World [of] Warcraft Bargain Sale
If World of Warcraft's Cataclysm expansion has finally piqued your interest in jumping into Blizzard's massive-multiplayer online role-playing game, right now may be most fiscally sound time to invest in WoW.
Blizzard is selling the first three releases in the six-year-old series for a pittance. Just five bucks for World of Warcraft, another five for The Burning Crusade expansion and a ten spot for the Wrath of the Lich King add-on. This is a much better deal than the fifty bucks some of us shelled out for the original WoW. The offer runs until November 30, the week before Cataclysm hits storeshelves and unlocks via Blizzard's digital distribution.
World of Warcraft Cataclysm will set users of US dollars back another $39.99 when it launches and subscription fees run $12.99 to $14.99 per month. Obviously, that adds up rather quickly, but if you're looking for a starter package, this is the way to go.
-source: Kotaku magazine
by
Jinjiruks
November 30, 2010
3:10 AM
teh Usual weekend
Saturday ng umaga, honda na naman sa pag-uwi. Sakit na rin ng ulo na rin kasi. Kakalungkot kasi sa katapusan ng buwan ang huling araw ko kasama yung mga co-agents sa function. Nostalgic dahil 2 days nalang at balik dayshift na rin ako after 2 years ng pagpupuyat at pagkokolboy sa gabi. Ang kape, ang juice, ang tawanan, ang kutsaan atbp na hindi ko malilimutan sa kanila.
Natulog nang sandali para makabawi ng lakas, bago ako nagpunta sa NetCafe para makapag-update sa social networks at check na rin ng emails. Pagkauwi nood ng TV hanggang sa makatulog after manood ng Bottomline at Sports Unli.
Sunday morning, buti maganda ang panahon, jog mode as usual. Syempre inspired na naman ako kasi andun ang crush kong jogger, hindi niya lang alam na pinagmamasdan ko siya, at sinusubukang bumuntot sa kanya. Hayz, sana lang makilala ko siya at makuha ang pangalan para kasabay ko sya palagi everytime na pupunta sa school oval. Ilang buwan na rin kasi akong mag-isa lang mula nang tinamad ang mga kababata ko sa pag-jog. Na sana eh makasabay ko ngayon dahil saka lang nila naiiisip na para rin naman sa kanila yung gagawin nila.
Kainis rin ang Misteryo nung Sunday evening, kala ko pa naman bagong topic, iyon pala overview na naman ng past experiences nila. Yung mga personal accounts ni Ryan Eigenmann sa bawat ghosthunt nila. Sana next time, bagong episode na ulit. Nakatulog na bandang alas-3 ng umaga, ewan ko ba hindi ako nakakatulog agad. Kasi naman yung teh Grudge na yan, naiimagine ko yung babae at ung bata. Kainis.
Monday, imbes na holiday at makakapag pahinga, me pasok as usual hehe! Pero ok lang yan, last 2 days lang at malaking pagbabago na naman sa buhay ko.
Natulog nang sandali para makabawi ng lakas, bago ako nagpunta sa NetCafe para makapag-update sa social networks at check na rin ng emails. Pagkauwi nood ng TV hanggang sa makatulog after manood ng Bottomline at Sports Unli.
Sunday morning, buti maganda ang panahon, jog mode as usual. Syempre inspired na naman ako kasi andun ang crush kong jogger, hindi niya lang alam na pinagmamasdan ko siya, at sinusubukang bumuntot sa kanya. Hayz, sana lang makilala ko siya at makuha ang pangalan para kasabay ko sya palagi everytime na pupunta sa school oval. Ilang buwan na rin kasi akong mag-isa lang mula nang tinamad ang mga kababata ko sa pag-jog. Na sana eh makasabay ko ngayon dahil saka lang nila naiiisip na para rin naman sa kanila yung gagawin nila.
Kainis rin ang Misteryo nung Sunday evening, kala ko pa naman bagong topic, iyon pala overview na naman ng past experiences nila. Yung mga personal accounts ni Ryan Eigenmann sa bawat ghosthunt nila. Sana next time, bagong episode na ulit. Nakatulog na bandang alas-3 ng umaga, ewan ko ba hindi ako nakakatulog agad. Kasi naman yung teh Grudge na yan, naiimagine ko yung babae at ung bata. Kainis.
Monday, imbes na holiday at makakapag pahinga, me pasok as usual hehe! Pero ok lang yan, last 2 days lang at malaking pagbabago na naman sa buhay ko.
by
Jinjiruks
November 29, 2010
11:41 AM
He Says
“Many think that courage is power. Real power is when you surpass your own desires to protect something dear..”
-Dan Dairam, Wild Arms
-Dan Dairam, Wild Arms
by
Jinjiruks
November 28, 2010
2:28 AM
[WoW] - Cataclysm Cinematic Intro Trailer
Hail mighty Deathwing! Napanganga nalang ako sa cinematic trailer ng latest expansion ng World of Warcraft, na-refill ang hunger ko to play WoW again..
by
Jinjiruks
November 27, 2010
12:27 AM
He Says
"Do not pity the dead, Harry, pity the living. Above all, pity those who live without love. By returning you may ensure that fewer souls are maimed and fewer families are torn apart. If that seems to you a worthy goal, then we say goodbye for the present."
-Dumbledore, Harry Potter and the Deathly Hollows
-Dumbledore, Harry Potter and the Deathly Hollows
by
Jinjiruks
November 26, 2010
9:52 AM
Need You Now - Lady Antebellum
every night sa work lagi ko itong naririnig sa office, somewhat nakasanayan na at nagandahan sa music niya..
Need you Now
Lady Antebellum
Need you Now
Picture perfect memories, scattered all around the floor.
Reaching for the phone cause, I can't fight it any more.
And I wonder if I ever cross your mind.
For me it happens all the time.
It's a quarter after one, I'm all alone and I need you now.
I said I wouldn't call but I lost all control and I need you now.
And I don't know how I can do without, I just need you now.
Another shot of whiskey, can't stop looking at the door.
Wishing you'd come sweeping in the way you did before.
And I wonder if I ever cross your mind.
For me it happens all the time.
It's a quarter after one, I'm a little drunk and I need you now.
I said I wouldn't call but I lost all control and I need you now.
And I don't know how I can do without, I just need you now.
I guess I'd rather hurt than feel nothing at all.
It's a quarter after one, I'm all alone and I need you now.
And I said I wouldn't call, but I'm a little drunk and I need you now.
And I don't know how I can do without, I just need you now.
I just need you now.
Oh baby I need you now.
Need you Now
Lady Antebellum
Need you Now
Picture perfect memories, scattered all around the floor.
Reaching for the phone cause, I can't fight it any more.
And I wonder if I ever cross your mind.
For me it happens all the time.
It's a quarter after one, I'm all alone and I need you now.
I said I wouldn't call but I lost all control and I need you now.
And I don't know how I can do without, I just need you now.
Another shot of whiskey, can't stop looking at the door.
Wishing you'd come sweeping in the way you did before.
And I wonder if I ever cross your mind.
For me it happens all the time.
It's a quarter after one, I'm a little drunk and I need you now.
I said I wouldn't call but I lost all control and I need you now.
And I don't know how I can do without, I just need you now.
I guess I'd rather hurt than feel nothing at all.
It's a quarter after one, I'm all alone and I need you now.
And I said I wouldn't call, but I'm a little drunk and I need you now.
And I don't know how I can do without, I just need you now.
I just need you now.
Oh baby I need you now.
by
Jinjiruks
November 25, 2010
4:34 AM
[p]hoto - Clash between North and South
Smoke goes up from Yeonpyeong island after North Korea attacked the South Korean island near its border. Photograph: AP
by
Jinjiruks
November 24, 2010
3:03 AM
Puyat
3 hours lang tulog kanina, buti nga at tuloy-tuloy siya at naki-ayon ang panahon at dim lights kung hindi total headbang ako ngayon sa office. Kaninang umaga naghanap pa ng susuotin para sa kasal ng isang officemate na gaganapin na next month. Pasikot-sikot sa buong Marikina kasama si Mama na nagpumulit na sasama daw siya para naman makagala din daw siya. Since US Holiday sa Thursday, wala kaming pasok, kaya sasamantalahin ko ang panahon na kumpletuhin na siya para wala na akong problemahin pagpasok ng December. Kelangan mamaya makabawi ako ng tulog para normal pa rin ang sleep pattern.
by
Jinjiruks
12:45 AM
teh Word - FuBu
A casual relationship (also referred to as a friend with benefits or the more vulgar f*ck buddy) is a term used to describe the physical and emotional relationship between two unmarried people who engage in uncommitted sex acts. The intent is generally to relieve sexual frustrations through an alternative to masturbation, and is not intended as a romantic relationship. Both parties are free to date and engage in sex acts with other persons. This type of a relationship effectively gives the people involved an outlet for their sexual urges without the potential stress and time-demands of a committed relationship. Two people may elect to become friends with benefits because they are unwilling to commit to a full-fledged relationship for whatever reason.
The electronic Urban Dictionary is a slang dictionary where people enter in their own definitions of words. For "friends with benefits" a relatively new phrase, there were many responses with number one having the highest rating to number twelve having the lowest. This means more people agreed with number ones definition.
According to the electronic Urban Dictionary, "friends with benefits" is defined as:
1. Two friends who have a sexual realtionship without being emotionally involved. Typically two good friends who have casual sex without a monogomous relationship or any kind of commitment (Anonymous, 2003).
2. A safe relationship, that mimics a real partnership but is void or greatly laking jealousy and other such emotions that come with a serious relationship.
3. A physically involved relationship, where both partners enjoy some comforts of sitting on the fence between serious relationship and simple friendship.
4. Any realtionship that can only be catagorized as being between Friends and Partners, also refered to as More then friends (Holmes, 2005).
5. Friends by day, sex partners by night(Gennady, 2003).
6. two fairly close, or very close friends have the hots for one another. they do have some sort caring for one another, but it is not one of a romantic couple (Ian, 2004).
7. Two friends, a man & a woman, with a casual dating relationship; the benefits can be long,deep,flirting conversations, or jack and jill sessions, or mutual masterbation, or make-out sessions which can include just an exchange of oral sex or penetration sex without commitment (Jake, 2004).
8. This is another word for a Booty Call. Usually 1 person ends up getting hurt (the female) because her feelings become involved. Its rare for the man to get hurt because most men dont confuse feelings with sex like us women do. If you think you can accept this type of relationship thinking it will evolve into something more later, you are wrong! Expect alot of CLOSING TIME calls. That means the bar is closed and he didnt find anything better so he calls you for booty (Kelley, 2004).
9. Two very good friends that share in sexual acts with eachother with no emotional connection or boyfriend-girlfriend label. Just engaging in the act of sex for fun (Eric, 2005).
10. Two friends with a very casual dating relationship. The benefits can be really good, long, flirty conversations; make-out sessions with no commitment; sex without commitment; etc (Lane, 2003).
11. A healthy loveless sexual relationship with one or more partners (James, 2003).
12. When men only want sex and don't want to commit to the woman they're having it with (Jackie, 2004).
The electronic Urban Dictionary is a slang dictionary where people enter in their own definitions of words. For "friends with benefits" a relatively new phrase, there were many responses with number one having the highest rating to number twelve having the lowest. This means more people agreed with number ones definition.
According to the electronic Urban Dictionary, "friends with benefits" is defined as:
1. Two friends who have a sexual realtionship without being emotionally involved. Typically two good friends who have casual sex without a monogomous relationship or any kind of commitment (Anonymous, 2003).
2. A safe relationship, that mimics a real partnership but is void or greatly laking jealousy and other such emotions that come with a serious relationship.
3. A physically involved relationship, where both partners enjoy some comforts of sitting on the fence between serious relationship and simple friendship.
4. Any realtionship that can only be catagorized as being between Friends and Partners, also refered to as More then friends (Holmes, 2005).
5. Friends by day, sex partners by night(Gennady, 2003).
6. two fairly close, or very close friends have the hots for one another. they do have some sort caring for one another, but it is not one of a romantic couple (Ian, 2004).
7. Two friends, a man & a woman, with a casual dating relationship; the benefits can be long,deep,flirting conversations, or jack and jill sessions, or mutual masterbation, or make-out sessions which can include just an exchange of oral sex or penetration sex without commitment (Jake, 2004).
8. This is another word for a Booty Call. Usually 1 person ends up getting hurt (the female) because her feelings become involved. Its rare for the man to get hurt because most men dont confuse feelings with sex like us women do. If you think you can accept this type of relationship thinking it will evolve into something more later, you are wrong! Expect alot of CLOSING TIME calls. That means the bar is closed and he didnt find anything better so he calls you for booty (Kelley, 2004).
9. Two very good friends that share in sexual acts with eachother with no emotional connection or boyfriend-girlfriend label. Just engaging in the act of sex for fun (Eric, 2005).
10. Two friends with a very casual dating relationship. The benefits can be really good, long, flirty conversations; make-out sessions with no commitment; sex without commitment; etc (Lane, 2003).
11. A healthy loveless sexual relationship with one or more partners (James, 2003).
12. When men only want sex and don't want to commit to the woman they're having it with (Jackie, 2004).
by
Jinjiruks
November 23, 2010
3:11 AM
Memoro de la Stono - Final Fantasy: Distant Worlds
Memoro de la Stono
from the album "Final Fantasy: Distant Worlds"
Nobuo Uematsu
Fluas nun sango senkulpa
Sur Vana'diel, vasta ter'
Tremas la tuta mond'
Pro l' plago en desper'
Preventas gin
Nenia sort'
Haltigas gin
Nenia fort'
Sed tra la nokto tempesta
Brilas jen stelo de glor'!
Kontrau brutala kri'
Fontas jen kant-sonor'!
Stelo brilanta, kanto sonanta:
Revo kaj prego por ni!
Vana'diel! Vana'diel!
Mano kaj man' kunpremitaj
Trans la eterno sen lim'
Ne dismetigos plu
Ne disligigos plu!
--
Seas invite in the evening sun
To light the somber abyss
Clouds dance up with the heavens' stars
Chanting an air of joyous bliss
Water fades back from blue to jade
Guiding young rainbows high
Flowers bloom into red and whites
Quenching our hearts when they run dry
Angels chained by a beast locked in slumber
Sin washed away by the swift flow of time
I may know the answers
Journeys over snow and sand
What twist in fate has brought us
To tread upon this land?
Blessed by light and the burden of shadow
Souls abide to an endless desire
I may know the answers
Though one question I still hear
What twist in fate has brought us
To roads that run so near?
Distant worlds together
Miracles from realms beyond
The lifelight burns inside me
To sing to you this song
To sing with you this song
To sing to you your song
by
Jinjiruks
November 22, 2010
12:22 AM
si Nancy, last days at memories sa pilot function, ang asaran at kulitan, muntik nang maudlot na pagtakbo, Kuya Kim, ang bahaw na galapong at kung anu ano pa
Natapos ang Weekdays sa Speak Training and salamat Nancy sa pagpapatawa though hindi naman niya intentionally gawain iyon. Kahit papano napatawa mo ang grupo sa training. Iyon minsan ang kailangan para ma-ease ang minsa'y tensyonadong environment. Ito ang isa ko na mami-miss paglipat ko sa dayshift team. Ang bilis ng oras, tawanan at minsa'y napapa-headbang kung kulang ka sa tulog. Kaya naman nilulubos ko na ang ilang araw na nalalabi ko sa team kung saan isa ako sa pioneer dito at nagbukas ng panibagong kabanata sa aking buhay.
Salamat in advance sa mga taong nakasama ko, merong mga dumating at umalis, maraming struggles na pinagdaanan, pero eto proud ako sa achievement natin guys, from a mere "project" hindi natin na-expect na magiging permanent "function" siya at na-boost natin ang confidence ng domestiv counterparts natin na dito ipadala ang most of the workload. Kudos to all of us for the hardwork and dedication.
Mami-miss ko ang panlalait nyo sa akin, sa akin receding hairline na hereditary naman, ang rhotacism speech defect ko na hindi ko ma pronounce mabuti ang words na may "r" at nagiging "w" siya, salamat Angie sa pagsasabi nito sa kanila. Tunay kang kaibigan sa pangaalipusta mo sa akin. Hehe! Ang walang katapusang pamumuna niyo sa lahat ng ginagawa ko, sabagay artistahin kasi kaya ang daming detractors, well - bad publicity is still publicity, napag-uusapan kapa rin kahit low profile ka lang sa work. Syempre Kuya Vic, ang showbiz clan nating mga Eigenmann, walang kupas talaga.
Syempre pag-uwi, akala ko pa naman jampack ang magiging sched ko, iyon pala hindi pa pala ako sure kung tuloy ako sa mga events na pupuntahan ko, it end up na nag-net nalang ako for 4 hours at ayun update lang po sa blog, emails and social networks. Though hindi natuloy ako, happy naman ako at kahit papano nakausap ko ang ilan sa mga non-showbiz friends ko at nakipagbalitaan sa kanila,
Ronald honga pala hindi ako sure dyan sa herbalife products na sinasabi mo, ang dami kong dapat i-consider diyan sa financial aspect kung priority ko ba siya or hindi. Iyam, angas sa picture ah. Tere and Mark, see you po sa annual college reunion natin, kahit kaunti lang tayo, basta mairaos lang natin ang taunang tradisyon natin na hindi dapat palagpasin at laging top priority dahil dito lang ang pagkakataon nating magsama-sama at sariwain ang mga masasayang moments nung nasa college pa tayo.
Ilang oras rin akong nakatutok sa bidding sites like Ebay and Sulit para tumingin ng mga cameras na abot sa budget, ilang buwan ko ring kinakarir at pinagiisipan ito kung anung brand at model at kung worth and if there is really a need to buy this. Sa ngayon hindi pa rin ako makapag decide kung bibili ba ako, iniisip ko rin kasi ang gastos ngayo't nalalapit na naman ang Pasko at may mga inaanak ako at umabay sa binyag/kasal.
Pagkauwi naman, hindi rin naman ako nakatulog dahil nanood pa ako ng palabas sa TV (si Gov. Toto ang nasa HotSeat sa Bottomline, since anniversary ng Maguindanao massacre, Sports Unlimited naman eh Airsoft ang coverage pati na kay Manny) as usual kahit hindi naman ako manood, hindi rin naman ako makatulog sa ingay ng mga pesteng tambay na yan na kung akala mo eh sila lang ang tao sa subdivision, mahirap naman pagsabihan kasi ginagantihan ang ilang mga gamit mo, baka mamaya mapagdiskitahan ang owner namin kaya tahimik nalang kami. Mga alas-4 ng umaga na rin sila natapos and as usual hindi ako nakatulog kahit pinilit ko at inantay ko nalang mag 4.30 para mag-ayos para mag-jogging.
Kaso, saka naman umambon nung paalis na ako, malas naman talaga at kung bakit inabot pa ako at hindi pa umalan nalang sana nung Sabado kesa ngayon, inantay kong tumila ang ulan at nagpatuloy pa rin ako. Kasira ng getup ang putikan talaga. Pagdating naman sa school oval makikita mo naman na may ibang events rin andun at hindi ako nakapag jogging nang maayos dahil itinabi kami sa isang lane lang habang may relay events ang isang school, samahan mo pa ng nagba-badminton ladies sa tabi ng covered court at pagdating naman ng mga gir/boy scouts sa area, kahit ambon jampacked ang school oval. Wrong timing talaga.
Nagpahinga nang kaunti pagkarating sa amin, bumili ng bibingkang galapong, kainis "bahaw" na siya at mukhang matagal na, though namili pa ako niyan ah. Hindi ko rin naubos ang palabok na binili nila, naumay na rin siguro ako dahil bawat paguwi ko pag weekdays, either pandesal or iyon ang nadadatnan ko kaya minsan paluto nalang ako ng noodles para maiba naman o kaya taho.
Napanood ang special program ng Matanglawin kung saan nagkaroon ng overview sa mahigit na 2 taon sa pag-ere nito, nagkamit ng kabila-kabilang awards bilang Best Educational/Environmental/Magazine show sa loob ng 2 taon na pamamayagpag nito sa ere. Pinakita ni Kuya Kim ang kanyang mga attire na siyang lucky charm niya sa bawat taping nito. Pati na ang mga di-malilimutang experience niya sa iba't ibang hayop at pati na rin sa mga tao na nakakasalamuha niya. Talagang hindi nagkamali si Ka Ernie Baron sa pagpasa ng legacy kay Kuya Kim.
Nakatulog rin bandang hapon matapos panoorin ang sobrang haba na tadtad sa commerical na Sigaw na tampok sa Kapamilya Blockbuster, grabe mula 9.45 anung oras na siya natapos, ang 2 movie eh na-fillup salamat sa kaumay-umay na mga TV commercials. At supposedly pupunta ako sa mall para tumingin ng shoes at pants at bibili na ako paunti-unti para sa pag-abay ko sa kasal next month. Kainis ang hirap talaga pag hindi ka nagpupunta sa mga ganitong event, kelangan bumili talaga dahil wala namang nagpapahiram. Problema ko pa ang suit kasi up to now wala pa akong nakakausap or marerentahan. Bahala na siguro.
My first ever entry to Sports Unlimited "New Adventure mo Ikwento Mo!", this week's theme - Serenity. Hoping for the win! Photo was taken last February 2009 at Caleruega.
Salamat in advance sa mga taong nakasama ko, merong mga dumating at umalis, maraming struggles na pinagdaanan, pero eto proud ako sa achievement natin guys, from a mere "project" hindi natin na-expect na magiging permanent "function" siya at na-boost natin ang confidence ng domestiv counterparts natin na dito ipadala ang most of the workload. Kudos to all of us for the hardwork and dedication.
Mami-miss ko ang panlalait nyo sa akin, sa akin receding hairline na hereditary naman, ang rhotacism speech defect ko na hindi ko ma pronounce mabuti ang words na may "r" at nagiging "w" siya, salamat Angie sa pagsasabi nito sa kanila. Tunay kang kaibigan sa pangaalipusta mo sa akin. Hehe! Ang walang katapusang pamumuna niyo sa lahat ng ginagawa ko, sabagay artistahin kasi kaya ang daming detractors, well - bad publicity is still publicity, napag-uusapan kapa rin kahit low profile ka lang sa work. Syempre Kuya Vic, ang showbiz clan nating mga Eigenmann, walang kupas talaga.
Syempre pag-uwi, akala ko pa naman jampack ang magiging sched ko, iyon pala hindi pa pala ako sure kung tuloy ako sa mga events na pupuntahan ko, it end up na nag-net nalang ako for 4 hours at ayun update lang po sa blog, emails and social networks. Though hindi natuloy ako, happy naman ako at kahit papano nakausap ko ang ilan sa mga non-showbiz friends ko at nakipagbalitaan sa kanila,
Ronald honga pala hindi ako sure dyan sa herbalife products na sinasabi mo, ang dami kong dapat i-consider diyan sa financial aspect kung priority ko ba siya or hindi. Iyam, angas sa picture ah. Tere and Mark, see you po sa annual college reunion natin, kahit kaunti lang tayo, basta mairaos lang natin ang taunang tradisyon natin na hindi dapat palagpasin at laging top priority dahil dito lang ang pagkakataon nating magsama-sama at sariwain ang mga masasayang moments nung nasa college pa tayo.
Ilang oras rin akong nakatutok sa bidding sites like Ebay and Sulit para tumingin ng mga cameras na abot sa budget, ilang buwan ko ring kinakarir at pinagiisipan ito kung anung brand at model at kung worth and if there is really a need to buy this. Sa ngayon hindi pa rin ako makapag decide kung bibili ba ako, iniisip ko rin kasi ang gastos ngayo't nalalapit na naman ang Pasko at may mga inaanak ako at umabay sa binyag/kasal.
Pagkauwi naman, hindi rin naman ako nakatulog dahil nanood pa ako ng palabas sa TV (si Gov. Toto ang nasa HotSeat sa Bottomline, since anniversary ng Maguindanao massacre, Sports Unlimited naman eh Airsoft ang coverage pati na kay Manny) as usual kahit hindi naman ako manood, hindi rin naman ako makatulog sa ingay ng mga pesteng tambay na yan na kung akala mo eh sila lang ang tao sa subdivision, mahirap naman pagsabihan kasi ginagantihan ang ilang mga gamit mo, baka mamaya mapagdiskitahan ang owner namin kaya tahimik nalang kami. Mga alas-4 ng umaga na rin sila natapos and as usual hindi ako nakatulog kahit pinilit ko at inantay ko nalang mag 4.30 para mag-ayos para mag-jogging.
Kaso, saka naman umambon nung paalis na ako, malas naman talaga at kung bakit inabot pa ako at hindi pa umalan nalang sana nung Sabado kesa ngayon, inantay kong tumila ang ulan at nagpatuloy pa rin ako. Kasira ng getup ang putikan talaga. Pagdating naman sa school oval makikita mo naman na may ibang events rin andun at hindi ako nakapag jogging nang maayos dahil itinabi kami sa isang lane lang habang may relay events ang isang school, samahan mo pa ng nagba-badminton ladies sa tabi ng covered court at pagdating naman ng mga gir/boy scouts sa area, kahit ambon jampacked ang school oval. Wrong timing talaga.
Nagpahinga nang kaunti pagkarating sa amin, bumili ng bibingkang galapong, kainis "bahaw" na siya at mukhang matagal na, though namili pa ako niyan ah. Hindi ko rin naubos ang palabok na binili nila, naumay na rin siguro ako dahil bawat paguwi ko pag weekdays, either pandesal or iyon ang nadadatnan ko kaya minsan paluto nalang ako ng noodles para maiba naman o kaya taho.
Napanood ang special program ng Matanglawin kung saan nagkaroon ng overview sa mahigit na 2 taon sa pag-ere nito, nagkamit ng kabila-kabilang awards bilang Best Educational/Environmental/Magazine show sa loob ng 2 taon na pamamayagpag nito sa ere. Pinakita ni Kuya Kim ang kanyang mga attire na siyang lucky charm niya sa bawat taping nito. Pati na ang mga di-malilimutang experience niya sa iba't ibang hayop at pati na rin sa mga tao na nakakasalamuha niya. Talagang hindi nagkamali si Ka Ernie Baron sa pagpasa ng legacy kay Kuya Kim.
Nakatulog rin bandang hapon matapos panoorin ang sobrang haba na tadtad sa commerical na Sigaw na tampok sa Kapamilya Blockbuster, grabe mula 9.45 anung oras na siya natapos, ang 2 movie eh na-fillup salamat sa kaumay-umay na mga TV commercials. At supposedly pupunta ako sa mall para tumingin ng shoes at pants at bibili na ako paunti-unti para sa pag-abay ko sa kasal next month. Kainis ang hirap talaga pag hindi ka nagpupunta sa mga ganitong event, kelangan bumili talaga dahil wala namang nagpapahiram. Problema ko pa ang suit kasi up to now wala pa akong nakakausap or marerentahan. Bahala na siguro.
My first ever entry to Sports Unlimited "New Adventure mo Ikwento Mo!", this week's theme - Serenity. Hoping for the win! Photo was taken last February 2009 at Caleruega.
by
Jinjiruks
November 21, 2010
6:25 PM
He Says
"I envy those who can live a very simple lifestyle. My professor in college once told us that rich people became rich because they lived a simple life. In this world full of insecurities, struggle to fit in, and status symbols, how do you keep yourself away from the expensive society? And in this world where the latest trends become a necessity, how do you keep your life simple?"
-Material World, Teh Wimpy Kid
-Material World, Teh Wimpy Kid
by
Jinjiruks
November 20, 2010
7:15 PM
16th Asian games update
Philippine Athlete's remaining game schedule
Current Medal standings (as of 11.19.10 10pm Manila time)
Kudos to the 2 Pinoys who grabbed the elusive Gold Medal,
Rivera (Bowling) and Orcollo (Billiards)
Mabuhay kayo!
by
Jinjiruks
November 19, 2010
10:16 PM
kawawang isports sa Pinas, ang Asian Games at si Manny
Mula nang magsimula ang Asian Games sa Guangzhou, China. Ang magarbong opening ceremony lang ang napanood ko at pagakatapos nun ay parang kabuteng nawala na ang inaasahan kong coverage na palaging ginagawa ng NBN (Channel 4). Hindi ko alam ang dahilan kung bakit hindi sila nagpa-accredit bilang media partner sa Asian Games, habang ang ibang bansa ay masayang tinututukan ang bawat takbo ng labanan ng mga atleta. Ano ang ginagawa nila, isang linggong Manny Pacquiao ang laman ng balita, tutok sila before, during at after ng laban hanggang sa makauwi mismo ito at bigyan ng heroes welcome.
Hindi natin alam kung ano na ang nangyayari sa ating mga atletang Pinoy kung ano ang kanilang pinapamalas na galing. Makikita mo nalang sa Internet at sa mga pahayagan ang medal standings natin at kung ano na ang ranking ng ating bansa. Hindi ko masisisi ang blogger friend kong si Semaj kung bakit ilang beses nyang pinupunto ito sa kanyang blog tungkol sa walang pakialam na attitude ng mga kawani ng gobyerno na naatasan sa isports. Puro nalang ba kung san kikita tayo at nawala na ang spirit of nationalism?
Mas nakakainggit pa ang bansang Tsina kahit pa sabihin mong komunismong bansa sila, kahanga-hanga ang taas ng antas ng disiplina nila sa paglinang sa kakayahan ng kanilang mga mamamayan. Mula pagkabata palang sinasanay na sila ng mga ito hanggang sa mahinog na at pwede nang ipanglaban sa kumpetisyon sa loob at labas ng bansa. Habang tayo, unti unting nabubulok at kung kukumpara sa isang tao eh unti-unting naghihingalo at tuluyan nang mag-comatose ang kalagayan ng isports sa bansa.
Current Standings:
Hindi natin alam kung ano na ang nangyayari sa ating mga atletang Pinoy kung ano ang kanilang pinapamalas na galing. Makikita mo nalang sa Internet at sa mga pahayagan ang medal standings natin at kung ano na ang ranking ng ating bansa. Hindi ko masisisi ang blogger friend kong si Semaj kung bakit ilang beses nyang pinupunto ito sa kanyang blog tungkol sa walang pakialam na attitude ng mga kawani ng gobyerno na naatasan sa isports. Puro nalang ba kung san kikita tayo at nawala na ang spirit of nationalism?
Mas nakakainggit pa ang bansang Tsina kahit pa sabihin mong komunismong bansa sila, kahanga-hanga ang taas ng antas ng disiplina nila sa paglinang sa kakayahan ng kanilang mga mamamayan. Mula pagkabata palang sinasanay na sila ng mga ito hanggang sa mahinog na at pwede nang ipanglaban sa kumpetisyon sa loob at labas ng bansa. Habang tayo, unti unting nabubulok at kung kukumpara sa isang tao eh unti-unting naghihingalo at tuluyan nang mag-comatose ang kalagayan ng isports sa bansa.
Current Standings:
by
Jinjiruks
November 18, 2010
1:01 AM
teh One that got Away
The One that got Away
Mark J. Macapagal, The Manila Times
In your life, you’ll make note of a lot of people. Ones with whom you shared something special, ones who will always mean something. There’s the one you first kissed, the one you first loved, the one you lost your virginity to, the one you put on a pedestal, the one you’re with …and the one that got away.
Who is the one that got away?
I guess it’s that person with who everything was great, everything was perfect, but the timing was just wrong. There was no fault in the person, there was no flaw in the chemistry, but the cards just didn’t fall the right way, I suppose. I believe in the fact that ending up with someone, finding a long time partner that is, does not lie merely in the other person. I can actually argue that an equal part, or maybe even the greater part, has to do with the matter of timing.
It has to do with you being ready to settle down and commit to someone in a way that goes beyond the little niceties of giddy romance. How often have you gone through it without even realizing it? When you’re not ready to commit in that mature manner, it doesn't matter who you’re with, it just doesn’t work. Small problems become big; inconsequential become deal breakers simply because you’re not ready and it shows. It’s not that you and the person you’re with are no good; it’s just that it’s not yet right, and little things become the flashpoint of that fact.
Then one day you’re ready. You really are. And when this happens you’ll be ready to settle down with someone. He or she may not be perfect, they might not be the brightest star of romance to ever have burned in your life, but it’ll work because you’re ready. It’ll work because it’s the right time and you’ll make it work. And it’ll make sense, it really will. The day comes when you’re finally making sense of things, and you find yourself to be a different person. Things are different, your approach is different, you finally understand who you are and what you want and you’ve become ready because the time has truly arrived. And mind you, there’s no telling when this day will come.
Hopefully you’re single… but you could be in a long-term relationship, you could be married with three kids, it doesn’t matter. All you know is that you’ve changed, and for some reason, the one that got away, is the first person you think about. You’ll think about them because you’ll wonder, "What if they were here today?" You’ll wonder, "What if we were together now, with me as I am and not as I was?"
That’s what the one that got away is. The biggest "What if?" you’ll have in your life.
If you’re married, you’ll just have to accept the fact that the one that got away, got away. Believe me, no matter how fairy tale you think your marriage is, this can happen to the best of us. But hopefully you’re mature enough to realize that if you’re already with the one you’re with, that this is just another test of your commitment, one which will just strengthen your marriage when you get past it. Sure, you’ll think about him/her every so often, but it’s alright. It’s never nice to live with a "might have been," but it happens.
Maybe the one that got away is the one who’s already married. In which case it’s the same thing. You just have to accept and know that your memories of that person will probably bring a nice little smile to your lips in the future when you’re old and gray and reminiscing.
But if neither of that is the case, then it’s different. What do you do if it’s not yet too late? Simple… find him, find her. Because the very existence of a "one that got away" means that you’ll always wonder, what if you got that one? Ask him out to coffee; ask her out to a movie, it doesn’t matter if you’ve dropped in from out of nowhere. You’d be surprised, you just might be "the one that got away" as well for the person who is your "the one that got away." You might drop in from out of nowhere and it won’t make a difference.
If the timing is finally right, it’ll all just fall into place somehow. And it would be a great feeling, if in the end, you’d be able to say to someone, "Hey you, you’re the one that almost got away."
Mark J. Macapagal, The Manila Times
In your life, you’ll make note of a lot of people. Ones with whom you shared something special, ones who will always mean something. There’s the one you first kissed, the one you first loved, the one you lost your virginity to, the one you put on a pedestal, the one you’re with …and the one that got away.
Who is the one that got away?
I guess it’s that person with who everything was great, everything was perfect, but the timing was just wrong. There was no fault in the person, there was no flaw in the chemistry, but the cards just didn’t fall the right way, I suppose. I believe in the fact that ending up with someone, finding a long time partner that is, does not lie merely in the other person. I can actually argue that an equal part, or maybe even the greater part, has to do with the matter of timing.
It has to do with you being ready to settle down and commit to someone in a way that goes beyond the little niceties of giddy romance. How often have you gone through it without even realizing it? When you’re not ready to commit in that mature manner, it doesn't matter who you’re with, it just doesn’t work. Small problems become big; inconsequential become deal breakers simply because you’re not ready and it shows. It’s not that you and the person you’re with are no good; it’s just that it’s not yet right, and little things become the flashpoint of that fact.
Then one day you’re ready. You really are. And when this happens you’ll be ready to settle down with someone. He or she may not be perfect, they might not be the brightest star of romance to ever have burned in your life, but it’ll work because you’re ready. It’ll work because it’s the right time and you’ll make it work. And it’ll make sense, it really will. The day comes when you’re finally making sense of things, and you find yourself to be a different person. Things are different, your approach is different, you finally understand who you are and what you want and you’ve become ready because the time has truly arrived. And mind you, there’s no telling when this day will come.
Hopefully you’re single… but you could be in a long-term relationship, you could be married with three kids, it doesn’t matter. All you know is that you’ve changed, and for some reason, the one that got away, is the first person you think about. You’ll think about them because you’ll wonder, "What if they were here today?" You’ll wonder, "What if we were together now, with me as I am and not as I was?"
That’s what the one that got away is. The biggest "What if?" you’ll have in your life.
If you’re married, you’ll just have to accept the fact that the one that got away, got away. Believe me, no matter how fairy tale you think your marriage is, this can happen to the best of us. But hopefully you’re mature enough to realize that if you’re already with the one you’re with, that this is just another test of your commitment, one which will just strengthen your marriage when you get past it. Sure, you’ll think about him/her every so often, but it’s alright. It’s never nice to live with a "might have been," but it happens.
Maybe the one that got away is the one who’s already married. In which case it’s the same thing. You just have to accept and know that your memories of that person will probably bring a nice little smile to your lips in the future when you’re old and gray and reminiscing.
But if neither of that is the case, then it’s different. What do you do if it’s not yet too late? Simple… find him, find her. Because the very existence of a "one that got away" means that you’ll always wonder, what if you got that one? Ask him out to coffee; ask her out to a movie, it doesn’t matter if you’ve dropped in from out of nowhere. You’d be surprised, you just might be "the one that got away" as well for the person who is your "the one that got away." You might drop in from out of nowhere and it won’t make a difference.
If the timing is finally right, it’ll all just fall into place somehow. And it would be a great feeling, if in the end, you’d be able to say to someone, "Hey you, you’re the one that almost got away."
by
Jinjiruks
November 17, 2010
1:16 AM
It Says
"In order to survive, all living things in this world fight desperately and devour those they defeat… Must one kill other living things in order to survive? Must one destroy another world in order to allow one’s own world to continue? The wounded in turn wound and torment those weaker than they themselves are… There are only the killers and the killed… The sinners who are judged, and the victims that do the judging. What meaning is there to such a world?"
-Dragon God/Time Devourer, Chrono Cross
-Dragon God/Time Devourer, Chrono Cross
by
Jinjiruks
November 16, 2010
4:33 PM
Antukin na naman
Hindi ko alam pero sa nakalipas na mga araw, nagiging antukin ako. Hindi ko alam kung bakit. It must be the weather or sobrang katamaran ko or transition period lang. Hayz, ewan ko baka nga all of the above. Parang naabot ko na ang saturation point na hindi ko na alam ang next move. Exhausted na sa lahat ng bagay. Need to do or try something new. Need some inspiration to keep me going. I dunno. Bahala na.
by
Jinjiruks
November 15, 2010
2:31 PM
He Says
There's nothing in the world as ruthless or impartial as death. All living matter ages over time and eventually dies. No matter how mighty or tiny its life force. So being alive means you're creeping closer to death with every second. But there's none of that here. No one and nothing ages. Nothing wastes away. This quiet, boundless, and beautiful world. An ideal world, straight out of a fairy tale, isn't it? A place and time that belongs to no one. Res nullius. It's because this is a future that was eliminated!!! History is composed of choices and divergences. Each choice you make creates a new world and brings forth a new future. But at the same time, you're eliminating a different future with the choices you didn't make. A future denied of all existence because of a change in the past. A future that was destroyed before it was even born rests here. condensed into the Dead Sea.
-Miguel, Chrono Cross
-Miguel, Chrono Cross
by
Jinjiruks
12:15 AM
Si Kay en Kian, ang HK, weekend jogging, samahan mo pa ng pizza/pasta kasama sa Gateway wit Yanah en Kampani with Pacman
Sabado ng gabi, hindi na nakapasok dahil may inasikaso pa ako sa hospital at nag trip na naman dun ulit. Nagkaroon ng pagkakataon na makapanood ulit ng Trip na Trip, kaka-miss ang episode na ito kasi mas malaman siya kesa Leisure Unlimited nina Dyan at Marc. Nasa Hongkong sila nung nasa taping. Hindi pa talaga ako nakakapag travel outside at siguro mas logical at cheap makapunta sa HK dahil malapit lang din. Kulit ni Kian dahil puro kain ang nasa isip, masarap siguro silang kasama ni Kat. Iniisip ko nga sarili ko kasama sila at nasa show. Me promo sila barkada treat, 3 person nasa isip ko agad mga mahilig sa trip at mga first time na nakasama ko sa travel outside of my box, sina Mami Yanah at si EmPi (na miss ko ang Sagada days guys!). Sana kung free kayo pwede pong pa-compose sa entry natin dahil mas magaling kayo sa parteng iyan.
Usual na panata ko ang pag-jogging. Kaya pag weekends, I make sure na kahit kulang ako sa tulog or tinatamad, kelangan bumangon at mag-ayos na sa sarili. Hindi ko namalayan, katatapos lang pala ng ulan that time. Sumugod pa rin ako, at tiningnan na rin kung meron kayang nagpupunta dun kahit hindi maganda ang panahon. Medyo tuyo ang kalsada papuntang San Jose. Meron din pala nagpupunta rain or shine. Kakatuwa nga. After an hour and a half, umuwi na ako at nagpahinga. Grabe ang sobrang pagkatamad ko na buong araw wala akong ginawa kundi mahiga lang at mag-text sa mga SMS-mates ko. Hindi ko alam kung bakit, maski mag-Net nga hindi ko nagawa.
Then nag-text naman itong si Mami Yanah at pinapapunta ako sa Cubao, nagdadalawang isip pa ako dahil nga tamad na tamad ako. Napapayag din niya ako sa huli, dahil sa pagkain, joke. Alas-6 ako umalis sa bahay, akala ko traffic hindi naman gaano. 30 minutes early ako dumating. Gala mode lang sa Gateway habang inaantay sila, kinausap rin sa pareng XT tungkol sa isang non sense issue na hindi na dapat patulan pa. Nagkita-kita rin kaming lahat at sobrang gutom na at around 8pm. Kain muna sa Pizza Hut, yay! matitikman ko na naman ang peborit kong shrimp and garlic pasta nila.
Ayun, kaunting kwentuhan at balita sa kapwa blogger kahit saang mundo man sila nabibilang. Nakilala ko rin si MB blogger din. Halos tawanan lang at balitaan kami hanggang sa lumipas ang oras at sarado na pala ang mall. Gumala muna sa labas ng Araneta, tried to text bunso pero off the way daw ang cab na sinakyan niya kaya hindi siya makakahabol sa amin na ngayo'y nasa Wendy's pati na rin si Kheed na nag-text na susubukang makahabol. Oh well, may next time pa naman.
Lumipas ang ilang minuto ng kwentuhan at patuloy na picture. Napagplanuhan rin na baka sa January or February eh mag-Sagada ulit kami para itapat sa kakilala ni mami na gustong magpunta sa lugar na iyon. Excited na kami ni Empi dahil makukumpleto na rin namin ang Sumaguing Cave circuit. Salamat nga pala mami sa cake at sa leftovers natin. At kay MP at MB ingat rin paguwi. Thanks sa experience ulit na makasama kayo.
Kanina nag-jogging ulit at himala hindi ko nakita si kuya porma kanina. Siguro tinanghali ng gising. Nagpunta rin sa tulay malapit sa school. Senti mode saglit. Hayz, sana linisin nila ang ilog bago maging Pasig river ito at mahuli ang lahat. Nakauwi bandang alas-8 ng umaga. Text-text ulit sa fwens. Mamaya laban na ni Pacman. Sana manalo at pang 8th world title na ng Greatest Boxer of all time.
Usual na panata ko ang pag-jogging. Kaya pag weekends, I make sure na kahit kulang ako sa tulog or tinatamad, kelangan bumangon at mag-ayos na sa sarili. Hindi ko namalayan, katatapos lang pala ng ulan that time. Sumugod pa rin ako, at tiningnan na rin kung meron kayang nagpupunta dun kahit hindi maganda ang panahon. Medyo tuyo ang kalsada papuntang San Jose. Meron din pala nagpupunta rain or shine. Kakatuwa nga. After an hour and a half, umuwi na ako at nagpahinga. Grabe ang sobrang pagkatamad ko na buong araw wala akong ginawa kundi mahiga lang at mag-text sa mga SMS-mates ko. Hindi ko alam kung bakit, maski mag-Net nga hindi ko nagawa.
Then nag-text naman itong si Mami Yanah at pinapapunta ako sa Cubao, nagdadalawang isip pa ako dahil nga tamad na tamad ako. Napapayag din niya ako sa huli, dahil sa pagkain, joke. Alas-6 ako umalis sa bahay, akala ko traffic hindi naman gaano. 30 minutes early ako dumating. Gala mode lang sa Gateway habang inaantay sila, kinausap rin sa pareng XT tungkol sa isang non sense issue na hindi na dapat patulan pa. Nagkita-kita rin kaming lahat at sobrang gutom na at around 8pm. Kain muna sa Pizza Hut, yay! matitikman ko na naman ang peborit kong shrimp and garlic pasta nila.
Ayun, kaunting kwentuhan at balita sa kapwa blogger kahit saang mundo man sila nabibilang. Nakilala ko rin si MB blogger din. Halos tawanan lang at balitaan kami hanggang sa lumipas ang oras at sarado na pala ang mall. Gumala muna sa labas ng Araneta, tried to text bunso pero off the way daw ang cab na sinakyan niya kaya hindi siya makakahabol sa amin na ngayo'y nasa Wendy's pati na rin si Kheed na nag-text na susubukang makahabol. Oh well, may next time pa naman.
Jin with Yanah, MP at si MB (kontrobersyal kaya hidden)
hoy bawal yan sa mesa
Kanina nag-jogging ulit at himala hindi ko nakita si kuya porma kanina. Siguro tinanghali ng gising. Nagpunta rin sa tulay malapit sa school. Senti mode saglit. Hayz, sana linisin nila ang ilog bago maging Pasig river ito at mahuli ang lahat. Nakauwi bandang alas-8 ng umaga. Text-text ulit sa fwens. Mamaya laban na ni Pacman. Sana manalo at pang 8th world title na ng Greatest Boxer of all time.
by
Jinjiruks
11:43 AM
teh Second way
Kagaya ng nasa previous post, about the three paths. Umabot sa puntong kailangan nang pumili between the first and the second one since hindi pa dumarating ang third. Kaya ayun, napili ang second path. Bahala na kung anung mangyayari. Pero excited ako dahil bago ang lahat. Bagong daan. Alam kong mabato, kailangan ng panahon para mapapatag siya. Bagong manager, supervisor, teammates, shift, function at bagong ako. Nawa'y mapagtagumpayan ko ang anumang challenge na daraan sa pagtahak sa landas na aking tinahak.
by
Jinjiruks
November 13, 2010
12:58 AM
Ang walang kahangin-hangin sa buhay na si kuya Vic
for your information...ang pinangliligo ko mineral water with iodized salt...
kita naman sa skin diba...
so pure and smooth
di katulad ng mga skin nyo...
parang babad sa chlorine...
and yung ginagamit kung sabon...baby soap...
kaya kutis baby ako...
kita naman diba...
so soft and smooth...
kayo mga bata pa kunyari...pero ang mga kutis nyo kulobot na...
parang dami ng anak...
hahahaha...
excuse me..ito ang amoy ng tunay na lalaki...
wala pa akong ATM...pero lagi naman akong may pera..kahit walang 13th month pay...
so hindi ko sia masyadong inaasahan..
hindi katulad nyo...
pag 13th month pay lang may pera...
purita
kita naman sa skin diba...
so pure and smooth
di katulad ng mga skin nyo...
parang babad sa chlorine...
and yung ginagamit kung sabon...baby soap...
kaya kutis baby ako...
kita naman diba...
so soft and smooth...
kayo mga bata pa kunyari...pero ang mga kutis nyo kulobot na...
parang dami ng anak...
hahahaha...
excuse me..ito ang amoy ng tunay na lalaki...
wala pa akong ATM...pero lagi naman akong may pera..kahit walang 13th month pay...
so hindi ko sia masyadong inaasahan..
hindi katulad nyo...
pag 13th month pay lang may pera...
purita
by
Jinjiruks
November 12, 2010
1:03 AM
He Says
"Naisip mo ba minsan na istorbo ang mga pinapadala mong text messages.."
-via SMS
-via SMS
by
Jinjiruks
November 11, 2010
12:54 AM
Semi-retire Gamer
Ilang buwan na rin ang nakakalipas simula nang nag semi-retire na naman ulit ako sa paglalaro. Last games na nilaro ko eh yung private server ng World of Wacraft at Cabal Online. Kung hindi lang talaga nagka-problema sa part ni Angelo hindi naman talaga ako titigil lalo na't kinakarir ko ang WoW that time sa aking tauren druid.
Hayz, kagaya nga ng text ko sa friends ko, bakit kaya ganun. Nung nag-aaral pa ako, marami akong pera na panlaro at tuwing weekends buong araw babad ako sa computer shop at gabi na nakakauwi, meron pa ngang instance na overnight para lang makasabay sa pagpapalevel sa mga tropa na kasabayan ko rin sa paglalaro ng isang game.
Pero ngayong may trabaho na ako, hindi ko na magawa ang mga ganung bagay. Yung free time ko either nag Facebook at check ng emails nalang ako o kaya matulog nalang buong araw pambawi sa kulang na oras pag me pasok sa weekdays. Nakaka-miss na talaga. Though hindi naman ako ganun ata pero pakiramdam ko, parang hindi balance ang social life ko kung walang computer games, ang isa sa mga divertion ko kung stressed out ako.
Ang mga barkada na kasama sa paglalaro, ang kulitan, angas, palakasan o paunahan sa pagpapalevel. Ang tsibog time pag tapos na laro. Tuwing weekend ganito palagi. Hanggang sa umabot sa pagdalo sa mga events ng game publisher tuwing may bagong patch or major updates/episodes ng isang game.
Gusto ko sana bumalik pero hindi pa rin ako makapili kung anong game ang lalaruin, na hindi naman ako mahuhuli pag weekend lang ako maglalaro. Na available siya kahit sang shop, yung game na worth ng time/energy at lalo na pera. Choosy ako pagdating sa mga ganyan. Siguro pag nakabili na ako ng PC at may internet connection baka balikan ko lang ang WoW.
Hayz, kagaya nga ng text ko sa friends ko, bakit kaya ganun. Nung nag-aaral pa ako, marami akong pera na panlaro at tuwing weekends buong araw babad ako sa computer shop at gabi na nakakauwi, meron pa ngang instance na overnight para lang makasabay sa pagpapalevel sa mga tropa na kasabayan ko rin sa paglalaro ng isang game.
Pero ngayong may trabaho na ako, hindi ko na magawa ang mga ganung bagay. Yung free time ko either nag Facebook at check ng emails nalang ako o kaya matulog nalang buong araw pambawi sa kulang na oras pag me pasok sa weekdays. Nakaka-miss na talaga. Though hindi naman ako ganun ata pero pakiramdam ko, parang hindi balance ang social life ko kung walang computer games, ang isa sa mga divertion ko kung stressed out ako.
Ang mga barkada na kasama sa paglalaro, ang kulitan, angas, palakasan o paunahan sa pagpapalevel. Ang tsibog time pag tapos na laro. Tuwing weekend ganito palagi. Hanggang sa umabot sa pagdalo sa mga events ng game publisher tuwing may bagong patch or major updates/episodes ng isang game.
Gusto ko sana bumalik pero hindi pa rin ako makapili kung anong game ang lalaruin, na hindi naman ako mahuhuli pag weekend lang ako maglalaro. Na available siya kahit sang shop, yung game na worth ng time/energy at lalo na pera. Choosy ako pagdating sa mga ganyan. Siguro pag nakabili na ako ng PC at may internet connection baka balikan ko lang ang WoW.
by
Jinjiruks
November 10, 2010
12:46 AM
Eleben Nayn
Wala man lang nagawa nitong weekend. Maski ang surprise na birthday ni Angelo hindi rin natuloy dahil sinumpong na naman ang loko. Kaya ang ginawa ko puro net lang Sabado at Linggo. Hindi pa nakapag-jogging dahil nakatulog kahit pa nag-alarm. Maski ang usapan namin ng friend ko sa circle hindi rin natuloy dahil naman sa pag-ambon/ulan. In short hindi nakapag pahinga at nagawa ang goal this weekend. Bumawi ng tulog Monday morning, 10 hours din iyon mula 2am to 12nn. Nagising lang ako dahil sa ingay ng telebisyon.
Pinanood sa Kapuso ang 2005 thriller movie na Kutob, galing ni Marvin sa pag potray as psycho killer na si Lemuel. Sarap gayahin ng manner ng pagsasalita at kilos niya. Thumbs up kay Direk Jose Javier Reyes kahit luma na ang movie Ok pa rin siya sa akin. Yung Urban Zone naman sa Dos, sarap din abangan dahil nakakakuha ako ng architectural/interior design idea just in case lang na makapagpapundar ako ng bahay. Kakatuwa ang mga creative designs nila. Looking forward to see more from this show.
Pinanood sa Kapuso ang 2005 thriller movie na Kutob, galing ni Marvin sa pag potray as psycho killer na si Lemuel. Sarap gayahin ng manner ng pagsasalita at kilos niya. Thumbs up kay Direk Jose Javier Reyes kahit luma na ang movie Ok pa rin siya sa akin. Yung Urban Zone naman sa Dos, sarap din abangan dahil nakakakuha ako ng architectural/interior design idea just in case lang na makapagpapundar ako ng bahay. Kakatuwa ang mga creative designs nila. Looking forward to see more from this show.
by
Jinjiruks
November 9, 2010
12:59 AM
Lakbayan Map
updating my Lakbayan Map, whew grabe almost occupied na sa Luzon, marami pa akong dapat bisitahin lalo na bandang South, baka next year pa ito mapupuno. Excited na ako! I'm a Rank C traveller now!
by
Jinjiruks
November 8, 2010
3:53 PM
Landas
Path 1 - Diretsong daan, walang problema. Smooth ang byahe, nakasanayan na. Ilang taon na rin. Pero walang pagbabago at nakakabagot. Pakiramdam ko wala na akong matutunan sa pagtahak dito. Ilang buwan pa ang aking aantayin kung meron mang pagbabago.
Path 2- Daang medyo bako-bako, palibhasa'y bagong daan. Hindi alam kung makakarating ba ng maayos sa dulo. Hindi sigurado kung kakayanin ba ang mga pagsubok at challenge na madaraanan pero maraming pwedeng matutunan sa pagtahak sa landas na ito. At maging susi pa sa magandang pagbabago at motibasyon.
Path 3 - Daan na walang kasiguruhan, hindi matanaw kung anung nasa dulo; kung ito ma'y kaligtasan o kapahamakan. Kung magandang kinabukasan at istabilidad ang dulo o kasawian ng buhay.
Malapit nang umabot sa punto na darating ang oras na kailangang mamili. Panahon ang kalaban at minsan lang dumating ang oportunidad sa pagbubukas ng mga daan na kailangang tahakin. Nawa'y maging matalino ako sa pagpili kung san daan ang makakapagbigay sa akin ng kapanatagan ng pagiisip at ikasisiya ng kaluluwa.
Path 2- Daang medyo bako-bako, palibhasa'y bagong daan. Hindi alam kung makakarating ba ng maayos sa dulo. Hindi sigurado kung kakayanin ba ang mga pagsubok at challenge na madaraanan pero maraming pwedeng matutunan sa pagtahak sa landas na ito. At maging susi pa sa magandang pagbabago at motibasyon.
Path 3 - Daan na walang kasiguruhan, hindi matanaw kung anung nasa dulo; kung ito ma'y kaligtasan o kapahamakan. Kung magandang kinabukasan at istabilidad ang dulo o kasawian ng buhay.
Malapit nang umabot sa punto na darating ang oras na kailangang mamili. Panahon ang kalaban at minsan lang dumating ang oportunidad sa pagbubukas ng mga daan na kailangang tahakin. Nawa'y maging matalino ako sa pagpili kung san daan ang makakapagbigay sa akin ng kapanatagan ng pagiisip at ikasisiya ng kaluluwa.
by
Jinjiruks
November 7, 2010
12:27 AM
Nairaos din
Sa wakas natapos na rin ang interview na nagpa trauma sa akin mula pa nung malaman ko ang schedule ko. Hindi rin ako nakapag-process nang maayos sa office at bagsak ang productivity ko. Salamat nalang sa mga mock interviews at pagbasa ng mga guides at nairaos naman nang maayos at natapos rin siya kanina. Makakapag-pahinga na ako ngayon nang maluwag at makakatulog nang maayos paguwi ko.
by
Jinjiruks
November 6, 2010
12:39 AM
Hintay - Callalily
Hintay
Callalily
Kahit anong gawing pag-iwas
pilit pa ring kitang hinahanap
Kahit ilang araw pa ang lumipas
hindi pa rin sa’yo makatakas
Nakalimutan mo na ba?
baka naman ako’y nandyan pa
iyo sanang madama
Bawat panalangin ko
sana’y di na mag-isa
[chorus]
Isipin limutin
Bakit di magawang ika’y lisanin?
Pilitin sabihin mong hanggang dito na lang
Abot-tanaw ako ay natutunaw
Mga mata ko’y naliligaw
Sa sikat ng iyong araw
pag-asa’y unti-unting nalulusaw
[repeat chorus]
At kung hindi ka na babalik
aantayin na lang kita sa langit
[repeat chorus]
Hanggang dito 5x
by
Jinjiruks
November 5, 2010
12:15 AM
Haberdey Mama
Tahimik at simpleng na-celebrate ang birthday ni Mama, syempre tulog ako nun. Nagising nalang ako nang nagluluto na siya ng Lumpia at menudo. Sabi niya kahit papano may handa kesa wala. Nagpabili ako ng ice cream sa kapatid ko. Kahit hindi kami mayaman, masaya naman kami at kumpleto lalo na tuwing hapon sa tuwing nanonood kami ng comedy film. Sabay-sabay kaming tumatawa at attentive ang lahat hanggang sa matapos ang palabas. Hindi man kami kagaya ng iba na expressive sa pagsasabi ng I love You, alam naman sa isa't-isa iyon thru action. Happy Birthday ulit Mama.
by
Jinjiruks
November 4, 2010
8:00 PM
Kwentong Undas
Hindi ako naniniwala sa mga multo at kung anu-anong maligno pero at the same time ayoko ring makakita dahil baka himatayin lang ako sa takot or kumaripas ng takbo. Hindi ko talaga alam ang gagawin ko kapag nakakita talaga ako ng aktwal na aparisyon. Pero eto yung ibang karanasan ko na minsan nagpapatayo ng balahibo at bilis ng pintig ng puso. Tamang hinala ika nga..
1 ] Nung nasa Intelligraph pa ako sa Agustin Building, oo yung bulok sa Emerald avenue. Nasa pinakataas na floor kasi kami at one floor below lang ang elevator. Nasa 11th kami at nasa 10th floor ang office ng OPAPP (Office of the Presidential Affiars on the Peace Process). Eh government iyon kaya walang OT pag gabi. Kadalasan kasi, anung oras na kami nakakauwi dahil sa demand ng work. Pag aakyat ka dun kelangan mo talagang dumaan sa floor na iyon, sobrang creepy niya kasi nakapatay lahat ng ilaw. Hindi man lang magbukas kahit isa para hindi nakakatakot. Tuwing bumababa ako para bumili ng pagkain kelangan talaga na tumakbo ako dahil kakaiba ang pakiramdam at napapalingon ka talaga sa madilim na parteng iyon. Ayoko maghinala pero parang me naaninag akong nakaputi sa loob kaya naman tumayo ang balahibo ko at tumakbo agad ako paakyat.
2 ] Nung nasa Chase na naman ako, sa Philamlife building. Yung floor ng clinic eh nasa 31st at nasa 12th naman kami. Nightshift na ako nun. Kumuha ako ng gamot dahil na LBM na talaga ako, hindi ko na kinaya kaya naman nagpunta na ako sa CR malapit sa floor na iyon. Napakatahimik ng lugar, wala yung guard na nagbabantay. Kainis, sobrang tahimik, hindi ko alam kung naglalaro ba yung isipan ko. Nakarinig ako ng iyak ng isang babae. Nasa loob ako ng cubicle nun, ginagawa ko kumanta nalang ako para hindi ko maisip yun. Hindi na ako tumingin sa salamin at bumaba agad ako sa floor namin at nag pretend na walang nangyari.
3] Nasa Cabra Island kami nung summer sa lugar nina Jay. Inantay namin ang dapit hapon para kumuha ng larawan ng sunset. Sobrang pag-eenjoy, hindi namin namalayan na madilim na pala. Ayaw naman namin umakyat sa shortcut dun sa cliff dahil nga masyadong matarik nun at baka mahulog naman kami. Kaya no choice, walang tricycle na dumadaan pag gawi, nilakad nmin ang kalsadang madilim. Bukid kasi iyon at walang bahay. Kakatakot kasi, walang ilaw. Tanging liwanag lang ng buwan ang aming guide. Sobrang dilim. Maraming kwento sa lugar na iyon na nanunukso ang mga engkanto. Kasabay na rin ng punong Balete na tumutubo sa lugar na iyon. Akala namin naliligaw na kami dahil halos magkakapareho ang kalsada na aming tinatahak. Kung alam niyo lang kung gaano ang kaba na aking nararamdaman nung mga oras na iyon. Naka-ilang Ama Namin ako, tinakpan ng tuwalya ang kanan tenga ko. Buti nalang at nakita rin namin ang liwanag ng unang streetlight sa nayon at saka kami nagmadaling naglakad patungo dun. Pagkadating sa bahay saka namin naikwento sa kanila ang nangyari sa amin. At sinabi nila na ganitong oras wala nang nagtatangkang maglakad sa daan na yaon.
4] Natakot din ako dun sa tinutuluyan namin sa Sagada, hindi ako makatulog, siguro namamahay lang ako. Naglalaro na naman ang aking imahinasyon. Ayokong buksan ang ilaw dahil natutulog pa ang mga kasama ko. Pero binuksan ko saglit at nakakatakot kasi puro usok ang bahay. Nasa mountain range kasi kaya ganito talaga. Pero ewan ko, anung hiwaga ang bumabalot sa usok na iyon at hindi ako mapalagay. Next time, gusto kong matulog nang may katabi at ayoko sa malaking kama huhu. Mamaya may humipo pa sa aking malamig na kamay.
1 ] Nung nasa Intelligraph pa ako sa Agustin Building, oo yung bulok sa Emerald avenue. Nasa pinakataas na floor kasi kami at one floor below lang ang elevator. Nasa 11th kami at nasa 10th floor ang office ng OPAPP (Office of the Presidential Affiars on the Peace Process). Eh government iyon kaya walang OT pag gabi. Kadalasan kasi, anung oras na kami nakakauwi dahil sa demand ng work. Pag aakyat ka dun kelangan mo talagang dumaan sa floor na iyon, sobrang creepy niya kasi nakapatay lahat ng ilaw. Hindi man lang magbukas kahit isa para hindi nakakatakot. Tuwing bumababa ako para bumili ng pagkain kelangan talaga na tumakbo ako dahil kakaiba ang pakiramdam at napapalingon ka talaga sa madilim na parteng iyon. Ayoko maghinala pero parang me naaninag akong nakaputi sa loob kaya naman tumayo ang balahibo ko at tumakbo agad ako paakyat.
2 ] Nung nasa Chase na naman ako, sa Philamlife building. Yung floor ng clinic eh nasa 31st at nasa 12th naman kami. Nightshift na ako nun. Kumuha ako ng gamot dahil na LBM na talaga ako, hindi ko na kinaya kaya naman nagpunta na ako sa CR malapit sa floor na iyon. Napakatahimik ng lugar, wala yung guard na nagbabantay. Kainis, sobrang tahimik, hindi ko alam kung naglalaro ba yung isipan ko. Nakarinig ako ng iyak ng isang babae. Nasa loob ako ng cubicle nun, ginagawa ko kumanta nalang ako para hindi ko maisip yun. Hindi na ako tumingin sa salamin at bumaba agad ako sa floor namin at nag pretend na walang nangyari.
3] Nasa Cabra Island kami nung summer sa lugar nina Jay. Inantay namin ang dapit hapon para kumuha ng larawan ng sunset. Sobrang pag-eenjoy, hindi namin namalayan na madilim na pala. Ayaw naman namin umakyat sa shortcut dun sa cliff dahil nga masyadong matarik nun at baka mahulog naman kami. Kaya no choice, walang tricycle na dumadaan pag gawi, nilakad nmin ang kalsadang madilim. Bukid kasi iyon at walang bahay. Kakatakot kasi, walang ilaw. Tanging liwanag lang ng buwan ang aming guide. Sobrang dilim. Maraming kwento sa lugar na iyon na nanunukso ang mga engkanto. Kasabay na rin ng punong Balete na tumutubo sa lugar na iyon. Akala namin naliligaw na kami dahil halos magkakapareho ang kalsada na aming tinatahak. Kung alam niyo lang kung gaano ang kaba na aking nararamdaman nung mga oras na iyon. Naka-ilang Ama Namin ako, tinakpan ng tuwalya ang kanan tenga ko. Buti nalang at nakita rin namin ang liwanag ng unang streetlight sa nayon at saka kami nagmadaling naglakad patungo dun. Pagkadating sa bahay saka namin naikwento sa kanila ang nangyari sa amin. At sinabi nila na ganitong oras wala nang nagtatangkang maglakad sa daan na yaon.
4] Natakot din ako dun sa tinutuluyan namin sa Sagada, hindi ako makatulog, siguro namamahay lang ako. Naglalaro na naman ang aking imahinasyon. Ayokong buksan ang ilaw dahil natutulog pa ang mga kasama ko. Pero binuksan ko saglit at nakakatakot kasi puro usok ang bahay. Nasa mountain range kasi kaya ganito talaga. Pero ewan ko, anung hiwaga ang bumabalot sa usok na iyon at hindi ako mapalagay. Next time, gusto kong matulog nang may katabi at ayoko sa malaking kama huhu. Mamaya may humipo pa sa aking malamig na kamay.
by
Jinjiruks
November 1, 2010
11:19 AM
Subscribe to:
Posts (Atom)