam sa amin.

Hindi na natuloy ang aming get together at nag last minute back-out dahil na rin sa lakas ng ulan at masyadong malalayo pa mangagaling lalo na't karahimihan eh sa South pa at nasa bandang North ang Trinoma. Wahehe! Next time na lang siguro!

Gintong Payo ni Pogi

Kahapon ng umaga isang malaking karangalan na makausap ko sa IM ang tinaguriang Boy Pogi ng kumpanya. Nagpapasalamat ako sa kanya sa pagbibigay ng mga motivational messages na may halo pang piraso ng kasaysayan. Tunay kang dakila sa iyong mga prinsipyo Pogi! Mabuhay ka!

5:10:12 AM: Teh Pogi: masaya mag research
5:10:18 AM: Jinjiruks: less responsiblity
5:10:32 AM: Jinjiruks: un na nga eh. kesa sa sup na mahaba pasensya dapat
5:10:40 AM: Teh Pogi: ganyan talaga
5:11:14 AM: Teh Pogi: pero pag sup ka, you'll have the ability to influence and develop people.
5:11:25 AM: Teh Pogi: mas makakatulong ka sa growth ng kapwa mo
5:11:27 AM: Jinjiruks: un nga lang dun nagkakatalo sa motive at dedication mo
5:11:31 AM: Teh Pogi: lalo na ikaw, marami kang ideas
5:11:44 AM: Jinjiruks: nde ah. common na un
5:12:17 AM: Teh Pogi: mas marami kang matutulungan, kaya always step highter
5:12:19 AM: Teh Pogi: higher
5:12:37 AM: Teh Pogi: change the world, sabi nga nila
5:12:50 AM: Jinjiruks: be the change you want to see
5:12:55 AM: Teh Pogi: kailangan ng chase manila ng "good bacteria"
5:13:39 AM: Teh Pogi: sa ngayon kasi mas marami negative vibes and poor practices
5:13:57 AM: Teh Pogi: i'm still hoping that one day, things would change for the better
5:14:07 AM: Teh Pogi: puwede ka pa rin maging sup/
5:14:22 AM: Teh Pogi: it's how you project yourself and how you work to get what you want
5:14:23 AM: Jinjiruks: hehe. wala akong pasensya sa makulit. baka sigawan ko lang mga yan.
5:14:46 AM: Teh Pogi: if that's how you want to do it to discipline your people, then do it
5:14:54 AM: Teh Pogi: walang perfect method
5:15:14 AM: Jinjiruks: hehe. auko naman ng ganung maging tyrant. mahirap mamuhay sa takot. hehe.
5:15:34 AM: Teh Pogi: hehehe. ang pilipino, dun lang nadidisiplina, eh
5:15:38 AM: Teh Pogi: di mo ba napapansin?
5:15:42 AM: Jinjiruks: sabagay.
5:15:48 AM: Jinjiruks: pro-communist pala kayo
5:15:50 AM: Teh Pogi: ganyan na kasi kultura natin
5:16:08 AM: Teh Pogi: well, communism in it's original and unadulterated form is good
5:16:21 AM: Teh Pogi: yung ideas ni karl marx
5:16:24 AM: Jinjiruks: ung communist manifesto nina stalin - mali?
5:16:35 AM: Teh Pogi: kay marx yun
5:16:35 AM: Jinjiruks: utopian society
5:16:41 AM: Jinjiruks: honga pala sowi
5:16:42 AM: Teh Pogi: binago ni stalin beyond recognition
5:16:44 AM: Teh Pogi: hehehe
5:16:51 AM: Teh Pogi: di na nga commnunism yun, eh
5:16:52 AM: Teh Pogi: hehehe
5:17:03 AM: Jinjiruks: marxism mukhang malabo lalo na't heavily influence ng capitalism ang bansa
5:17:07 AM: Jinjiruks: socialism na un dba
5:17:21 AM: Teh Pogi: yup, saka human nature talaga na maging power hungry
5:17:32 AM: Jinjiruks: power corrupts the mind
5:17:36 AM: Teh Pogi: kaya never mangyayari yun
5:17:38 AM: Teh Pogi: hehehe
5:18:19 AM: Teh Pogi: and there's no "democracy". it's just capitalism and corruption in disguise
5:18:35 AM: Jinjiruks: na-inspired lang ako sa history professor ko, sa way niya para mawala ang corruption - bloody revolution. pagpapatayin hanggang sa kamag-anak ung mga corrupt na yan para mawala na nang tuluyan.
5:18:53 AM: Teh Pogi: hehehe. ganun na nga.
5:19:02 AM: Teh Pogi: i would agree
5:19:43 AM: Teh Pogi: pero, kung iisipin mo, hindi na mawawala yan, kasi that's part of human nature
5:20:05 AM: Jinjiruks: hehe. deception. kung bakit naging succesful ang modern man.
5:20:15 AM: Teh Pogi: that's how man has been, that's how man will be
5:20:47 AM: Teh Pogi: people will live and die experiencing the same amount of greed in the world
5:21:32 AM: Teh Pogi: kahit sinong santo ang umupo sa puwesto, magiging corrupt din sooner or later, unless he gets murdered before that happens
5:22:37 AM: Teh Pogi: kaya i need your help in spreading good bacteria.
5:22:42 AM: Teh Pogi: we need to start here
5:22:44 AM: Teh Pogi: hehehe
5:22:53 AM: Jinjiruks: amen. mahirap mag "culture" niyan
5:23:06 AM: Teh Pogi: mahirap.
5:23:18 AM: Teh Pogi: kasi yung mga ni-culture ko na iba, naging bad bacteria na rin
5:23:21 AM: Jinjiruks: kung gugustuhin naman ng tao magbago nasa kanya iyon
5:23:50 AM: Jinjiruks: wala lang tayong disiplina sa sarili kasi
5:25:09 AM: Teh Pogi: tayo ang didisiplina
5:25:13 AM: Teh Pogi: di pa huli

Eto na naman ulit

Naiinis na ako sa sarili ko kung bakit sobrang hina ng immune system ko na kaunting kain lang ng bawal na pagkain eh aya't dadapuan na naman ng paborito kong sakit - tonsilitis/sore throat.
Ewan ko ba, nung dayshift naman ako hindi naman ako ganito. Marahil dahil na rin sa puyat/kulang sa tulog kaya madaling dapuan ng mga ganitong sakit. Hindi ko na alam ano pa ang ire-resetang gamot sa akin this time.

Magaling na kasi ako after a week, kumain lang nung isang araw ng minatamis na saging at hindi na naulit iyon pero heto masakit na naman ang lymph nodes ko at kung hindi lang dahil sa Difflam eh mahirap na namang lumunok nito. Pero nung umakyat ako sa taas eh iba yung Doktora na naka-assign sa araw na ito. Naiinis lang ako kasi hindi man lang niya sinalat yung parteng namamaga sa leeg ko at tiningnan lang ang aking tonsil at sabi niya na hindi pa naman daw swollen. Ewan ko - bukas na lang ako papa-check-up ulit kasi hindi ako kumbinsido sa check-up niya.

Sana nga lumipas lang ito na parang hangin lang na dumaan. Talagang forever na akong hindi pwede kumain ng matatamis at inuming malalamig. Kawawa naman ako. Huhu!

Tarorot

Got this horoscope from Dale, hindi naman ako naniniwala sa ganito pero hindi naman masamang gawing reference na rin. Totoo kaya ang nilalaman nito. Na-miss ko tuloy si Zenaida Seva sa kanyang quote, "Hindi hawak ng mga bituin ang ating kapalaran - gabay lamang sila, meron tayong free will gamitin natin ito.."

Pisces

You need a partner more than you might realize. Living in your own world can be gratifying, but life is so much easier when you have someone to take care of the annoying things that make up your daily routine. Your Cancer and Scorpio friends understand you well, and you can laugh and cry together as you go to the heights and depths of your emotions. When you need a partner who will keep you grounded, though, it's best for you to look to Virgo. This born organizer will respect your feelings, but also help you take care of some basic business. Your most difficult match is Libra -- because of your mutual distaste for decision-making, getting things done will require adult supervision.

MRT Peeps

Kanina habang sakay sa MRT. Hindi ko maiwasang pansinin ang mga tao sa paligid habang binabagtas ko ang daan papasok sa Ayala. Hindi po ito panlalait, as much as possible yung pinakamalapit na paghahambing lang sa pagmamasid ko.

- Yung matabang lalaki na nasa harap ko na nakahawak sa railings. Iniisip ko Diyos ko po, ayoko umabot sa ganitong laki. Hindi maganda at prone to cardiovascular disease. Saka mahirap kaya magpa-sadya ng damit na ganun kalaki.

- Lalaking katabi ko sa kanan na puro crater naman ang mukha. Siguro kung pinuputok ko ang bulutong ko dati sa mukha baka yan din ang itsura ko ngayon, buti na lang at hindi ko ginawa masyado yun (kaunti lang naman).

- Naka-blue poloshirt na kita naman ang tiyan. Hehe! I have to admit ganyan ako talaga kaya minsan puro inhale lang ako pag maraming tao para hindi masabing ganun na kalaki ang aking tiyan.

- Naka-yellow jacket na geek. Medyo hawig niya yung officemate ko dati na nasa isang TV station na ngayon. Akala ko nga siya iyon, hawig lang pala. Baka mapahiya lang ako pag nilapitan ko pa siya. Kahit malaki rin siya. Nadadala naman niya at cool lang siya sa porma niya.

- Naka-polo at black slacks. I have to admit na medyo ayoko nang balikan ang ganun pananamit. Pero pag no choice talaga eh wala naman akong magagawa. Pero bagay naman sa kanya.

- Babae na may himulmol ng tela ang bag niya. Hindi niya siguro napansin pero mukhang masisira na ang shoulder bag niya.

- Pinaka-agaw pansin kanina eh ang harutan at tsismisan ng 2 lalaking medyo nasa gitna ng cab. Mukhang taga Accenture, nasa green poloshirt kasi nung isa na incidentally eh kapareho pa kami, akala ko nga taga Chase rin. Pero in fairness me mga panakaw silang holding hands ah. Ang sweet nung dalawa na minsan napapatingin na lang ang iba.

Sensya na po, wala lang magawa nung panahon na iyon. Kaya napansin lang ang mga tao sa paligid!

Hirap Matulog

Kakainis panahon ngayon ah. Sobrang init. Advice kasi sa akin ni Sir Sims na para hindi ako antukin sa gabi eh. Huwag muna ako matulog agad and around noontime daw ako matulog para mga hapon eh gising na ako and ready to go na sa gabi. Kaso nga sobrang init pag tanghali lalo na't umaabot na sa 35-36 degrees ang init ng katanghalian. Kahit nakatutok na sa akin ang electric fan at nasa maximum na siya. Hindi pa rin ako makatulog. Bukod pa sa ingay ng TV. Kaya minsan naliligo muna ako ulit bago matulog para kahit papano maibsan ang init at pawis na nararanasan ko. Ayun kahit papano naman at around 1pm nakakatulog na ako at magigising ng 5pm. 4-hour sleep everyday. Grabe na ito. Sana nga tanghali na lang nag-uulan hindi ganitong mag-gagabi na kung san eh papasok na ako.

Reminisce: Teh PS Boys

Nung napanood ko sa MMK last May 15 ang tungkol sa kwento ng mga pagkakabuo ng barkada dahil sa isang sports. Nakaka-relate ako dito sa istorya na ito at nanariwa na naman ang mga alaala ng pagkakabuo din ng PS (Playstation) Boys.

Taong 1999 nang mabuo ang samahan na ito. Nagsimula siya sa isang munting gaming shop na pinapatakbo ni Cyril (Master namin),4th year high school palang kami nun. Nalaman lang namin ang shop na ito mula sa kasama namin sa CAT-1 na sina Rene, Billy at Abundio (miyembro). Sa una, wala pang Playstation sila nun - ang nilalaro palang namin eh 3DO, Atari etc. lalo na yung Yuu-Yuu-Hakusho na laro na iyon. Naadik masyado si Angelo. Tama lang ang laki ng gaming area at ang bahay naman nila ang nasa bandang likod nito. Nasa harapan siya ng highway kaya hindi mahirap hanapin.

Nang dumating ang Playstation dito na nagsimula magtipon-tipon at hanggang kalaunan eh nagkakilala ang magkakabarkada. Maraming laro ang bumulaga sa aking mga mata nung panahon na iyon. Iba siya, hindi kagaya nung nakasanayan na nating mga arcades, famicom/snes etc. Mas maganda ang graphics at sound niya. Mahilig pa naman ang grupo sa RPG kaya madalas ito ang nilalaro doon.

Teh PS Boys (circa 1999)

Naalala ko pa ang first impression ko nung makita ko sila at ilang mga detalye sa mga PS Boys..

Cyril aka Master - nakita ko na siya dati nung nasa 2nd year palang ako, sinabihan pa nga niya ako dati na baka maduling ako dahil ang lapit nang tingin ko sa test paper ko, ayoko ko kasi pakopya nung panahon na iyon. Matinik sa chicks, pugeh kasi eh. Pero pagdating sa game especially RPG matinik ito at ang human guide ng lahat. Talagang pagpupuyatan niya ang isang game at lahat ng mga minute details uusisain niya. Ang may-ari ng shop. Ang pinaka-adik sa grupo. Ang strategist. Determinado pati na rin sa real world.

Angelo (Breath of Fire game specialist) - kababata ko mula grade 3, siya ang dahilan kung bakit adik ako sa video gaming ngayon. Kagaya ni Cyril, ilang beses niyang uulitin ang isang game para lang makumpleto ito. Hindi siya magdadalawang-isip na simulan ulit pag alam niyang may mali siyang nagawa. Breath of Fire fan dahil halos buong PS life niya ginugol niya sa larong ito. Piggy Dragon na nga siya. Joke! Sobrang tahimik. Hindi marunong magalit. Madalas magyaya sa pagkain. Wala kang maririnig na reklamo sa kanya.

Rene (Resident Evil game specialist) - nakilala ko lang ito noong high school lalo na sa CAT-1 year namin, co-officer ko. Ito loyal ito sa iisang laro pag natapos saka lilipat ng ibang game. Mahilig sa mga mecha, survival horror games. Hindi ko kaya maglaro kagaya ng Resident Evil na iyan, gusto ko kasi kontrolado ko ang laro hindi kagaya nito na equal chance lang kayo ng kalaban, at strategy ang kailangan para maka-survive sa game. Nanginginig na ang kamay ko nang masubukan yan kaya give up na ako. Natatawa lang ako pag naalala ko pag Boss part na eh sigaw kami nang sigaw dahil nga diba hinahabol siya lalo na nung big alligator sa sewers, nataranta rin si Rene dahil sa ingay namin. Eventually nag-shift rin si Rene sa mga mecha na game lalo na sa Super Robot Wars.

Factor (GameShark master) - si Mike pero mas gusto naming tawagin siya sa surname niya. Pag name nita paguusapan iisa lang ang nasa isip namin "Cheater', wahaha! wala lang, simula nang maimbento ang GameShark, Codemasters at mga cheats online. Asahan mo laging updated dito lagi si Mike. Nagpapa-print pa yan ng mga codes para para may compilation siya. Kalaban na mortal ni Cyril na anti-cheat moral. Verstatile itong si Mike kahit sang laro pwede siya kasama ng Cheats niya. Hehe! Wala ring katapusan ang motormouth chakra nito pag nag-kwento. Dynamic duo kami niyan lalo na sa mga green jokes. Ahaha! Kami kasi ang joker sa magkaka-berks kaya hindi masaya pag wala si Factor.

Abundio - itong si Adar (surname), minsan lang ito pumunta sa shop, usually weekends lang. May ibang motibo ito kaya naglalaro kina Cy eh, yung kapatid nitong si Cristalyn. Pareho sila ni Angelo nun na nagka-interest sa kapatid ni Cy. Yung tipong bibili pa ng barbeque na tinda nila para mapalapit lang. Hehe! Sorry mga dudes trabaho lang ito. Wala masyadong genre itong si Adar basta kung ano ang gusto laruin sige lang kahit natapos na ng iba halos. More on PC games kasi siya. Seryosong tao ito. Pero madalas sumasama rin sa mga kalokohan.

Billy (Gundam Boy) - actually Ryan ang name niya at ung Billy eh contraction lang ng surname niya na mahirap ispelengin. Pamoso ito sa pagdadala ng pink na japanese-type bike sa shop kasi naghahatid siya ng food sa mother niya na may puwesto sa palengke. Merong nunal sa baba na kung san pinapahaba niya ang buhok niya sa parteng iyon. Baka nga iyon ang sikreto ng kanyang lakas. Haha! Isa pang tawag namin sa kanya eh Buraot master kasi kahit overtime na siya eh sige laro pa rin. Hindi na madalas nagpapakita o sumasama sa grupo ito lalo na't busy sa palengke.

Marami pang ibang nagpupunta sa shop na ka-berks namin pero hindi gaano kalapit sa circle namin. Kasama ko pa nga minsan kapatid ko at kay Factor sa shop minsan. Andun dun si Jerry (aka Jr) na makulit na bata simula noon pa. Malaki na nga at manong na ang dating batang makulit na ito. Si Boss Tammy - hindi ko na nakikita ito dahil siguro me sariling PS na rin nung panahon na iyon. Si Thomas na kaibigan ni Rene na minsan dumadalaw rin para maglaro. Andun din ang pinsan ni Cyril na sina Van at Jay na nakikigulo minsan pag weekends.

Marami nang napagdaan ang PS Boys sa hirap at ligaya. Maski sa panahon ng bagyo sige punta pa rin kami kahit walang kuryente andun pa rin kami at naglalaro ng board game. Minsan tinuturing na naming 2nd family sina Cy lalo na ang kanyang pamilya dahil welcome kami lagi sa kanila. May tipong magluluto pa kami ng pancit canton sa kanila. Lalaro ng board games. Makikipagusap sa mga kamag-anak nila. Siyempre hindi naman habam-buhay andyan ang PS. Dumating ang araw na nawala na ang popularidad nito at napalitan na naman ng mga online games sa PC. Nevertheless hindi na mawawala ang pagsasamahan na pinagtibay na ng panahon. Kung ano kami dati. Ganun pa rin kami ngayon.

Moncrastination

Yesterday. Punta sa haus nina Cyril. Usual aabutan ko na naman na naglalaro ng PS3 niya. He's playing Eternal Sonata. Medyo nagsasawa na ang mokong sa action/simulation kaya back into RPG na naman siya. Medyo Ok na ang graphics pero napa-wow ako nung makita ko ang Assassins's Creed. Parang real-time movie na nilalaro mo. Marami pa siya games pero I didn't bother to see it kasi nagmamadali ako at may hiniram lang ako sa kanya.

Nanghihinayang lang din ako at hindi ako nakabili ng PSP nung mga panahong may pera ako na pambili. Bored na kasi minsan ang life at hindi ako nakakapaglaro lately ng mga games. Para malibang man ako kahit sandali. Pero wala na akong magagawa andyan na iyan eh. Hehe! Hindi ko alam kung may budget pa ba ako sa ganyang gadget.

Sumasakit na naman ang ulo ko sa gastos. Ngayong may 2 akong pinapaaral sa high school at ilang taon mula ngayon eh mag-kolehiyo na. Then monthly gastos pa sa mga utilities. Hindi ko na alam kung paano pa pagkaka-syahin ang pera ko. Mukhang sa kanila na lang dumadaan palagi at hindi ko na nabibigyan ng reward ang sarili ko na ako naman ang nagpakahirap mag-trabaho.

Buong araw wala akong ginawa kundi humiga sa sofa namin at manood ng TV, tapos matulog, tapos kumain. Buhay-tamad na naman. US Holiday kasi at mamayang gabi pa ang pasok ko. Natulog nang maghapon hanggang gabi. Nagising na lang ako bandang hating-gabi na at usual tinapos ko na ang 1-month in the making na pagbabasa ng "Neanderthal". Hindi ko masyado nagustuhan ang story kahit medyo inclined ito sa arhaeology which is my dream jon. Sawa na kais ako sa ganitong warfare. Ok na sana ang expedition. Pero eto ang central theme ng story eh. Ang Khodzant Enigma which is the story/metaphor kung bakit nag-fail ang mga Homo Sapiens Neanderthalis against sa Home Sapiens Sapiens. It's because of deception. Mas matalino at deceiving ang modern humans compared sa Neanderthal man.

Salamat nga pala sa mga nagbigay ng kanilang mga saloobin tungkol sa aking entry kahapon. Gumaan po ang akin pakiramdam nang malamang na sang-ayon kayo sa aking naging pasya. Siguro nga aantayin ko na lang siya kung darating man siya o hindi. Ok lang siguro.

By Myself Again

May 24. Went to SM Fairview to meet Chiny. Watch ng movie "Night at the Museum 2". The movie was Ok but mas maganda ang first movie. Stroll sandali. A little chit-chat about updates sa buhay, work and plano sa relationship. Kumain sa Greenwich. Stroll again. Hindi alam ano pag-uusapan. Recalled hours ago, when i texted an officemate about not being happy anymore on a relationship. We share the same situation. Matagal ko nang iniisip ang relationship namin kung may patutunguhan ba. Hindi siya nagsasalita for a couple of minutes nang makitang mukhang galit ako sa kanya.

Sabi ko ayoko ng ganito - oo nang oo ka lang, hindi mo ako sinasalungat. Ayoko nang ganun. Parang manika tingin ko sa relationship natin na ako na lang palagi ang in-control. Pakiramdam ko hindi na rin ako happy. Pinilit kong mahalin siya sa pag-aakalang natuturuan ang puso na magmahal. Pero nabigo ako. Mas may bigat sa akin ang "mahal ko" factor dahil masaya ako kahit hindi ako alam ang kalalabasan. We went to Robinson, stroll again - hindi nawala ang tension. Hanggang sa napag-desisyunan na umuwi nalang kami. Wala akong lakas ng loob para sabihin na ayoko na at makikipag-break na ako. Dinaan ko sa text.

Umabot hanggang gabi ang usapan. Alam ko - ako ang may problema. Mahal niya ako at marami na siyang plano sa aming dalawa pero hindi ko siya magawang mahalin. Hindi ko sadyang saktan siya pero in the long run kami rin pareho ang masasaktan dahil mas atatched na siya sa akin. Kailangan kong gawin ito kesa mabuhay na hindi masaya at magsisisi sa huli. Kahit masakit, masaya ako sa desisyon ko. Nag-text siya kanina. Napag-isip-isip rin niya na pwede pa naman kaming maging magkaibigan ulit kagaya ng sinasabi niya nung kami pa. Pabor ako sa suggestion na ito.

Nakakapagod na minsan ang maghanap sa taong handa mong ibigay ang lahat nang higit pa sa iyo. Para akong guinea pig na pinag-eeksperimentuhan ng tadhana. Hanggang kailan ako paasahin sa ideyang darating pa ang taong hinahanap ko sa buhay. Sabi ng iba, choosy daw ako at mataas ang standard o hindi nag-eexist ang taong hinahanap ko. Hindi naman sa ganun. Hindi naman ako magandang lalaki para mamili. Pero kung pipili ka na rin lang dun na sa taong gusto mo talaga at masaya ka sa piling niya. Hindi ko na alam kung puro divert na lang ba ang gagawin ko at magpapaka-busy sa trabaho at sa ibang bagay para malimutan na ang paghahanap ng kasama sa buhay. Tanginang buhay ito.

Assassin's Creed 2 Trailer (PS3)

Inspired again

thanks ulit DK, kahit retire ka na sa blogging world - hindi mo pa rin binubura ang blog mo at dahil diyan marami ang na-iinspire sa entry mo everytime they try to read it again and again. Hindi ako magsasawa sa mga entries na nakalagay dito. It always remind me to cheer up and think positive despite sa mga obstacles/problems/frustrations etc. na pinagdadaanan ko ngayon..

"And as we lay together, our skins still touching, telling tales of the days that passed by when we were apart, my mind drifted to the coming year. For I know there will be challenges that we will face. We will have our share of arguments, even fights that we will need to mend. But then, here we are. After fourteen months. Still together. Still getting stronger. So I hold his hand and said to myself that no matter what, I will not let him go. No matter what.

...

I don’t believe in horoscopes or in fortune telling. But that should not hinder me from hearing what they have to say. “Keep an open mind” I always say. But of course, I always trust my heart. A great general once said “My greatest advantage is that I know my enemy.” I guess I’m thinking on the same line as he did. But nevertheless, I will follow my heart. And my heart tells me that no matter what, I will not let this relationship falter. I love MB so much it hurts."
-14, DK's The Love Room

Teh Hayden-Katrina GoogleTrend

panahon na naman ng sex video scandal, hindi na talaga mawawala sa kultura ng mga Pinoy ang pagiging curious sa bagay na iyan, makikisakay lang ako sandali sa Hayden-Katrina scandal ayon sa GoogleTrends, biglang angat ng search keywords tungkol sa dalawang kontrobersyal na personalidad..

search word "Hayden Kho", simula nang makilala si Dr. Hayden bilang boypren ni Dra. Belo nakilala siya ng mga tao, patunay lang dito ang pag-angat ng mga keywords sa last half ng 2008 at ngayong nasasangkot na naman siya sa isang malaking scandal bumulusok paraas ang mga taong naghahanap ng mga links niya sa Internet.


search word: Katrina Halili, matagal nang kilalang sexy actress itong si Katirna, mula pa sa panahon ng pictorials niya sa mga men's magazine. Kagaya ni Dr. Hayden biglang taas din ang search words niya ngayong taon na ito dahil na rin sa sex video na kumakalat ngayon.

Maagang Kabwisitan Part 2

Green light for 15 seconds. Pesteng driver ka. Saka ka pa bumili ng lighter at namili ka pa ng kulay nito samantalang hindi ka naman naninigarilyo. Sinayang mo ang oras ko. Nagmamadali pa naman ako dahil Friday ngayon. Bwisit ka.

He Says

- Nagato, #447 "Believe", Naruto Shippuden (from right to left)

50 Bagay Tungkol sa aking Sarili

dahil system down at petiks mode kami natapos ko na rin ang mahabang serye ng katanungan ukol sa inyong linkod, tanda ng walang magawa na naman, sana next time my 100 na tanong naman o kaya 500 questions para matagal-tagal bago ma-post. mega-umay siguro iyon panigurado!

1. WERE YOU NAMED AFTER ANYONE? Hindi ko po alam, basta iyon na lang ang pangalan ko bigla. Hindi nga ako junior eh, yung sumunod pa sa akin ang naging junior. Pero pwede na rin. God's Peace in German.

2. WHEN WAS THE LAST TIME YOU CRIED? Senti ako masyado me mga bagay na nakakapag paiyak sa akin, madalas naiisip ko iyon habang nakasakay ako sa jeepney at nakatingin sa kawalan.

3. DO YOU LIKE YOUR HANDWRITING? Hindi eh, parang kinahig ng manok, kaka-PC ko hindi ko na alam kung paano magsulat. Poor me!

4. WHAT IS YOUR FAVORITE LUNCH MEAT? Chix Lever. Haha! At saka tuyo. Basta masarap ang sabaw.

5. DO YOU HAVE KIDS? Pedophile ako! Masarap pag bata, matamis-tamis.

6. IF YOU WERE ANOTHER PERSON WOULD YOU BE FRIENDS WITH YOU?I dunno, hindi ko maintindihan ang tanong mo.

7. DO YOU USE SARCASM? Ibang GASM ang alam ko eh.

8. DO YOU STILL HAVE YOUR TONSILS? Dude, kakatapos ko lang magka-tonsilitis hehe. Ayoko mawalan please lang!

9. WOULD YOU BUNGEE JUMP? Pwede kung safe ang area.

10. WHAT IS YOUR FAVORITE CEREAL? Rice cereal iyon diba? hay nako sinubukan ko yung Quaker Oats hindi ko type ang apple flavor, matamis masyado. Leche!

11. DO YOU UNTIE YOUR SHOES WHEN YOU TAKE THEM OFF? Yan nga ayokong sapatos ko, kaya yung binibili ko ung aalisin mo na lang agad.

12. WHERE IS/ARE YOUR FAVORITE PLACE(S) TO VISIT? Hmm. Syempre Romania dahil gusto ko mapuntahan ang place ng historical Dracula, sa Palawan ang last frontier ng Pinas, sa Davao City para mabisita ko naman yung sinilangan ko.

13. WHAT IS YOUR FAVORITE ICE CREAM? Hmm, Double Dutch, ChocoMint, Triple Choco.

14. WHAT IS THE FIRST THING YOU NOTICE ABOUT PEOPLE? Siguro yung mukha nila lalo na ang mata nila. Pati na rin ung hinaharap nila sa baba. Haha!

15. RED OR PINK? Fenk! Akesh!

16. WHAT IS YOUR LEAST FAVORITE THING ABOUT YOURSELF? Maarte ako talaga sa pag-aabang ng masasakyan, ang tagal bago ako makasakay ng sasakyan. Mabilis akong mapikon. Mahilig akong magse-senti ngayong mga panahon na ito.

17. WHO DO YOU MISS THE MOST? Si ano. *sigh* miss ko na siya. Kung malaya ka lang, liligawan kita kahit ilang beses mo akong bastedin. Ok lang sa akin. Masaya naman ako dahil mahal ko.

18. DO YOU WANT EVERYONE TO COMPLETE THIS LIST? Oo naman.

19. WHAT COLOR PANTS AND SHOES ARE YOU WEARING? Khaki maong pants and black shoes.

21. WHAT ARE YOU LISTENING TO RIGHT NOW? Bawal sa office eh. Hindi naman ako ganun kahilig sa mga ganyan. Siguro mga game/anime music pa.

22. IF YOU WERE A CRAYON, WHAT COLOR WOULD YOU BE? Green-minded.

23. FAVORITE SMELLS? Smelly feet. Hehe! Wala nman. Gusto ko ung sa Coolwaters.

24. WHO WAS THE LAST PERSON YOU TALKED TO ON THE PHONE? Hmm. tagal-tagal na rin bago ako nakagamit ng phone. siguro si Bampira o kaya si Keith.

25. DO YOU LIKE THE PERSON WHO SENT THIS TO YOU? Hindi naman send eh. Kinuha ko lang kay Eric, ang daming eric sa blog ko. 3 na sila ngayon.

26. FAVORITE SPORTS TO WATCH? Not into sports. Kung yung cybergames eh sports eh din un na. Pero mas gusto ko panoorin yung aquatics. Siyempre alam mo na ano makikita dun.

27. HAIR COLOR? Plain Black.

28. EYE COLOR? Black or Brown hindi ko alam eh, tingnan mo na lang.

29. DO YOU WEAR CONTACTS? Not a chance.

30. FAVORITE FOOD? Chix Lever pa rin haha. Pero kung sa matatamis. Yung Leche Flan. Yum! Pati na ring halo-halo na siksik sa mga sangkap.

31. SCARY MOVIES OR HAPPY ENDINGS? Pareho, mas gusto ko pa nga namamatay ang bida. Hindi yung magtatagumpay siya.

32. LAST MOVIE YOU WATCHED? Watched ba saan? Kung sa movie eh yung panget na Asian Horror na they came, mas Ok pa yung Unborn at Hauntings in Connecticut. at kung sa TV naman eh halos Anime DVD panood ko ngayon, yung Sands of Destruction hindi ko pa natatapos.

33. WHAT COLOR SHIRT ARE YOU WEARING? Black of course.

34. SUMMER OR WINTER? Hay naku, Lord please naman, pagalawin niyo na ang Pinas pataas, palayo sa equator para naman maranasan namin yung 4 Seasons na kagaya sa Japan. Huhu!

35. BOXERS OR BRIEFS? Hindi ako sanay sa boxer kasi pakiramdam ko nakahubad ako. Hehe! Pero mas ok wala na lang para diretso na agad. Hekhek!

36. HUGS OR KISSES? Mas gusto ko gawin. Hug mo ko muna sa likod then kiss ko sa batok then sa cheeks, then sa lips. Uyy!

37. FAVORITE DESSERT? Leche Flan pati yung Brazo de Mercedes.

38. MOST LIKELY TO RESPOND? Huh? Hindi ko gawain ngayon ang mag-tag kasi hindi nama n sila sumsagot. Sayang ang effort and energy. Har har!

39. LEAST LIKELY TO RESPOND? Kulit mo, nasa #38 ang sagot. Do i have to repeat myself again?!

40. WHAT BOOK ARE YOU READING NOW? Hmm. Puro ako mga conspiracy theory books eh lalo na yung kay Dan Brown at Steve Berry.

41. WHAT IS ON YOUR MOUSE PAD? Libag ng kamay ko.

42. WHAT DID YOU WATCH ON TV LAST NIGHT? Kagabi? Wala eh kasi nasa work ako that time.

43. FAVORITE SOUND(S)? Kundiman, zarzuela. Joke! Mga mellow, senti, pop-rock at minsan classical.

44. ROLLING STONES OR BEATLES? Nothing beats the Beatles.

45. WHAT IS THE FARTHEST YOU HAVE BEEN FROM HOME? Hindi ko alam eh, malayo na ba ang Dagupan at Nasugbu?

46. DO YOU HAVE A SPECIAL TALENT? Wala ata eh. Speech defect meron pa. May rhotacism po ako. Hindi naman ako ma-ARTe.

47. WHERE WERE YOU BORN? Davao City.

48. WHOSE ANSWERS ARE YOU LOOKING FORWARD TO GETTING BACK?Ang kulit mo, second time na iyan. Asa naman na gagawa ng ganyan ang crush ko. Hindi naman mahilig iyon sa mga ganitong kalokohan.

49. WHAT IS THE CRAZIEST THING YOU HAVE EVER DONE? Iyakan ang taong hindi naman ako mahal. Peste siya.

50. HOW DID YOU MEET YOUR SPOUSE/SIGNIFICANT OTHER? Hmm, siguro sa blog din, hindi na ako magsasabi kung sino. Invoking my right against self-incrimination.

Swine Flu Effect

Nasan ka na?

Dear MM,

Ilang buwan na ang lumilipas at wala pa rin akong balita kung ano na ang nangyayari sa iyo, kung asan ka na, kung bakit hindi ka nagpaparamdam. Alam ko kasalanan ko na hindi nasagot agad ang tawag mo sa telepono, nagpumilit ka pa nga na sandali lang iyon pero hindi ko nasagot sa pag-aakalang ibang tao ang nasa isip ko noong panahon na iyon. Kung nasagot ko sana ang tawag mo hindi ako magtatanong nang ganito. Kung nasaan ka man, sana OK ka lang diyan. Pag may oras ka na lang o pagkakataon kausapin mo ako. Alam mo naman ang mga contact info. ko. Malabong mabasa mo ito dahil hindi ka naman nagbabasa ng blog.

Sumasaiyo,
Jinji

Maagang Kabwisitan

Kanina pagsakay sa jeep papuntang MRT. Ok na sana eh, na solo akong uupo sa harapan na katabi ng driver nang sumingit itong matandang ito; samantalang sobrang luwag naman ang upuan sa likod. Ayoko pa naman na may katabi sa unahan lalo na't ang init-init ng panahon tapos tatabi ka pang matanda ka. Ako may respeto ako sa matatanda pero sa mga ganyang kaso lalo na't pinapaiksi niya ang aking pasensya. Pawisan ako habang binabagtas ang ruta papunta sa MRT habang itong katabi ko pa-presko lang. Imbes na hindi ako pawisan na nagpupunta sa MRT, pati polo ko basa sanhi na lang ng init na rin ng ulo ko. Alam ko hindi big deal sa iba iyon pero sa akin malaki eh. Medyo nag-cool down na rin ako papuntang office at kakalimutan na ang eksenang iyon.

Kabataan Party-list

Be part of the change you want to see. For details click here.

Currently

Currently Reading (books):
Neanderthal (John Darnton) - ongoing
Deception Point (Dan Brown) - done

Currently Watching (anime):
World Destruction: The Six People that will Destroy the World (13 episodes) - ongoing
Darker than Black (25 episodes) - done

Currently Playing (OG):
4Story, Exteel Online, World of Warcraft - planned
GaiaOnline / Mafiawars (Facebook) - ongoing
Angels Online, Cabal Online - retired

Chase Post Labor Day Highlights

Anime: Darker than Black

In Tokyo, an impenetrable field known as "Hell's Gate" appeared ten years ago. At the same time, psychics who wield paranormal powers at the cost of their conscience also emerged. Hei is one of the most powerful of these psychic agents, and along with his blind associate, Yin, works for one of the many rival agencies vying to unlock the mysteries of Hell's Gate.

Director: Tensai Okamura
Studio: Bones
Run: April 5 2007 - September 28 2007 (25 ep.)
Manga: 2 volumes
OVA: Beneath the Fully Bloomed Cherry Blossoms


Review:

Darker than Black is an arc-based series, much like Studio Bones’ previous production of Tenpou Ibun Ayakashi Ayashi. The setting is quite different, though. Instead of the Tenpou-era, this one plays in modern-day Tokyo in an alternate universe, where strange humans with supernatural powers, calling themselves contractors live amongst humans. For once, their purpose isn’t to destroy mankind, but to just carry out their job. And that’s the beauty of this series.
Darker than Black is about the relationship between your job and your own instincts. All the characters in this series are adults who are just trying to survive in a dark and gritty environment, with pressure coming from both enemies and superiors. The interesting thing about the contractors is how they’re able to make rational decisions, regardless of their emotions, making this quite an intelligent series. Organizations have many layers and characters have often subtle motives.

The powers of these contractors are just like the setting: full of creativity. In this series, the people with the strongest powers are actually the weakest, because these don’t leave any room for strategies. The story also knows how to use its characters, where every major character gets at an arc dedicated to him or her for development and background information. There is just one issue with the ending: the creators got too ambitions and tried to stuff too much in the final episode, making it end up rushed.

There’s one more problem, one that many other arc-based series suffer from as well (for example Ghost Hunt, Ayatsuri Sakon): the quality of the different arcs fluctuates heavily, and you’ll never know when an arc will turn out great or just good. The best episodes of the series are because of this not among the final ones, but episodes 13 and 14. These were simply perfect, with some of the best minor villains I’ve seen in a long while. The successive arcs were good as well, but none of them really lived up to the same quality, unfortunately.

Still, despite this, Darker than Black is a definite recommendation for anyone, looking for a story aimed at adults. There’s enough action, and yet the action is not of the brainless kind you see in Tengen Toppa Gurren Lagann. It knows how to build up the individual stories for each arc very well with nearly all of them having satisfying climaxes, and this is definitely one of the more intelligent series that came out in the past spring-season. And let’s not forget Yoko Kanno, who composed the soundtrack for this series. Her style may be a bit more subtle than say, Yuki Kajiura, but it fits the series perfectly.

-credits, Star Crossed Anime Blog

Am Ok

Last Sunday, kagaya ng Saturday, pahinga mode pa rin ako. Iba nga lang ang sleep pattern ko dahil na rin sa pag-inom ko sa meds ko. The usualy read ng books, watch ng TV, rest again - take ng meds. Went to a net cafe para i-update ang sarili ko sa online world. Umuwi rin ako ng maaga dahil nararamdaman kong malapit nang umulan nung oras na iyon. Ang sarap talagang matulog lalo na't umuulan. Pero syempre hindi ka rin makakatulog nang maayos lalo na't wala pang ginagawang action tungkol sa clogged drainage sa area namin. Kaya imbes na at peace ka maamoy mo na naman ang burak sa labas na nag0eenjoy na naman ang mga bata sa paglalaro despite sa sobrang duming tubig na nilalaruan nila.

Kanina, nagpunta kina Rene para upload ang mga pics for our Post Labor Day presentation. Kakagulat lang kasi 3 megapixel na iyon pero more than 1MB pa rin ang size ng mga pics so pinaka-resize ko ito para mabilis i-upload sa mga social network sites kung saan me account ako. Usap lang nang kaunti tungkol sa kung anung balita sa mga ka-berks pati na yung nalalapit na ToyCon sa 2nd week ng June. Aside sa pag-akyat sa bundok kasi isa pa itong bonding event namin na wala namang ginawa kundi magpa-picture lang sa mga cosplayers. Umuwi na rin ako 45mins after and hindi na ako dumiretso sa net cafe since tinatamad na ako at medyo mainit na. Pag-uwi sa haus, sinaway ko na naman ang sarili ko, kumain ako ng matatamis pero sabi ko sa sarili ko, ngayon lang naman at hindi na iyon mauulit.

Pag naliligo ako pag hinahawakan ko leeg ko, parang napaka-sensitibo na ito at parang nagre-react na ang buong katawan ko lalo na dun sa part ng mga lymph nodes. Hehe! Sabi ni Doktora pag puro tonsilitis mas mataas ang chance na magkaroon ng heart complications. Sana naman hindi ito rheumatic heart disease na nararamdaman ko, sana nga simpleng acid reflux lang ito kagaya ng dati. Magbabasa na naman ako nga mga medical articles about this. Lalong naging health conscious na ako ngayon lalo na sa oral care. Sa ngayon back to normal na ang tonsil ko at kasing-kulay na siya nung malapit sa area niya. Sana tuloy-tuloy na ito at iwas na talaga sa matamis, malamig at mainit.

Bedrest and more rest

Pagkauwi ng Sabado ng umaga, pinahinga ko na ang katawan ko hanggang gabi. Nagigising lang ng ilang minuto para inumin ang mga gamot na nireseta sa akin. Grabe ang presyo ng mga gamot na iyon natapyas agad yung pera kong naipon. Ayoko pa naman na nasasagad ako dahil ako rin ang nahihirapan. The usual lugaw diet na naman ang binigay sa akin dahil sobrang sakit talaga pag lumulon ka. Kahapon nang umaga patuloy pa rin ang lagnat, pangangatog at tonsilitis ko, nung uminom na ako ng meds kasama na rin ang lozenge pagdating ng bandang hapon medyo bumuti na ang pakiramdam ko. Hanggang pagdating sa oras na ito. Kahit papano Ok na ako. Next time hindi ko na papalyahin ang pag-inom ng gamot dahil ako lang ang napapahamak kapag bumalik ang sakit mo na mas kailangan ng mas matapang (at mas mahal) na gamot bago pa sya mawala sa sistema ng katawan mo.

During rest period, wala akong ginawa kundi humiga lang sa aming sofa, manood ng TV saglit, tulog na naman, kain ulit, basa ng books, tulog ulit, kain etc. Hehe! Napag-isip-isip ko rin na talagang magbabago drastically ang diet/eating habits ko simula nang magkasakit ako twice sa ganitong throad infections. Kahit medyo mahilig ako sa matatamis ngayon medyo dadalang na ngayon at hindi ma muna ako iinom ng malamig or sobrang init na inumin. Ayoko na bumalik ulit itong tonsilitis na ito dahil kapag pauli-ulit pa siya ayokong humantong siya sa tonsilectomy o pag-tanggal sa tonsil. Mas maraming disadvantage dahil magiging mas prone ako sa bacterial/viral attacks.

Iniisip ko lang sana worth yung pagpasok ko ng Friday ng gabi dahil kahit may lagnat ako eh pumasok pa rin ako para lang makapag-perform sa amin presentation. Of course papasok pa rin ako sa Monday kahit may tonsilitis pa ako. Bibisita na rin ako sa company doctor namin para i-assess ang status ng condition ko.

MAC Team Labor day presentation

Am Sick Again

I really thought it was over. But then again, eto na naman siya. Nagbabalik ang aking sakit na hindi mo alam kung sore throat, tonsilitis or kung ano na. Nung una na resolve na siya at yung sirang ngipin ang culprit. After a week. Got better. Nakakakain na nang maayos. But all of a sudden kaninang umaga, naramdaman ko na naman siya. Ang pakiramdam na mahirap lumunok. At first akala ko dahil lang sa hindi ako uminom masyado ng tubig kaya natuyuan ang throat ko pero mula nang nagising ako kanina. Lumala na siya at masakit na siyang ilulon. Hindi na ako nakakain sa bahay dahil wala akong gana. Uminom na lang ako ng tubig and take some medicines. Nag self-medicate na naman ako. Pag nag persist na naman siya, i think i should see a doctor right away. Ayoko naman umabot sa puntong tosilectomy na ang gagawin.

Eto despite na may slight fever, dahil professional ang inyong linkod. Pumasok pa rin ako. Parang Biyernes Santos ang itsura ko kaya siguro pinagtitinginan ako ng mga tao. Mamaya aakyat na naman ako sa clinic para magpatingin na naman at ano na naman kaya ang sasabihin niya this time. Lalo na wala na akong sirang ngipin. I bet paracetamol lang. Ayoko na nang laging ganito. Hindi ko alam anu ang problema bakit nagkakaganito ako.

Stress? Baka nga lalo na't kelangang maghabol dahil nasa hulihan na naman ako. Hindi na rin ako masyado nangingiti or tumatawa unlike nun sa dayshift pa. Hindi ko naranasan na magkasakit. Dito lang. Nagipon-ipon na siguro ang mga stress factors at hindi na naagapan ng katawan. Hehe!

Environment? Hindi ko alam kung sa bahay ba ito. Makalat kasi sa bahay at burara mga tao dun. Tapos si papa may sakit din. Kailangang i-quarantine este sanitized pala yung bahay. Gusto ko na talaga bumukod para hindi na ako nahihirapan sa paguwi lalo na sa oras na nga ng pagpapahinga mo eh nasa kalsada ka pa at nagbi-biyahe.

Eating Habits? Dahil siguro sa pagkain ko ng matamis kaya bumalik na naman ang sakit ko. Alam mo naman na yung matatamis eh peborit ng mga bacteria. Sa totoo lang indirectly nakatulong itong sakit na ito sa pagbaba ng aking timbang. I dunno kung maganda ba iyon pero from 70kgs bumagsak siya sa 60 na lang. Puro lugaw nga ako nung may sakit ako. As much as possible iwas na sa prito at gulay na dapat. Hayz gusto ko gulay pero sana yung mukhang masarap naman.

Lablayp? Ahehe! Kawawa naman ako walang nag-aalaga sa akin. Hehe! Sinisi yung lovelife na wala namng kinalaman. Hayz hindi naman ako nagbibilang ng mga nagawa ko sa iyo pero pakita mo naman na you really give a damn to care for me. Nagsasawa na ako na puro text na lang ang ginagawa natin. Hindi ko rin sinabi na tawagan mo ako maya't-maya. Gusto ko lang na maramdaman talaga na mahalaga ako sa iyo. Sa akin na lang iyon kung sino man siya and 'wag ka nang mag-reply sa blog at sa usual text na naman. I'm sorry kung nasasabi ko sa iyo ito lalo na't hindi maganda ang aking pakiramdam. Pakiramdam ko kasi nag-iisa na naman ako. Kung nasan nasa low spirits ako, wala ka naman. Hindi ko na kailangang sabihin pa kung ano ang dapat mong gawin - alam mo na dapat iyon.

Random Boring Post

Where in the world is there an island on a lake on an island on a lake, on an island on an ocean?

Gearing up for Friday

In preparation to our Post Labor Day Celebration. Everyday eh talagang naglalaan ang team ng kahit isang oras para mag-meeting tungkol sa aming presentation. In fact kami lang nga sa nightshift ang magkakaroon ng presentation and the rest puro dayshift na. Malaking challenge ito lalo na't maraming team ang maglalaban para naglalakihang pa-premyo. Nag-delegate na ng mga gagawin ang bawat isa.

Sir Sims/Garry - Music

Jinji/Te Bebe - Props, Choreo

Irene/Grazie - Props, Special Effects

Good luck na lang bukas ng gabi sa team namin! Wahaha!

My Latest Addiction

Migs, ikaw ang may pakana kung bakit bumalik ako sa GaiaOnline.

Payatas Rants

"Two things are infinite: the universe and human stupidity; and I'm not sure about the universe.”

-Albert Einstein

Kung hindi ka nga naman minamalas eh unang araw mo ng pagbalik sa office. Maaga ka na ngang umalis kesa sa nakasanayan. Tapos maabutan mo lang sa kalsada - buhol-buhol na trapik. Hindi naman ganun kalakas ang ulan nung oras na iyon at hindi ganun ka-grabe ang trapik pag dumadaan ako. Sa mga palaging dumadaan sa Payatas Road (former Manila Gravel Pit Road, daan na nagdudugtong sa Montalban at sa Quezon City), mula sa Violago Homes hanggang sa Purok V ang haba ng trapik na tumagal nang lagpas 30 minutos, nag-doble-doble na ang lane ng pa south at north bound. Bwisit talaga ang pangyayari kanina. Ayoko nang maulit pa ito. Isa sa pangunahing dahilan eh ang sobrang baba ng lugar na malapit sa Empire East Land na naipon lahat ng tubig doon at abot hanggang binti kaya naman maraming tumitirik na sasakyan pag naabutan ang makina nila. Dumugtong pa sa problema ang paboritong gawin ng mga trapo na yan.

"Pwersahang sirain ang kalsada o lagyan ng panibagong drainage kahit maayos o hindi naman kailangan para makakuha ng budget/pondo para dito ngunit sub-standard naman ang ipapalit, kaya umiikot lang ang siklo ng pagkasira ng daanan.."

Mga peste kayo. Ginagawa niyo lang na parang kendi ang pera ng taumbayan. Mga ningas-kugon - sinumulan niyong butasan iyan tapos iiwanan niyong nakatiwang-wang iyan. At sino ang nagdurusa ang mga dumadaan sa kalsada lalo na ang mga pasahero na nagbabayad ng tax para pa-sweldo lang sa inyo. Dapat sa inyo ibaon na kayo diyan sa hukay para magtanda kayo. Mga bwiset.

Jowktaym: Nagbabagang Balita

* Dalawang kalbo,nag-sabunutan.

* Capt. Hook dumaan sa Quiapo, pinirata!!

* Palaisdaan, nasunog!!

* Tahanang Walang Hagdan, inakyat!!

* Bakla sumali sa away, napasubo!!

* Bagong tuli nagyabang, lumaki ang ulo!!

* Unanong madre, napagkamalang penguin!!

* Bulag nakapatay, nagdilim daw ang paningin!!

* Iceman nanood ng porno, nag-init!!

* Tindera ng suka, tinoyo!!

* Teacher nagkamali, tinuruan ng leksyon!!

* Lolo naakusahang nang-rape, pero sa korte....biktima ayaw tumayo!!

* Eroplano nag-crash, lahat ng pasahero namatay sabi ng mga survivor!!

* Basurero nagsampa ng kaso, binasura!!

* Dahil may reklamo, eskwelahan ng mga bingi nag-noise barrage!!

* Tubero, nagka-tulo!!

* Lalaki natagpuang pugot ang ulo, inaalam pa kung buhay!!

* Barbero tumestigo sa krimen, ayaw paniwalaan!!

* Misis ng photographer, nakunan!!

* Tindera ng tubig, namatay sa uhaw!!

* Kaso ng pilay, nilalakad!!

Balita sa Nayon

Balita sa Nayon series eh tungkol sa kung anu-anong kaganapan ang nangyayari sa aming munting bayan ni Bernardo Carpio na kung tawagin ay puting kabundukan na mas kilala sa tawag na Montalban na Rodriguez na ang bagong pangalan bilang pagbigay-galang sa Ama nito na si Sen. Eulogio "Amang" Rodriguez.

Last month natunghayan ng aking mga kababayan ang pagbubukas ng Montalban Town Center. Sa wakas sibilisado na ang aming lugar at may ganito nang istraktura na nakatayo. Maraming tao ang nagpupunta ngayon kahit alam naman nila na mas mahal ang Robinson kesa sa SM when it comes to Supermarket thing. Maski ako hindi pa nakakapunta sa lugar na iyon. Sa tapat naman niya me bago na namang gusali na ginagawa. Kagaya ng sa Town Center namin ang dami na namang haka-haka na lumalabas. Makro, Puregold at kung anu-ano pa. Pero sabi nila SaveMore daw iyon (subsidiary ng SM) to compete sa Robinsons Supermarket na nasa loob ng Town Center.

Days ago lang. Nagkaroon na naman ng taping ng mga action star sa lugar namin. Starring suspended Mayor Ping Cuerpo against Acting Mayor Jonas Cruz siyempre laman na naman ng dyaryo at ibang media yung balitang showdown na ito. Hindi na nga ako nagugulat at sanay na rin ako. Mahirap na magsalita lalo na't wala ako sa position para magsabi kung sino ang tama. Pera sa basura at quarry na naman ang issue at wala nang iba.

Nakakahiya taga Montalban pa naman ako pero ni minsan hindi pa ako nakakapunta sa Avilon Montalban Zoological Park. Siguro pag tinopak ako at niyaya ng ibang mga kakilala eh makakapunta na rin ako kahit 3 blocks away lang ito kung san kami nakatira. Nakaka-miss magpunta sa Wawa Dam, last time na punta ko dun eh last year kasama si Kuya Al. Hindi na kasi kami masyado nagkikita ngayon at ayoko naman na mag-isa lang na pumunta. Napurnada rin ang balak naming magkakabarkada na mag-outing man lang dito dahil na rin sa ibang hindi maipaliwanang na kadahilanan. (Mahiwaga!)

As usual kaunting-kaunti na lang. Makikita niyo na ako sa TV Patrol o kaya sa XXX tungkol diyan sa bulok na drainage system namin sa subdivision namin. Tuwing napapalakas ang ulan at tumataas ang tubig. Laging baha sa amin at abot ng binti na. Buti sana kung tubig-ulan lang eh kaso parang burak sa baho sa pinagsama-samang tae ng aso, pusa, daga at kung anu pang di-kanais-nais na basura ang makikita mo habang mga bata sa amin masayang nagtatampisaw na hindi iniisip kung anong magiging sakit ang makukuha nila sa ganun kaduming baha. Umabot pa sa puntong pumasok na sa bahay namin at naglimas pa kami ng tubig matapos tumila ang ulan. Pesteng drainage talaga yan. Matagal nang nirereklamo iyan wala pa ring solusyon. Inaantay pa nilang ma-media pa sila bago gumawa ng action.

Riyaliseysyons

Mula nang magkasakit ako nang matagal. Marami akong napag-isip-isip. Kahit hindi ganun kalaki na idea. Pero napapagod na akong sumalungat sa agos. Gusto ko nang magpadala na lang kung san niya ako gustong dalhin.

Lalo na sa pagbabayad ng pamasahe. Ayoko nang makipagtalo pa kay manong drayber. Kung san na lang siya masaya kung magkano ang sukli pag buo ang binigay ko dun siya. Kasi sa piso madalas nakikipag-away pa ako lalo na't matagal na naman na ganun siya at hindi pa nagtataas. Kaya mas mabuting barya talaga ang ibigay mo para walang angal.

Sa team naman namin. Ayoko na ring maging middle man nila regarding sa ibang issues na sa amin na lang siguro at mabuti pang wag nang talakayin. Matanda na sila para dun. Alam na naman nila kung ano ang mas nakabubuti. Kapakanan ng nakararami o ang sa kanila lang.

Nang dahil sa bagang

Kahapon pinaalis ko na ang primary reason kung bakit ako nagkakasakit nitong nakaraang mga araw. Ang sirang ngipin (at bagang pa siya). Akala ko nga hindi na ako pauunlakan ni Doktora dahil Sunday nun pero nagbakasakali pa rin ako na baka pwede pa. Tumawag ako, andun daw siya up to 5pm. Naligo lang ako sandali at pumunta na sa kanyang clinic.

Binigyan ako ng mini-lecture ni Doktora regarding sa issue sa ngipin ko, yung structure nito at yung physical aspect niya. Para daw akong bunny dahil sa cleft yung ngipin at yung lower part eh nakapaloob at hindi pantay sa taas. Binigyan niya na rin ako ng oral prophylaxis bago niya isinagawa ang extraction. Maraming anaesthesia siyang nilagay bago tuluyang binunot ang aking molar tooth. Masakit pa rin kahit manhid na siya. Pero naalis rin sa wakas.

Nagpabili na ako ng gamot sa aking kapatid dahil nag-uulan pa at mukhang akong engot na nakanganga habang naglalakad pauwi. Walang tigil kasi pagdurugo kaya naka-ilang bulak ako. Hindi ako nakakain nung gabi na iyon at naiinis ako sa kapatid ko na nagluto pa siya ng adobong atay ng manok na favorite ko tapos hindi ko naman makakain. Asar! Kaya juice at tap water na lang ako hanggang sa makatulog ako.

Hindi ko alam pero bakit masakit parin ang aking lymph nodes kagabi kahit naalis na ang sanhi nito. Siguro paunti-unti na lang ang pag-alis ng mga pathogens sa kanyang sistema. Nag-file na ako ng SL dahil hindi ako pinayagan ni Mama na pumasok dahil baka ma trauma yung area na inalisan ng bagang.

Salamat talaga kay Doktora Genette na para ko nang nanay, siya lang kasi accredited ng HMO sa area namin kaya sa kanya ako nagpapalinis ng ngipin. Nanghinayang nga siya na sayang ang dental fillings ko last year dapat nagpalagay na daw ako para bago na naman ngayon.

Salamat rin sa ibang friends ko maging ka-officemate/blogmates at kung anu pang mates na yan for your prayers and support lalo na kay Zwei touched naman ako nilagay mo pa sa YM status mo iyon. hehe! Pati na rin kina Bampira etc. Miss you Chiny. Kahit nasa malayo ka - pero sana andyan ka para alagaan ako. Wag ka na mag-comment mag-text ka na lang.

Sa ngayon sana patuloy na ang paggaling ko. Ilang VL at SL na rin kasi ang na-charge dahil sa sakit na ito. Buti naman at hindi siya swine flu. Wahaha! Excited na akong pumasok.

Random: Yay! Grade A License

Clip: Rammstein - Du Hast

dedicated to Sir Sims, a Rammstein hardcore fan. Hindi ko ma-imagine na baka isa sa group presentation namin itong video na ito. Waa!

Du Hast
Rammstein
Sehnsucht

Du
Du hast
Du hast mich

Du
Du hast
Du hast mich

Du hast mich
Du hast mich gefragt
Du hast mich gefragt
Du hast mich gefragt und ich hab nichts gesagt

Willst du bis der tod euch scheidet
Treu ihr sein fr alle tage...

Nein

Willst du bis zum tod der scheide
Sie lieben auch in schlechten tagen....

Nein


(Translated)

You have

You
You have
You have me

You
You have
You have me
You have asked me
You have asked me
You have asked me
And I did not say anything

Will you until death does sever
Be upright to her forever

No

Will you til death be her rider
Her lover too, to stay inside her

No

Ang sakit-sakit

Pasensya na po sa lahat kung hindi ako nakapag-post ng ilang araw. Dahil na rin po sa nagpatuloy pa rin ang aking karamdaman na nag-udyok sa akin na lumiban sa trabaho sa loob ng Huwebes at Biyernes. Sabi ko sa sarili ko, parang sinasabi ng katawan ko na pahinga na siguro ito dahil hindi pa ako nakakapag-pahinga nang totoo dahil tuwing weekends eh may pinupuntahan pa po ang inyong lingkod. Sa kabutihang palad naman eh medyo Ok na po ako. Nag self-medicate lang po ako at kumain ng prutas kasama na rin ang vitamins. Tingnan ko na lang kung hindi ka pa gagaling. Next week balak kong pabunot na ang ngipin ko, marahil isa ito sa dahilan kung bakit namaga ang aking kulani na naging sanhi ng lagnat at pagkahilo ko. Pasensya na at hindi na rin ako nakapunta sa blog summit dahil na rin sa sakit na "katam" kaya eto hindi na ako magpo-post ng mga ganyan na hindi naman ako makakapunta. Iyon lang po at sana may nakaalala man lang sa akin nung mga panahong may sakit ako. Parang testing na rin kung sino ang pupunta pag na-ospital or sa lamay ko.

Teh 5th Philippine Blogging Summit

Morning session:

9:00 - 9:15 Invocation, National Anthem, Welcoming Remarks
9:20 - 9:40 Blogging 101 (Micaela Rodriguez & AJ Matela)
9:45 - 10:05 Photo Blogging 101 (Faith Salazar and Fritz Tentativa)
10:10 - 10:25 Break
10:30 to 10:50 Video Blogging 101 (Azrael Coladilla and Kring Elenzano)
10:55 - 11:15 Mobile Blogging 101 (Edwin “Ka Edong” Soriano)
11:20 - 11:40 Do’s and Don’ts of Blogging 101 (Benj Espina and Juned Sonido)
11:45 - 12:05 Blog Promotion & Traffic Generation Strategies 101 (Winston Almendras and Coy Caballes)
12:10 - 1:00 Lunch break

Afternoon session:

1:00 - 1:20 Legal issues in Blogging (Atty. JJ Disini)
1:30 - 2:15 Preparing Bloggers for the 2010 Elections- COMELEC on Blogging & Bloggers (Dir. James Jimenez, COMELEC-EID Director)- Citizen Journalism for the 2010 Elections (Oliver Robillo, NAMFREL Chairman - Davao City)- The Bloggers Election Handbook project release (Janette Toral)
2:30 - 3:30 Blog Advertising Situation in the Philippines (Mannix Pabalan - AyosDito, Kristine Mandigma - Philippine Online Chronicles, Laszlo Lim, Business Development Head - Yehey, Jayvee Fernandez and Eric Ramirez)
4:00 - 4:15 Break
4:15 - 4:45 Blogging to the Next Level (Fitz Villafuerte and Anton Diaz)
4:55 Raffle & Group picture taking

7:00 pm onwards After-Event Party



for more info. please visit the official website

Unwell Again

Not feeling well right now. Pero kelangang pumasok. I dunno if this is tonsilitis or sore throat. Hirap lumulon. Nung umaga ko pa naramdaman ito bago ako matulog. Aside from that, merong slight fever and a tingling sensation on my right ear and hand na parang nangingilong ngipin. I wish someone would hug me right now. Aalagaan ako habang me sakit. Yung papakainin ka. Babantayan ka. Ngayon lang ako nagkasakit ulit after a long time. Kaunting tubig, rest at medicine lang siguro ito.

Went to the clinic kanina lang. Hindi daw sore throat or tonsilitis iyon. Yung sa nodules eh baka sa ngipin daw. I really don't know kung dun ba talaga since me isang sirang ngipin ako pero hindi naman umabot sa ganito. Binigyan lang ako ng Paracetamol and try to gargle ng Antiseptic solution. *sigh* Ayoko talaga ng ganito. Sana maging Ok na ako mamaya.

Nag-research nang kaunti. Swollen lymph nodes. Particulary the cervical lymph nodes. Pareho lang sinasabi nila. Rest. Take medicines lalo that alleviates pain and fever. Usually mawawala na siya in a week or two. Kung hindi gaano kalala yung infection. Ayoko naman mag Doctor Quack dito basta bahala na. Obserbahan ko muna. Right now - ganun pa rin ang fever at masakit paring lumulon.

While surfing the web, saw the site (owned by Berne Guerrero) with a mini-directory of Bloggers. And the list of 366 Pinoy Bloggers by Wangbu. Thanks guys! Appeciated!

Care to Joke?

Isang araw may babaeng labas ang boobs. Pumasok siya sa mall. Kaya't tinawag siya ng guwardya.

Guwardiya: Maa'm, maa'm labas po ang boobs nyo!
Babae: Ay putcha! Naiwan ko ang baby ko sa bus!

***

Honey sunduin kita

BF-Sunduin kita maya, bubusina nalang ako kpag nasa harap na ako ng bahay nyo.
GF-Ok, sige anong dala mong sasakyan?
BF- Wala busina lang !

***

Sa waiting shed..
(Isang madilim na gabi sa waiting shed)

Mama: Miss 'wag kang kikilos nang masama
Miss: B.. Ba.. Bakit?!



Mama: Bad yun!
(oo nga naman)

***

Children's Party
Tagpo sa isang party..

Nanay: O ayan anak, may sindi na ang mga kandila, pero bago mo hipan eh pumikit ka muna at mag-wish!
(Pumikit ang bata at pagkatapos ay hinipan ang kandila)

Nanay: Anak, ano ba ang wish mo?
Anak: sana po sa Birthday ko next year, meron ng CAKE.

AkoMismo.org

He Says

"There's a reason why people say we shouldn't expect too much, no one wants to see someone they care about end up disappointed. We instinctively act to protect our own from being hurt, and do what we can to make the right choices for people we love. But the reason we have expectations in the first place, is because we want to aim as high as we can. Because when you love someone, there's no limit to what you can accomplish."
-Matt, Kyle XY / Re-quote XP's How I Wish entry

Simels and Us

Kaninang umaga. Napag-desisyunan ng team na dumaan sa YellowCab malapit sa PeopleSupport for early breakfast ng pizza. Medyo umuulan pa nung oras na iyon, sana hindi magkasakit paguwi. Kaunting chit-chat and tawanan. Then after an hour umuwi na rin kami and parted ways. Sabay-sabay ang 3 bugoy na sumakay ng jeep (Buendia imbes na Ayala). Habang nasa loob ng jeep, tanong at kwento lang ako kay Simels about sa company lalo na ang management, ang pulitika at iba pang issues na off-limits ang iba. Marami akong nalaman mula sa kanya. And siya naman in-turn nakikinig sa mga opinions & observations namin sa management etc.

Masarap kasama itong Bisor namin, ma-kwela at hindi nawawalan ng kwento - lalo na sa mga chickas. Hindi naman ramdam na mas mataas siya sa amin at parang barkada lang kami which is maganda dahil open siya at handang makinig sa mga sinasabi ng subordinates niya. Pagkasakay sa MRT. Sige kwento pa rin. Tinuro ko sa kanya yung Manong Pepe's bandang Cubao. Akala kasi niya nagbibiro lang ako na nag-eexist ba yung fastfood na iyon na subsidiary ng Jollibee. Lumalakas na ang pag-ambon nang makarating kami sa Quezon Ave. station. Meron akong dalang payong pero siya wala. Sa gitna ng overpass na kami naghiwalay ng landas. 9.30am na ako nakarating sa bahay at headbang na sa antok.

Nagising ng 4.30pm. Binuksan muna ang Uzzap para tingnan kung sino ang online. Short chat lang sa mga online nung oras na iyon. Kausap si Raniel. Pinaalala niya na 10 years ago - siya ang unang kumausap sa akin sa klase at naging magkaibigan na kami sa loob ng isang dekada. Inisip ko bigla kumusta na kaya ang iba naming mga kaklase nung nasa kolehiyo palang ako. Ano na kaya ang nangyari sa kanila. Kumusta na kaya ang iba sa kanila. Pati na rin ang aming mga naging guro. Isang dekada na rin ang lumipas nang simulan ko ang buhay kolehiyo. Maraming nangyari. Maraming dumating, dumaan at umalis sa aking buhay. Maraming natutunan sa buhay, ang saya, ang pagkabigo. Hindi ko man pwedeng ibalik ang nakaraan. Andito pa rin sa puso ko ang mga ala-ala ng kahapon.

Another thing. Good for me na balik sa normal weight na ako sa BMI (Body Mass Index), although alam kong hindi ganun ka-reliable ang system na ito (for a midget na body builder lalo na) - at least pang motivate na ito na kahit papano may napupunta ang paghinay ko sa pagkain at cardio every weekend.

Gloria Pakyaw

First the ringside, next the Philippines and probably tomorrow - the world!!

Balik-Tanaw: Blog

Livejournal Blog: The Journey Called Life (ca. 2005-'06). Ok naman kasi ang Livejournal, hindi ko lang siguro gamay nung panahon na iyon ang layout system na ginagamit nila, I think CSS ata siya. Nagpapagawa lang ako dati ng mga themes kay Aryeh. Yung comment area lang ang medyo makulit dahil nag-iindent siya hanggang sa humaba na siya pakanan.

Tabulas: All about Jin ^ ^ (ca. 2006). After na magsawa sa LiveJournal. Sinubukan ko naman ang Tabulas. Sa simula medyo Ok pero nung tumagal kagaya rin siya ng LiveJournal. Limited lang ang options and hindi gaano user-friendly.

Teh Infamous Dog Tag

Marami ang nagtatanong, at isa na rin ako dito. San ba talaga makakabili o makakakuha 0 makakahingi ng AkoMismo Dog Tag na yan. Lumitaw ang TV Ad na ito sa laban nina Pacman at Hitman showing people on all walks of life wearing the said dog tag. It's like a social movement for change. Parang sinasabi lang nila na "Be the change you want to see" / "Kung gusto mo ng pagbabago, simulan mo sa sarili mo". Anyway, hope someone would enlightened us a bit or yung may updated info about the said dog tag.

Walang Pahinga at Pagbabasa

Grabe ang mga weekends na nagdaan ah. Hindi ako nakakapaglagi sa bahay. Puro alis nitong nakaraang Sabado at Lingo. Sabi nga ni Mama diyan nagmana sa iyo ang kapatid mo, hindi pumipirme sa bahay. Eh wala naman akong gagawin sa bahay talaga kundi tumunganga lang. Hihiram na lang nga ng DVD ako pa rin ba. Gusto niyo manood manghiram o bumili kayo. Hindi na nga ako nakakapunta dun sa peborit kong Net Cafe katabi ng Dating Daan. Musta na kaya sila. Sabagay hindi na naman ako nakakapaglaro ngayon at usually 2-3 hours of surfing - uwi na ako pagkatapos or dalaw sa ibang ka-berks.

Last Saturday and Sunday. Salamat sa mga nanlibre sa akin (dahil hindi ko pa sahod *sniff*). Babawi na lang po ako pag nakaluwag-luwag. Hehe. Hindi ko na elaborate kasi baka hindi na maulit pag nagkwento pa ako.

Pag nasa bahay - yung mga pending book reads ko binabasa ko nang paunti-unti. Ang tagal na rin kasi ng mga books na pinahiram ni Zander sa akin at manghihiram pa ako pag natapos ko na.

Currently Reading:
Books
Babylon Rising - Tim Lahaye (done)
Deception Point - Dan Brown (ongoing)
Neanderthal - John Darton (pending)
ESP, Hauntings and Poltergeists: A Parapsychologist's Handbook - Lloyd Auerbach (pending)

Magazine
Philippine Internet Review: 10 years of Internet in the Philippines (1994-2004) - ongoing

Persona

Nakigaya na rin ako sa personality test meme na kumakalat ngayon sa blogosphere na parang epidemic na rin, mula sa iPersonic at ito ang resulta. Kaso nga dahil nasa office ako at almost lahat na lang dito eh naka-banned or disable i wasn't able to get the code for the widget. Pag-uwi ko na lang. Aba akalain mo noh "Analytical Thinker" daw ako. Henyo.

Analytical Thinkers are reserved, quiet persons. They like to get to the bottom of things - curiosity is one of their strongest motives. They want to know what holds the world together deep down inside. They do not really need much more to be happy because they are modest persons. Many mathematicians, philosophers and scientists belong to this type. Analytical Thinkers loathe contradictions and illogicalness; with their sharp intellect, they quickly and comprehensively grasp patterns, principles and structures. They are particularly interested in the fundamental nature of things and theoretical findings; for them, it is not necessarily a question of translating these into practical acts or in sharing their considerations with others. Analytical Thinkers like to work alone; their ability to concentrate is more marked than that of all other personality types. They are open for and interested in new information.

Analytical Thinkers have little interest in everyday concerns - they are always a little like an “absent-minded professor” whose home and workplace are chaotic and who only concerns himself with banalities such as bodily needs when it becomes absolutely unavoidable. The acknowledgement of their work by others does not play a great role for them; in general,they are quite independent of social relationships and very self-reliant. Analytical Thinkers therefore often give others the impression that they are arrogant or snobby - especially because they do not hesitate to speak their mind with their often harsh (even if justified) criticism and their imperturbable self-confidence. Incompetent contemporaries do not have it easy with them. But whoever succeeds in winning their respect and interest has a witty and very intelligent person to talk to. A partner who amazes one with his excellent powers of observation and his very dry humour.

It takes some time before Analytical Thinkers make friends, but then they are mostly friends for life. They only need very few people around them. Their most important ability is to be a match for them and thus give them inspiration. Constant social obligations quickly get on their nerves; they need a lot of time alone and often withdraw from others. Their partner must respect this and understand that this is not due to the lack of affection. Once they have decided in favour of a person, Analytical Thinkers are loyal and reliable partners. However, one cannot expect romance and effusive expressions of feelings from them and they will definitely forget their wedding anniversary. But they are always up to a night spent with stimulating discussions and a good glass of wine!

At work.

As an Analytical Thinker you are one of the introverted personality types. You are not particularly suited for dealing with others, working as a part of a team and be in the position of “continuous exchange“, you would much rather work alone, and dwell on your thoughts undisturbed. You usually put a critical distance between yourself and others that enables you to be the keen and incorrupt observer of life.

This distance can be truly bridged by only very few other people. That is probably caused by the fact that you are not all that interested to share your thoughts with others. Generally it is sufficient for you to have clarified a matter for yourself or that you have understood something; the continuous in your eyes mostly superficial chatter of the people around you becomes rather annoying.You prefer to work independently and appreciate having a lot of time and quiet in order to concentrate on the really important things: Structuring ideas, comprehending complex causalities, understanding of the universe, its rules and the logical analysis of systems. You absorb new information like a sponge and your memory is legendary. Once you have learned something, you’ll never forget it - unless you consider it to be irrelevant for some reason and decide that it seems to be better purging it from your data storage.

Lovelife.

When falling in love, you can turn into a real surprise package! Normally those around you probably see you like most Thinkers as slightly preoccupied, a little absentminded, maybe even a little arrogant. You also give the impression of being quiet, cool, distanced and deliberate - everything is true. It is also true that you rarely fall in love because your expectations of your partner are very high and only very few will meet them.

However, when it happens to you, things - especially for an introverted Thinker - can get pretty intense. Then you even throw your previous taciturnity overboard, and compared to your normal behavior, you get loquacious and drippy. But that usually doesn’t last long, as soon your analytical and rational part returns from its vacation, puts the entire matter under a microscope without mercy, and woe to your partner if he/she did not reach the required standards in some respect! You have a very clear mental picture of your expectations and in this respect you are much too hardheaded and stubborn to be ready for any compromises. You would rather be alone than to put up with the second best, thank you very much.

For your partner, the change from the love poem writing, romantic Romeo, to the cool strategist, is sometimes rather bewildering and not easy to deal with. Here, they think they have hooked the great romantic, and in reality you belong to the most unemotional and logical types around. If your counterpart is a very emotional type, this cold shower can lead to a few problems between you because, after the initial effusiveness is gone, he/she won’t be able to squeeze all that many declarations of feelings and vows of love out of you. Once the courtship period is over, you simply don’t see the necessity any longer. Emotions are suspect to you anyway, because they are capricious and you give your partner only occasionally a glimpse into your innermost feelings. That hurts many types very much and makes them feel rejected and taken for granted. You, on the other hand, are uncomfortable if you feel pushed into an intimacy you don’t like, and frequently you don’t understand what your partner expects of you.

Blog Goodbyes

Sir Mugen, nagulat ako at iyon na lang ang last entry mo sa iyong blog. Hindi ko alam kung disabled na rin ang comment section. Nakakarelate ako sa nararamdaman mo. Ang pag-agos ng iyong luha at kalungkutan sa iyong puso habang sinusulat mo ang huling entry na ito. Hindi ka naman namin pwedeng pigilan dahil desisyon mo iyan at iyon ang inaakala mong makapagbibigay sa iyo ng kapanatagan. Sana'y mahanap mo nawa ang bagay na makakapagpasaya sa iyo muli. Alam ko marami kang tagahanga at hindi mo ako kilala personally pero isa ka sa mga inspirasyon ko sa buhay.

Naiinis lang ako sa inyo ni Kuya Dark Knight kung paano niyo tinatapos ang inyong blog. Kung saan nagsimula dun rin matatapos ang lahat. Pero alam ko namang babalik rin kayo pag nasagot niyo na ang mga katanungan sa inyong sarili. Once a blogger will always be a blogger.

Mugen

Dark Knight

Sasakyan kita

Isa sa ugali ko na hindi ko na ata maaalis eh ang pagiging mapili sa pagsakay. Umaabot hanggang 1 oras sa paghihintay at kakapili kaya minsan muntik nang ma-late pagpasok or late nang nakakauwi sa bahay. Hindi ko alam kung bakit maarte ako pagdating dun. Siguro gusto ko lang na nakakapili ako pag sasakay ako at medyo maluwag. Ayoko kasi makipagsiksikan pa unless gahol na talaga at no choice at wala na akong magagawa pa. Naiinis ako kapag matagal bago ako suklian lalo na't may panukli ka naman. Yung tipo din na ako ang unang nagbayad pero ako ang huli susuklian. Kasi pag umiksi ang pasensya ko sinisigawan ko talaga ang driver o kunduktor nila pag hindi pa ako nasusuklian - pag gumigiling na ang ngipin ko, alam mo na ang ibig sabihin nun.

Sa tricycle - gusto ko ako lang ang nakasakay or kung hindi man sa loob ako hanggat maari. Pag nagmamadali ako sasakay ako sa bandang likuran ng driver. Dapat coins ang ibayad sa mga yan dahil hindi sila nagsusukli ng tama kung papel ang ibibigay mo sa kanila. Mga suwapang. Bumaba na nga ang pamasahe sila parang walang nangyari. Php7 na lang nga ang min tapos sa Php10 - Php2 ang isusukli. Ayoko na lang makipag-talo para sa piso. Kunsensya na lang niya yan halimaw siya.

Sa jeep - gusto ko umupo sa tabi ng driver pero dun sa bandang dulo para nakikita ko yung harap at yung kanan ko. Malas nga lang pag tag-ulan at medyo mababasa ka. Pag sa looban naman - nasa 4 corners ako usually. Hindi ako sasakay pag 2-3 tao na lang. May trauma na ako diyan an halos mahulog na ako para isiksik lang ang pwet ko sa upuan. Ugali kasi ng mga iyan pag sampuan lang pipilitin talaga na onsehan eh hindi naman lahat ng tao pare-pareho ng pwet. Leche!

Sa FX - salamat nga pala Gillboard sa pagpapaalala sa akin, syempre sa unahan pa rin. Pakiramdam ko kahit mas delikado sa harap eh gusto ko kasi nakikita ang view agad sa harapan, hindi yung kung kaninong ulo na lang ang nakikita mo. Pero kapag malaki na ang makakatabi mo, hindi mo alam anung magiging posisyon mo dahil mapapangiwi ka sa sikip at manhid ng paa mo. Kaya minsan mas mabuting sa gitna or likod na lang at least hindi ka nakatabingi.

Sa bus - dito nagtatagal ang oras ko eh. Palagi ba namang puno kasi kahit rush hour. At sobrang bilis na hindi mo makikita kung maraming bakanteng upuan kaya minsan napapadaan na lang. At gusto ko sa bandang kanan ang pwesto malapit sa pinto. Usually 2nd to 4th na malapit sa binta. Hehe. Dami kong arte sa buhay. Syempre pipili kanalang nga ng bus eh di yung Ok na at hindi yung mukhang madumi.

Sa truck - at 8-10 wheeler truck pa itong sinasakyan ko. Minsan kasi sinasama ako ni Papa sa biyahe niya pag malalapit lang. Hindi talaga ako sanay. At nakakalula - syempre noong bata pa ako nito pero ngayon ewan ko lang kung mapapasakay niya ako ngayon. Pero Ok lang.

Sa MRT - no choice naman talaga at kahit san naman pwede. Pero syempre ang all time favorite position eh yung last part. Na-miss ko nga pag rush hour sa umaga, yung sobrang siksikan. Pag bandang gabi na kasi, kaunti na lang ang sumasakay pa southbound and minsan lang talaga siya mapuno. Hindi ko tuloy magawa yung mga nasa isip ko. Haha!

Sa kariton - malay mo ma-discover ako ng mga pulitiko diyan at isakay ako tulak-tulak nila. Alam mo naman na malapit na ang eleksyon. Kung hindi kariton eh de-padyak sa riles.