Kansel
Kakalungkot talaga. May lakad sana kami ngayong Linggo, kaso dahil sa madalas na pagbabago ng sked niya, kanselado na naman ang lakad namin. Ewan. Parang ayaw talaga kami pagtagpuin at pagsabayin sa pag-unwind sa stressfull work.
Clip: Fall for You - Secondhand Serenade
Fall for You
Secondhand Serenade
The best thing about tonight's that we're not fighting
Could it be that we have been this way before
I know you don't think that I am trying
I know you're wearing thin down to the core
But hold your breathe
Because tonight will be the night
That I will fall for you
Over again
Don't make me change my mind
Or I won't live to see another day
I swear it's true
Because a girl like you is impossible to find
You're impossible to find
This is not what I intended
I always swore to you I'd never fall apart
You always thought that I was stronger
I may have failed but I have loved you from the start
Oh, But hold your breathe
Because tonight will be the night
That I will fall for you
Over again
Don't make me change my mind
Or I won't live to see another day
I swear it's true
Because a girl like you is impossible to find
It's impossible
So breathe in so deep
Breathe me in
I'm yours to keep
And hold on to your words
Cause talk is cheap
And remember me tonight
When you're asleep
Because tonight will be the night
That I will fall for you
Over again
Don't make me change my mind
Or I won't live to see another day
I swear it's true
Because a girl like you is impossible to find
Tonight will be the night
That I will fall for you
Over again
Don't make me change my mind
Or I won't live to see another day
I swear it's true
Because a girl like you is impossible to find
You're impossible to find
Ok na
Nagkausap na kami kahapon, Ok na kami. Yay! Dun na rin ako nakitulog sa kanila. Hindi ko lang alam kung nakatulog ba siya sa lakas ng hilik ko. Me work pa siya sa call center kaya sabay na kami umalis sa kanila. Hatinggabi na rin ako nakauwi kanina. Maganda ang gising ko kanina kasi wala na akong iniintindi na problema. Maski ang officemate ko na nakatampuhan ko, Ok na rin kami. Sarap talaga ng walang issue sa ibang tao.
Testing the Waters
*sigh* Nalulungkot ako ngayon, sa nakaraang mga araw halos more than 2 weeks na. Madalas kaming nag-aaway. Gusto ko lang naman sabihin ang side ko, pero hindi niya maintindihan iyon at nagagalit pa sa akin. Ako na rin ang gumagawa para magkaayos kami. So far, nakakita ako ng liwanag sa dilim. Handa na siya makapag-usap sa akin at susubukan naming ayusin ang gusot na nangyari.
Sana nga within this week maayos na at bumalik na sa normal ang buhay ko. Ang hirap hirap ng ganitong pakiramdam. Hindi ako at peace at hindi makapag-concentrate sa work. Hindi ko rin alam kung paano sisimulan ang usapan namin. Bahala na siguro. Think positive!
Sana nga within this week maayos na at bumalik na sa normal ang buhay ko. Ang hirap hirap ng ganitong pakiramdam. Hindi ako at peace at hindi makapag-concentrate sa work. Hindi ko rin alam kung paano sisimulan ang usapan namin. Bahala na siguro. Think positive!
Tambay at Pila
Buong linggo la akong ginawa kundi tumambay sa computer shop ng barkada ko. Nagpapalipas lang ng oras. Nag-iisip. Minsan praning na sa ilang kadahilanan na mahirap sabihin in public. Kelangan ko rin siguro ng time na makapag-isa. Mag-isip kung anung hakbang ang susunod na gagawin. Ewan ko. Gusto ko mag-unwind ulit. Pag-isipan mga ginawa kong aksyon na siyang nagpabago na naman sa takbo ng buhay ko.
Kanina uminit na naman ulo ko sa haba ng pila ng ATM sa may banko sa amin. Paano kasi iyon lang ang matinong banko dun. Sana naman madagdagan pa para hindi ganun kahaba. Nakakainis lang kasi ang mga taong kung mag withdraw ginawang papalit ng buong pera ang ATM. Mag withdraw ng 400 or 900 para lang maraming 100. Ewan mga bwisit kayo. Bumili nalang kayo sa Mercury drug para mapalitan yan. Isali mo na rin ang mga matatanda na hirap nang magbasa sa screen ng ATM. Kung bakit kasi mag withdraw sila eh nde naman nila mabasa. Kaasar, imbes na sandali lang ang transaction sa ATM tumatagal ng mga 2-3 minuto. Next time magsama kayo para siya na lang ang mag withdraw sa inyo. Mga istorbo.
Kanina uminit na naman ulo ko sa haba ng pila ng ATM sa may banko sa amin. Paano kasi iyon lang ang matinong banko dun. Sana naman madagdagan pa para hindi ganun kahaba. Nakakainis lang kasi ang mga taong kung mag withdraw ginawang papalit ng buong pera ang ATM. Mag withdraw ng 400 or 900 para lang maraming 100. Ewan mga bwisit kayo. Bumili nalang kayo sa Mercury drug para mapalitan yan. Isali mo na rin ang mga matatanda na hirap nang magbasa sa screen ng ATM. Kung bakit kasi mag withdraw sila eh nde naman nila mabasa. Kaasar, imbes na sandali lang ang transaction sa ATM tumatagal ng mga 2-3 minuto. Next time magsama kayo para siya na lang ang mag withdraw sa inyo. Mga istorbo.
Wizards Second Rule
i've learned this lesson the hard way, first from my officemate then now at my loved one.. *sigh*
"The greatest harm can result from the best intentions. Kindness and good intentions can be an insidious path to destruction. Sometimes doing what seems right is wrong, and can cause harm. The only counter to it is knowledge, wisdom, forethought, and understanding the First Rule. Even then, that is not always enough."
-Stone of Tears: Chapter 63, page 634
"The greatest harm can result from the best intentions. Kindness and good intentions can be an insidious path to destruction. Sometimes doing what seems right is wrong, and can cause harm. The only counter to it is knowledge, wisdom, forethought, and understanding the First Rule. Even then, that is not always enough."
-Stone of Tears: Chapter 63, page 634
Si Chowmaster/Solaboi Bradley
Last Thursday night, 6pm na ako nagising. Supposedly may get together ang college berks ko dahil si Bradley aalis na naman patungong New York (bakasyon mode for a week sa Pinas) and flight na niya Friday noon. Almost 8pm na ako nakarating sa SM Fairview, traffic pa rin kasi at nasa rush hour pa. Idagdag mo pa na ilang metro nalang sa SM saka pa nagpa-gasolina si manong at mahaba pa ang pila. Sino ba naman ang hindi ma high-blood niyan.
Pagdating ko sa YellowCab naabutan ko na agad sina Bradley, Tere, Neri, Arnold and Lester. Nakasalang sa mesa 2 box ng pizza at isang large bucket ng chicken. Pagtingin palang, hindi ko na alam kung mauubos ba namin iyon. Binigyan agad ako ng plate ni Brad at siya na ang naglagay ng slices of pizza at chicken. Ayun kaunting kumustahan dito at doon. Siyempre na-miss ko si Bradley kasi it's been a while (mga 2 years na ata) since last kami magkita. And napa-whoa talaga ako dahil ang dating botchog ngayon gymfit na at medyo baliktad pa kami ng kalagayan ng katawan ngayon. Nakakahiya talaga. Hehe.
Dumating si Charlene ilang minutes after ko dumating then, si Aryeh naman - sumaglit lang din para makibalita. Puro tawanan lang at bali-balita ulit. Ang word for the day "Sola", isang brand ng beverage. Kami lang ang malakas tumawa sa area namin dahil puro Solahan nalang ang usapan. Sinariwa namin ang nakaraan nung nasa kolehiyo palang kami, mga nakaraang professor namin lalo na si Mam Ruby na dati eh tatlong oras naming pinagusapan at sumakit ang tiyan kakatawa.
Past 10pm, magsasara na mall, kailangan nang maghanda sa pag-alis, nauna na sina Lester, Arnold at Aryeh sa pag-alis (hanep me mga wheels, kainggit); dapat sana nakisabay nalang ako sa kanila para hindi na ako gumastos pa. Siyempre picture-picture muna. Kasi next year pa babalik si Brad. Mami-miss ko ang pag-chow at mga kalokohan namin. 'Till then Bradley. Have a safe trip pabalik sa Tate.
Wata Wik
Kakaiba itong linggo na ito sa akin. Ngayon lang ako ulit nakadama ng "pagod" sa trabaho na dati eh petiks lang nang kaunti basta tamang work lang. Hindi na ako makapag sideline nang kaunti sa net dahil sa demand at taas ng goal namin ngayon. Kasalanan naman namin iyon. Bawat isa may pangangailangan rin at naghahabulan sa incentive o di kaya para sa annual appraisal. Siguro 'wag na lang magsisihan kung bakit umabot sa ganun ang lahat.
Nawala ring parang bula ang isa sa mga internal jobs na apply ko. Pero ok lang iyon, siguro hindi pa talaga oras para sa akin na lumipat at kailangan paghandaan ko ang interview portion dahil dito ako nadadali madalas dahil nauunahan ako ng kaba palagi. Magbabasa ng mga resources sa Net para sa mga tips at advice para next time handa na ako.
Minsan hindi ko rin maramdaman kung bakit ganito ako sa aking minamahal. Masyado akong seloso at nag-iisip ng hindi maganda sa kanya. Dahil ba malayo siya at hindi kami nagkikita madalas (once kada linggo - ok na rin!). Hindi ko alam pero hindi ko makuhang magalit sa kanya pag nagkakaharap kami. Gusto ko siya pagalitan pero nawawala iyon pag kasama ko siya. Ewan ko ba, siguro dahil sobra ko siyang mahal kaya nawawala lahat ng tampo at hinaing ko sa kanya pero minsan dapat niyang malaman kung ano ang nasasaloob ko para magkaintindihan naman kami.
Miss ko na mga berks ko at mga ex-classmate. Hanggang ngayon puro drawing parin ang supposedly na get together. Nabulok na kasama ng mga pananim na sinalanta ng bagyo ang plano na magkita-kita. Hanggat maari ayokong ipatong sa akin ang burden sa pagiging organizer. Nadala na ako. Please naman, pagpahingahin niyo na ako at imbitahin niyo nalang ako. Nakakadala na ang ibang hindi man lang pumupunta. Nakakawalang-gana minsan.
Nawala ring parang bula ang isa sa mga internal jobs na apply ko. Pero ok lang iyon, siguro hindi pa talaga oras para sa akin na lumipat at kailangan paghandaan ko ang interview portion dahil dito ako nadadali madalas dahil nauunahan ako ng kaba palagi. Magbabasa ng mga resources sa Net para sa mga tips at advice para next time handa na ako.
Minsan hindi ko rin maramdaman kung bakit ganito ako sa aking minamahal. Masyado akong seloso at nag-iisip ng hindi maganda sa kanya. Dahil ba malayo siya at hindi kami nagkikita madalas (once kada linggo - ok na rin!). Hindi ko alam pero hindi ko makuhang magalit sa kanya pag nagkakaharap kami. Gusto ko siya pagalitan pero nawawala iyon pag kasama ko siya. Ewan ko ba, siguro dahil sobra ko siyang mahal kaya nawawala lahat ng tampo at hinaing ko sa kanya pero minsan dapat niyang malaman kung ano ang nasasaloob ko para magkaintindihan naman kami.
Miss ko na mga berks ko at mga ex-classmate. Hanggang ngayon puro drawing parin ang supposedly na get together. Nabulok na kasama ng mga pananim na sinalanta ng bagyo ang plano na magkita-kita. Hanggat maari ayokong ipatong sa akin ang burden sa pagiging organizer. Nadala na ako. Please naman, pagpahingahin niyo na ako at imbitahin niyo nalang ako. Nakakadala na ang ibang hindi man lang pumupunta. Nakakawalang-gana minsan.
Tink Pasitib
Kagabi sobrang antok, nakakahiya sa mga kasama sa office pati na rin sa sup. Hindi kasi ako nakatulog nung hapon at nanood lang ng Naruto DVD. Stressed out ulit kahit nag unwind sa Pansol last week, mukhang kulang pa ang pahinga. Think positive lagi kahit puro negative ang nasa paligid mo.
Kanina salamat na lang at medyo mahaba-haba ang tulog ko, siguro iyon lang ang kailangan ko; mahabang oras ng pagtulog para pagpasok, refreshed at energized ulit.
Kanina salamat na lang at medyo mahaba-haba ang tulog ko, siguro iyon lang ang kailangan ko; mahabang oras ng pagtulog para pagpasok, refreshed at energized ulit.
Alala
Habang nakikinig sa kantang "Lost in Space", bigla lang nag flashback sa aking isipan mga nakalipas nang pangyayari. Me naalala lang akong isang tao. Mga masasayang sandali kasama siya. Ok na sana siya eh, kaya lang lumagpas na siya sa kanyang boundary at hindi ko na nagustuhan ang susunod na mga pangyayari. Hindi ko na kailangang elaborate pa at baka kung anu ano na naman ang sabihin ng mga nakakabasa nito. Basta ang mahalaga, tapos na at nagkaroon na ng tuldok ang nakaraan. Meron na kaming kanya-kanyang landas na tinatahak ngayon. Good luck nalang sa kanya, kilala na niya kung sino siya.
Puyat na naman
Akala ko pa naman maayos na ang tulog ko kanina. Kung bakit kasi maaga akong natulog at hindi muna nag-antay ng tanghali. Ayun 2 oras lang tulog ko at hindi na ako nakatulog pagkatapos nun. Kainis, yung gusto ng katawan mo na magpahinga pero yung utak mo active pa rin. Kahit umulan nang saglit hindi pa rin ako nakatulog.
Hayz, pagod na pagod ako nitong week na ito. Sobrang stressful lalo na ang unexpected na interview nakadagdag pa. Inaliw ko nalang sarili ko sa pakikipagtext sa kakilala ko. Sana nga next year talagang totohanan na out of town ang gagawin ko. Sasama ako lumuwas sa probinsya papuntang Mindoro at pumunta sa isla dun kung san nakatira yung friend ko. Waa, nakakatakot kasi hindi pa talaga ako nakakaranas ulit na tumawid ng dagat. Matagal pa naman iyon at pwedeng hindi matuloy.
Hayz, pagod na pagod ako nitong week na ito. Sobrang stressful lalo na ang unexpected na interview nakadagdag pa. Inaliw ko nalang sarili ko sa pakikipagtext sa kakilala ko. Sana nga next year talagang totohanan na out of town ang gagawin ko. Sasama ako lumuwas sa probinsya papuntang Mindoro at pumunta sa isla dun kung san nakatira yung friend ko. Waa, nakakatakot kasi hindi pa talaga ako nakakaranas ulit na tumawid ng dagat. Matagal pa naman iyon at pwedeng hindi matuloy.
Restless
Kakapuyat sa part ko ang araw mula kahapon hanggang ngayon. Hindi ko inaasahan yung interview na this Thur na, hindi man lang kami pinagbigyan sa aming 3rd monthsary. Kailangan ko pa tuloy umuwi sa amin para gumawa ng resume at ipasa.
La kaming pasok kahapon (US Holiday) pero sige sinadya ko talaga ang The Fort para lang ipasa ang resume ko, sobrang antok na ako paguwi na paghiga ko sa sofa eh nakatulog agad ako at sinabi ko sa sarili ko na madaling araw na lang ako review for the interview.
Salamat at nakaraos na rin ang challenge na ito sa akin. Hindi ako umaasa na makakarating ng 2nd stage, for experience purpose nalang siguro dahil it's been almost 2 years since my last interview for my job. Parang refresher siguro ito of what to expect again everytime na aaply ako.
Finally mamayang umaga, makakatulog na rin ako nang maayos na walang iniisip kundi magbalik sa normal ang lahat.
La kaming pasok kahapon (US Holiday) pero sige sinadya ko talaga ang The Fort para lang ipasa ang resume ko, sobrang antok na ako paguwi na paghiga ko sa sofa eh nakatulog agad ako at sinabi ko sa sarili ko na madaling araw na lang ako review for the interview.
Salamat at nakaraos na rin ang challenge na ito sa akin. Hindi ako umaasa na makakarating ng 2nd stage, for experience purpose nalang siguro dahil it's been almost 2 years since my last interview for my job. Parang refresher siguro ito of what to expect again everytime na aaply ako.
Finally mamayang umaga, makakatulog na rin ako nang maayos na walang iniisip kundi magbalik sa normal ang lahat.
He Says
"I say just be true to yourself.. everybody is bound to get hurt when he's/she's with someone, whether it be with a male or a female.. what matters is that youre honest with yourself.. siguro when youre already comfortable with who you are, true love will finally open its doors for you.."
-tormented, Mukamo forum
-tormented, Mukamo forum
Tumaba ka ah!
Kagabi naabutan ko pa dati kong mga ka-teammates, langya talaga. Lahat sila iisa lang ang sinasabi. "Tumaba ka ah", Hayz ganun na siguro ako kataba. Pati BMI ko 26 something na rin nasa "Overweight" status na siya. Buti na lang si mahal sinasabi na hindi naman ako ganun kataba, pampalubag loob. Maski kaninang umama si mami Tek iyon din ang sinasabi na tumaba daw ako.
Matitiis ko ba naman kasi na nasa harapan ko ang pagkain at sinasabi sa akin, kainin mo ako. Kahit anung iwas ko talaga, kahit situps hindi ko pa rin nararamdaman na lumiliit ang aking tiyan. Nakakababa ng self-esteem pag ganito itsura mo. Kaunting panahon nalang magiging Buddha na rin ako; sana hindi umabot sa ganun. Kainis kelan kaya babalik ang aking katawan sa dati, nung kapanahunan ko nung kolehiyo.
Matitiis ko ba naman kasi na nasa harapan ko ang pagkain at sinasabi sa akin, kainin mo ako. Kahit anung iwas ko talaga, kahit situps hindi ko pa rin nararamdaman na lumiliit ang aking tiyan. Nakakababa ng self-esteem pag ganito itsura mo. Kaunting panahon nalang magiging Buddha na rin ako; sana hindi umabot sa ganun. Kainis kelan kaya babalik ang aking katawan sa dati, nung kapanahunan ko nung kolehiyo.
Thirst for Adventure
Maagang nagising kanina, nanood ulit ng Lord of the Rings trilogy, sobrang haba ng film na tinapos ko nalang muna ang first part. Kahit ilang beses ko nang pinapanood ang movie, hindi pa rin siya nakakasawa. Nakakaiyak lalo na nung nahulog si Gandalf kasama ng Balrog. Kainis, nararamdaman ko talaga ang mood ng story.
Iniisip ko sa sarili ko, sana andun nalang ako sa loob ng movie at kasama sila sa mga adventures nila. Nakakapagod na kasi minsan ang real world. Hindi na ako masaya at enjoy sa buhay. Nawala na ang thrill gaya nung kabataan ko pa, sa dami ng mga problema at iniisip sa buhay.
Palagi kong sinasabi sa sarili ko na sana man lang kahit isang beses lang sa buhay ko, maranasan ko ang totoong adventure gaya ng pinapangarap ko noong bata pa ako. Alam ko imposible ang mga napapanood mo na ganung tipo ng paglalakbay. Ewan ko, gusto ko minsan magpakalayo-layo dun sa lugar na hindi ako kilala, makikipagsapalaran sa ibang tao at makapunta sa ibang exotic areas na hindi pa nararating ng kabihasnan.
O kaya mas malapit sa realidad, kung saan makapunta sa ibang malalayong lugar, kahit mini out of town ng isang linggo; being one with nature. Hay, ang sarap siguro nun at kahit papano maiibsan ang stress at pagod na aking nararamdaman, moment of peace. O di kaya extreme games din, gusto kong subukan mag skydiving, kayak, bungee jumping mga ganun lang kung saan may thrill at nagpapalakas ng tibok ng puso mo.
Hindi naman mangyayari iyon kung uupo lang ako dito at mangangarap, siyempre kelangan may gawin din ako para matupad ang mga iyon. At gusto ko kasama ko ang aking mga kaibigan pag nangyari iyon. Iyon na siguro ang isa sa mga masasayang mararanasan ko sa aking buhay.
Iniisip ko sa sarili ko, sana andun nalang ako sa loob ng movie at kasama sila sa mga adventures nila. Nakakapagod na kasi minsan ang real world. Hindi na ako masaya at enjoy sa buhay. Nawala na ang thrill gaya nung kabataan ko pa, sa dami ng mga problema at iniisip sa buhay.
Palagi kong sinasabi sa sarili ko na sana man lang kahit isang beses lang sa buhay ko, maranasan ko ang totoong adventure gaya ng pinapangarap ko noong bata pa ako. Alam ko imposible ang mga napapanood mo na ganung tipo ng paglalakbay. Ewan ko, gusto ko minsan magpakalayo-layo dun sa lugar na hindi ako kilala, makikipagsapalaran sa ibang tao at makapunta sa ibang exotic areas na hindi pa nararating ng kabihasnan.
O kaya mas malapit sa realidad, kung saan makapunta sa ibang malalayong lugar, kahit mini out of town ng isang linggo; being one with nature. Hay, ang sarap siguro nun at kahit papano maiibsan ang stress at pagod na aking nararamdaman, moment of peace. O di kaya extreme games din, gusto kong subukan mag skydiving, kayak, bungee jumping mga ganun lang kung saan may thrill at nagpapalakas ng tibok ng puso mo.
Hindi naman mangyayari iyon kung uupo lang ako dito at mangangarap, siyempre kelangan may gawin din ako para matupad ang mga iyon. At gusto ko kasama ko ang aking mga kaibigan pag nangyari iyon. Iyon na siguro ang isa sa mga masasayang mararanasan ko sa aking buhay.
Long Sleep
Medyo mahaba ang sleep ko kanina. Kahapon mga 3-4pm ako nakatulog at nagulat na lang ako na 1am na pala pagigising ko. Naabutan ko pang nanonood ng Mirror na movie ang kapatid ko at sarado na ang tindahan. Tanghali na kasi ako nakauwi kahapon. Gumala sa Megamall nang kaunti. Tingin sa MegaTrade puro Sale ng ToyKingdom, then sa dulo naman mga appliances. Akala ko aabutan ako ng ulan nung hapon na iyon.
Ayun after magising nang ganung oras, tinapos ko nalang panooring ung season 1 ng Legend of the Seeker, hindi ako nagandahan sa ending. Akala ko pa naman breath-taking daw gaya ng promotion nila, hehe. Hinika lang ako sa bilis ng pangyayari kung paano madaling namatay si Darken Rahl. Episode 6 palang sa US ang season 2 nito kaya medyo antay-antay lang muna.
Not sure kung sasali sa fun run sa MOA this 3rd week of November. Wala pa ako gears kasi nakakahiya naman, ayoko mangako sa aking sup na makakasama ako pero gagawin ko ang best ko. Hehe!
Ayun after magising nang ganung oras, tinapos ko nalang panooring ung season 1 ng Legend of the Seeker, hindi ako nagandahan sa ending. Akala ko pa naman breath-taking daw gaya ng promotion nila, hehe. Hinika lang ako sa bilis ng pangyayari kung paano madaling namatay si Darken Rahl. Episode 6 palang sa US ang season 2 nito kaya medyo antay-antay lang muna.
Not sure kung sasali sa fun run sa MOA this 3rd week of November. Wala pa ako gears kasi nakakahiya naman, ayoko mangako sa aking sup na makakasama ako pero gagawin ko ang best ko. Hehe!
Bisi-bisihan
Mula nang magbago ang goal namin this month, naging super busy na ako at maski ang pag-update sa blog na ito hindi ko na magawa. Tuwing pauwi ko nalang nadadalaw ang ibang site na pinupuntahan ko. Hayz, ang hirap na at mas challenging na hiniwalay na ang 2 function na ginagawa namin. Kaya ganito kaunting adjustment sa mga nakasanayan nang gawin.
Hilo
Kaninang umaga pagsakay ko sa bus, pagkaraan ng ilang minuto, nakaramdam ako ng biglang pagkahilo. Tuwing ganitong panahon na lang kung saan umaambon-ambon nararanasan ko ang ganito. Siguro isang factor na rin iyon pati na ang bus siguro since sarado ang mga bintana at walang hangin na pumapasok.
Pinipilit ko nalang na ibaling ang attention ko. Muntik na akong masuka kaya ipinikit ko nalang ang aking mata. Saka lang ako nakahinga ng maluwag nang nakababa na ako ng bus. Hayz, ayoko talaga ng ganung pakiramdam. Pagsakay sa jeep, walang palya talaga na nakakasabay ko si masungit at ang alagad niya. Pagkarating sa bahay, umupo agad ako at sumandal sa sofa. Hanggang sa humiga na ako at idlip sandali.
2 oras lang ang tulog ko dahil hirap akong makatulog dahil sa ingay na rin sa bahay. Pero paggising ko medyo bumuti naman ang aking pakiramdam hanggang sa pagpasok. Sana lang paguwi mamaya, hindi ko na maranasan ulit ang pagkahilo.
Pinipilit ko nalang na ibaling ang attention ko. Muntik na akong masuka kaya ipinikit ko nalang ang aking mata. Saka lang ako nakahinga ng maluwag nang nakababa na ako ng bus. Hayz, ayoko talaga ng ganung pakiramdam. Pagsakay sa jeep, walang palya talaga na nakakasabay ko si masungit at ang alagad niya. Pagkarating sa bahay, umupo agad ako at sumandal sa sofa. Hanggang sa humiga na ako at idlip sandali.
2 oras lang ang tulog ko dahil hirap akong makatulog dahil sa ingay na rin sa bahay. Pero paggising ko medyo bumuti naman ang aking pakiramdam hanggang sa pagpasok. Sana lang paguwi mamaya, hindi ko na maranasan ulit ang pagkahilo.
Nomu
Met Arcin yesterday sa St. Francis, then sumakay sa FX papunta sa kanila. Bumili sandali sa Quiapo ng DVD ng Legend of the Seeker, mahirap kasi panoorin sa YouTube lalo na't minsan hindi ok ang connection. After that, diretso na kina haus nina Arcin. After kumain natulog nang mga ilang oras, then nag-text si Christian na by 3am sa Malate daw (undertime na lang daw siya).
Nagising kami by 10am, nag-net muna sandali to kill time. Nauna kaming dumating bago si Blast. Hindi na ako nakisali sa inuman nila, nag milktea lang ako. Daming pinagusapan, daming kwento ni Blast. Walang tigil kakatawa namin. Wag na yung details, privacy daw. Inabot na ng umaga silang dalawa. Medyo lasing na sila. Mukhang ako na naman aalalay sa mga ito.
Naglakad lang saglit sa Baywalk, loko itong si Christian lahat ng nagjo-jogging hinaharang at yung mga sasakyan, gusto magpabangga, itong namang si Arcin, puro bulalas at namumula na. Ako na hindi lasing ang mas kinakabahan sa mga ito. Dumaan lang saglit sa work area ni Blast, naki-CR then hinatid na rin si Arcin pauwi sa kanila.
Salamat nga pala Christian sa noodles at choco-yey! Bait-bait mo talaga, good luck dun sa kung anu man iyon. TNT. Mami-miss ko ito (puntong Kapampangan) hehe! Hanggang sa susunod. Halos 11am na ako nakauwi sa amin. Nagpa-antok lang saglit habang nanonood ng biniling DVD. After maligo, nakatulog na rin by 1pm.
Nagising kami by 10am, nag-net muna sandali to kill time. Nauna kaming dumating bago si Blast. Hindi na ako nakisali sa inuman nila, nag milktea lang ako. Daming pinagusapan, daming kwento ni Blast. Walang tigil kakatawa namin. Wag na yung details, privacy daw. Inabot na ng umaga silang dalawa. Medyo lasing na sila. Mukhang ako na naman aalalay sa mga ito.
Naglakad lang saglit sa Baywalk, loko itong si Christian lahat ng nagjo-jogging hinaharang at yung mga sasakyan, gusto magpabangga, itong namang si Arcin, puro bulalas at namumula na. Ako na hindi lasing ang mas kinakabahan sa mga ito. Dumaan lang saglit sa work area ni Blast, naki-CR then hinatid na rin si Arcin pauwi sa kanila.
Salamat nga pala Christian sa noodles at choco-yey! Bait-bait mo talaga, good luck dun sa kung anu man iyon. TNT. Mami-miss ko ito (puntong Kapampangan) hehe! Hanggang sa susunod. Halos 11am na ako nakauwi sa amin. Nagpa-antok lang saglit habang nanonood ng biniling DVD. After maligo, nakatulog na rin by 1pm.
Pagkatapos ng Bagyo
Salamat na lang at maganda ang panahon ngayon. Kahapon ng umaga, sobrang lakas ng hangin habang pauwi ako sa amin. Pag-uwi mo sa bahay, brownout pa. Buti na lang at bumalik rin ito bandang tanghali.
Whole day kahapon ako natulog, nagising lang ako sa Panday sa ch.2 then natulog ulit. Nagising nalang ako sa MMK episode then hindi na ako nakatulog mula nun. Nanood lang ng Ju-On kagabi at Last of the Mohicans. Natulog sandali then around 8am nagising na naman.
Ganda ng panahon ngayon at balita ko hanggang bukas daw. Pero merong shallow LPA sa kanan ng Pinas pero by Wednesday pa siya makakaapekto. Sa mga pupunta sa sementeryo, mag-ingat sa mandurukot, huwag magdala ng mga pinagbabawal, huwag masyado gawing pista ang puntod at mag-ingat nalang sa papunta at pauwi. Wala kasi kaming patay dito at sa probinsya pa.
Subscribe to:
Posts (Atom)
