Malapit na naman ang bagong taon at siyempre nauuso na naman ang resolution na hindi naman natutupad. Kahit hindi matupad itong mga sana ko eh gagawin ko pa rin ang makakaya ko para ma-achieved ko mga ito.
Humaba na at kumapal ang buhok ko sa ulo - Kawawa naman ako siguro dahil sa lahi namin ang ganitong manipis ang hair kaya wala na talaga akong magagawa kahit maka ilang shampoo pa ako dyan.
Mas mahabang pasensya - Pasensya na talaga at may mga oras talaga na hindi na ako makapag timpi at tao ring nauubos ang pasensya lalo na sa mga taong makukulit magtanong nang paulit-ulit na bagay at mga bata na maiingay.
Makapagbigay pa ng malaking pera sa bahay - Para hindi talaga makapos araw-araw na lang pag-uwi ko ng haus hindi nawawala ang reklamo sa bahay - tubig, kuryente, tindahan.. parang walang katapusan talaga.
Makahanap ng high paying jobs para maging stable financially - Domino effect lang iyan, pag stable ka everything follows, sana nga eh matanggap ako sa company na malalabas ko ang potential ko at in return eh palitan rin ng high salary at good benefits. Ayoko na magsalita dito sa current company ko baka lalo pang dumagdag ang kasalanan ko sa mga bweset na iyan.
Mabawasan ang timbang at pumayat - Hay buhay.. puro flabs na lang nakikita ko sa tiyan ko pag naliligo ako at pinagmamasdan ang sarili ko. Kainggit ang mga model dyan at mga naglalaro ng basketball sa labas namin, ganda ng katawan at may 6-packs pa. Kelan kaya magiging ganyan ang katawan ko. Amp. Kelangan ng karagdagan at masusing disiplina sa sarili sa pagkain at exercise next year para kahit paunti-unti eh maging ganun ang katawan ko. Mahirap pero try kong kayanin talaga. Amen!
Mahanap at makilala ang right person for me - Ewan ko bakit ang malas ko talaga pag sa pag-ibig talaga, ibig sabihin ba eh yayaman na ako nito ika nga ni Kris Aquino.. Hmm.. Lagi na lang kasi taken for granted ako kaya ganitong kawawa talaga ako sa huli, Ok sa simula sweet tapos after na may mangyari at medyo nagkasawaan eh wala na rin. Try ko rin naman na walang sex at puro PDA lang kami pero wala rin nagkasawaan rin. Anu ba talaga ang dapat kong gawin kelangan ko ba balanse pero paano.
Sinto
Pasensya na hindi talaga ako magaling na blogger, maski ang paraan ng pagsusulat ko eh ang gulo-gulo talaga, hindi organized ang mga info. at patalon-talon. Ako kasi eh kung anu ang maisip ko at that moment eh yung ang isunusulat ko sa aking blog.Akala ko talaga eh hindi na talaga kami magpapansinan ni Tsong at ng mga kasama nya sa office, wala lang ayoko lang talaga ng may nagagalit or nagtatampo sa akin. Iniisip ko rin ang philosophy ni Ate Nat na huwag makipag kaibigan dahil magkakaroon lang ng bonding at ako rin ang masasaktan pag nagkahiwalay or pag nagkagalit man. Pero buti na lang at hindi na umabot pa sa punto na iyon. Si Tsong na mismo ang kumausap sa akin, common problem - walang kamatayang "dispute" mula sa Payroll namin. Hindi na ata mawawala ang bweset na yan.
Mamaya eh maglalakad na naman akong mag-isa, lagi naman ganun ang situation. Naglalakad habang nakatingin sa mga mag syota, sa pamilya nagkakasayahan. Natutuwa naman ako sa kanila pero may kaunting inggit siguro kasi alam mo na. Buti pa sila may kasama ako mag-isa lang na naglalakad. Nakatingin sa malayo at minsa sa bituin o buwan. Minsan eh uupo muna ako sa tabi ng ilog tapos titingin sa malayo lalo na sa ilog, sa mga sasakyang dumaraan sa tulay.
Nag senti mode siguro, ito yung pinaka peborit ko sigurong parte ng buhay, laging nagiisip ng mga ganung bagay, pati nga pag namatay o may sakit at na-ospital ako eh anu kaya ang mangyayari, sino sino ang dadalaw sa akin. Wala lang naisip lang, kasi hindi ko pa nararanasan at ewan ko kung gusto kong mangyari ba mga iyon. Basta ewan, parang wala akong pakiramdam talaga ngayon lalo na sa mga pakiramdam ng mga taong nakapaligid sa akin.
Pati na rin sa jeep, naikwento ko na naman ito sa mga previous post ko mga ilang araw lang. Anu pa kaya ang maiisip ko habang nakasakay sa jeep pauwi, bakit kaya ganito ako ka senti at nostalgic pa. Gusto ko ma isolate sa mundong ito at mag-isip ng malalim - kung anung plano ko sa buhay, saan ba ako patungo, sino mga makakasama ko sa aking paglalakbay. Mga ganung bagay, naiinis lang ako sa sarili ko bakit hindi ko ma express ng buo rito sa blog ang aking mga nasasaloob. Siguro isang malaking duwag lang ako para harapin ang consequences na maaring mangyari pag ginagawa ko na iyon. May lakas ba akong magsabi sa lahat. Wala pa siguro sa ngayon. Bahala na!
Uploaded Finally
Finally eh na upload na nina Tere at Raniel ang mga pics at na grabbed na nga ni Nerissa ang iba rito. Buti naman eh nalagay na nila sa Net kasi ilang araw ko na ring inaantay ang mga iyon. Ayun Ok naman ang ibang pics mukha talaga akong ewan pag walang bonnet. Kasi nakakalbo na ako ngayon talaga (HIV positive at hereditary).Na save ko na rin siya sa email ko for future viewing just in case siguro. Ang saya ko talaga kasi alam mo na minsan lang mangyari sa ito sa isang taon at buti na lang eh natuloy ako at napilit ko pa sumama si Dhez. Kahit hindi medyo Ok yung natanggap kong gift eh Ok lang. Masaya naman ako kasi kumpleto pa rin ang section ng SC ng batch 03 (solid mula pa 1st year up to graduation).
Traces
I dunno bakit ngayon hindi ko maramdaman ang Pasko talaga, kagaya ng sabi ko dati parang maykakaiba sa panahon ngayon kaysa mga nagdaang mga taon. Parang malapit nang magunaw ang mundo talaga.
Ewan ko sa sarili ko uber lungkot ako ngayon, siguro dahil kahit may mga friends and family ka pa, there is still something missing that makes you incomplete. I dunno anu iyon. Eto na naman tayo nagpapaka-senti mode na naman, medyo napapadalas ata ito.
Everytime na lang siguro while riding a jeepney and when i stare outside, parang bumabalik ako sa memory lane yung mga happy moments when i was young and a student back then. Parang ang sarap mabuhay at wala kang iniisip na problema whatsoever. When i try to look at the Friendster pics of my friends, naiingit ako sa kanila kasi sobrang saya nila na parang kuntento na sila sa buhay nila at walang iniisip na problema.
Siguro i need to unwind more, pero saan naman, kailan at paano. Hindi ko na kilala minsan sarili baka may multiple personalities na ako nito. Hindi ko makita sa salamin ang dating ako, yung ako na nakangiti palagi, yung kinakaya lahat ng problema, yung kahit mahirap lang eh kuntento naman sa buhay. Hindi naman ako materialistic talaga at minsan eh pagkain lang talaga ang libangan ko. Anu bang kailangan kong gawin para maging masaya at kumpleto. Mag Centrum kaya ako.
Ewan ko sa sarili ko uber lungkot ako ngayon, siguro dahil kahit may mga friends and family ka pa, there is still something missing that makes you incomplete. I dunno anu iyon. Eto na naman tayo nagpapaka-senti mode na naman, medyo napapadalas ata ito.
Everytime na lang siguro while riding a jeepney and when i stare outside, parang bumabalik ako sa memory lane yung mga happy moments when i was young and a student back then. Parang ang sarap mabuhay at wala kang iniisip na problema whatsoever. When i try to look at the Friendster pics of my friends, naiingit ako sa kanila kasi sobrang saya nila na parang kuntento na sila sa buhay nila at walang iniisip na problema.
Siguro i need to unwind more, pero saan naman, kailan at paano. Hindi ko na kilala minsan sarili baka may multiple personalities na ako nito. Hindi ko makita sa salamin ang dating ako, yung ako na nakangiti palagi, yung kinakaya lahat ng problema, yung kahit mahirap lang eh kuntento naman sa buhay. Hindi naman ako materialistic talaga at minsan eh pagkain lang talaga ang libangan ko. Anu bang kailangan kong gawin para maging masaya at kumpleto. Mag Centrum kaya ako.
Get Together
Kahapon eh ginanap ang 3rd Annual get together ng block section nung college. Balak ko sana hindi pumunta pero wala naman akong gagawin sa bahay kaya napagpasyahan ko nang sumama na lang. Maski si Dhez eh hindi rin sure pero nadaan ko rin sa pilitan.
Mga 10am kami magkikita at 11am raw usapan, unti-unti naman silang dumating. Alam mo na Pinoy Time up to 1pm eh andun pa kami. Yung iba KJ talaga like Lester, Aryeh at Tatay Jeyps. Minsan lang nga ito mangyari hindi pa sila pupunta, 30 mins after kami nakaalis. Nakakasa na ang lahat at nilagay na sa car ni Bro Arnold.
Muntik pa kaming maligaw kasi itong si Arnold hindi naman pala kabisado ang Bagong Silang sa Caloocan kaya nagtanong-tanong pa kami. Hindi naman kasi malinaw na sinabi ni Angelo kung saan mismo kasi bukod sa Lot at Block eh may Package at Phase pa ang haus nila Charlene. Pagdating run eh sabay sabay nang hinanda ang mga kakainin pati na rin ang inumin sa mesa.
May Crispy Pata, Spaghetti, Tacos, Lumpia at mga fruits kasama na ang San Mig lights pero hindi ako umiinom talaga kaya nag Sarsi at RC na lang ako. May videoke na nirentahan kaya buong maghapon eh kainan at kantahan lang ang nangyari kasama na ang picture syempre pang Friendster at exchange gift. Mga past 8pm na kami umalis kina Charlene. Sa kabuuan eh naging Ok naman at maayos na nadaos ang event. Nakausap pa namin si Cha-cha mula Dubai at namigay pa siya ng choco na pinaghatian. Naging masaya naman ako at nakita ko ulit sila.
Angelo - still a gentle giant at uber sa bait, sana magtago kayo
Dhez - makulit pa rin, walang nagbago; buti at nakasama sa reunion
Raniel - kumag pa rin, pero sobrang yaman na talaga niya
Mark - yung kamanyakan at pagka-green eh nabawasan na
Joseph - pareho pa rin kami ng ugali kaya tahimik na lang ako
Nerissa - wala naman - sobrang seryoso ngayon
Tere - aba girl na talaga siya ngayon at hindi na tomboy
Charlene - ganun pa rin ugali since college
Joselle - good girl na siya ngayon kasi may asawa na
Mga 10am kami magkikita at 11am raw usapan, unti-unti naman silang dumating. Alam mo na Pinoy Time up to 1pm eh andun pa kami. Yung iba KJ talaga like Lester, Aryeh at Tatay Jeyps. Minsan lang nga ito mangyari hindi pa sila pupunta, 30 mins after kami nakaalis. Nakakasa na ang lahat at nilagay na sa car ni Bro Arnold.
Muntik pa kaming maligaw kasi itong si Arnold hindi naman pala kabisado ang Bagong Silang sa Caloocan kaya nagtanong-tanong pa kami. Hindi naman kasi malinaw na sinabi ni Angelo kung saan mismo kasi bukod sa Lot at Block eh may Package at Phase pa ang haus nila Charlene. Pagdating run eh sabay sabay nang hinanda ang mga kakainin pati na rin ang inumin sa mesa.
May Crispy Pata, Spaghetti, Tacos, Lumpia at mga fruits kasama na ang San Mig lights pero hindi ako umiinom talaga kaya nag Sarsi at RC na lang ako. May videoke na nirentahan kaya buong maghapon eh kainan at kantahan lang ang nangyari kasama na ang picture syempre pang Friendster at exchange gift. Mga past 8pm na kami umalis kina Charlene. Sa kabuuan eh naging Ok naman at maayos na nadaos ang event. Nakausap pa namin si Cha-cha mula Dubai at namigay pa siya ng choco na pinaghatian. Naging masaya naman ako at nakita ko ulit sila.
Angelo - still a gentle giant at uber sa bait, sana magtago kayo
Dhez - makulit pa rin, walang nagbago; buti at nakasama sa reunion
Raniel - kumag pa rin, pero sobrang yaman na talaga niya
Mark - yung kamanyakan at pagka-green eh nabawasan na
Joseph - pareho pa rin kami ng ugali kaya tahimik na lang ako
Nerissa - wala naman - sobrang seryoso ngayon
Tere - aba girl na talaga siya ngayon at hindi na tomboy
Charlene - ganun pa rin ugali since college
Joselle - good girl na siya ngayon kasi may asawa na
Gawad Perwisyo
Kahapon at around 9am eh nag announce ang coach namin ng nga pangalan na mag voltunteer para magbigay ng mga goods sa Gawad Kalinga nila sa may Cainta, Rizal. As usual kaming mga proby ang tinawag mga 10 kami that time kasama na ang batch 26 (27 kasi kami!).
Mga 9.45 raw eh bumaba na kami sa reception at sasakay na papunta run. Hindi naman kami nakapag 04 (lunch activity code) kaya natanong namin kung paano iyon eh baka ma over break naman kami nun, then sabi niya eh siya na daw bahala sa Supervisor namin. Pagbaba namin eh hindi pa pala iyon at marami pa kaming kasabay na agents na nauna pang sumakay at naiwan pa kami.
Sadyang hindi pinaghandaan ang activity na ito kasi bakit magdadala ng sasakyan eh inuna pa ang mga tao kaysa sa mga bigas etc, sana dinala na lang iyon para matapos na agad at maihatid na. Buti kung malaki eh kaso ang liit at mga 3 sako lang ng bigay ang nadala, ilang balikan kaya iyon. Kaya ayun naiwan kami at nag-antay lang. Tiyempo namang dumating yung Bisor namin ar around noon at nagtaka siya kung bakit andun pa kami. Ayun sinabi namin na nagaantay kami at on the way na raw ang sasakyan.
After a couple of minutes eh pinatawag ulit kami at pinaakyat na para kausapin. Ayun nasabon nang kaunti kasi hindi nakapag 04 at malamang eh magiging dispute na naman siya at hindi mo na naman alam kung kailan na naman siya mabibigay or kung mabibigay pa nga ba. Ayun tinuro namin si Coach kasi siya raw ang bahala. Depensa naman eh hindi naman raw niya alam na andito pa raw kami (samantalang 11.30am eh umakyat pa kami at nakita niya kami at nagtanong pa nga kung bakit andito pa). Ayun imbes na akuin ang responsibility eh kami pa ang nasisi. Marami talaga ang medyo nag init ang ulo pero cool pa rin kasi professional kami at walang personalan.
Pagkatapos nang mahabang usapan eh bumaba na kami at sumakay na papuntang GK village, ayun pagdating naman run eh hindi na naman maayos kasi wala run ang organizer at ang unang batch eh nag repack na lang ng canned goods, bigas etc. Kami naman eh iyon rin ang ginawa hanggang sa nakakuha kami ng balita na bukas na lang raw itutuloy iyon. Wala lang parang nasayang lang ang oras namin dun at hindi man lang namin nakita ang village namin kasi nasa dulo pa iyon at sa DFA ang sa harapan. Maski paguwi eh naabutan pa ng rush hour (bukod pa sa gutom na wala man lang pakain eh sa amin pa ang gastos pabalik) kaya alam mo na nadaan na lang namin sa tawanan at biruan para makalimutan ang problema.
Sensya guys kung magulo mahirap magbigay ng info kasi mamaya eh makasuhan pa ako pag nabasa ito. Basta next time eh hindi na kami mag volunteer kung ganyan lang naman ang ginagawa nila sa amin. What a waste of time ika nga.
Mga 9.45 raw eh bumaba na kami sa reception at sasakay na papunta run. Hindi naman kami nakapag 04 (lunch activity code) kaya natanong namin kung paano iyon eh baka ma over break naman kami nun, then sabi niya eh siya na daw bahala sa Supervisor namin. Pagbaba namin eh hindi pa pala iyon at marami pa kaming kasabay na agents na nauna pang sumakay at naiwan pa kami.
Sadyang hindi pinaghandaan ang activity na ito kasi bakit magdadala ng sasakyan eh inuna pa ang mga tao kaysa sa mga bigas etc, sana dinala na lang iyon para matapos na agad at maihatid na. Buti kung malaki eh kaso ang liit at mga 3 sako lang ng bigay ang nadala, ilang balikan kaya iyon. Kaya ayun naiwan kami at nag-antay lang. Tiyempo namang dumating yung Bisor namin ar around noon at nagtaka siya kung bakit andun pa kami. Ayun sinabi namin na nagaantay kami at on the way na raw ang sasakyan.
After a couple of minutes eh pinatawag ulit kami at pinaakyat na para kausapin. Ayun nasabon nang kaunti kasi hindi nakapag 04 at malamang eh magiging dispute na naman siya at hindi mo na naman alam kung kailan na naman siya mabibigay or kung mabibigay pa nga ba. Ayun tinuro namin si Coach kasi siya raw ang bahala. Depensa naman eh hindi naman raw niya alam na andito pa raw kami (samantalang 11.30am eh umakyat pa kami at nakita niya kami at nagtanong pa nga kung bakit andito pa). Ayun imbes na akuin ang responsibility eh kami pa ang nasisi. Marami talaga ang medyo nag init ang ulo pero cool pa rin kasi professional kami at walang personalan.
Pagkatapos nang mahabang usapan eh bumaba na kami at sumakay na papuntang GK village, ayun pagdating naman run eh hindi na naman maayos kasi wala run ang organizer at ang unang batch eh nag repack na lang ng canned goods, bigas etc. Kami naman eh iyon rin ang ginawa hanggang sa nakakuha kami ng balita na bukas na lang raw itutuloy iyon. Wala lang parang nasayang lang ang oras namin dun at hindi man lang namin nakita ang village namin kasi nasa dulo pa iyon at sa DFA ang sa harapan. Maski paguwi eh naabutan pa ng rush hour (bukod pa sa gutom na wala man lang pakain eh sa amin pa ang gastos pabalik) kaya alam mo na nadaan na lang namin sa tawanan at biruan para makalimutan ang problema.
Sensya guys kung magulo mahirap magbigay ng info kasi mamaya eh makasuhan pa ako pag nabasa ito. Basta next time eh hindi na kami mag volunteer kung ganyan lang naman ang ginagawa nila sa amin. What a waste of time ika nga.
Butas Bulsa
Naaawa talaga ako sa sarili ko ngayon kasi pati pamasahe eh wala ako, buti na lang eh cash ang natanggap kahapon sa Mini Christmas party ng Department namin ayun solve na ang ilang araw na ito. Uber tipid na naman siguro ako nito hanggang sa puntong hindi na ako kakain pa at inom na lang ng tubig. Buti na lang eh nakahiram ako sa ka office mate ko na kinausap ko dati pa, nakuha na niya kasi yugn 13th month niya sa dati nyang employer.
Kagaya ng nasabi ko eh nagkaroon ng maliit sa salo-salo yung Department namin halos hindi nga tumagal ng isang oras iyon kasi yung ibang shift eh may pending work pa sa itaas. Wala na namang thrill kasi kilala ko na iyong nabunot ko. Yung nakabunot sa akin ang problema ko. Akala ko pa naman eh si Djoanna talaga kasi magaling talaga siyang manloko. Amp! Umaasa pa naman ako na polo shirt talaga ang ibibigay sa akin. Eh iyon pala eh ibang tao nakabunot sa akin.
After nun eh may kaunting raffle pa pero mukhang malas talaga ako kahit kaunti na lang kami eh wala pa rin akong napanalunan talaga. Ayun lamon time na, Ok naman yung carbonara kahit medyo tuyo pero ok lang naman mabuti nang meron kesa wala. Tapos yung kaldereta naman eh uber sa mantika at anghang kaya hindi ko na naubos.
Parang hangin lang na dumaan ang party at ilang saglit lang eh nawala na parang bula ang mga tao, kaya kami na lang nina Mark ang natira, ayun usap-usap nang kaunti. Basta kami na lang ang nakakaalam dun. Mga alas 7 na ako nakaalis at mga 9pm naman nakarating sa amin. Sobrang pagod eh nakatulog rin ako agad after kumain at maligo.
Kakagulat talaga itong nalaman ko sa friendster, hindi ko kasi akalain na ganun iyong former office mate ko.. wala lang. Mahirap na magsalita, pero sayang talaga. Haha! Kung matagal ko lang na nalaman eh basta iyon na. Wahaha! Ang kulit!
Kagaya ng nasabi ko eh nagkaroon ng maliit sa salo-salo yung Department namin halos hindi nga tumagal ng isang oras iyon kasi yung ibang shift eh may pending work pa sa itaas. Wala na namang thrill kasi kilala ko na iyong nabunot ko. Yung nakabunot sa akin ang problema ko. Akala ko pa naman eh si Djoanna talaga kasi magaling talaga siyang manloko. Amp! Umaasa pa naman ako na polo shirt talaga ang ibibigay sa akin. Eh iyon pala eh ibang tao nakabunot sa akin.
After nun eh may kaunting raffle pa pero mukhang malas talaga ako kahit kaunti na lang kami eh wala pa rin akong napanalunan talaga. Ayun lamon time na, Ok naman yung carbonara kahit medyo tuyo pero ok lang naman mabuti nang meron kesa wala. Tapos yung kaldereta naman eh uber sa mantika at anghang kaya hindi ko na naubos.
Parang hangin lang na dumaan ang party at ilang saglit lang eh nawala na parang bula ang mga tao, kaya kami na lang nina Mark ang natira, ayun usap-usap nang kaunti. Basta kami na lang ang nakakaalam dun. Mga alas 7 na ako nakaalis at mga 9pm naman nakarating sa amin. Sobrang pagod eh nakatulog rin ako agad after kumain at maligo.
Kakagulat talaga itong nalaman ko sa friendster, hindi ko kasi akalain na ganun iyong former office mate ko.. wala lang. Mahirap na magsalita, pero sayang talaga. Haha! Kung matagal ko lang na nalaman eh basta iyon na. Wahaha! Ang kulit!
Walang Laman
Kahapon eh wala lamang pera halos lahat ng ATM kahit saan, akala ko naman eh sa area lang namin. Iyon pala eh pati na rin kina Garry (office mate ko). Hindi raw makapag dispense ng pera mga ATM kasi inubos lahat dahil sa 13th month pay.
Mga hapon eh nakipagkita ako sa isang seller sa eBay kung saan eh napagkasunduan namin ang presyo para sa cellphone na gusto kong bilhin sa kanya. Nakakahiya nga sa kanya eh kasi na late ako ng 30 mins dahil sa uber traffic na iyan. Ayun so far eh Ok naman yung cellphone, naiinis lang ako sa Chinese symbol sa keypad pero wala akong balak na palitan sa ngayon at ingatan ko na lang muna.
Saka na ako mag update ulit, naiilang talaga ako at hindi inspired gumawa ng entry pag maraming matang nakatingin lalo na pag maraming tao sa shop. Ampf!
Mga hapon eh nakipagkita ako sa isang seller sa eBay kung saan eh napagkasunduan namin ang presyo para sa cellphone na gusto kong bilhin sa kanya. Nakakahiya nga sa kanya eh kasi na late ako ng 30 mins dahil sa uber traffic na iyan. Ayun so far eh Ok naman yung cellphone, naiinis lang ako sa Chinese symbol sa keypad pero wala akong balak na palitan sa ngayon at ingatan ko na lang muna.
Saka na ako mag update ulit, naiilang talaga ako at hindi inspired gumawa ng entry pag maraming matang nakatingin lalo na pag maraming tao sa shop. Ampf!
Kita kita
Patapos na naman ang week ngayon at heto andito pa rin ako sa tapat ng PC at nag i-Internet, mainit pa kasi sa labas kaya just wanna kill some time here. Kahit papano eh nakakapag update ako rito sa message boards and even my blog.
Kakabigay lang kanina ng 13th month as expected and computed ganun pa rin, pero masaya na rin ako kesa naman sa wala. Iyon nga lang ang dispute na inaantay namin eh up to now eh wala pa rin at wala akong idea kung kailan ba siya ibibigay. Malamang siguro pag nag resign ka na rito saka pa lang nila ibibigay as backpay siguro. Mga gahaman sa pera na Accounting Department.
Nakakasa na rin ang mga get together namin para sa buong buwan. Sa Dec. 23 eh annual reunion ng Batch 2003 BSCS section SC (na mula simula eh solid talaga ang grupo na ito). Marami na rin kaming nadaanang magkakabarkada mula pa noong college days at heto andito pa rin kami. Ang iba sa amin nasa abroad na, nag-asawa at yung iba single and happy pa rin. Excited na ako makita yung mga taong matagal ko nang hindi nakikita sa loob ng ilang taon. Lalo na si alam na niya yun kung sino siya.
Sa bandang katapusan naman eh get together rin (pero tentative pa lang iyon) ng mga taga Intel (not the big techy firm) mga ex at mga current, sa totoo lang sabi nila hindi na raw masaya ang Intel ngayon hindi kagaya ng dati kasi na alam mo na puro tawanan at biruan lalo na pag kainan time, halo-halong topic napag uusapan. Nakaka miss sina Yus, Miko at si Alu. Yung grupo nila Pete, Guia at Roger lalo na si Mam Tina na kung saan eh wala akong masabi sa kanyang dedikasyon sa work talaga, kahit hindi pa siya umuwi nang ilang araw eh ok lang basta matapos lang ang project bago umabot ang deadline. Miss ko na kayo.
Sa blogging world eh halos hindi ko kayo kilala nang kaunti kaya medyo hindi ko pa naiisip yung get together.. Sina Ymir at Jeff ang balak ko unang kitain kasi sila lang mga kauna-unahang naging friend ko dito sa blogosphere. Eh ang tanong eh kailan ba talaga, wala namang usapan tungkol dun.
Hindi ko pa alam anu mangyayari sa akin next year, siguro paghahandaan ko talaga ito nang mabuti at talagang loyal at strict ako sa long term goals ko. Bago man lang mag 30 eh dapat stable na kami at may matatawag na aming bahay talaga, wala lang. Iyon lang naman iniisip ko sa ngayon yung maging kuntento or kampante na sina Mama at wala nang inaalalang utang pa, kasi ang laki nang gastos nila sa akin na hindi ko pa naibabalik ang favor sa kanila.
Nakakahiya nga talaga at kailangang pursigido na talaga ako next year para guminhawa naman sila. Hindi ko na iniisip ang sarili ko. Sila muna bago ako, kasi mahalaga sila sa akin. Ang kaibigan they'll come and go pero in the end ang family pa rin ang matatakbuhan kahit anu pa ang mangyari sa buhay mo. Tama na nga.. nagiging pang MMK na ito. Hanggang sa muli!
Kakabigay lang kanina ng 13th month as expected and computed ganun pa rin, pero masaya na rin ako kesa naman sa wala. Iyon nga lang ang dispute na inaantay namin eh up to now eh wala pa rin at wala akong idea kung kailan ba siya ibibigay. Malamang siguro pag nag resign ka na rito saka pa lang nila ibibigay as backpay siguro. Mga gahaman sa pera na Accounting Department.
Nakakasa na rin ang mga get together namin para sa buong buwan. Sa Dec. 23 eh annual reunion ng Batch 2003 BSCS section SC (na mula simula eh solid talaga ang grupo na ito). Marami na rin kaming nadaanang magkakabarkada mula pa noong college days at heto andito pa rin kami. Ang iba sa amin nasa abroad na, nag-asawa at yung iba single and happy pa rin. Excited na ako makita yung mga taong matagal ko nang hindi nakikita sa loob ng ilang taon. Lalo na si alam na niya yun kung sino siya.
Sa bandang katapusan naman eh get together rin (pero tentative pa lang iyon) ng mga taga Intel (not the big techy firm) mga ex at mga current, sa totoo lang sabi nila hindi na raw masaya ang Intel ngayon hindi kagaya ng dati kasi na alam mo na puro tawanan at biruan lalo na pag kainan time, halo-halong topic napag uusapan. Nakaka miss sina Yus, Miko at si Alu. Yung grupo nila Pete, Guia at Roger lalo na si Mam Tina na kung saan eh wala akong masabi sa kanyang dedikasyon sa work talaga, kahit hindi pa siya umuwi nang ilang araw eh ok lang basta matapos lang ang project bago umabot ang deadline. Miss ko na kayo.
Sa blogging world eh halos hindi ko kayo kilala nang kaunti kaya medyo hindi ko pa naiisip yung get together.. Sina Ymir at Jeff ang balak ko unang kitain kasi sila lang mga kauna-unahang naging friend ko dito sa blogosphere. Eh ang tanong eh kailan ba talaga, wala namang usapan tungkol dun.
Hindi ko pa alam anu mangyayari sa akin next year, siguro paghahandaan ko talaga ito nang mabuti at talagang loyal at strict ako sa long term goals ko. Bago man lang mag 30 eh dapat stable na kami at may matatawag na aming bahay talaga, wala lang. Iyon lang naman iniisip ko sa ngayon yung maging kuntento or kampante na sina Mama at wala nang inaalalang utang pa, kasi ang laki nang gastos nila sa akin na hindi ko pa naibabalik ang favor sa kanila.
Nakakahiya nga talaga at kailangang pursigido na talaga ako next year para guminhawa naman sila. Hindi ko na iniisip ang sarili ko. Sila muna bago ako, kasi mahalaga sila sa akin. Ang kaibigan they'll come and go pero in the end ang family pa rin ang matatakbuhan kahit anu pa ang mangyari sa buhay mo. Tama na nga.. nagiging pang MMK na ito. Hanggang sa muli!
She Says
"Maybe I'll share my life with somebody... maybe not. But the truth is, when I think back of my loneliest moments, there was usually somebody sitting there next to me."
-Ally McBeal
-Ally McBeal
Wari
Tuwing umuuwi na lang ako eh at pagkasakay sa dyip eh, habang umaandar ang sasakyan eh hindi ko lubusang mawala sa isip ko kung anu na ba talaga ang nangyayari sa aking buhay ngayon at saan ako patutungo.
Puro pagbabalik tanaw at mga nangyayari ngayon ang nasasaisip ko, yung mga tanong na kung bakit hindi pa ako masaya ngayon sa buhay kong ito, hindi kagaya ng dati nung ako'y bata pa. Hindi ko na makita yung ngiti sa aking labi ngayon at hinahanap hanap ko pa rin.
Anu kaya ang nagawa ko, anu kaya mga kasalanan ko kung bakit ganito ako ngayon, sandali lang nman ang kasayahan at mas matagal ang panahon ng lungkot. Ewan ko, anu ang kelangang kong gawin para maging masaya ako, maski ang entry na ito eh magulo rin at walang patutunguhan.
Hanggang ngayon pakiramdam ko parang may kulang pa rin sa akin at hindi mapunuan ng mga bagay sa aking paligid, maski yung mga taong inaakala ko na makakapag papuno sa akin eh hindi ko rin mahanap sa kanila. Bakit kaya ganito ang buhay puro pasakit na lang. Kailan ko kaya mahahanap ang kasagutan sa aking mga tanong, kailangan pa bang mamatay ka muna para makita mo ito sa kabilang buhay.
Puro pagbabalik tanaw at mga nangyayari ngayon ang nasasaisip ko, yung mga tanong na kung bakit hindi pa ako masaya ngayon sa buhay kong ito, hindi kagaya ng dati nung ako'y bata pa. Hindi ko na makita yung ngiti sa aking labi ngayon at hinahanap hanap ko pa rin.
Anu kaya ang nagawa ko, anu kaya mga kasalanan ko kung bakit ganito ako ngayon, sandali lang nman ang kasayahan at mas matagal ang panahon ng lungkot. Ewan ko, anu ang kelangang kong gawin para maging masaya ako, maski ang entry na ito eh magulo rin at walang patutunguhan.
Hanggang ngayon pakiramdam ko parang may kulang pa rin sa akin at hindi mapunuan ng mga bagay sa aking paligid, maski yung mga taong inaakala ko na makakapag papuno sa akin eh hindi ko rin mahanap sa kanila. Bakit kaya ganito ang buhay puro pasakit na lang. Kailan ko kaya mahahanap ang kasagutan sa aking mga tanong, kailangan pa bang mamatay ka muna para makita mo ito sa kabilang buhay.
Were Back..
Kakagulat talaga mga balita ngayon, pagbukas ko ng email eh bungad agad sa akin ang e-mail ng GamePal saying na back to business ulit sila. Naalala ko lang yung mga grudge namin sa company na iyan. Luckily eh may nahanap pa akong co-gamers na nagbigay ng not so nice reaction sa isang blog. Here is teh comment..
***
I started working for Gamepal since December 2006. I have been in there for five months and there’s not a day that i don’t sweat because of scorching environment. Philippines is a tropical country but when i enter my workplace, I just say to myself “Welcome to hell” its like entering an instance in WOW there’s a barrier between cool and hot environment.
And our pay was only $220 a month that amount of money can be made by Americans in as little as 4 or 5 days and we have to do it for a month it was really hardwork and we have to play 4 accounts of World of Warcraft. Eric Smith (OWNER of Gamepal) was a real-life Slave driver when his employees are experiencing lag he would still insist on the 4 account policy.
Thank god it was reduced to 3 accounts because the PL’s (power leveler) can handle the 3 accounts very efficiently with a bot program of course. i was one of the chosen to becone a guinea pig for their experiment they want to see if a PL can handle 2 computers with 3 accounts on each other that makes 6 accounts(damn with my excellent performance)
Thank god it did’nt happen my time with gamepal was shortlived on march 2007 there was massive firing of personnel luckily i was not one of the chosen i suspect that they based the firing people on their IQ good thing i had high IQ so it did not happen to me in the end out 200 PL only 60 people remain only the best of the best remain i forgot to say they changed the game that we play from WOW to FFXI i really did’nt like FFXI maybe because i was really into WOW.
Then on april 29 they told us that all employees are now relieved of position i guess that’s why ERIC SMITH has not been sighthed for a month he was probably hiding from the angry mobs of ex-employees he fired because he was firing people with concrete basis what he did was a violation in the labor code of my country.
They said Gamepal Philippines may return in about 6 months then they are going to call us then we became regular employees i was amazed that some of my colleagues actually stole computer parts in the computers that we are using they stole
7 1G DDR2 RAM
2 geforce 7600GTS 256 DDR2 video card
Maybe it was just for revenge, I wish was able to get at least 1 of those RAM’s. Wow i said a lot things about gamepal. I like playing wow with american players they had etiquette unlike players here in philippines ( they’d just ignore most of the time only a few percent would help if WOW is release in my country ),they really help people with their quest well its the opposite i when run into characters of different faction they always ganked me.
***
Ang sa akin naman eh wala naman na akong grudge na naiwan sa GamePal wala naman akong magagawa bout that kung magtanggal sila, oo sa simula eh nagalit talaga ako kasi bigla na lang magkakaroon ng tanggalan nang walang pasabi kahit 1 week. Pero nakalipas na iyon at alam ko naman ang reason bakit sila nalugi, I won't say on public basta kakambal na ata ng mga Pinoy iyon.
Just in case na magkaroon ng hiring eh Part time lang kukunin ko para may extra income kahit papano, mahirap na mag Full time, history repeats itself. Ayoko nang magulat pa ulit. Hindi ko pa alam kung operational na ang Manila office nila rito since nag declare sila ng bankruptcy and maybe sa ibang site na sila magbubukas ulit.
Ang sa akin naman eh wala naman na akong grudge na naiwan sa GamePal wala naman akong magagawa bout that kung magtanggal sila, oo sa simula eh nagalit talaga ako kasi bigla na lang magkakaroon ng tanggalan nang walang pasabi kahit 1 week. Pero nakalipas na iyon at alam ko naman ang reason bakit sila nalugi, I won't say on public basta kakambal na ata ng mga Pinoy iyon.
Just in case na magkaroon ng hiring eh Part time lang kukunin ko para may extra income kahit papano, mahirap na mag Full time, history repeats itself. Ayoko nang magulat pa ulit. Hindi ko pa alam kung operational na ang Manila office nila rito since nag declare sila ng bankruptcy and maybe sa ibang site na sila magbubukas ulit.
Random
"Life, at it's best, is pure and sweet. Moments like this, caught in your hand, stored in your heart, is all a man needs."
-StoneTree, The Dark Homecoming
-StoneTree, The Dark Homecoming
Nang dahil sa Pag-ibig
Kakapagod lakad namin kahapon kasama parents ko regarding sa loan concerns sa Pag-Ibig. Mula work eh diretso na agad ako sakay ng Cubao para magkita kami dun at sumakay ng MRT, akala ko pa naman eh wala pa sila, iyon pala eh nasa taas na ang bumibili ng ticket, amp talaga ayun sumunod nalang ako at nakita ko nga sila run.
Pagkabili ng ticket eh sumakay na sa crowded na MRT (wala namang bago roon, dati na namang masikip at puno na pagdating sa Cubao. Then bumaba kami sa Ayala station, sa mapa kasi sa haus eh nasa Paseo de Roxas yung place iyon pala eh mas malapit pag nilakad sa Makati ave, napagod lang kami kakalakad at tanghali pa naman that time.
Then nung andun na kami eh ang rami pa ring tao sa The Atrium of Makati kung saan naka base ang Pag-ibig, ayun inasikaso na yung problema sa housing loan then nag sinabi sa amin na ilipat na lang sa pangalan namin yung lupa para ma re-structure yung amortization namin kasi kung alam nyo lang kung magkano kada month ang babayaran namin pag wala pa kaming ginawang action.
Then pagkatapos eh umuwi na kami, sumakay ng bus papuntang Buendia MRT then sa Quezon Ave kami bumaba, buti hindi pa traffic that time, then at around 5pm eh nakarating na kami sa amin, wala lang nag kwento lang ako. Hehe! Sensya medyo boring, wala lang kasing ma post sa ngayon eh! Next time na lang ako babawi!
Pagkabili ng ticket eh sumakay na sa crowded na MRT (wala namang bago roon, dati na namang masikip at puno na pagdating sa Cubao. Then bumaba kami sa Ayala station, sa mapa kasi sa haus eh nasa Paseo de Roxas yung place iyon pala eh mas malapit pag nilakad sa Makati ave, napagod lang kami kakalakad at tanghali pa naman that time.
Then nung andun na kami eh ang rami pa ring tao sa The Atrium of Makati kung saan naka base ang Pag-ibig, ayun inasikaso na yung problema sa housing loan then nag sinabi sa amin na ilipat na lang sa pangalan namin yung lupa para ma re-structure yung amortization namin kasi kung alam nyo lang kung magkano kada month ang babayaran namin pag wala pa kaming ginawang action.
Then pagkatapos eh umuwi na kami, sumakay ng bus papuntang Buendia MRT then sa Quezon Ave kami bumaba, buti hindi pa traffic that time, then at around 5pm eh nakarating na kami sa amin, wala lang nag kwento lang ako. Hehe! Sensya medyo boring, wala lang kasing ma post sa ngayon eh! Next time na lang ako babawi!
He says
"There are certain things (like relationships) that we can’t just throw away like its trash. We have to take in consideration everything that’s attached to it and if you really want to let it go, we have to ask ourselves if that’s what we really wanted. Because once we let go, we can never take it back."
-Falling Out, Jhed (The Dork Factor)
-Falling Out, Jhed (The Dork Factor)
Usual day
Wala namang bago sa ngayon. usual Internet after ng work, ayun first time ko magkaroon ng MTD report, buti typo lang at hindi instructional. Malapit na sana ang sweldo time. Hehe! Sana nga eh malaki laki kahit papano ang 13th month kahit medyo bago pa lang. Balak ko sana cellphone muna kasi yung digicam eh pangarap siguro muna sa ngayon.
Random
"Be the REASON for someone's happiness, NOT just a part of it. Be a PART of someone's sadness, but NOT the reason for it."
Balik sa Dati
Pasensya na at hindi ako nakapag update ng blog. Medyo tinatamad lang kasi ako at walang mahanap na bagay na ma-post.
Yehey! sa wakas eh balik to 5-2 na ulit nang sked ko at hindi na ako mahihirapan pang gumising nang maaga nito. Mga 3am na ako gising ngaun unlike nung nakaraang weeks na 2am na bawat lakad ko eh patingin tingin ako kaliwa at kanan kung may tao ba, baka mamaya kasi eh nasa tabi ko na at magulat na lang ako. Pero gusto ko lang sa shift na iyon eh paguwi maaga ako nakakapag net rito sa pantry namin na ginagawa ko na up to now.
Ang daming sim sa bahay, nasasayangan talaga ako sa mga iyon at mag expire na lang na hindi ginagamit kaya naman eh ginamit ko na at sayang naman, multi network ako ulit meron smart, globe at sun pero yung luma ko pa ring number ang priority ko, syempre sentimental sa akin ito kasi since 1999 pa itong sim at upgrade na lang at ginagawa ko at cell number retention. Sana nga eh magtagal pa ito at umabot ng isang dekada sa 2009.
Buti na lang at nag text na ang baby ko sa akin talaga, ewan ko paranoid ako masyado at natutukso talaga sa mga nakikita ko sa net. Hehe! Wala lang pero loyal pa rin ako sa kanya sa Dec.9 nga pala ang 3rd months namin at hindi sa 3 (my fault!), ayon natutulungan na niya ngayon ang family niya, alam ko namang sila dapat ang priority kesa sa akin basta wag nya lang ako kalimutan at pagsawalang bahala. Huhu! Miss you baby!
Yehey! sa wakas eh balik to 5-2 na ulit nang sked ko at hindi na ako mahihirapan pang gumising nang maaga nito. Mga 3am na ako gising ngaun unlike nung nakaraang weeks na 2am na bawat lakad ko eh patingin tingin ako kaliwa at kanan kung may tao ba, baka mamaya kasi eh nasa tabi ko na at magulat na lang ako. Pero gusto ko lang sa shift na iyon eh paguwi maaga ako nakakapag net rito sa pantry namin na ginagawa ko na up to now.
Ang daming sim sa bahay, nasasayangan talaga ako sa mga iyon at mag expire na lang na hindi ginagamit kaya naman eh ginamit ko na at sayang naman, multi network ako ulit meron smart, globe at sun pero yung luma ko pa ring number ang priority ko, syempre sentimental sa akin ito kasi since 1999 pa itong sim at upgrade na lang at ginagawa ko at cell number retention. Sana nga eh magtagal pa ito at umabot ng isang dekada sa 2009.
Buti na lang at nag text na ang baby ko sa akin talaga, ewan ko paranoid ako masyado at natutukso talaga sa mga nakikita ko sa net. Hehe! Wala lang pero loyal pa rin ako sa kanya sa Dec.9 nga pala ang 3rd months namin at hindi sa 3 (my fault!), ayon natutulungan na niya ngayon ang family niya, alam ko namang sila dapat ang priority kesa sa akin basta wag nya lang ako kalimutan at pagsawalang bahala. Huhu! Miss you baby!
KJ mo!
killjoy - someone who spoils the pleasure of others
Guys pasensya na talaga at hindi ako makakapunta sa mga activities na dapat kong i attend this day una, sa college get together party;no worries pupunta naman ako sa actual event na iyon; pangalawa eh kina jaja, tan, kuya rob and other opismeyts ko, hindi rin ako makakapunta sa company pre-Christmas party.
May personal reason ako kaya hindi ako makakapunta at saka isa pa eh wala na akong budget kahit pa sa transpo man lang kasi nabigay ko na naman ulit sa tindahan, kasi nakikita kong papaubos na naman ang laman nito ulit at madalas eh ito ang nagliligtas sa amin pag gipit kami. Tawagin mo na akong KJ wala naman akong pakialam talaga sa comment nyo sa akin. Wala naman akong magagawa run. Sana nga eh hindi lang dumating sa point na iyon na kung anu pa masabi nyo sa akin.
Sa work naman eh ganun pa rin frustrating pa rin an Payroll Dept kasi yung disputes namin eh hindi pa na resolve baka mamaya eh sa backpay pa ibigay ng mga le*** na yan, hindi na sila nakakatuwa talaga, kung ganyan sila na tatamad-tamad eh mabuting mag resign na sila, isa sila sa mga anay sa kumpanya. Ilang minuto lang nyo gagawin yan eh tumatagal para kayong gobyerno, mga bulok pes**!
Sa Dec 3 ulit eh 3rd months na namin ng baby ko, hindi pa kami nagkikita at miss ko na siya talaga. Antagal namang dumating ang half ng December para ma-treat ko naman siya na manood ng sine at kumain sa labas. Busy pa rin siya at nag aajust sa work niya. Maraming ka opismeyt ko nangungulit sa akin na ipakilala ko raw, pero KJ nga ako at ayoko, low profile lang kami at private; hindi ko ikanakahiya meron lang matters na hindi na dapat pang for public scrutiny. Sana nga eh pag may time kahit a simple walk lang sa may river eh Ok na sa akin with my Baby watching th fishes and other non biodegradable things na palutang lutang dito. Haha!
Malapit na naman ang Pasko, wala pa ring bago sa buhay ko. Maski mga bagong gamit wala pa rin, sapat lang kasi kinikita ko at usually eh sa gastos sa bahay napupunta. Yung balak kong bilin na cellphone eh nde ko na muna iniisip. Hindi ko pa naman talaga kailangan iyon.
Teh Word
Frisbeetarianism (n). - the belief that when you die, your soul goes upon the roof and gets stuck there.
Apply
Kahapon eh nagpunta kami ng kapatid ko sa Megamall (since walang pasok) para mag apply ng wireless lanline sa PLDT, sana nga eh may makuha kami kasi naka ilang balik na kami sa may Marcos Hi-way na branch nila at laging wala. Ang daming tao talaga, lalo na sa mga ATM areas kaya nagantay pa ako nang matagal sa pila talaga para mkapag withdraw.
Pagkatapos eh napunta na kami sa PLDT sa 5th floor, pinababa kami sa may Dept Store 2nd floor area nila kasi mas mabilis raw application run, kaya ayun punta naman kami, then pagrating dun eh Ok naman at mabilis ang pag aapply 2 IDs lang kelangan nila at hindi na kasing rami ng hingi sa mga office talaga nila.
Pero amp! na out of stock na rin raw sila run, pero bukas raw (which is ngayon!) may 16 units na darating, pero malabo pa rin since marami na rin ang pending. Sana nga eh matawagan na para magkaroon na kami ng linya tlaga. Ang hirap sa payphone kasi abusado minsan yung iba na wala pa ngang 3 mins eh o mga ilang seconds lang after that eh Php 10 na agad ang charge nila.
Hindi pa ako umuuwi kasi sa haus ngayon at nasa pantry area lang at nag-Internet, sayang kasi wala na pasok bukas kaya samantalahin ko na ito. Sana nga eh natawagan na siya at pauwi na ngayon dala yung unit.
Hindi ko pa rin sure kung makakapunta ba ako bukas sa Christmas Party ng company namin kasi nagtitipid ako ngayon sa pera nang kaunti kasi alam mo na hindi naman ganun kataasan ang salary ko at sapat lang talaga para sa mga pang araw-araw na gastusin talaga. Pagiisipan ko muna ito nang mabuti siguro. Bahala na ulit!
Pagkatapos eh napunta na kami sa PLDT sa 5th floor, pinababa kami sa may Dept Store 2nd floor area nila kasi mas mabilis raw application run, kaya ayun punta naman kami, then pagrating dun eh Ok naman at mabilis ang pag aapply 2 IDs lang kelangan nila at hindi na kasing rami ng hingi sa mga office talaga nila.
Pero amp! na out of stock na rin raw sila run, pero bukas raw (which is ngayon!) may 16 units na darating, pero malabo pa rin since marami na rin ang pending. Sana nga eh matawagan na para magkaroon na kami ng linya tlaga. Ang hirap sa payphone kasi abusado minsan yung iba na wala pa ngang 3 mins eh o mga ilang seconds lang after that eh Php 10 na agad ang charge nila.
Hindi pa ako umuuwi kasi sa haus ngayon at nasa pantry area lang at nag-Internet, sayang kasi wala na pasok bukas kaya samantalahin ko na ito. Sana nga eh natawagan na siya at pauwi na ngayon dala yung unit.
Hindi ko pa rin sure kung makakapunta ba ako bukas sa Christmas Party ng company namin kasi nagtitipid ako ngayon sa pera nang kaunti kasi alam mo na hindi naman ganun kataasan ang salary ko at sapat lang talaga para sa mga pang araw-araw na gastusin talaga. Pagiisipan ko muna ito nang mabuti siguro. Bahala na ulit!
Usap
Kanina eh hindi ko dala ang mahiwagang payong ko na dual purpose (pang-ulan at pangtusok ng tao talaga), kasi medyo wala nang bagyo at ok naman ang panahon nang umalis ako. As usual wala na namang baon na dala kaya gastos na naman sa pagkain nito, paano kasi 2am sino naman maghahanda ng pagkain that time eh tulog pa mga tao nun.
Medyo umaambon nang nakarating ako sa office, buti at hindi naman late kahit papano. Ayun balak ko sana talaga after work eh punta sa Megamall para punta sa PLDT para mag apply for wireless landline, pero hindi natuloy kasi nagamit ko ang pera sa pagkain (hehe! sensya na!), eh wala pang sweldo ngayon at antay ko pa kaya ayun baka bukas na lang kapag nagkaroon na sa ATM.
Kasi ba naman yung kapatid ko eh ilang araw nang pinapabalik sa isang branch sa PLDT pero wala pa yung unit talaga, kaasar nga eh. Blacklisted pa naman ako ng PLDT kaya nagdadalawang isip ako kung tutuloy ko pa o yung kapatid ko na lang nag mag-aaply talaga, sayang kasi ang promo eh Php 1,500 lang na initial eh may unit ka na at activated within a day lang.
Kaya ayun since libre at walang tao sa Internet area eh gumamit na lang ako, wala lang usual suff na ginagawa ko, kwentuhan with my officemates, pinaguusapan mga nangyari kay ganito, kay ganyan sa shift nila, pati na rin yung Christmas Party sa Dec.2 sa Pasay kung san magkikita at anu susuutin. Halos namula na ako kakatawa sa kwento ni Natalia (opismeyt) tungkol sa "kanton" activity ng boyfriend niya, talaga straightforward syang magsalita sa bagay na iyon at kung anu ginagawa nila.
Hehe! Kakagulat kasi hindi ko akalain na may ganung side pala ang masungit at striktang babae na iyon. Wala lang natutuwa lang ako at nakapag open siya sa amin at wala lang sa kanya yugn mga bagay na iyon at hindi namemersonal. Sana nga lahat ng tao ganyan, naasar lang kasi sa iba, alam mo na kaunting salita mo lang may reaction at ibang meaning na sa kanila, na mas mabuti pa talagang manahimik na lang at tumango na lang sa sasabihin. Kasi ganun naman talaga, kung wala ka namang magagandang sasabihin eh mas makabubuting tumahimik ka na lang!
Honga pala maiba tayo eh hindi ko pa alam kung kailan kami magkikita ng baby ko, mga next week pa ata ang showing ng Golden Compass - baka that time eh wala na akong pera. Nakakahiya kasi sa kanya last time sya nagbayad sa sine kaya siguro ako naman dapat ngayon. Hmm.. kelangan makapag-isip ng bagong paglalambing sa kanya kaso wala talaga akong maisip sa ngayon kasi hindi ko pa masyadong alam ang mga hilig niya, ayoko naman tanungin kasi baka ma pre-empt lang yugn gagawin ko. Bahala na!
Medyo umaambon nang nakarating ako sa office, buti at hindi naman late kahit papano. Ayun balak ko sana talaga after work eh punta sa Megamall para punta sa PLDT para mag apply for wireless landline, pero hindi natuloy kasi nagamit ko ang pera sa pagkain (hehe! sensya na!), eh wala pang sweldo ngayon at antay ko pa kaya ayun baka bukas na lang kapag nagkaroon na sa ATM.
Kasi ba naman yung kapatid ko eh ilang araw nang pinapabalik sa isang branch sa PLDT pero wala pa yung unit talaga, kaasar nga eh. Blacklisted pa naman ako ng PLDT kaya nagdadalawang isip ako kung tutuloy ko pa o yung kapatid ko na lang nag mag-aaply talaga, sayang kasi ang promo eh Php 1,500 lang na initial eh may unit ka na at activated within a day lang.
Kaya ayun since libre at walang tao sa Internet area eh gumamit na lang ako, wala lang usual suff na ginagawa ko, kwentuhan with my officemates, pinaguusapan mga nangyari kay ganito, kay ganyan sa shift nila, pati na rin yung Christmas Party sa Dec.2 sa Pasay kung san magkikita at anu susuutin. Halos namula na ako kakatawa sa kwento ni Natalia (opismeyt) tungkol sa "kanton" activity ng boyfriend niya, talaga straightforward syang magsalita sa bagay na iyon at kung anu ginagawa nila.
Hehe! Kakagulat kasi hindi ko akalain na may ganung side pala ang masungit at striktang babae na iyon. Wala lang natutuwa lang ako at nakapag open siya sa amin at wala lang sa kanya yugn mga bagay na iyon at hindi namemersonal. Sana nga lahat ng tao ganyan, naasar lang kasi sa iba, alam mo na kaunting salita mo lang may reaction at ibang meaning na sa kanila, na mas mabuti pa talagang manahimik na lang at tumango na lang sa sasabihin. Kasi ganun naman talaga, kung wala ka namang magagandang sasabihin eh mas makabubuting tumahimik ka na lang!
Honga pala maiba tayo eh hindi ko pa alam kung kailan kami magkikita ng baby ko, mga next week pa ata ang showing ng Golden Compass - baka that time eh wala na akong pera. Nakakahiya kasi sa kanya last time sya nagbayad sa sine kaya siguro ako naman dapat ngayon. Hmm.. kelangan makapag-isip ng bagong paglalambing sa kanya kaso wala talaga akong maisip sa ngayon kasi hindi ko pa masyadong alam ang mga hilig niya, ayoko naman tanungin kasi baka ma pre-empt lang yugn gagawin ko. Bahala na!
He Says
"Nakakalungkot kung iisipin, 18 na ako. Kailangang kumilos ng naaayon sa edad ko ngayon. Papasok na sa mundo ng mga matatanda."
-Mahirap Isiping Bata na ako, Jaypee, NoteBook ni Jaypee
-Mahirap Isiping Bata na ako, Jaypee, NoteBook ni Jaypee
manong drayber
Kahit medyo labag sa loob ko talaga na pumasok ng ganung oras eh sige nag-Ok na rin ako sa sked na binigay sa akin ngayon na 4am in which eh mga 3am eh makasakay na ako sa fx papuntang Marikina nyan, kanina eh buti naman eh may nahanap agad akong fx paglabas ng kalsada.
Ayun si manong ang daldal talaga, nagsimula kasi sa tanong kung dadaan ba sya sa way na sinabi ko sabi nya kahit Aurora o Tuazon pa yan dadaan pa rin iyon, hanggang sa mag kwento na sya dun sa mayamang hapon na inarkila ata yung fx niya pauwi sa Tacloban, halos 2.5k ang renta sa kanya everyday sa loob ng 2 weeks na bakasyon nila run.
Sabi rin niya yung mga isda run eh sobra sa mura at pagdating sa Maynila eh ubod nang mahal na, kwento rin niya sa prankisa ng fx na mabuti eh hindi siya napasa sa GT (garage to terminal) type kung san eh walang choice talaga yung operator kundi sa route lang talaga nila. Ayun mga ganun lang napagusapan namin hanggang sa bumaba na ako sa work. Aba pampatanggal antok rin iyon habang nag drive si Manong.
Akala ko pa naman eh nag dorm na iyong baby ko kagabi iyon pala eh sa Friday pa ata siya lilipat run, trying to familiarize pa siguro yung lugar at workplace para makapg adjust siguro siya sa environment. Masaya naman ako at malapit na rin niyang matulungan ang kanyang family niyan at makapagpadala na ng pera sa magulang niya sa probinsya. Malapit na rin ang 3rd month namin.
Ayun si manong ang daldal talaga, nagsimula kasi sa tanong kung dadaan ba sya sa way na sinabi ko sabi nya kahit Aurora o Tuazon pa yan dadaan pa rin iyon, hanggang sa mag kwento na sya dun sa mayamang hapon na inarkila ata yung fx niya pauwi sa Tacloban, halos 2.5k ang renta sa kanya everyday sa loob ng 2 weeks na bakasyon nila run.
Sabi rin niya yung mga isda run eh sobra sa mura at pagdating sa Maynila eh ubod nang mahal na, kwento rin niya sa prankisa ng fx na mabuti eh hindi siya napasa sa GT (garage to terminal) type kung san eh walang choice talaga yung operator kundi sa route lang talaga nila. Ayun mga ganun lang napagusapan namin hanggang sa bumaba na ako sa work. Aba pampatanggal antok rin iyon habang nag drive si Manong.
Akala ko pa naman eh nag dorm na iyong baby ko kagabi iyon pala eh sa Friday pa ata siya lilipat run, trying to familiarize pa siguro yung lugar at workplace para makapg adjust siguro siya sa environment. Masaya naman ako at malapit na rin niyang matulungan ang kanyang family niyan at makapagpadala na ng pera sa magulang niya sa probinsya. Malapit na rin ang 3rd month namin.
Lindol
Teh News..
A magnitude 4.2 earthquake rattled an undersea area off Pangasinan Tuesday afternoon but caused no reported injuries or damage to property. Jane Punongbayan, supervising science reseach specialist of the Philippine Institute for Volcanology and Seismology, said the epicenter of the quake was 77 kilometers from Lingayen, Pangasinan. She said the quake was felt at Intensity 3 in Ilocos Norte, Intensity 3 in Manila and Intensity 2 in Quezon City.
Grabeh yung lindol kanina, naramdaman talaga namin siya kaninang 12.15nn lang kanina akala ko nga eh susundan pa ng aftershocks, eh nasa Marikina fault line pa naman kami kaya delikado talaga ang area na iyon, buti na lang at wala rito ang epicenter kundi baka kung anu na ang nangyari kanina!
Random
Sensya at medyo napaparami ang random ngayon, nakulitan lang ako sa SMS na ito at hindi ko rin masagot, siguro slow lang talaga ako ngayon..
Hanapin ang Piso..
May nakita kang tshirt sa sm worth 97php...wala kang pera..humiram ka sa mom mo ng 50php at sa dad mo na 50php din..so me 100php ka na.. binili mo ung shirt me sukli ka pang 3php..binalik mo sa mom mo ung piso so may utang ka pang 49php..binalik mo sa dad mo ung isa pang piso so may utang ka pang 49..ung isang piso na natitira sa iyo un ang panggulo...49+49=98plus ung piso na nasa sa iyo now..so 99 pesos lahat..
so bakit 99 pesos lang?di ba 100 pesos lahat dapat?nasaan na ung piso?
Sagot ng Karamihan..
1)Bat naman idadagdag mo yung piso? mali yung formula...di mo talaga mahahanap yun...so 98 yung kulang mo minus yung piso so 97...yun yung pinambayad mo sa t shirt!
2)97 / 2 = 48.50 "Hindi mo dapat ibalik ang piso sa kahit sino sa parents mo, kasi unfair na un, " ang nangyari kasi, 48 php ang nautang mo ky mom mo, then 49 php ky dad mo or vice versa, so dapat, hindi lang piso ang ibalik mo kay mom mo... so 48+2=50 and 49+1=50 50+50=100!!! oh diba ang saya?! bakit kapa uutang ng 100 kung 97 lang pala ang bibilhin mo? at saka,hindi mo puwedeng pambayad ang inutang mo!
Hanapin ang Piso..
May nakita kang tshirt sa sm worth 97php...wala kang pera..humiram ka sa mom mo ng 50php at sa dad mo na 50php din..so me 100php ka na.. binili mo ung shirt me sukli ka pang 3php..binalik mo sa mom mo ung piso so may utang ka pang 49php..binalik mo sa dad mo ung isa pang piso so may utang ka pang 49..ung isang piso na natitira sa iyo un ang panggulo...49+49=98plus ung piso na nasa sa iyo now..so 99 pesos lahat..
so bakit 99 pesos lang?di ba 100 pesos lahat dapat?nasaan na ung piso?
Sagot ng Karamihan..
1)Bat naman idadagdag mo yung piso? mali yung formula...di mo talaga mahahanap yun...so 98 yung kulang mo minus yung piso so 97...yun yung pinambayad mo sa t shirt!
2)97 / 2 = 48.50 "Hindi mo dapat ibalik ang piso sa kahit sino sa parents mo, kasi unfair na un, " ang nangyari kasi, 48 php ang nautang mo ky mom mo, then 49 php ky dad mo or vice versa, so dapat, hindi lang piso ang ibalik mo kay mom mo... so 48+2=50 and 49+1=50 50+50=100!!! oh diba ang saya?! bakit kapa uutang ng 100 kung 97 lang pala ang bibilhin mo? at saka,hindi mo puwedeng pambayad ang inutang mo!
Path
Nagdadalawang isip talaga ako kung tatanggapin ko yung offer na job ng DSWD sa akin regarding Information System Analyst I (SG-12.. Ok na rin na starting kahit papano sa gov't), matagal na kasi ako nagpasa ng application doon noon mga panahon na wala pa akong job; ang tagal naman kasi nila mag process ng applications pero sayang rin kasi up to now.
Sa ngayon eh inaantay ko pa rin ang tawag ng employer from Saudi, iniisip ko kasi kahit pa ganun ang salary mo rito sa Pinas eh wala talaga mangyayari sa iyo, pero pag abroad eh since libre halos lahat eh talagang makakapagipon ka kung matipid ka. Sinabi ni Mama wag na raw ako lumipat at antayin na lang raw yung sa abroad. Iyon lang naman talagang undecided pa ako sa part na ito.
Kahapon eh nag text sa akin ka officemate ko na nagbago na naman ang shift ko from 5-2 eh naging 4-1 na raw, nagulat ako kasi maaga na nga ang 4am na aalis eh anu pa kaya kung 3am, walang masasakyan sa aming area dahil alanganing oras talaga at hindi naman sila responsible kung anu manyari sa akin. Kaya nga mamayang hapon eh tatawag ako sa Bisor namin at aapila na kung maaari eh lipat ng shift, ok lang sa akin ang shift ang sasakyan lang talaga yung possible next shift na lang sana kung malilipat sa 6-3 sana eh maging Ok naman sa kanya ang suggestion at request ko.
Sa ngayon eh inaantay ko pa rin ang tawag ng employer from Saudi, iniisip ko kasi kahit pa ganun ang salary mo rito sa Pinas eh wala talaga mangyayari sa iyo, pero pag abroad eh since libre halos lahat eh talagang makakapagipon ka kung matipid ka. Sinabi ni Mama wag na raw ako lumipat at antayin na lang raw yung sa abroad. Iyon lang naman talagang undecided pa ako sa part na ito.
Kahapon eh nag text sa akin ka officemate ko na nagbago na naman ang shift ko from 5-2 eh naging 4-1 na raw, nagulat ako kasi maaga na nga ang 4am na aalis eh anu pa kaya kung 3am, walang masasakyan sa aming area dahil alanganing oras talaga at hindi naman sila responsible kung anu manyari sa akin. Kaya nga mamayang hapon eh tatawag ako sa Bisor namin at aapila na kung maaari eh lipat ng shift, ok lang sa akin ang shift ang sasakyan lang talaga yung possible next shift na lang sana kung malilipat sa 6-3 sana eh maging Ok naman sa kanya ang suggestion at request ko.
Random
"Kapag sinabing matapang ka, hindi ibig sabihin nun e di ka na takot sa ipis, sa dilim, sa mga multo, sa bumbay na naka-turban at mga tindero ng balot. kapag sinukat mo ang katapangan sa ganung lebel, wala kang makukuhang isang perpekto at eksaktong pagpapahayag ng katapangan. Nasusukat ang katapangan sa kung ilang kawit ni kamatayan ang buong tindig mong iniwasan, sandamukal na problema sa pamilya, kaibigan, alagang pusa at mga puno ng kakawati, kung ilang beses kang tumayo kapag nalaglag ka at nasubsuob, kung alam mong harapin ang isang multong ikaw ang gumawa at kung paano mo binigyan ng solusyon ang isang nagnananang sugat na nanjan sa puso mo. matapang din naman ako. hindi ko lang alam kung saan ko ito ibubuhos."
-Elyas, Mga Lihim ni Hudas
-Elyas, Mga Lihim ni Hudas
Lakos
Na miss ko talaga si Joy, co-trainee ko sa work na laging game sa biruan. Nung nagkasama kami sa isang area eh puro biruan talaga ang nangyari, hindi ko alam dati bakit Lacoste ang tawag ng ibang vets sa kanya, sino naman kaya nag nagpasimuno nun, surname niya kasi eh Buaya (bu-wa-ya) kaya siguro ganun na lang. Wala lang natutuwa lang ako sa kanya at hindi siya napipikon talaga lalo na't mga daring/green jokes na pagusapan. Pero mukhang nakaka insulto iyon lalo na sa asawa na ginagawang biro mga ganun.
Ako naman kasi pagbibiro ko sa kanya eh green lang talaga at walang below the belt, sana nga hindi magalit si Joy sa akin, si Garry humirit pa kahapon Princess Sarah raw na isinumpa hehe. Wala lang, lahat halos kinabagan sa mga patawa bago matapos ang shift nila. Kung wala siguro mga ganung tao gaya ni Joy, ang seryoso at tahimik ng opis, buti na lang andyan siya lagi para magpatawa at walang tigil na hagikhikan. Sa totoo lang hirap talaga ako patawanin at suplado lagi tingin nila pero may mga tao talaga na napapatawa ka sa di sinasadyang pagkakataon. Hehe!
Regarding sa PC naman eh hindi na tumuloy si Joel sa pagbili nun kasi halos latak na lang talaga ang natira at wala nang matino sabi niya eh kaya raw niya ako i assemble ng PC for 6k lang raw, pagipunan ko pa siguro iyon. Pero ewan ko maabutan ko pa ba mga iyon since desidido na ako mag abroad talaga at nagaantay na lang ng tawag.
Nalulungkot rin ako ngayon kasi parang hindi ko maramdaman yung concern sa akin ng baby ko, hindi man lang mag text kung san na siya or kung anu ginagawa niya kagaya ng ginagawa ko sa kanya, siguro busy lang siguro siya ngayon sa paghahanda sa work niya. Mukhang nawalan na siya ng time sa akin, anu na kaya mangyayari sa amin or paranoid lang talaga ako.
Ako naman kasi pagbibiro ko sa kanya eh green lang talaga at walang below the belt, sana nga hindi magalit si Joy sa akin, si Garry humirit pa kahapon Princess Sarah raw na isinumpa hehe. Wala lang, lahat halos kinabagan sa mga patawa bago matapos ang shift nila. Kung wala siguro mga ganung tao gaya ni Joy, ang seryoso at tahimik ng opis, buti na lang andyan siya lagi para magpatawa at walang tigil na hagikhikan. Sa totoo lang hirap talaga ako patawanin at suplado lagi tingin nila pero may mga tao talaga na napapatawa ka sa di sinasadyang pagkakataon. Hehe!
Regarding sa PC naman eh hindi na tumuloy si Joel sa pagbili nun kasi halos latak na lang talaga ang natira at wala nang matino sabi niya eh kaya raw niya ako i assemble ng PC for 6k lang raw, pagipunan ko pa siguro iyon. Pero ewan ko maabutan ko pa ba mga iyon since desidido na ako mag abroad talaga at nagaantay na lang ng tawag.
Nalulungkot rin ako ngayon kasi parang hindi ko maramdaman yung concern sa akin ng baby ko, hindi man lang mag text kung san na siya or kung anu ginagawa niya kagaya ng ginagawa ko sa kanya, siguro busy lang siguro siya ngayon sa paghahanda sa work niya. Mukhang nawalan na siya ng time sa akin, anu na kaya mangyayari sa amin or paranoid lang talaga ako.
Teh Word
Dopeler Effect - the tendency of stupid ideas to seem smarter when they come at you rapidly
Bahala Na
Walang pasok ngayon kasi ThanksGiving Day sa Amerika. Pag holiday nila may pakialam tayo pero pag tayo wala lang sa kanila. Senti mode na naman ako kahapon; bukod sa hindi pa ako naka-singit sa pag-net sa pc sa may pantry eh hindi pa nag tetext sa akin baby ko, busy kasi siya ngayon at natanggap na sa work na apply niya sa Cavite. Ang layo masyado, minsan na nga lang kami magkita talaga, lalo pang mapapalayo. Malapit na ang 3rd monthsary namin, antay pa kasi namin showing ng Golden Compass -- pareho kasi kaming mahilig sa sci-fi; sana nga eh maganda ang film.
Next week aalis na ang kasama ko for abroad sa KSA, baka raw next month pa ang dating ng employer kaya antay-antay muna ako dito, sana nga eh tumawag sila after Pasko kasi mami-miss ko talaga mga mahal ko sa buhay pag pinalad ako just in case. Wala naman akong magagawa bulok kasi ang gobyerno at sarili lang nila iniisip niya kaya napipilitan mga kababayan natin na mangibang-bansa for better pay.
Sa Dec.2 na nga pala ang company early Christmas Party, all white ang motif - parang patay noh, naka all white pa talaga, yung upper garment lang siguro. Hindi ko pa alam kung makakapunta ako kasi malayo talaga, sana nga lang may sasakyan. Kuripot talaga ako eh, nasasayangan ako sa piso pag hindi tama ang pag-gastos. Dito lang kami makakabawi sa pagka-kuripot rin nila sa amin. Ah basta bahala na. Regarding sa work nga pala <500 pts na lang eh makaka-quota na talaga ako, pero bahala na rin kung anu mangyari talaga sa akin dun. Siyanga pala.. nakita ko an naman mga crush ko sa floor, hay pag tumitingin ako sa kanya napapa-smile lang ako. Sana araw-araw lagi siyang lumapit sa area namin para masulyapan ko siya.
Uso talaga ang pag private ng mga blogs. Naiinis lang ako minsan kasi dba ang blogging dapat ay free to view, para kasing nalilimitahan pag restricted access, well alam ko naman ang reason nila kaya Ok na rin siguro basta pa-invite na lang ah. Lol!
Next week aalis na ang kasama ko for abroad sa KSA, baka raw next month pa ang dating ng employer kaya antay-antay muna ako dito, sana nga eh tumawag sila after Pasko kasi mami-miss ko talaga mga mahal ko sa buhay pag pinalad ako just in case. Wala naman akong magagawa bulok kasi ang gobyerno at sarili lang nila iniisip niya kaya napipilitan mga kababayan natin na mangibang-bansa for better pay.
Sa Dec.2 na nga pala ang company early Christmas Party, all white ang motif - parang patay noh, naka all white pa talaga, yung upper garment lang siguro. Hindi ko pa alam kung makakapunta ako kasi malayo talaga, sana nga lang may sasakyan. Kuripot talaga ako eh, nasasayangan ako sa piso pag hindi tama ang pag-gastos. Dito lang kami makakabawi sa pagka-kuripot rin nila sa amin. Ah basta bahala na. Regarding sa work nga pala <500 pts na lang eh makaka-quota na talaga ako, pero bahala na rin kung anu mangyari talaga sa akin dun. Siyanga pala.. nakita ko an naman mga crush ko sa floor, hay pag tumitingin ako sa kanya napapa-smile lang ako. Sana araw-araw lagi siyang lumapit sa area namin para masulyapan ko siya.
Uso talaga ang pag private ng mga blogs. Naiinis lang ako minsan kasi dba ang blogging dapat ay free to view, para kasing nalilimitahan pag restricted access, well alam ko naman ang reason nila kaya Ok na rin siguro basta pa-invite na lang ah. Lol!
Random
Mahal's Dictionary
BATTLE: imamahid ta tinapay
CHEW: nabibili ta ET.EM. chewmart
LECHON: madalat matutunan pag nagtatamali ang itang perton
MATTER: atawa ni pater
THIRTY: tanta ni clitina adilera (wana det thirty!)
MOUTH: mortal na kaaway ng tat (meow)
BATTLE: imamahid ta tinapay
CHEW: nabibili ta ET.EM. chewmart
LECHON: madalat matutunan pag nagtatamali ang itang perton
MATTER: atawa ni pater
THIRTY: tanta ni clitina adilera (wana det thirty!)
MOUTH: mortal na kaaway ng tat (meow)
Dictator
While browsing the Net eh may napansin akong blog entry and hindi na ako nagulat sa reaction niya mula nung ma-hire at umalis sa company (which is dun rin ako galing..). Here is a part of his blog entry dated last July pa; pasensya na I have to omit the name and the boss of the firm baka mamaya eh kasuhan pa ako..
I hear the higher-ups of ******** (Worst.Employer.Ever) have decided to block several social networking sites. Now, I'll be the first to admit that this isn't at all uncommon as a practice, particularly in call centers. However, that's because of the nature of the work. In the case of the good people I left behind at my former workplace, social networking sites like Friendster, Bloggger, and Multiply are their only lifeline out of the ******** pit of filth.
At least, they were when I was working there. Don't those two (**** "Hitler" **** and **** "Stalin" ****) realize that they're killing the already low morale of their writers?Of course not! They're idiot! They wouldn't recognize the truth even if it hit them right in the face with a left hook! Seriously. The last time I saw people that dense was watching that atrocious abomination of a show called Pokemon.I realize I'm still ranting about a company I used to work for and that it has been a long time since I was last there, but still. That place gave me the writer's equivalent of an anal violation for each and every day I was there.
That place drained my mind dry of a lot of creative and literary potential with the excessively, obscenely high quota and the atrociously low pay. I realize my own stupidity for actually staying there, but there has to be a certain point when you're not the only one to blame.I'll freely admit that I've complained about my previous employers before. e-PLDT, Ambergris, EduNara, and even TeleTech got their fair share of whining real estate on this blog. I'll also freely admit that every place I've ever worked in, no matter how short, I've learned something. Even from the infamously badly managed ********, I learned a thing or two.
However, there is something that makes ******** infamous, something that makes the management style of **** and **** stand out as the worst single office I've ever had the displeasure of being in. You see, unlike my previous companies, ******** shares a trait with the city of Makati when I think about it.
Like Makati, I hate ********.
Reaksyon ko, wala naman tama naman kasi siya kagaya rin ng ibang company, overwork/underpaid thing na iyan. Hindi naman iyon maiiwasan talaga lalo na't papasimula pa lang ang company pero hindi ko ipinagtatanggol sila. Maski kami naman eh naranasan yan pero nevertheless eh utang na loob ko iyon sa kanila sa mga oras na wala akong work eh sila ang nag hire sa akin hanggang tumagal ako nang ilang taon sa kanila.
Iba kasi ang department nila, mas pioneer kami kaya mas may tiwala sa amin na tuwing OT pag weekends eh iniiwan niya sa amin yung office mula umaga hanggang gabi. Iba management style nila wala silang pakialam talaga kung anung gawin mo sa office basta gawin mo ang work mo kahit maglakad lakad ka pa at mag patintero kayo.
Pero iyon nga lang, mahigpit sila masyado at medyo greedy sa pera, yung tipong gagawing ta*** ka pa talaga na sasabihin na nalulugi raw ang company pero tingnan mo naka ilang kotse at bahay na sila sa ibang lugar at pabalik-balik pa sila mula sa ibang bansa, pero wala naman sa akin iyon, at least Ok ang pagalis ko sa company. Tama na siguro yan past is already past, much important now is the present at yung future mo, at least may natutunan ako sa kanila.
I hear the higher-ups of ******** (Worst.Employer.Ever) have decided to block several social networking sites. Now, I'll be the first to admit that this isn't at all uncommon as a practice, particularly in call centers. However, that's because of the nature of the work. In the case of the good people I left behind at my former workplace, social networking sites like Friendster, Bloggger, and Multiply are their only lifeline out of the ******** pit of filth.
At least, they were when I was working there. Don't those two (**** "Hitler" **** and **** "Stalin" ****) realize that they're killing the already low morale of their writers?Of course not! They're idiot! They wouldn't recognize the truth even if it hit them right in the face with a left hook! Seriously. The last time I saw people that dense was watching that atrocious abomination of a show called Pokemon.I realize I'm still ranting about a company I used to work for and that it has been a long time since I was last there, but still. That place gave me the writer's equivalent of an anal violation for each and every day I was there.
That place drained my mind dry of a lot of creative and literary potential with the excessively, obscenely high quota and the atrociously low pay. I realize my own stupidity for actually staying there, but there has to be a certain point when you're not the only one to blame.I'll freely admit that I've complained about my previous employers before. e-PLDT, Ambergris, EduNara, and even TeleTech got their fair share of whining real estate on this blog. I'll also freely admit that every place I've ever worked in, no matter how short, I've learned something. Even from the infamously badly managed ********, I learned a thing or two.
However, there is something that makes ******** infamous, something that makes the management style of **** and **** stand out as the worst single office I've ever had the displeasure of being in. You see, unlike my previous companies, ******** shares a trait with the city of Makati when I think about it.
Like Makati, I hate ********.
Reaksyon ko, wala naman tama naman kasi siya kagaya rin ng ibang company, overwork/underpaid thing na iyan. Hindi naman iyon maiiwasan talaga lalo na't papasimula pa lang ang company pero hindi ko ipinagtatanggol sila. Maski kami naman eh naranasan yan pero nevertheless eh utang na loob ko iyon sa kanila sa mga oras na wala akong work eh sila ang nag hire sa akin hanggang tumagal ako nang ilang taon sa kanila.
Iba kasi ang department nila, mas pioneer kami kaya mas may tiwala sa amin na tuwing OT pag weekends eh iniiwan niya sa amin yung office mula umaga hanggang gabi. Iba management style nila wala silang pakialam talaga kung anung gawin mo sa office basta gawin mo ang work mo kahit maglakad lakad ka pa at mag patintero kayo.
Pero iyon nga lang, mahigpit sila masyado at medyo greedy sa pera, yung tipong gagawing ta*** ka pa talaga na sasabihin na nalulugi raw ang company pero tingnan mo naka ilang kotse at bahay na sila sa ibang lugar at pabalik-balik pa sila mula sa ibang bansa, pero wala naman sa akin iyon, at least Ok ang pagalis ko sa company. Tama na siguro yan past is already past, much important now is the present at yung future mo, at least may natutunan ako sa kanila.
Kalyo Atbp
Kahapon eh pumunta ako sa clinic malapit sa amin para ipatingin ang 2 year old food problem na kung saan eh ilang buwan at taon ko na ring iniinda, suspetsa ko eh ingrown nail siya kasi lagi namang nangyayari sa akin ito at ayaw ako tantanan ng lec**ng sakit sa paa na yan.
Sabi ng Duktor eh magpa-blood sugar test muna ako baka kasi diabetic ako (wag naman sana!). Sabi niya eh para nga maiwasan at maayos ang minor surgery kasi kagaya nga ng isang diabetic foot eh ma-amputate worse condition, kinabahan naman ako na wag naman sana umabot sa ganun pero ang mahal ng minor surgery Php 1,500 kaya nga nag dalawang isip muna ako at humingi n second opinion mula sa isa pang kalapit na clinic.
Iba naman ang hatol niya sabi niya hindi raw caused ng ingrown nail yun kundi callus (kalyo) raw iyon at nag hardened na nga. Medyo yung hardened part eh dati natutuklap naman talaga iyon pero ngayon eh parang cake na siya na naiipon lang kaya talagang kailangan na ng medication.
Sabi niya eh kahit raw surgery yan eh patuloy ring babalik iyon ewan ko ba kung sino susundin ko pero nevertheless try ko muna itong gamot na binigay - Duofilm, Php 300++ siya sa botika within several weeks eh subukan ko muna para mawala yung corn/callus whatever na iyan, dahan-dahanin ko raw ang pagalis using pumice stone or emery board. Sana nga eh maging Ok na ako with this at hindi na umabot pa sa surgery. Siguro gagawin ko yung payo na nakita ko sa isang website.
Samantala..
At Home
Umagang-umaga eh naasar ako kay Mama dahil nga dba nagtira ako ng pera pang opera sana sa paa ko just in case kaya hindi ko nabigay lahat ng sahod ko sa kanya, sasabihan pa akong madamot; halos wala na nga akong natatabing pera o mabili man lang na bagong damit tapos yan pa sasabihin sa akin -- sila na nga iniisip ko tapos yan pa maririnig ko, i'm just earning "enough" not "much".
Temporary work lang naman itong napasukan ko at patuloy naman ako sa pagaaply talaga even abroad para may experience na rin ako mangibang bansa, sometimes dapat bigyan ko ng space ang sarili ko para makagalaw naman siguro ako at maging free. Kaya nga gusto ko gabi umuwi na at nag Internet pagkatapos ng shift at nagpapaabot ng hapon eh para paguwi ko wala na akong maririnig na reklamo, lagi na lang kasing ganun ang nangyayari sa haus.
At Work
Ewan ko malapit na ang December talaga at yung evaluation eh andyan na naman, up to now hindi ko pa naabot ang required keystrokes sa work 1000 pa para maabot iyon pero ginagawa ko naman ang best ko, but my bets wasn't good enough siguro, kailangan ko pa magsanay siguro pero wala na akong magagawa kung hindi talaga ako aabot pa. Bahala na siguro ang Taas sa akin kung anung mga plans niya sa buhay ko. Wala naman talaga ako balak na magtagal dito, ayoko na magsabi ng hindi maganda.. wala akong mapapala dun.
With my Baby
Ayun, ito na nga ba sinasabi ko pag walang communication kung anu-ano ang naiisip ko talaga lalo na't malayo kami sa isa't isa, pero I trust my baby naman ako lang siguro ang paranoid talaga. More than 2 months na kami and were still testing the waters ika nga, sana malagpasan naman ang pagsubok na ito. God give me Wisdom pls kung anu ang dapat kong gawin.
My BMI (Body Mass Index)
Asar.. Grr! Overweight ako sa latest BMI index ko, need to lose weight, hunger strike!
BMI Categories:
- Underweight = <18.5
- Normal weight = 18.5-24.9
- Overweight = 25-29.9
- Obesity = BMI of 30 or greater
Disect
After several hours na pag blog-hop eh nadaanan ko ulit ang blog ni Tito TL.. well what can I say the best talaga siyang magbigay ng advice when it comes to relationships; habang binabasa eh napatigil ako bigla sa line na ito,
But what happens when you feel that you are "no longer" inlove with you mate? Do you just say, "Hey Sorry I don't love you anymore. Thanks for the 2 years!".
Bigla naman akong nalungkot kasi iniisip ko minsan iyan, hanggang kailan kaya kami magtatagal ng partner ko?! and after few months eh magkakasawaan na at hindi na magpapansinan, hanggang ngayon iniisip ko pa rin yan, kung niloloko ko lang ba ang sarili ko o totoo na ito at sinusubukan lang ang aming relation ng mga taong nakapaligid sa amin,alam ko hindi dapat issue rito ang location kahit pa malayo kayo sa isa't isa eh kung mahal nyo ang isa't isa eh walang ilog o bakod ang makakapagpapigil sa inyo.
"We may be bored of being with our mate or seeing them or talking to them everyday. But that doesn't mean you don't love him/her anymore! You just need to try different things. Or even try a different approach. Suprise each other every now and then."
Different things? Hmm.. hindi ko alam, siguro minsan bored na ang baby ko sa text messages ko kung kumain na ba siya? kumusta ang araw nya? love and miss yous ewan ko.. hindi ko pa siya nakakausap nang masinsinan pag nagkikita kasi kami minsan nood ng sine tapos kwento kung anu nangyari sa mga araw na hindi kami nagkita, mga ganun talaga.. hirap akong magsabi sa kanya ng diretso kung anu nararamdaman ko ngayon sa kanya at kung saan patungo ang relation namin.. hindi ako makahanap ng tamang lugar at pagkakataon para doon. Lalo na't nag-aaply ako for abroad at any moment pag Ok na sa employer eh within weeks eh lilipad na ako! Ewan ko minsan naiiyak na lang ako kasi maiiwan ko siya at baka paguwi ko eh wala na akong babalikan at mag-isa na naman ako.
"One of the most important things in a relationship is trust. Personally, I don’t think there will be any relationship at all if there is no trust between the two individuals."
Tinanong ko siya about this and naiintindihan naman niya ang situation ko kasi isa ako sa mga inaasahan talaga sa amin dahil sa hirap nga ng buhay ngayon maski 2 o 3 pa kami magtrabaho eh kulang pa rin sa mga pang araw-araw na gastusin. Tanong ko, "tayo pa kaya hanggang sa paguwi ko?.." sabi niya, "hindi naman maiiwasan na ma home sick ka dyan at makakita ka ng kapareho mong naghahanap ng pagmamahal",parang anticipate na niya na ganun na nga ang mangyayari sa amin, hindi ko alam anu iisipin ko kasi parang ewan.. ayoko isipin! ganun na lang ba kababaw ang relation namin na hindi ko man lang marinig sa kanya na.. alam mo na.. wag mo akong iiwan.. mag-aantay ako sa iyo! Saka ko na lang itutuloy ang kwento.
But what happens when you feel that you are "no longer" inlove with you mate? Do you just say, "Hey Sorry I don't love you anymore. Thanks for the 2 years!".
Bigla naman akong nalungkot kasi iniisip ko minsan iyan, hanggang kailan kaya kami magtatagal ng partner ko?! and after few months eh magkakasawaan na at hindi na magpapansinan, hanggang ngayon iniisip ko pa rin yan, kung niloloko ko lang ba ang sarili ko o totoo na ito at sinusubukan lang ang aming relation ng mga taong nakapaligid sa amin,alam ko hindi dapat issue rito ang location kahit pa malayo kayo sa isa't isa eh kung mahal nyo ang isa't isa eh walang ilog o bakod ang makakapagpapigil sa inyo.
"We may be bored of being with our mate or seeing them or talking to them everyday. But that doesn't mean you don't love him/her anymore! You just need to try different things. Or even try a different approach. Suprise each other every now and then."
Different things? Hmm.. hindi ko alam, siguro minsan bored na ang baby ko sa text messages ko kung kumain na ba siya? kumusta ang araw nya? love and miss yous ewan ko.. hindi ko pa siya nakakausap nang masinsinan pag nagkikita kasi kami minsan nood ng sine tapos kwento kung anu nangyari sa mga araw na hindi kami nagkita, mga ganun talaga.. hirap akong magsabi sa kanya ng diretso kung anu nararamdaman ko ngayon sa kanya at kung saan patungo ang relation namin.. hindi ako makahanap ng tamang lugar at pagkakataon para doon. Lalo na't nag-aaply ako for abroad at any moment pag Ok na sa employer eh within weeks eh lilipad na ako! Ewan ko minsan naiiyak na lang ako kasi maiiwan ko siya at baka paguwi ko eh wala na akong babalikan at mag-isa na naman ako.
"One of the most important things in a relationship is trust. Personally, I don’t think there will be any relationship at all if there is no trust between the two individuals."
Tinanong ko siya about this and naiintindihan naman niya ang situation ko kasi isa ako sa mga inaasahan talaga sa amin dahil sa hirap nga ng buhay ngayon maski 2 o 3 pa kami magtrabaho eh kulang pa rin sa mga pang araw-araw na gastusin. Tanong ko, "tayo pa kaya hanggang sa paguwi ko?.." sabi niya, "hindi naman maiiwasan na ma home sick ka dyan at makakita ka ng kapareho mong naghahanap ng pagmamahal",parang anticipate na niya na ganun na nga ang mangyayari sa amin, hindi ko alam anu iisipin ko kasi parang ewan.. ayoko isipin! ganun na lang ba kababaw ang relation namin na hindi ko man lang marinig sa kanya na.. alam mo na.. wag mo akong iiwan.. mag-aantay ako sa iyo! Saka ko na lang itutuloy ang kwento.
Random
forwarded SMS..
Wrong Send of the Day (courtesy of an unidentified Globe# (xxxxxx6187)
Wrong Send of the Day (courtesy of an unidentified Globe# (xxxxxx6187)
"Pare, wag mong kalimutan dalin ung condom ha? Luv u."
Agency
Kahapon naka-sked ang interview ko sa isang employer sa Kuwait sa isang agency.. 20 slots lang ang kailangan nila medyo na late ako nang kaunti kasi uber sa traffic talaga kahit pa 6am na ako umalis sa amin tapos tinaga pa ako ng pedicab driver na yan.. kung alam ko lang na malapit lang at pwedeng lakarin yung place na iyon hindi na ako nagpahatid.. suwapang masyado.. babalik rin sa kanya karma nya..
Ayun pagdating sa agency eh nagantay nang kaunti usap-usap with fellow applicants merong isa sinabi sa akin mga process from interview to job offer tapos mga experience nila, yung gastos, yung sweldo, yung culture ng mga Arabo etc.. ang bilis ng interview wala pang 1 minute nga eh.. hindi pa nga ako nag-iinit sa upuan.. natanong lang kung magkanong salary gusto ko at multi-task pang job sinasabi nag-oo na lang ako kahit medyo labag sa loob ko tutal matagal pa naman at makakahanap pa ako ng ok na job sa ibang agency.
Then nakilala ko sa labas si Wilmort yung kasabayan ko.. lugi daw kami dun at kawawa lang kaya hindi niya tanggap yung offer, sinamahal nya ako sa iba't ibang agency pa para maghanap ng jobs.. nag level-up ang mind ko sa pagpunta sa mga places na nde ko pa nadadaanan.. sa Leon Guinto, Pedro Gil.. (hindi kasi ako gala talaga! sensya na!) nagpasa lang ng mga documents tapos tatawagan na lang.. kursunada ko iyong isang job sa may Al-Khobar kasi may makakasama ako just in case palarin na makapasa sa final interview.. Good luck na lang sa akin!
Ayun pagdating sa agency eh nagantay nang kaunti usap-usap with fellow applicants merong isa sinabi sa akin mga process from interview to job offer tapos mga experience nila, yung gastos, yung sweldo, yung culture ng mga Arabo etc.. ang bilis ng interview wala pang 1 minute nga eh.. hindi pa nga ako nag-iinit sa upuan.. natanong lang kung magkanong salary gusto ko at multi-task pang job sinasabi nag-oo na lang ako kahit medyo labag sa loob ko tutal matagal pa naman at makakahanap pa ako ng ok na job sa ibang agency.
Then nakilala ko sa labas si Wilmort yung kasabayan ko.. lugi daw kami dun at kawawa lang kaya hindi niya tanggap yung offer, sinamahal nya ako sa iba't ibang agency pa para maghanap ng jobs.. nag level-up ang mind ko sa pagpunta sa mga places na nde ko pa nadadaanan.. sa Leon Guinto, Pedro Gil.. (hindi kasi ako gala talaga! sensya na!) nagpasa lang ng mga documents tapos tatawagan na lang.. kursunada ko iyong isang job sa may Al-Khobar kasi may makakasama ako just in case palarin na makapasa sa final interview.. Good luck na lang sa akin!
Teh Thinking Room
Iisa lang naman ang lugar na ito kung saan ako nakakapag-isip talaga sa buhay -- Toilet (throne) sa CR namin.. hehe.. nakakatawa pero totoo pag gusto ko talaga mapagisa eh dito ako pumupunta umuupo tapos inisiip mga bagay bagay tungo sa aking buhay.. kung anu ba talaga ang misyon ko sa mundo? anu ang worth ko sa ibang tao? kung saan ako patutungo o landas na tatahakin? kung masaya ba ako sa buhay ko ngayon? kung anung kulang bakit parang pakiramdam ko hindi ako kumpleto? kung kumusta na pakikipag-relasyon ko sa mga mahal ko sa buhay? kung hanggang kailan ba magtatagal buhay ko? kung sino ang mga gusto kong tulungan? and list go on.. malaya akong nakakapag-isip sa aking "mundo" sa lugar na iyon.. malayo sa labas kung saan maraming ingay at istorbo sa paligid.. Sigh.. kaya minsan natatagalan talaga ako sa pagligo ang rami raming pumapasok sa isip ko.. ewan ko ba mas maraming problema kaysa solusyon.. pero Ok lang yan.. kakayanin ko naman, kasama ng aking mga mahal sa buhay!
Kaantok
Sa wakas nagtapos na naman ang isang linggo nang maagang paggising ko tuwing 3am ng madaling araw at pumasok ng 4am.. grabe itong sked na ito.. hindi ako sanay talaga pero isang buwan kong pagtitiisan.. ok naman mabilis ang biyahe ang problema lang minsan eh ang masasakyan talaga kasi pag hindi ka nakahabol sa mga maagang FX na bumibista eh ma late ka talaga.. next ween puntahan ko yung agency for abroad sa may Makati.. good luck to me! Siyanga pala Happy 2nd monthsary sa amin ng by ko! Ang haba ng pila sa net ngayon lang ako nakapag net dito.. iba na kasi ang libre haha!
Sked
Natapos na naman ang holiday at back to work na naman.. basta ako talaga kung anu lang ang magagawa ko eh iyon lang talaga, they demand more but paid less.. hindi ko alam kung magkano kickback talaga nila mula sa client pero wala ako pakialam dun wala naman akong magagawa.. last Nov.2 eh pumasok na rin ako kasi nung 1 lang naman ang absent ko.. puro meeting and akala ko eh hindi pa magbabago ang sked then pagdating ng hapon eh nag meeting about sa pag login at logout kasi may bagong system ulit mna introduced para kaw mismo ang mag manual check ng pinasok mo at salary then change of schedule sa ngayon eh regular 8am-5pm, naging 5am-2pm pa hirap na nga ako magising eh ng 5am anu pa kaya pag mga 3am ang lamig pa ng panahon, monthly naman ang change kaya ok lang pero swerte ng pang gabi kasi bukod sa night differential eh may meal/transpo allowance pa sila.. pero ok lang iyon.. may 1hr naman kami.. hehe.. at naghahanap pa rin ako ng work ngayon na mas mataas.. possible for abroad then marami naman nagbabalita sa akin sa mga job openings..
Since ang batch namin eh magkakahiwalay na.. *sniff* nag plano kami na paguwi eh sabay sabay kumain sa may dampa malapit sa work.. parang despedida.. for almost 2 months eh magkakasama kami tapos ngayon eh magkakahiwalay na kami at sa xmas reunion na lang siguro magkikita-kita.. nakaka-miss ang tawanan at pagsabay sa pagkain.. kasi ibang tao na ang makakasabay mo at kailangang ma adapt for change.. after kumain eh nag videoke muna kami.. then around 8pm eh umuwi na ako.. ganun talaga life.. hindi lagi kayo ang magkakasama!
Since ang batch namin eh magkakahiwalay na.. *sniff* nag plano kami na paguwi eh sabay sabay kumain sa may dampa malapit sa work.. parang despedida.. for almost 2 months eh magkakasama kami tapos ngayon eh magkakahiwalay na kami at sa xmas reunion na lang siguro magkikita-kita.. nakaka-miss ang tawanan at pagsabay sa pagkain.. kasi ibang tao na ang makakasabay mo at kailangang ma adapt for change.. after kumain eh nag videoke muna kami.. then around 8pm eh umuwi na ako.. ganun talaga life.. hindi lagi kayo ang magkakasama!
Teh Informal Second
Last November 1 (Yep holiday at hindi legal salamat sa ating mahal na pangulo lahat na lang talaga gagawing special at ililipat sa Monday eh wala kaming pasok that pag Monday..) nagpaalam ako sa coach namin na aabsent ako hindi ko na sinabi ang reason kasi sasabihin ko alam na family reunion (my bad!) pero sa totoo lang magkikita kami ng baby ko that day kasi birthday niya kasi.. ayun nagtext lang na magkikita kami to celebrate.. watch movies and the rest is history.. medyo nagtampo nga ako sa kanya kasi kasabay ko pa mga friends nya talaga na mag celebrate hindi ko siya masosolo (madamot talaga ako!).. ayun sa Mega ang usapan namin.. mga 10am.. ayoko na ma-late kasi nakakahiya na sa kanya at ilang beses na kasi.. nakarating naman ako sa oras pero grrr.. asar noontime pa sila magbubukas kaya ayun antay lang ako sa entrance and inform my baby na sarado pa nga eh sya buti na lang at mga 10.30 na nakapunta.. so sabay kami nagantay tapos by 11.30 eh nagbukas na ang Pambasang Fastfood - Jabi kaya kumain muna kami habang nagaantay magbukas.. mukhang maraming nakatingin sa amin kaya naiilang talaga ako.. hindi naman ako cute.. lol!
Then nagbukas na nga siya tapos eh akyat na agad kami sa movie house para alamin kung showing pa ang Stardust.. buti nlang at meron pa siya.. best date movie of the year hehe.. wala lang.. sa may center kami nakaupo watch movie while holding hands at iba pang kalikutan talaga.. Ok naman ang movie.. a bit disappointed.. siguro nag expect lang talaga ako ng malaki masyado na kagaya siya ng Harry Potter series kasi may witchcraft thing.. then after that eh kumain ulit kami pero iniisip ko pa kung saan sa merienda buffet ng Triple V sana kasi unlimited kaso iniisip ko mabibitin lang kasi paalis na rin baby ko maya-maya kaya siguro eh next time na lang talaga sa 2nd month mismo namin which is a few days from now.. Nakakahiya nga sa kanya wala man lang akong gift sa kanya talaga.. surprise ko sana kasi birthday card kaso pahamak itong Mega kung anung oras na nagbukas.. sa French Baker na lang kami tumuloy then after that nag MRT na kami papunta siya sa Gateway para meet friends niya then ako naman sa Quezon Ave.. babawi na lang ako next time.. I love you by!!
Then nagbukas na nga siya tapos eh akyat na agad kami sa movie house para alamin kung showing pa ang Stardust.. buti nlang at meron pa siya.. best date movie of the year hehe.. wala lang.. sa may center kami nakaupo watch movie while holding hands at iba pang kalikutan talaga.. Ok naman ang movie.. a bit disappointed.. siguro nag expect lang talaga ako ng malaki masyado na kagaya siya ng Harry Potter series kasi may witchcraft thing.. then after that eh kumain ulit kami pero iniisip ko pa kung saan sa merienda buffet ng Triple V sana kasi unlimited kaso iniisip ko mabibitin lang kasi paalis na rin baby ko maya-maya kaya siguro eh next time na lang talaga sa 2nd month mismo namin which is a few days from now.. Nakakahiya nga sa kanya wala man lang akong gift sa kanya talaga.. surprise ko sana kasi birthday card kaso pahamak itong Mega kung anung oras na nagbukas.. sa French Baker na lang kami tumuloy then after that nag MRT na kami papunta siya sa Gateway para meet friends niya then ako naman sa Quezon Ave.. babawi na lang ako next time.. I love you by!!
Lambing
lamb´ing maglambing (mag-) v. to caress, to show fondness, affection, tenderness.
A week ago i asked my former officemate bout kung paano ba siya maglambing sa kanyang gf then he texted me..
"Paglalambing ko.. sinusundo ko siya sa work kahit maghintay ako nang matagal, iniintindi ko ang mga hobbies niya at minsan sumasama ako, pinagluluto and lumalabas kami kahit Saturday o Sunday pero halos araw-araw basta may pagkakataon; minsan pa kinakain ko pride ko for her..."
Siguro kaya sila tumagal nang ganung katagal dahil sa mga ginagawa niya sa kanyang syota.. i think hindi ko ata magagawa lahat niyan sa kanya.. sunduin? ang layo niya kasi parang north at south kami kung compare natin, i'm trying na bigyan ng attention mga interests niya at hobbies pero hindi ko pa siya natatanong bout that.. busy kasi siya sa school at graduating na siya this December sana nga eh makasama ako kaso siguro text ko na lang siya bout that.. hindi naman talaga ako ma-pride na tao.. yung patigasan ba ang tipo.. ayoko kasi as much as possible ng away sa relationship namin although alam ko minsan hindi maiiwasan iyon pero sa ngayon buti naman at wala pang nangyayari talaga.. gusto ko rin na open ang communication lines namin para kahit papano yung mga small disputes eh hindi na lumaki.. pero minsan nagseselos talaga ako sa kanya lalo na ngayon.. balak ko sana mag date kami sa birthday niya kahit gala lang sa mall kaso uunahin pa mga friends niya kaysa sa akin.. ako naman.. napa buntong hininga na lang at nag-Ok na lang sa kanya siguro maybe next time na lang.. hindi naman niya binabasa blog ko kaya Ok lang sa akin.. hindi nya lang alam kung anu nararamdaman ko ngayon.. a bit depressed pero ayoko maging immature at naiintindihan ko naman siya.. lilipas rin siguro itong tampo ko sa kanya.. kailan naman kaya siya maglalambing sa akin..
Palagay
Kumusta ulit.. Nagdaan na naman ang isang linggo sa aking buhay at sa mahal kong work (joke!) ayun full time 7 hrs live batch na kami ngayon kaya todo ingat ngayon na huwag magkamali sa ginagawang work.. Up to now antay pa rin ako ng text or call medyo alanganin na kasi talaga at nov na next week para mag hire sila pero who knows diba? maybe next week or so tatawag na sila for exam and interview.. Sinubukan ko talaga umabot sa record quota nila kaya hindi naman talaga ako nag break or kumain man lang.. bale biscuit lang talaga paunti unti.. naaabot naman siya pero ayoko namang gawing habit ang magpakagutom para lang dyan sa quota na iyan, kung anu na lang siguro ang makakaya kong gawin iyon na iyon.. Kahit medyo nagsasawa na talaga ako sa ginagawa ko.. siguro nasanay lang ako na paiba-iba yung office work at hindi redundant..
Sa floor kung saan ako nag work wala lang may crush lang ako talaga.. ang cute niya kasi lalo na't busy siya sa work niya habang nakatingin lang sa pc at minsan ngumingiti na lang.. medyo malayo siya kaya medyo tingin or sulyap mode lang talaga ako sa kanya tuwing tumatayo siya at naglalakad.. sigh.. pinagtataksilan ko na ba "by" ko nito.. malabo namang pansinin niya ako.. basta masaya ako pag nasusulyapan ko siya or pag nangingiti na lang bigla.. siguro crush lang nga ito at normal lang naman basta alam kung saan ang limitations ko.. grr basta wala ito hehe.. pero ang cute niya talaga.. hehe!
Pasensya na ulit sa ibang co-bloggers ko.. hindi ako nakakadalaw at komento minsan.. busy po masyado ang inyong manong sa kanyang work at pagiintindi sa iba kaysa sa sarili nya.. hindi na nga alam ng inyong lindkod kailan niya inisip ang sarili niya at mag-ayos sa sarili para magmukhang tao man lang sa iba.. hayaan niya at nagkaroon ng time talaga.. bibisitahin ko kayo..
Sana nga makabili na ako ng digicam within this year talaga.. sayang ang mga moments na nangyari even as I speak right now.. I wanna have a pic with my pets, family, co-workers, with my by lalo na..
Sa floor kung saan ako nag work wala lang may crush lang ako talaga.. ang cute niya kasi lalo na't busy siya sa work niya habang nakatingin lang sa pc at minsan ngumingiti na lang.. medyo malayo siya kaya medyo tingin or sulyap mode lang talaga ako sa kanya tuwing tumatayo siya at naglalakad.. sigh.. pinagtataksilan ko na ba "by" ko nito.. malabo namang pansinin niya ako.. basta masaya ako pag nasusulyapan ko siya or pag nangingiti na lang bigla.. siguro crush lang nga ito at normal lang naman basta alam kung saan ang limitations ko.. grr basta wala ito hehe.. pero ang cute niya talaga.. hehe!
Pasensya na ulit sa ibang co-bloggers ko.. hindi ako nakakadalaw at komento minsan.. busy po masyado ang inyong manong sa kanyang work at pagiintindi sa iba kaysa sa sarili nya.. hindi na nga alam ng inyong lindkod kailan niya inisip ang sarili niya at mag-ayos sa sarili para magmukhang tao man lang sa iba.. hayaan niya at nagkaroon ng time talaga.. bibisitahin ko kayo..
Sana nga makabili na ako ng digicam within this year talaga.. sayang ang mga moments na nangyari even as I speak right now.. I wanna have a pic with my pets, family, co-workers, with my by lalo na..
He says
"I really feelhomeless. Yes, I may have family but I don't really feel I belong. I apologize but I don't really mean to feel this way (who else does?). The habitation is calm and yet I simply find it hard to come across with tranquility. At the moment, I already have the idea of giving up everything. Maybe it's about time to give something little for myself. When I sacrificed my identity, I left nothing for myself except only the feeling of expectation that soon I will be loved. For almost 20 years, I just keep on expecting but still, my presence seems to be too little to be recognized."
-Home-less, The Whereabouts, Aaron James
-Home-less, The Whereabouts, Aaron James
Wrap-up
Nothing new pa rin for the past few days.. bagong shift 8-5pm ayoko talaga ng ganitong shift ang agang gumising, tamad pa naman akong magising nang ganitong oras at hindi ako sanay saka yung Eyeshield 21 hindi ko na napapanood asar talaga.. Kaya si baby na lang naguupdate sa akin ng mga developments sa anime.. iba pa rin kasi ang Tagalog dubbed kesa sa English na funsubbed na makikita sa Net..
Ayun sa work naman ganun pa rin sobrang nakakapagod talaga, wala naman akong choice talaga alanganin talaga at malapit na ang December lam mo na, 13th month.. hmm.. xmas party etc.. sobrang stressful talaga.. kagabi nga kakagulat kasi around 9pm nakatulog ako at mga 8am na ako nagising talaga.. kahit mag vitamins pa ako wala namang nangyayari talaga.. Sana magtext na sa akin yung inaantay kong company talaga gagawin ko talaga makakaya ko paa makapasok sa kanila.. Amen!
Asar naman bakit down pa rin up to now ang Mukamo Forums.. anu na kaya nangyari? Wala talaga akong idea kung anu na ang nangyayari, wala naman akong contacts sa mga forumers talaga ngayon..
Buti naman kahit papano nakakapagtext kami ng baby ko talaga at may communication pa rin kami akala ko kasi may magbabago matapos yung "the rest is history" thing na iyon.. malapit na naman 2nd month namin hayz sana walang magbabago sa amin.. hanggang kailan kaya kami magtatagal.. Depende siguro sa amin na lang iyon.. Sana masaya siya sa akin.. Sana showing pa rin ang StarDust o kaya Golden Compass para mapanood namin sa birthday niya..
Bakit ba uso ang "privatization" ngayon? Una si Hugh ngayon si Tito DK naman.. nakakainis lang kasi alam mo iyon.. matagal na naman kaming magkakilala pero hindi pa niya ako nilalagay sa list nya.. pero buti na lang at hindi siya mawawala sa blogosphere.. pag ready ka na kuya bawing public mo ulit yung blog mo..
Ayun sa work naman ganun pa rin sobrang nakakapagod talaga, wala naman akong choice talaga alanganin talaga at malapit na ang December lam mo na, 13th month.. hmm.. xmas party etc.. sobrang stressful talaga.. kagabi nga kakagulat kasi around 9pm nakatulog ako at mga 8am na ako nagising talaga.. kahit mag vitamins pa ako wala namang nangyayari talaga.. Sana magtext na sa akin yung inaantay kong company talaga gagawin ko talaga makakaya ko paa makapasok sa kanila.. Amen!
Asar naman bakit down pa rin up to now ang Mukamo Forums.. anu na kaya nangyari? Wala talaga akong idea kung anu na ang nangyayari, wala naman akong contacts sa mga forumers talaga ngayon..
Buti naman kahit papano nakakapagtext kami ng baby ko talaga at may communication pa rin kami akala ko kasi may magbabago matapos yung "the rest is history" thing na iyon.. malapit na naman 2nd month namin hayz sana walang magbabago sa amin.. hanggang kailan kaya kami magtatagal.. Depende siguro sa amin na lang iyon.. Sana masaya siya sa akin.. Sana showing pa rin ang StarDust o kaya Golden Compass para mapanood namin sa birthday niya..
Bakit ba uso ang "privatization" ngayon? Una si Hugh ngayon si Tito DK naman.. nakakainis lang kasi alam mo iyon.. matagal na naman kaming magkakilala pero hindi pa niya ako nilalagay sa list nya.. pero buti na lang at hindi siya mawawala sa blogosphere.. pag ready ka na kuya bawing public mo ulit yung blog mo..
Multiply
I will be updating my Multiply site pag may chance ako.. here is the link
jinjiruks.multiply.com
Sira
Nakakainis naman bakit kaya sira ngayon ang Mukamo Forums.. ilang araw na ata mula nun Friday akala ko sa PC lang pati ibang mga co-forumer nagtatanong kung bakit walang Mukamo.. Nakaka-miss naman isa ito sa matagal ko nang tambayan dati pa.. Nasa top 10 poster na nga ako dahil sa old spamming days.. Sana maayos na siya..
He says
"Parang gusto ko nang gawin na mawala na lang bigla sa mundo ko. I am that sane to save myself from myself. Funny, di ba? Pero that night, I really wanted to die and disappear from this side of the earth. I really wanted to. I never felt so utterly alone. No one cared. Di ko lam kung sinusumpong ako or what... Pero I hate that feeling... Sobrang... Ayoko. Memories of the past started to re-surface all over again. The fluids flowing to my veins, gagged, screaming for help, asking anyone around me why are they doing this.."
-..., Moonlit Stars, Aryeh
"I will be a hypocrite if I say that I never regretted anything. I did. Back when I was young and stupid. But when love comes. True love. Even though it only lasted for several months, there should never be any regret. Yes even tears, money, and time we spent with people should never be regretted. Because through them, we become strong. Through them we learn."
-No Regrets, The Love Room, TL
-..., Moonlit Stars, Aryeh
"I will be a hypocrite if I say that I never regretted anything. I did. Back when I was young and stupid. But when love comes. True love. Even though it only lasted for several months, there should never be any regret. Yes even tears, money, and time we spent with people should never be regretted. Because through them, we become strong. Through them we learn."
-No Regrets, The Love Room, TL
Critical
For the past few days eh critical talaga sa amin ang mga araw na ito for the training period mahigit one month na rin kasi at hindi pa rin kam nakakapag live batch ng 7hrs actually sa amin kaunti pa lang ang nakakapag 3 batch pa lang.. kaya delikado talaga ngayon ang kumukuha ng 1batch lang ng docs kaya ayun last chance na nila para makapasa kung hindi eh termination na ng contract nila. Kami rin siguro next week kapag hindi pa ok ang performance baka ganun rin ang mangyari.. Kahapon medyo nagalit ata yung QC verifier namin kasi ayun nagtanong sa akin yung kasama ko at hindi ko naman mapansin sa specs kaya ayun bawas points sa kanya.. sorry talaga at mukhang kasalanan ko pa iyon..
Teh First
Last Monday nagkita kami ni by para lam mo na to celebrate our first monthsary which is sa 9 pa dapat kaso nga may work ako kaya ayun, wala sa plano na text lang since nagpunta naman ako sa Makati supposedly para magpasa at exam and eventually interview kaso full capacity na raw kaya pinabalik na lang or mag wait sa text yung walk-in apps na magpapasa.. kaya ayun since galing siya UP eh pinadiretso ko na sa may SM North since may sakayan naman run para makatipid siya.. grabe talaga ang layo mula MRT to SM North nakakapagod kaya maglakad talaga lalo na't nagmamadali ka pa niyan.. inantay nya ako sa may National Bookstore and ayun.. kumain muna sandali sa isang fastfood store then bumili ng tickets and watch movie yung Resident Evil kasi hindi pa showing ang StarDust that time kaya siguro pag nagkita na lang kami ulit iyon na panonoorin namin.. waaa.. nde ko na siguro kailangan i-kwento pa ang iba kasi "the rest is history" na talaga.. ayun happy lang ako at kahit papano nagkita kami talaga at nayakap ko ulit siya.. hoping for many montsaries to come..
Travel Agent Story
A friend has been a Travel Agent for 30 Years. She says, of her 30 years of taking reservation requests from government officials, we are all in trouble.Here are some of her experiences with these people who run the country.
Senator Tessie Oreta asked for an aisle seat so that her hair wouldn't get messed up by being near the window.
I got a call from ex-Mayor Joey Marquez, who wanted to go to Capetown. Explaining the length of the flight and passport information, he interrupted me with, "I'm not trying to make you look stupid, but Capetown is in Massachusetts ." Without trying to make him look like the stupid one, I calmly explained, " Cape Cod is in Massachusetts . Capetown is in Africa ." His response: (click).
Congressman Mark Lapid called, furious about a Florida package we did for him and TV star Kris Aquino. I asked what was wrong with the vacation in Orlando . He said he was expecting an ocean-view room. I tried to explainthat was not possible since Orlando is in the middle of the state. He replied, "Don't lie to me. I looked on the map and Florida is a very thin state!" (so he expected to see the ocean on both sides of the hotel?!)
Sen Ralph Recto's popular wife asked, "Is it possible to see England from Canada ?" I said, "No." She said, "But they look so close on the map."
Senator Lito Lapid asked if he could rent a car in Dallas . I noticed he had only an hour layover in Dallas . When asked why he wanted to rent a car, he said, "I heard Dallas was a big airport, and we will need a car to drive between the gates to save time."
Senator Jinggoy Estrada called last week. He needed to know how it was possible that his flight from Detroit left at 8:20 a.m. and got into Chicago at 8:33 a.m. I tried to explain that Michigan was an hour ahead of Illinois , but he could not understand the concept of time zones. Finally, I told him the plane went very fast, and he bought that.
Congressman Ronaldo Zamora asked, "Do airlines put your physical description on your bag so they know whose luggage belongs to whom?" I said, "No, why do you ask?" He replied, "Well, when I checked in with the airline, they put a tag on my luggage that said FAT, and I'm overweight. I think that is very rude!" I looked into it and explained the city code for Fresno , California is (FAT) and the airline was just putting a destination tag on his luggage.
Former president-able now TV star Eddie Gil inquired about a trip package to Hawaii . After going over all the cost info, he asked, "Would it be cheaper to fly to California and take the train to Hawaii ?"
I just got off the phone with Senator Bong Revilla who asked, "How do I know which plane to get on?" I asked him what exactly he meant, to which he replied, "I was told my flight number is 823, but none of these planes have numbers on them."
VP Noli De Castro asked, "I need to fly to Pepsi-Cola , FL. Do I have to get on one of those twin engine planes?" I asked if he meant fly to Pensacola , FL on a commuter plane. He said, "Yeah, whatever!"
Congressman Dilangalen called and had a question about the documents needed to fly to China . I reminded him he needed a visa. "Oh, no I don't. I've been to China many times and never had to have one of those." I double checked and sure enough, his stay required a visa. When I told him this, he said, "Look, I've been to China four times and every time they accepted my American Express!"
Senator Miriam Defensor called to make reservations, "I want to go from Chicago to Rhino, New York ." The agent said, "Are you sure that's the name of the town?" "Yes, what flights do you have?" replied the lady. After some searching, the agent came back with, "I'm sorry, ma'am, I've looked up every airport code in the country and can't find a Rhino anywhere." The lady retorted, "Oh, don't be silly! Everyone knows where it is. Check your map!" The agent scoured a map of the state of New York and finally offered, "You don't mean Buffalo , do you?" "That's it! I knew it was a big animal," she said.
Senator Tessie Oreta asked for an aisle seat so that her hair wouldn't get messed up by being near the window.
I got a call from ex-Mayor Joey Marquez, who wanted to go to Capetown. Explaining the length of the flight and passport information, he interrupted me with, "I'm not trying to make you look stupid, but Capetown is in Massachusetts ." Without trying to make him look like the stupid one, I calmly explained, " Cape Cod is in Massachusetts . Capetown is in Africa ." His response: (click).
Congressman Mark Lapid called, furious about a Florida package we did for him and TV star Kris Aquino. I asked what was wrong with the vacation in Orlando . He said he was expecting an ocean-view room. I tried to explainthat was not possible since Orlando is in the middle of the state. He replied, "Don't lie to me. I looked on the map and Florida is a very thin state!" (so he expected to see the ocean on both sides of the hotel?!)
Sen Ralph Recto's popular wife asked, "Is it possible to see England from Canada ?" I said, "No." She said, "But they look so close on the map."
Senator Lito Lapid asked if he could rent a car in Dallas . I noticed he had only an hour layover in Dallas . When asked why he wanted to rent a car, he said, "I heard Dallas was a big airport, and we will need a car to drive between the gates to save time."
Senator Jinggoy Estrada called last week. He needed to know how it was possible that his flight from Detroit left at 8:20 a.m. and got into Chicago at 8:33 a.m. I tried to explain that Michigan was an hour ahead of Illinois , but he could not understand the concept of time zones. Finally, I told him the plane went very fast, and he bought that.
Congressman Ronaldo Zamora asked, "Do airlines put your physical description on your bag so they know whose luggage belongs to whom?" I said, "No, why do you ask?" He replied, "Well, when I checked in with the airline, they put a tag on my luggage that said FAT, and I'm overweight. I think that is very rude!" I looked into it and explained the city code for Fresno , California is (FAT) and the airline was just putting a destination tag on his luggage.
Former president-able now TV star Eddie Gil inquired about a trip package to Hawaii . After going over all the cost info, he asked, "Would it be cheaper to fly to California and take the train to Hawaii ?"
I just got off the phone with Senator Bong Revilla who asked, "How do I know which plane to get on?" I asked him what exactly he meant, to which he replied, "I was told my flight number is 823, but none of these planes have numbers on them."
VP Noli De Castro asked, "I need to fly to Pepsi-Cola , FL. Do I have to get on one of those twin engine planes?" I asked if he meant fly to Pensacola , FL on a commuter plane. He said, "Yeah, whatever!"
Congressman Dilangalen called and had a question about the documents needed to fly to China . I reminded him he needed a visa. "Oh, no I don't. I've been to China many times and never had to have one of those." I double checked and sure enough, his stay required a visa. When I told him this, he said, "Look, I've been to China four times and every time they accepted my American Express!"
Senator Miriam Defensor called to make reservations, "I want to go from Chicago to Rhino, New York ." The agent said, "Are you sure that's the name of the town?" "Yes, what flights do you have?" replied the lady. After some searching, the agent came back with, "I'm sorry, ma'am, I've looked up every airport code in the country and can't find a Rhino anywhere." The lady retorted, "Oh, don't be silly! Everyone knows where it is. Check your map!" The agent scoured a map of the state of New York and finally offered, "You don't mean Buffalo , do you?" "That's it! I knew it was a big animal," she said.
He says
"Oo, aaminin ko. Sila ay mga yakal, lawaan, apitong, at narra...at kami ay saging lang. Pero maghanap kayo ng puno sa buong Pilipinas. Saging lang ang may puso!!! SAGING LANG ANG MAY PUSOOOO!"
-Mark Lapid, Apoy Sa Dibdib ng Samar
-Mark Lapid, Apoy Sa Dibdib ng Samar
Nothing new
Were still at the training period as of now 1 live batch pa lang ang kinukuha namin at next week ata eh 3 live batch na kagaya nang nangyari sa nauna sa amin, batch 27 kasi kami at 26 sila, ayun sobrang busy rin kasi ng QA team kaya nde kami na QA talaga na dapat eh tatlo eh isa lang nagawa nila absent kasi manager nila kaya doble trabaho ang mga natira ayun lang.. nothing new.. kahit papano naman nag improve ang accuracy ko, pero mahirap talaga maka-quota sa records bukod sa kailangang bantayan ang accuracy eh pati ang keystroke kasama na rin kaya hindi ko na talaga alam anu ang uunahin talaga at baka maubos na ang coping resources ko pag patuloy pa rin ang ganitong system nila, right now I'm thinking of applying for new jobs somehwere in Makati at baka sa free time eh pumunta ako.. kaya nga ngayon todo research ako ngayon sa company background ng company at kahit papano eh related naman siya sa work ko ngayon so kahit papano may edge kahit kaunti..
Hmm.. malapit na nga pala Oct.9 1st monthsary namin ng baby ko.. wahaha! corny talaga.. pero naka survive ako ng 1month unlike sa past ko na wala pang ganun.. ayun kahit thru text lang eh nagkakausap pa naman kami.. nahihiya na nga ako sa kanya.. wala na akong time masyado sa kanya talaga kasi busy sa work nakakapag text lang ako paguwi at bago pumasok sa kanya.. siguro pag nagkapera nang kaunti baka magkita kami.. I love you by!
Hmm.. malapit na nga pala Oct.9 1st monthsary namin ng baby ko.. wahaha! corny talaga.. pero naka survive ako ng 1month unlike sa past ko na wala pang ganun.. ayun kahit thru text lang eh nagkakausap pa naman kami.. nahihiya na nga ako sa kanya.. wala na akong time masyado sa kanya talaga kasi busy sa work nakakapag text lang ako paguwi at bago pumasok sa kanya.. siguro pag nagkapera nang kaunti baka magkita kami.. I love you by!
Ulan
pag-umuulan talaga bukod sa masarap magkape (ika nga ni Toni Gonzaga) masarap ring kumanta.. merong awit sa saya at lambing..
at meron din sa kabiguan..
Tuwing Umuulan at Kapiling Ka
Eraserheads
Eraserheads
Pagmasdan ang ulan,
Unti-unting pumapatak sa mga halama't mga bulaklak
Pagmasdan ang dilim,
Unti-unting bumabalot sa buong paligid t'wing umuulan
Kasabay ng ulan bumubuhos ang 'yong ganda,
Kasabay rin ng hanging kumakanta
Maari bang huwag ka na
Sa piling ko'y lumisan pa hanggang ang hangi't ula'y tumila na
Buhos na ulan, aking mundo'y lunuring tuluyan
Tulad ng pag-agos mo,
'Di mapipigil ang puso kong nagliliyab
Pag-ibig ko'y umaapaw,
Damdamin ko'y humihiyaw sa tuwa
Tuwing umuulan at kapiling ka
Pagmasdan ang ulan,
Unti-unting tumitila
Ikaw ri'y magpapaalam na
Maari bang minsan pa, mahagkan ka't maiduyan pa
Sakbibi ka't ulan lamang ang saksi
Minsan pa ulan bumuhos ka't h'wag nang tumigil pa
Hatid mo ma'y bagyo, dalangin ito ng puso kong sumasamo
Pag-ibig ko'y umaapaw,
Damdamin ko'y humihiyaw sa tuwa
Tuwing umuulan at kapiling ka
(Oooohhh)
Maari bang minsan pa, mahagkan ka't maiduyan pa
Sakbibi ka't ulan lamang ang saksi
Buhos na ulan, aking mundo'y lunuring tuluyan
Tulad ng pag-agos mo,
'Di mapipigil ang puso kong nagliliyab
Pag-ibig ko'y umaapaw,
Damdamin ko'y humihiyaw sa tuwa
Tuwing umuulan at kapiling ka
Minsan pa ulan bumuhos ka't h'wag nang tumigil pa
Hatid mo ma'y bagyo, dalangin ito ng puso kong sumasamo
Pag-ibig ko'y umaapaw,
Damdamin ko'y humihiyaw sa tuwa
Tuwing umuulan at kapiling ka
Unti-unting pumapatak sa mga halama't mga bulaklak
Pagmasdan ang dilim,
Unti-unting bumabalot sa buong paligid t'wing umuulan
Kasabay ng ulan bumubuhos ang 'yong ganda,
Kasabay rin ng hanging kumakanta
Maari bang huwag ka na
Sa piling ko'y lumisan pa hanggang ang hangi't ula'y tumila na
Buhos na ulan, aking mundo'y lunuring tuluyan
Tulad ng pag-agos mo,
'Di mapipigil ang puso kong nagliliyab
Pag-ibig ko'y umaapaw,
Damdamin ko'y humihiyaw sa tuwa
Tuwing umuulan at kapiling ka
Pagmasdan ang ulan,
Unti-unting tumitila
Ikaw ri'y magpapaalam na
Maari bang minsan pa, mahagkan ka't maiduyan pa
Sakbibi ka't ulan lamang ang saksi
Minsan pa ulan bumuhos ka't h'wag nang tumigil pa
Hatid mo ma'y bagyo, dalangin ito ng puso kong sumasamo
Pag-ibig ko'y umaapaw,
Damdamin ko'y humihiyaw sa tuwa
Tuwing umuulan at kapiling ka
(Oooohhh)
Maari bang minsan pa, mahagkan ka't maiduyan pa
Sakbibi ka't ulan lamang ang saksi
Buhos na ulan, aking mundo'y lunuring tuluyan
Tulad ng pag-agos mo,
'Di mapipigil ang puso kong nagliliyab
Pag-ibig ko'y umaapaw,
Damdamin ko'y humihiyaw sa tuwa
Tuwing umuulan at kapiling ka
Minsan pa ulan bumuhos ka't h'wag nang tumigil pa
Hatid mo ma'y bagyo, dalangin ito ng puso kong sumasamo
Pag-ibig ko'y umaapaw,
Damdamin ko'y humihiyaw sa tuwa
Tuwing umuulan at kapiling ka
at meron din sa kabiguan..
Ulan
Cueshe
Lagi na lang umuulan
Parang walang katapusan
Tulad ng paghihirap ko ngayon
Parang walang humpay
Sa kabila ng lahat ng aking pagsisikap
Na limutin ka
Ay di pa rin magawa
Hindi naman ako tanga
Alam ko na wala ka na
Pero mahirap lang na tanggapin
Di na kita kapiling
Iniwan mo akong nagiisa
Sa gitna ng dilim at basang-basa pa sa ulana
Pero hwag mag-alala
Di na kita gagambalain
Alam ko naman ngayon may kapiling ka nang iba
Tanging hiling ko sa'yo
Na tuwing umuulan
Maalala mo sanang may nagmamahal sayo.....
Lagi na lang umuulan
Parang walang katapusan
Tulad ng paghihirap ko ngayon
Parang walang humpay
Iniwan mo akong nagiisa
Sa gitna ng dilim at basang-basa pa sa tamod
Pero hwag magalala
Di na kita gagambalain
Alam ko naman ngayon
May kapiling ka nang iba
Tanging hiling ko sa'yo
Na tuwing umuulan
Maalala mo sanang may nagmamahal sayo....ako
LaLaLaLaLaLa..........
Cueshe
Lagi na lang umuulan
Parang walang katapusan
Tulad ng paghihirap ko ngayon
Parang walang humpay
Sa kabila ng lahat ng aking pagsisikap
Na limutin ka
Ay di pa rin magawa
Hindi naman ako tanga
Alam ko na wala ka na
Pero mahirap lang na tanggapin
Di na kita kapiling
Iniwan mo akong nagiisa
Sa gitna ng dilim at basang-basa pa sa ulana
Pero hwag mag-alala
Di na kita gagambalain
Alam ko naman ngayon may kapiling ka nang iba
Tanging hiling ko sa'yo
Na tuwing umuulan
Maalala mo sanang may nagmamahal sayo.....
Lagi na lang umuulan
Parang walang katapusan
Tulad ng paghihirap ko ngayon
Parang walang humpay
Iniwan mo akong nagiisa
Sa gitna ng dilim at basang-basa pa sa tamod
Pero hwag magalala
Di na kita gagambalain
Alam ko naman ngayon
May kapiling ka nang iba
Tanging hiling ko sa'yo
Na tuwing umuulan
Maalala mo sanang may nagmamahal sayo....ako
LaLaLaLaLaLa..........
Pressure
Isang linggo na naman ang lumipas sa work, mga ilang weeks pa sa floor na kami ilalagay for actual 8 hrs of work. I'm still coping right now and trying to familiarize yung culture dito sa call center environment. Araw-araw may jacket ka palagi, strict monitoring ng time at daily quotas, buhay patay talaga kung saan less ang interaction. Sa totoo lang, I'm not really happy at my work right now, ewan ko lang ah, siguro hindi lang talaga ako sanay at negative lagi ang perception. Alam mo iyon, yung tipong overwork, underpiad thing. Akala mo ganung kalaki magpasweldo.. Kaya nga kung may magandang opportunity eh lilipat alaga ako kasi alanganin pa sa ngayon kasi malapit na naman ang Pasko. Iniisip ko na sumabay na lang sa friend ko na mag-abroad kasi kakabalik lang niya at nagkita kami sa iisang company ngayon, ayun kwento niya magiipon muna raw siya at baka next year na siya bumalik.. sana nga makapagipon rin ako para makahabol na ako sa kanya..
Nakakamiss tuloy by ko kasi right now up to text pa lang ang ginagawa namin, puro pa-swit na lang wahaha! pero pag nagkita ulit.. ayan tatahimik na naman siya.. pag ganitong umuulan talaga grabe.. ewan anu bang meron sa ulan na yan.. at masyadong nagsese-senti talaga ako at iniisip mga nangyari sa buhay ko kung meron man sa loob ng 25 taon.. saan na nga ba ako patutungo at anu-ano mga plano ko sa buhay.. anu ba talaga silbi ko rito sa mundo.. is life really worth living for..
Nakakamiss tuloy by ko kasi right now up to text pa lang ang ginagawa namin, puro pa-swit na lang wahaha! pero pag nagkita ulit.. ayan tatahimik na naman siya.. pag ganitong umuulan talaga grabe.. ewan anu bang meron sa ulan na yan.. at masyadong nagsese-senti talaga ako at iniisip mga nangyari sa buhay ko kung meron man sa loob ng 25 taon.. saan na nga ba ako patutungo at anu-ano mga plano ko sa buhay.. anu ba talaga silbi ko rito sa mundo.. is life really worth living for..
Shock
Pasensya na talaga at hindi ako nakakapag-update sa blog ko kasi dahil nga sa training ko na 12nn-9pm na alanganin talaga, for the past days grabe kung sa exam tustado na utak ko ngayon ewan ko sunog na siguro.. bukod sa pure actual work na kami ang raming quota pa, nagulat lang siguro ako kasi pati keystroke may quota pa at hindi ako sanay talaga sa ganun.. natatapos ko naman ang daily quota ko sa previous employer ko nang hindi kailangan ng ganito may camera naman para i-monitor kung sino ang idle or not bakit hindi na lang iyon ang basehan. Ewan kohindi ko alam kung magtatagal ako rito kasi honestly hindi talaga ako happy sa policy nila at sa work load na ito, may tumatawag pa namang isang company sa akin na akala ko hindi na magpaparamdam, tumawag lang sila ulit at sisibat na ako rito. Mahirap kasi yung ganun hindi ka naman nag-eenjoy sa work mo talaga at pagod ka pa lagi.
Random
"Lam mo naman diba by na galing akong break-up nun, parang nasanay akong may ka-text lage tapos biglang nawala ng ilang months. Nawalan ng buhay cellphone ko tapos dumating ka, lage tayong magka-text. Nabuhay cellphone ko. Nagkakulay buhay ko, Pati yung sinabi kong hindi muna ako magmamahal, nagbago dahil sa iyo by.."
-By to Jin (via text message)
-By to Jin (via text message)
Teh Taping continues...
Nagpaalam na ako sa trainer ko para sa taping sa Sept.19 sa 1vs100, akala ko nga sa Saturday (Sept.22) pa yun pero may gagawin raw si Edu sa Sabado kaya napaaga. Maaga na akong umalis mga 10.30am para maagang makapunta, kahit kalakasan ng ulan sumugod pa rin ako sa ABS. Pagdating run ng mga 11.45am marami nang nag-aantay, kasama na ang nasa 2pm call time. As usual Pinoy time, mga past 2pm na rin kami pinapasok at antay sa Studio 4. Hanggang up to 3.45pm pinapunta na kami sa Studio at mga 5.45pm na nakapagsimula dahil sa technical problems. Buti nalang may practice questions pero still ang hirap pa rin kasi about sa 50's na movies at sa shawarma na iyan. Ayun formal na game na at nasa 2nd question na at almost 1/5 natanggal ulit sa mob. Pagdating sa 4th at 5th eh walang nagkamali at 1st time lang iyon na magkasing-wavelength ayun kay Edu, mga 80k palang ang naipon niya. Pagdating sa 6th qustion dito na nagkatalo kung sino ba talaga ang tama. Ang tanong eh kung saang bansa unang naimbento ang kotse na may karaoke machine, choices were Japan, China and South Korea. Majority answered the obvious Japan while others including me picked either China or South Korea, talagang suspense pa talaga. Habang inaantay ang sagot eh nag-goodbye na talaga kami sa isa't-isa kasi iba-iba ang sagot namin. Hanggang i-reveal na ang sagot.. China!
MALI ANG SAGOT KO!!
at dahil majority sa Japan marami talaga ang natanggal including "the One", 57 ang natanggal at pinaghatian ng 7 natitirang mobs ang pot money. Pampalubag-loob ata yung meal stub na binigay nila (sana transportation allowance na lang). Well hindi mawawala sa akin ang panghihinayang talaga since 1st time kong sumali sa ganitong show at masakit talagang matalo. Kailangan ko pa naman ng pera talaga ngayon. Hanggang sa pag-uwi sa amin eh lumilipad pa rin ang isip ko at hindi talaga makalimutan ang nangyayari. Buti na lang andyan si by para i-comfort niya ako sa ganitong time. Kahit papaano naibsan na at sinabi ko sa sarili ko na susubukan ko ulit hanggang sa manalo talaga ako kahit pa sa ibang gameshow. Kahit papano nag-enjoy naman ako sa show and I'm happy for the unbeatables, pati yung iba ata sa kanila nakaabot sa next taping. Ayun lang salamat sa pakikinig sa kwento kong pang-Pangarap kong Jackpot!
Free Super Sentai MP3
napapansin ko lang kasi na marami talaga ang naghahanap nito at nakikita ko sa counter ko itong keywords ang laging ginagamit nila papunta sa aking site.. here's the updated link ni Dan.. medyo marami na kasi siyang na-upload kaya natabunan na.. Dan's Headstyle Multiply site
Burnt
Pasensya na talaga at hindi ako nakakapag-update ng blog ko.. super busy talaga sa training this week.. tustado talaga ang utak mo biruin mo mula Lunes up to Friday bawat module nalang may exam pa at kailangan makapasa kundi may retake at bawas pa sa scorecard.. ewan ko sa ibang company kung meron rin silang ganun.. siguro pag ISO certified na pinagmamalaki nila kailangan talaga ang ganun.. everytime na lang laging may pinapapirmahan kahit updates sa mga ginagawa para talaga wala kang reklamo talaga na sasabihin hindi mo nabasa talaga.. Kahapon nakapag actual work kami pero minalas malas eh nag hang ang pc kaya nag buddy-ups na lang kami sa ibang kasama.. iba talaga ang theoritical sa actual talaga.. akala ko alam mo an lahat yung pala nangangapa ka pa rin sa dilim.. pero Ok naman kasi na-challenge talaga ako sa work na ito.. sana nga malagpasan ko itong paghihirap na ginagawa namin up to the end of the month..
He says...
"I hope that someday, when all of the years of blood, sweat, and tears in the employment world had finally paid off, I already have the breads to fund my trips. I look forward to frequenting the airports and comfortably laying my head on the plane seat, resting my mind in peace without having to worry about my destination, but rather thinking of the journey that promises a one of a kind experience."
-Nap, All Around the World, Open Soliloquies
"...I'm happy because this blog serve as a mirror of my life, I can write anything and even express the deepest thought from my soul."
-Kaizen, Black Hole and a Twist of Life, The Voice within the Soul
-Nap, All Around the World, Open Soliloquies
"...I'm happy because this blog serve as a mirror of my life, I can write anything and even express the deepest thought from my soul."
-Kaizen, Black Hole and a Twist of Life, The Voice within the Soul
Kiko
Eric/Kiko,
Musta ka na bro? Kahit pala isang linggo ka pa lang nawawala, nakaka-miss yung pagsagot sa mga text ng may kasamang "ah.. siguro" at "uhm.. baka nga". Naiingit naman ako sa iyo ngayon, buti pa kayo ng family niyo medyo nagpakalayo muna sa ingay at gulo ng lungsod, siguro ang sarap ng pakiramdam na wala kang iniisip kundi makapag-pahinga ng isipan at katawan. Kung may pagkakataon at panahon lang ako gusto kong gawin din yun. Bugbog na kasi ako sa araw-araw na problema na lang palagi, maski kahit saan ako magpunta. Oh papano bro ingat na lang kayo kung saan mang lupalop kayo nagpunta.
P.S.
Salamat nga pala sa pagiging totoong kaibigan mo sa akin kahit nung nasa GamePal pa tayo hanggang ngayon. Hindi man lang kitang nakitang nakasimangot bagkus ay naka-ngiti pa nga palagi kahit medyo nahihirapan ka na minsan o inaasar ng alam mo na mga taong walang magawa. Dapat siguro eh iyon din ang gawin ko.
Hanggang sa muli,
Jinji
Musta ka na bro? Kahit pala isang linggo ka pa lang nawawala, nakaka-miss yung pagsagot sa mga text ng may kasamang "ah.. siguro" at "uhm.. baka nga". Naiingit naman ako sa iyo ngayon, buti pa kayo ng family niyo medyo nagpakalayo muna sa ingay at gulo ng lungsod, siguro ang sarap ng pakiramdam na wala kang iniisip kundi makapag-pahinga ng isipan at katawan. Kung may pagkakataon at panahon lang ako gusto kong gawin din yun. Bugbog na kasi ako sa araw-araw na problema na lang palagi, maski kahit saan ako magpunta. Oh papano bro ingat na lang kayo kung saan mang lupalop kayo nagpunta.
P.S.
Salamat nga pala sa pagiging totoong kaibigan mo sa akin kahit nung nasa GamePal pa tayo hanggang ngayon. Hindi man lang kitang nakitang nakasimangot bagkus ay naka-ngiti pa nga palagi kahit medyo nahihirapan ka na minsan o inaasar ng alam mo na mga taong walang magawa. Dapat siguro eh iyon din ang gawin ko.
Hanggang sa muli,
Jinji
Change of Status
Since September 9, 2007.. I'm officially "In a Relationship right now!". Sana magtagal kami.
Teh Taping
Kahapon mga 11.30am na ako nakarating sa ABS-CBN, kala ko nga na-late na ako kasi yung kakilala ko mga bandang 11am nag-text at puno na raw ang unahan, ang akala ko naman that time ay nasa Studio na sila at malapit nang magsimula, ayun pala nasa registration area lang sila at nag-aantay. Kasalukuyang nagsisimula pa lang yung Game 1 that time (Game 2 raw ang batch namin!). Mga bandang 1.45pm pinapunta na kami sa Studio 4 (Kapamilya! Deal or No Deal taping area), akala ko pa naman malaki talaga kagaya nang nakikita ko sa TV, iyon pala ay maliit lang talaga yung set ng show na iyon at mga 1/3 lang ng size ng Studio 10, ayun habang nag-aantay nood lang ng movies, pumirma na naman ng waiver ulit, gettin acquainted with my co-mobs. At around 5pm (wow! ang tagal talaga!), nagtawag na sila ng name at papasok na sa next game (may 24 unbeatables + PBB Season 2 all star cast + other celebs), mga 24 ding mobs ang tinawag at pinapunta pero pinabalik rin, nabitin nga ata sila. Nag "random selection" ulit pero hindi kami lahat natawag, mga 16 lang kaming natira - parang napapa-isip kami na "ah baka next taping na siguro kasi sinabihan na yung mga Game 3 mobs na tatawagan na lang sila ulit. At 7.15pm matapos kumain ng hapunan (salamat sa Meal Stub, wala pa kaming kain mula 11am!) natapos na ang Game 2 at marami raw ang natanggal dahil sa "toothpick" wahaha! Pinapila na kami at surprisingly ako ang unang tinawag at pang #90 mob ako, studio player ang "the One" (pero alam kong pag ganitong mga tipo, mga 100k palang eh kukunin na niya ang pot money kaya mahirap kumbinsihin!), kung sa Studio 4 palang ay namamanhid na ang kamay ko sa sobrang lamig.. lalo na sa Studio 2 (1 vs 100 taping area), kasinglaki rin ng Studio 4 siya at mataas talaga ang mga stairs paakyat sa likod. Ang tangkad pala talaga ni Chairman, kasama sa mga mobs yung band ng Cueshe, mga FM disk jocks (kagaya nina Chris at Nichole ng Love FM) at yung isang Ph.D prof. Nabitin naman kami kay Edu, naka isang tanong lang kami at na-cut na ang show. Kasi it's about 9pm na at may gagamit pa ata sa Studio na iyon. Initially 4 mobs agad ang nawala dahil sa "smiley" question na iyan. Sa Sept. 22 pa kami pinapabalik. Ayun dun natapos ang masayang araw namin, sa totoo lang Ok rin pala sumali sa mga ganitong game show, marami akong nakikilalang tao from all walks of life. Sana nga ma-text rin ako sa Game Ka na Ba? naman.
Subscribe to:
Posts (Atom)
