Umalis ako sa haus mga 10am (sobrang init na), para magpunta sa Megamall para kitain ang mga ex-officemate (na gaymers) sa isang gaming firm (GamePal wag ka na mag-isip kung anu pa nag-iisa lang iyon), nag-text na ako sa nasa address book ko (sa cellhpone saan pa ba). Hopefully sabi ko maraming pumunta. Mga 12nn na ako nakarating sa Megamall, habang inaantay sila gala muna sa area. Matagal na rin akong hindi nakakapunta dun since sa Makati na ako work. Walang nagbago bukod lang sa Mega Atrium (parang mini extension), kung saan parang high end part ng mall. Wala naman bago nung araw na iyon Dragon Dance lang kanina sa paligid ng mall.
Naghanap ako sa CyberZone kung magkano ang SE-P1i - iyon pala eh phased out mode na ito at pinalitan na ng G900. Medyo hindi kaya sa budget kaya ewan ko kung tutuloy ko ba pagbili ko o ung luma na lang buy ko pero syempre titingnan ko muna sa Ebay.ph kung merong mura pero maayos pa rin. Gusto ko kasi pang Wi-Fi lang naman just in case pag nasa hotspot area ako. Pero yung pocket PC pinagpipilian ko rin iyon nga lang walang text messaging function siya.
Nag-text na sa akin si Zander na papunta na siya at kitain ko na lang siya sa meeting area namin (sa Powerbooks) natatawa nga ako kasi napagkamalan akong "Dexter" nung isang guy - hmm may ka-EB siguro siya at hindi niya kilala. Medyo napahiya nga lang siya nang kaunti pero dumating naman ka-meet niya.
Dumating si Zander mga 2pm (sakto sa usapan), ayun dinala niya as promise ang mga books na hinihiram ko sa kanya, lalo na ngayon nauuso ang mga theological issues na sinimulan ni dan Brown, ngayon naman Steve Berry fan na ako. Pag may pera or kung sakali e-books na lang at pag may time babasahin ko lahat ng books niya. Ayun usap-usap lang sa mga updates sa buhay-buhay. Masaya ako at nagkita ulit kami ni Zander, halos 2 taon na rin akong walang balita sa kanya since maghiwalay kami sa gaming firm. Ikot-ikot lang sa mall kasi matagal tagal na rin siyang hindi napupunta dun. Nag-text ako kay Mark at Rolly. Si Mark papunta na daw, si Rolly (walang magbabantay ng anak), si Eric (try daw niya humabol), si Anthony (nasa probinsya at hindi makakapunta) etc. Tumaba si Zander (akala niya ako lang ang masasabihan niya) pero ok pa naman unlike sa akin na bloated na talaga. Walang tigil nga kantyaw na sa akin halimaw talaga iyon.
Pagdating ni Mark (mga 3.30pm na ata iyon) punta na kami sa Triple V (pag sahod eh dun kami kumakain para mag-meryenda - since merienda all you can dun), brings back the memories nga eh. Bigla naming naalala ang mga kalokohan at tawanan namin habang kumakain at nagpapakabusog (Eric Smith thing, Aries tanga ka ba portion). Picture nang kaunti, kaunting chit-chat sa buhay. Mga naging relationship, mga work etc. Sayang nga lang at hindi kami kumpleto pero sana next time alam mo na para mas masaya. After kumain gala lang sa mall again, then napagusapan na pumunta sa building kung saan tenant ang GamePal, medyo gabi na, kainis kasi yung camera na dala ko, poor night vision talaga (next time Sony Cybershot na kasi). Pero Ok lang andun tambay nang kaunti, sinilip kung may pagbabago. Pinagtawanan si Eric Smith - iniisip lang kung paano siya mag-Tagalog, ang boom-tarat thing at iba pang kalokohan namin. Halos hindi na ako makahinga kakatawa talaga. Natutuwa ako kasi matagal-tagal na rin ako hindi nakakatawa nang ganito. Sila lang pala ang kailangan ko. Ang medicine.
Then akala ko uuwi na kami, pero nagyaya sila na magpunta sa Trinoma si Mark since hindi pa nakakapunta si Zander (maski ako kahit malapit lang hindi ako nagagawi dun), sumakay ng MRT (the usual sikip thing andun pa rin) then nagpunta dun, and again na- StarBucks, hindi ako nagpupunta sa ganitong mga pa-sosyal na lugar pero gusto nila eh kaya sunod nalang ako. Nag coffee jelly lang ako, usap again after gumala sa may labas ng mall. Nakakainggit si Mark, yung mga gadgets na inaasam namin ni Zander meron siya lalo na ang Pocket PC (ahuhu!), ang swerte talaga ni Mark sa buhay sabi namin, lahat halos ng gustuhin niya eh nakukuha niya agad. Buy and Sell thing na lang ginagawa niya.
Bago umuwi eh napagusapan namin na ulitin ito and sana this time marami na kami, hindi iyong iilan lang ang makakapunta. Nung pauwi na kami pareho (nag MRT sila pabalik sa South, then ako sakay ng jeep sa SM North), nag-text ako sa kanila na mas ok mag overnight nalang kina Mark sa katapusan ng February either Friday or Saturday. Walang sagot si Mark pero baka sabihin na rin ni Zander dahil pabor naman sa lahat eh. At dyan nagtatapos ang sidetrip nina Jinji, Zander at Mark. Bow!
30000 hits
Salamat po sa patuloy na pagtangkilik sa aking blog. Kahit hindi sikat marami pa ring napapadaan. Sana hindi kayo magsawa sa pagsuporta (parang artista).
No more Tears
Maganda ang sikat ng araw nung umalis ako sa amin. Napawi na ang pait ng kabiguan nung nakaraang gabi. Binigyan ko na kasi ng formal closure ang aking relationship with **. Kagabi mula hapon hanggang sa pag-uwi sa bahay. Wala akong tigil sa kaka-iyak dahil na rin sa naipon na sama ng loob at pagtatampo kay **, napapansin ko kasi dumadalang at minsan hindi na siya nag-tetext or kol sa akin. Hindi man lang niya na-appreciate ang mga ginagawa ko sa kanya - even a simple "thank you" wala akong natatanggap sa kanya. Puro sorry na lang dahil ganito, dahil ganyan. Hindi ko alam kung concerned ba siya sa akin kahit pa siguro magkasakit or mamatay pa ako wala siyang pakialam. Alam ko hanggang kaibigan lang turing niya sa akin at hindi na hihigit pa doon. Kung interasado ka naman sa isang tao, gagawa ka rin ng paraan para maging malapit kayo. Kaso wala eh, sa paglipas ng mga araw lalo lang akong nasasaktan dahil binabalewala niya ako. Sinisisi pa niya ako dahil kahit oras na ng pagtulog niya eh naguusap pa kami sa phone.
Pasensya na ganun oras talaga ako nakakauwi sa amin kahit anung madali ang gawin ko. Naiistorbo pa tuloy kita. Alam ko naman na iba ang type mo eh sensya na karaniwang tao lang ako, hindi ako gwapo at maganda ang katawan na siya pa namang tipo mo kaya naman ang bilis bilis mong sumagot dun sa isa mong ex. Hindi mo man lang sinubukan na mahalin ako, hindi ko alam anu pa kailangan kong gawin para mapalapit kalooban mo sa akin. Nasasaktan na ako at ikaw lang nakagawa nito sa akin. Ikaw lang nagpaiyak sa akin nang ilang araw. Kinain ko na ang pride ko, nagpakababa na ako. Wala pa rin sa iyo. Kaya ako na ang aalis sa mundo tutal hindi mo naman ako kailangan. Parang laruan lang ako na kung kailangan mo lang gagamitin. Inuuto ko na nga ang sarili ko sa pag-asang magiging tayo. Naaawa ako sa sarili ko. Bakit ako nahulog sa taong hindi naman ako pinapahalagahan. Pero pangako, iyon ang huling beses na iiyakan kita. Hindi ka worth sa mga luhang ito. Balik normal na ako at haharapin ulit ang umaga na may ngiti sa aking mga labi.
Kakatext lang kanina sa akin ng isa kong kaibigan..
And again, sensya senti lang kagabi.. narinig ko lang din kanina..
Pasensya na ganun oras talaga ako nakakauwi sa amin kahit anung madali ang gawin ko. Naiistorbo pa tuloy kita. Alam ko naman na iba ang type mo eh sensya na karaniwang tao lang ako, hindi ako gwapo at maganda ang katawan na siya pa namang tipo mo kaya naman ang bilis bilis mong sumagot dun sa isa mong ex. Hindi mo man lang sinubukan na mahalin ako, hindi ko alam anu pa kailangan kong gawin para mapalapit kalooban mo sa akin. Nasasaktan na ako at ikaw lang nakagawa nito sa akin. Ikaw lang nagpaiyak sa akin nang ilang araw. Kinain ko na ang pride ko, nagpakababa na ako. Wala pa rin sa iyo. Kaya ako na ang aalis sa mundo tutal hindi mo naman ako kailangan. Parang laruan lang ako na kung kailangan mo lang gagamitin. Inuuto ko na nga ang sarili ko sa pag-asang magiging tayo. Naaawa ako sa sarili ko. Bakit ako nahulog sa taong hindi naman ako pinapahalagahan. Pero pangako, iyon ang huling beses na iiyakan kita. Hindi ka worth sa mga luhang ito. Balik normal na ako at haharapin ulit ang umaga na may ngiti sa aking mga labi.
Kakatext lang kanina sa akin ng isa kong kaibigan..
you dont always need a kiss to make you feel special..
don't always need to hold someone's hand to make you feel wanted..
don't always need a hug to make you feel desired..
and you don't always need a partner in order to be happy,
you're already good on your own, having someone is just an added bonus..
And again, sensya senti lang kagabi.. narinig ko lang din kanina..
Kasalanan Ba
Men Oppose
Tulala sa isang tabi at di mapakali
Ating nakaraan minumuni-muni
Di lubos maiisip bakit nagkalayo
Kaya ngayon ako’y isang bigo
Nagkulang ba ako sa iyo
Kaya tayo ngayo’y nagkalayo
Walang nagawang kasalanan
Kundi ang magmahal sa iyo ng lubusan
Ako’y may natutunan sa aking karanasan
Mali ang magmahal agad ng lubusan
Pigilan ang damdamin kung kailangan
Upang ‘di masaktan kung ika’y iiwanan
Kasalanan bang mahalin ka nang lubusan
Upang ako’y iyong iwanan
Bakit kung sino pa ang totohanan
Ay siya pan’g nililisan
Men Oppose
Tulala sa isang tabi at di mapakali
Ating nakaraan minumuni-muni
Di lubos maiisip bakit nagkalayo
Kaya ngayon ako’y isang bigo
Nagkulang ba ako sa iyo
Kaya tayo ngayo’y nagkalayo
Walang nagawang kasalanan
Kundi ang magmahal sa iyo ng lubusan
Ako’y may natutunan sa aking karanasan
Mali ang magmahal agad ng lubusan
Pigilan ang damdamin kung kailangan
Upang ‘di masaktan kung ika’y iiwanan
Kasalanan bang mahalin ka nang lubusan
Upang ako’y iyong iwanan
Bakit kung sino pa ang totohanan
Ay siya pan’g nililisan
Two Days We Should Not Worry
Two Days We Should Not Worry
Author Unknown
There are two days in every week about which we should not worry, two days which should be kept free from fear and apprehension.
One of these days is Yesterday with all its mistakes and cares,
its faults and blunders, its aches and pains.
Yesterday has passed forever beyond our control.
All the money in the world cannot bring back Yesterday.
We cannot undo a single act we performed;
we cannot erase a single word we said.
Yesterday is gone forever.
The other day we should not worry about is Tomorrow
with all its possible adversities, its burdens,
its large promise and its poor performance;
Tomorrow is also beyond our immediate control.
Tomorrow's sun will rise,
either in splendor or behind a mask of clouds, but it will rise.
Until it does, we have no stake in Tomorrow,
for it is yet to be born.
This leaves only one day, Today.
Any person can fight the battle of just one day.
It is when you and I add the burdens of those two awful eternities Yesterday and Tomorrow that we break down.
It is not the experience of Today that drives a person mad,
it is the remorse or bitterness of something which happened Yesterday and the dread of what Tomorrow may bring.
Let us, therefore, Live but one day at a time.
Moody again
Pinagiisipan ko kagabi pa kung magpapalipat ako sa new function na pang-gabi. Trying to weight the pros and cons just in case mang pang-gabi ako. Kasi ang daming factors na dapat consider. Although dagdag nga siya sa salary pero social life mo naman ang apektado at hindi mo alam kung ok ba ang new function na ito. Hayz ewan ko, me inaantay akong mag bagay-bagay bago ako makapag-decide. Me mga bagong function na darating din pero wala pang detalye. Aabangan ko muna ang mag susunod na kabanata.
Eto na naman po ako nag ultra-moody na naman mula kanina. Paano kasi pakiramdam ko no one appreciates and love me. Hindi ko na alam kung tao pa ba ako. Ahehe! Dinadaan ko na lang sa biro pero sa situation ko with ** hindi ko na alam kung saan ako lulugar. Mabait naman ako at hindi ko siya lolokohin (kagaya ng sinabi niya dati na nadala na daw siya at mas Ok na friends daw muna), on the contrary sarili ko lang ata ang niloloko ko dahil umaasa pa ako na magiging maganda ang relationship namin (as friends sa ngayon).
Hindi ko alam ano ang side niya kasi hindi pa kami personal na naguusap at sa text/phone call lang kami nakakapag communicate at medyo dumadalang na nga eh. Mahirap siya kausapin kasi napapahiya lang ako dahil ako itong umaasa sa kanya pero ewan ko sa kanya kung ano ako sa kanya. Hindi ko alam kung san ako lulugar sa puso niya. Napapagod at nasasaktan na ako. Maski a simple "thank you" masaya na ako. Wala naman akong karapatang magalit at magtampo dahil hindi naman kami. May part na nagsasabi na tigilan ko na ang kahibangan, sa kabilang part naman sabi tiyaga lang intindihin pa siya dahil hindi pa mismo kayo nagkakausap talaga.
Eto na naman po ako nag ultra-moody na naman mula kanina. Paano kasi pakiramdam ko no one appreciates and love me. Hindi ko na alam kung tao pa ba ako. Ahehe! Dinadaan ko na lang sa biro pero sa situation ko with ** hindi ko na alam kung saan ako lulugar. Mabait naman ako at hindi ko siya lolokohin (kagaya ng sinabi niya dati na nadala na daw siya at mas Ok na friends daw muna), on the contrary sarili ko lang ata ang niloloko ko dahil umaasa pa ako na magiging maganda ang relationship namin (as friends sa ngayon).
Hindi ko alam ano ang side niya kasi hindi pa kami personal na naguusap at sa text/phone call lang kami nakakapag communicate at medyo dumadalang na nga eh. Mahirap siya kausapin kasi napapahiya lang ako dahil ako itong umaasa sa kanya pero ewan ko sa kanya kung ano ako sa kanya. Hindi ko alam kung san ako lulugar sa puso niya. Napapagod at nasasaktan na ako. Maski a simple "thank you" masaya na ako. Wala naman akong karapatang magalit at magtampo dahil hindi naman kami. May part na nagsasabi na tigilan ko na ang kahibangan, sa kabilang part naman sabi tiyaga lang intindihin pa siya dahil hindi pa mismo kayo nagkakausap talaga.
Teh Word
sabi ni Zwei baka meron na daw akong ganito; wag naman sana! hindi naman talaga ako ganun ka dependent na mawawalan na ako ng sariling identity..
Dependent personality disorder (DPD), formerly known as asthenic personality disorder, is a personality disorder that is characterized by a pervasive psychological dependence on other people. The difference between a 'dependent personality' and a 'dependent personality disorder' is somewhat subjective, which makes a diagnosis sensitive to cultural influences such as gender role expectations.
Criteria/Signs:
-Has difficulty making everyday decisions without an excessive amount of advice and reassurance from others
-Needs others to assume responsibility for most major areas of his or her life
-Has difficulty expressing disagreement with others because of fear of loss of support or approval (this does not include realistic fears of retribution)
-Has difficulty initiating projects or doing things on his or her own (because of a lack of self-confidence in judgment or abilities rather than a lack of motivation or energy)
-Goes to excessive lengths to obtain nurturance and support from others, to the point of volunteering to do things that are unpleasant
-Feels uncomfortable or helpless when alone because of exaggerated fears of being unable to care for himself or herself
-Urgently seeks another relationship as a source of care and support when a close relationship ends
-Is unrealistically preoccupied with fears of being left to take care of himself or herself
Treatment Goals
-ability to make commitments;
-enjoyment of intimacy;
-skills as a team player -- without need to compete with the leader;
-willingness to seek the opinions and advice of others;
-ability to promote interpersonal harmony;
-thoughtfulness and consideration for others; and,
-willingness to self-correct in response to criticism.
source: Wikipedia
Dependent personality disorder (DPD), formerly known as asthenic personality disorder, is a personality disorder that is characterized by a pervasive psychological dependence on other people. The difference between a 'dependent personality' and a 'dependent personality disorder' is somewhat subjective, which makes a diagnosis sensitive to cultural influences such as gender role expectations.
Criteria/Signs:
-Has difficulty making everyday decisions without an excessive amount of advice and reassurance from others
-Needs others to assume responsibility for most major areas of his or her life
-Has difficulty expressing disagreement with others because of fear of loss of support or approval (this does not include realistic fears of retribution)
-Has difficulty initiating projects or doing things on his or her own (because of a lack of self-confidence in judgment or abilities rather than a lack of motivation or energy)
-Goes to excessive lengths to obtain nurturance and support from others, to the point of volunteering to do things that are unpleasant
-Feels uncomfortable or helpless when alone because of exaggerated fears of being unable to care for himself or herself
-Urgently seeks another relationship as a source of care and support when a close relationship ends
-Is unrealistically preoccupied with fears of being left to take care of himself or herself
Treatment Goals
-ability to make commitments;
-enjoyment of intimacy;
-skills as a team player -- without need to compete with the leader;
-willingness to seek the opinions and advice of others;
-ability to promote interpersonal harmony;
-thoughtfulness and consideration for others; and,
-willingness to self-correct in response to criticism.
source: Wikipedia
"Xin Nian Kuai Le / Gung Hay Fat Choy" Semi-retire
The usual Saturday pa rin, pag umaga pumunta sa fave computer shop (10/hr lang kasi), nagbabad sa Net as always, update sa blog, forums, fs etc. then laro nang Cabal ulit. Nararanasan ko na ang Lv.100 syndrome kung saan pag na-reach mo na ang target level mo at walang bagong quest - mararamdaman mo na ang katamaran kasi wala ka nang goal na kelangang makuha minor detail na lang ang pagpapataas ng stats at pagbili ng powered equipts. Medyo semi-retire na muna ako sa online gaming. Ewan ko boto pa rin ang World of Warcraft dahil alam ng developer na pag wala na or nde na nasasatisfy ng game elements ang player eh mag-reretire na ito, kaya naman there are tons of quest every map, character, race sa game kaya walang reason para hindi maglaro ang player unless surrender na ang katawan niya. haha!
Kinabukasan kagaya ng Saturday, grr.. hindi na naman natuloy ang plano kong mag-jogging kasi tanghali na ako nagigising kaya hindi na pwede dahil mainit na ang sikat ng araw. Kakainis kung bakit kasi medyo late na ako matulog. Pero buti na lang bumawi ang body clock ko dahil almost 10hrs akong tulog that day at 10am na ako nagising. Last night kasi medyo naging emotional po ako dahil sa usapan namin ni **. Hindi ko kinaya kaya lumabas ako sandali para magpahangin. Yeah it's about our relationship kung ano na ba talaga. Tama naman siya na wag ko dapat siya papiliin dahil everything will takes it's place naman and kung kami talaga eh di kami, kung hindi eh di hindi - simple as that. Sa ngayon I'm happy na friends na kami ulit and nag-promise ako na hindi ko na uulitin iyon (2x ko na ginagawa kasi) yung hindi ko ma-kontrol ang emo-outburst ko kaya kung anu-ano ang ginagawa ko. Hindi ko rin nga maintindihan ang sarili ko bakit nagagawa ko iyon ngayon. Siguro mahal ko lang siya talaga kaya ganito na lang ang pagnanasa kong matuloy (and hopefully) ang aming relation. Kasi pag hindi na naman ito nag-work ayoko mangako pero wag naman sana drastic measure ang gagawin ko.
Anyway wag na natin pag-usapan yan - unusual na hindi ako umalis sa bahay buong araw. Nanood lang ako ng movies sa DVD. Pinanood ulit ang Resident Evil series, 28 days/months later, Saw series, Hostel series at kung anu-ano pang movie na madugo at kumakalat ang mga laman-laman. Nakakatakot nga lang regarding about sa viral infection thing although theoretical lang ito pero kung paano kung naging "airborne" ang deadly virus - sa loob lang siguro ng 1 araw almost 90% ng world population eh maapektuhan at posibleng mawala sa mundo. Magiging wasteland na lang ang Earth at ang mga natitirang tao eh underground or sa isolated area na hindi naabot ng virus. sana hindi mangyari ang ganitong disaster. And again back to reality na naman pagdating ng Monday. Medyo maaga ako pumasok para hindi mainit. I already miss **. Sana nga lang hindi manyari sa akin ang ganito na alam mo na taken for granted na parang rebound/reliever lang and second choice ng would be special someone mo.
Kinabukasan kagaya ng Saturday, grr.. hindi na naman natuloy ang plano kong mag-jogging kasi tanghali na ako nagigising kaya hindi na pwede dahil mainit na ang sikat ng araw. Kakainis kung bakit kasi medyo late na ako matulog. Pero buti na lang bumawi ang body clock ko dahil almost 10hrs akong tulog that day at 10am na ako nagising. Last night kasi medyo naging emotional po ako dahil sa usapan namin ni **. Hindi ko kinaya kaya lumabas ako sandali para magpahangin. Yeah it's about our relationship kung ano na ba talaga. Tama naman siya na wag ko dapat siya papiliin dahil everything will takes it's place naman and kung kami talaga eh di kami, kung hindi eh di hindi - simple as that. Sa ngayon I'm happy na friends na kami ulit and nag-promise ako na hindi ko na uulitin iyon (2x ko na ginagawa kasi) yung hindi ko ma-kontrol ang emo-outburst ko kaya kung anu-ano ang ginagawa ko. Hindi ko rin nga maintindihan ang sarili ko bakit nagagawa ko iyon ngayon. Siguro mahal ko lang siya talaga kaya ganito na lang ang pagnanasa kong matuloy (and hopefully) ang aming relation. Kasi pag hindi na naman ito nag-work ayoko mangako pero wag naman sana drastic measure ang gagawin ko.
Anyway wag na natin pag-usapan yan - unusual na hindi ako umalis sa bahay buong araw. Nanood lang ako ng movies sa DVD. Pinanood ulit ang Resident Evil series, 28 days/months later, Saw series, Hostel series at kung anu-ano pang movie na madugo at kumakalat ang mga laman-laman. Nakakatakot nga lang regarding about sa viral infection thing although theoretical lang ito pero kung paano kung naging "airborne" ang deadly virus - sa loob lang siguro ng 1 araw almost 90% ng world population eh maapektuhan at posibleng mawala sa mundo. Magiging wasteland na lang ang Earth at ang mga natitirang tao eh underground or sa isolated area na hindi naabot ng virus. sana hindi mangyari ang ganitong disaster. And again back to reality na naman pagdating ng Monday. Medyo maaga ako pumasok para hindi mainit. I already miss **. Sana nga lang hindi manyari sa akin ang ganito na alam mo na taken for granted na parang rebound/reliever lang and second choice ng would be special someone mo.
Wata week
Kakaiba ang week na ito. Ngayon lang ako napagod at na-exhaust nang sobra. Pakiramdam ko parang inubos lahat ng enerhiya sa aking katawan at pag-iisip. Ikaw ba naman na bugbugin ng mga problema at ibang mga issues na hindi mo ma-kontrol. Kahit anung tibay mo ba, babagsak ka rin at madadapa.
Hindi ko na alam how to cope sa mga issue sa office, bahay at lalo na sa lovelife. Nakakainis dahil pakiramdam ko mag-isa lang ako sa laban na ito. Na walang pakialam ang iba kung ano man ang mangyari sa akin. I feel so alone right now. Parang any moment i'll gonna give up at magpadala na lang sa agos sa ilog.
Kung wala lang ang ibang mga kaibigan na andyan para sa akin, hindi ko alam kung makakaya ko pa ang mga ito. I'm trying to divert my attention sa ibang activities pero at the end of the day. Hindi mo naman matatakasan ang mga problema na ito. Mali lang siguro ako sa strategy na ginagamit to cope with my problems. Ang dami-dami na kasi, na hindi ko na alam kung ano ang uunahin. Patuloy lang akong nasasaktan sa araw-araw na pakikipagsapalaran sa buhay. Yung mga taong inaasahan mo na tutulong sa iyo at magbibigay ng ginhawa at kapanatagan, sila pa ang wala ngayon sa aking piling.
Tuwing pag-uwi sa office. Nahihilo ako kakaisip sa mga problema. Wala man lang nagpapagaan ng aking kalooban. Sa bahay silbi ko lang eh parang boarder na wala man lang kahit mainit na pagkain nakahain sa iyo. Kung hindi tira-tira eh sobrang lamig na ng kanin. Magaling lang sila pag araw ng sahod. Sa office naman iyon lang ang silbi mo, tagabigay ng accounts sa ibang kasama, kausap lang sa mga issues sa job. Walang matinong kaibigan dahil lahat may kanya-kanyang motibo kung bakit nagtratrabaho. Si Rain lang ang medyo ka-close ko sa office dahil siya lang nakakasabay ko pag-uwi. Sa kanya ko lang nasasabimga frustrations ko. Sa lovelife.. wag mo na tanungin. napepestehan ako sa sarili ko kung bakit patuloy akong kumakapit at nagmamahal sa taong iba naman ang mahal. Kahit anung move-on ko siya pa rin ang naiisip ko. Pilit kong inaalis ang attensyon sa kanya pero pota siya panay paramdam.
Patayin nyo na lang kaya ako para kahit isang saglit maramdaman ko naman ang ganap na kapayapaan at katahimikan. Pagod na ako kakaisip sa inyo tangina nyo. Puro kayo kayo na lang. Paano na ako. Bigyan nyo naman ako ng karapatan sumaya kahit panandalian lang. Kahit plastik ipakita nyong mahal niyo ako. Appreciate niyo ginagawa ko. Recognize nyo mga effort ko. Para maramdaman kong tao pa pala ako. Hindi makina na kung kailangan niyo lang gagamitin.
Hindi ko na alam how to cope sa mga issue sa office, bahay at lalo na sa lovelife. Nakakainis dahil pakiramdam ko mag-isa lang ako sa laban na ito. Na walang pakialam ang iba kung ano man ang mangyari sa akin. I feel so alone right now. Parang any moment i'll gonna give up at magpadala na lang sa agos sa ilog.
Kung wala lang ang ibang mga kaibigan na andyan para sa akin, hindi ko alam kung makakaya ko pa ang mga ito. I'm trying to divert my attention sa ibang activities pero at the end of the day. Hindi mo naman matatakasan ang mga problema na ito. Mali lang siguro ako sa strategy na ginagamit to cope with my problems. Ang dami-dami na kasi, na hindi ko na alam kung ano ang uunahin. Patuloy lang akong nasasaktan sa araw-araw na pakikipagsapalaran sa buhay. Yung mga taong inaasahan mo na tutulong sa iyo at magbibigay ng ginhawa at kapanatagan, sila pa ang wala ngayon sa aking piling.
Tuwing pag-uwi sa office. Nahihilo ako kakaisip sa mga problema. Wala man lang nagpapagaan ng aking kalooban. Sa bahay silbi ko lang eh parang boarder na wala man lang kahit mainit na pagkain nakahain sa iyo. Kung hindi tira-tira eh sobrang lamig na ng kanin. Magaling lang sila pag araw ng sahod. Sa office naman iyon lang ang silbi mo, tagabigay ng accounts sa ibang kasama, kausap lang sa mga issues sa job. Walang matinong kaibigan dahil lahat may kanya-kanyang motibo kung bakit nagtratrabaho. Si Rain lang ang medyo ka-close ko sa office dahil siya lang nakakasabay ko pag-uwi. Sa kanya ko lang nasasabimga frustrations ko. Sa lovelife.. wag mo na tanungin. napepestehan ako sa sarili ko kung bakit patuloy akong kumakapit at nagmamahal sa taong iba naman ang mahal. Kahit anung move-on ko siya pa rin ang naiisip ko. Pilit kong inaalis ang attensyon sa kanya pero pota siya panay paramdam.
Patayin nyo na lang kaya ako para kahit isang saglit maramdaman ko naman ang ganap na kapayapaan at katahimikan. Pagod na ako kakaisip sa inyo tangina nyo. Puro kayo kayo na lang. Paano na ako. Bigyan nyo naman ako ng karapatan sumaya kahit panandalian lang. Kahit plastik ipakita nyong mahal niyo ako. Appreciate niyo ginagawa ko. Recognize nyo mga effort ko. Para maramdaman kong tao pa pala ako. Hindi makina na kung kailangan niyo lang gagamitin.
Random Rants
F*** you politicians, kung kelan malapit ang eleksyon saka kayo nagpapalabas ng mga TV ads, halata tuloy ang mga ambisyon niyong tumakbo. Hindi maramdaman ng mga tao ginagawa niyo, puro kayo kurakot. Kung sincere talaga kayo na pagsilbihan ang bayan hindi nyo na kailangan ng ganyan. Ano na naman kaya ang gagawin ng ibang pulitiko - magtatanim ng palay? mamumulot ng basura? Hindi na bobo ang mga Pinoy ngayon - hindi na nagpapadala sa mga Ads niyo.
Sobrang init talaga ng panahon ngayon, nakakainis. Kung kelan dapat malamig ang panahon saka pa maagang dumating ang tag-init ata. Lalo akong maluluto nito sa sariling mantika. Nakakalimutan ko nang mag excercise at jogging kada weekends. Puyat kasi lagi kakapanood ng mga balita na paulit-ulit lang.
Nakakainis din ang mga taong sobrang BAGAL maglakad. Lalo na't nasa likod ka nila. Akala mo may prusisyon sa simbahan kung sa kupad. Ayoko pa naman na bumabagal ako lalo na't gusto ko nang makauwi nang maaga.
Ayoko rin na matagal ako suklian pag sumasakay ako sa jeep. Nakakainis na kailangan pang ulit ulitin ang pagpapaalala sa kanila tungkol sa sukli. Kaya naman ginagawa ko tinataasan ko ang boses ko para suklian na agad ako. Mabuti sana kung first-in first-out sa pagsusukli eh. Eh ang kaso ikaw na ang unang nagbayad ikaw pa ang mahuhuli.
Naiinis ako sa sarili ko kung bakit pumayag pa akong makipag-kaibigan pa sa taong nagpaluha sa akin. Kailangan ko pang kontrolin ang aking nararamdaman at dumistansya sa kanila. Ako tuloy ang nahihirapan sa sitwasyon ko. Mukha akong tanga at nakalutang sa ere, sa sobrang kumplikado ng sitwasyon. Pilit kong iwas pero andito lumalapit pa rin sa akin ang pagkakataon. Peste!
Sobrang init talaga ng panahon ngayon, nakakainis. Kung kelan dapat malamig ang panahon saka pa maagang dumating ang tag-init ata. Lalo akong maluluto nito sa sariling mantika. Nakakalimutan ko nang mag excercise at jogging kada weekends. Puyat kasi lagi kakapanood ng mga balita na paulit-ulit lang.
Nakakainis din ang mga taong sobrang BAGAL maglakad. Lalo na't nasa likod ka nila. Akala mo may prusisyon sa simbahan kung sa kupad. Ayoko pa naman na bumabagal ako lalo na't gusto ko nang makauwi nang maaga.
Ayoko rin na matagal ako suklian pag sumasakay ako sa jeep. Nakakainis na kailangan pang ulit ulitin ang pagpapaalala sa kanila tungkol sa sukli. Kaya naman ginagawa ko tinataasan ko ang boses ko para suklian na agad ako. Mabuti sana kung first-in first-out sa pagsusukli eh. Eh ang kaso ikaw na ang unang nagbayad ikaw pa ang mahuhuli.
Naiinis ako sa sarili ko kung bakit pumayag pa akong makipag-kaibigan pa sa taong nagpaluha sa akin. Kailangan ko pang kontrolin ang aking nararamdaman at dumistansya sa kanila. Ako tuloy ang nahihirapan sa sitwasyon ko. Mukha akong tanga at nakalutang sa ere, sa sobrang kumplikado ng sitwasyon. Pilit kong iwas pero andito lumalapit pa rin sa akin ang pagkakataon. Peste!
Teh Word
just a follow-up to my previous post..
Emotional exhaustion is a chronic state of physical and emotional depletion that results from excessive job demands and continuous hassles. It describes feeling of being emotionally overextended and exhausted by one's work. It is manifested by both physical fatigue and a sense of feeling psychologically and emotionally "drained".
Emotional exhaustion is a chronic state of physical and emotional depletion that results from excessive job demands and continuous hassles. It describes feeling of being emotionally overextended and exhausted by one's work. It is manifested by both physical fatigue and a sense of feeling psychologically and emotionally "drained".
Toxic
Nagiging alarming na ang "quality" ko sa work ngayon. Ayoko ma-PIP. Huhu! Lahat naman ginagawa ko pero bakit ganito pa rin. Gusto ko magbakasyon pero hindi pwede dahil kailangan ako sa function. Ayoko na! Lunod na ako sa trabaho dito. Kahit weekends hindi rin ako makapag-pahinga.
Tense
Maraming nangyari last Saturday na mabuti pa hindi ko na i-kwento pa sa inyo. Too complicated na umabot pa siya ng Sunday. Para akong bata na inagawan ng kendi sa sobrang iyak at senti. Nag assume lang ako nang sobra at namis-interpret siguro ang lahat ng pangyayari. Buong araw ng Sunday at Monday wala akong ginawa kundi mag-Internet sinusubukang kalimutan ang mga nangyari. Sobrang depressed ako that time. Pakiramdam ko tapos na ang lahat sa akin. Pero bandang gabi nang Monday, na-realize ko na maiksi lang ang buhay natin para sa ganitong mga tantrums ko at samaan ng loob.
Nadala lang siguro ako ng galit at hinanakit kaya may mga nasabi ako sa kanya na hindi na maganda. Hindi deserving sa kanya mga words na iyon dahil sobrang bait niya pag kami nagkakausap. Iyon nga lang siguro mali lang ang pagkakataon ko na pumasok sa puso niya dahil may matagal nang nauna. Kaya kinagabihan nag-text ako sa kanya humingi ng patawad sa mga nasabi ko at umaasa na maging magkaibigan kami ulit. Hindi naman niya ako binigo pero alam ko hindi na mababalik pa ang dating pagkakaibigan namin pero Ok lang kasalanan ko naman ang lahat. Sana maging maayos na ang lahat. At sana mabilis akong makapag-cope sa mga nangyari.
Nadala lang siguro ako ng galit at hinanakit kaya may mga nasabi ako sa kanya na hindi na maganda. Hindi deserving sa kanya mga words na iyon dahil sobrang bait niya pag kami nagkakausap. Iyon nga lang siguro mali lang ang pagkakataon ko na pumasok sa puso niya dahil may matagal nang nauna. Kaya kinagabihan nag-text ako sa kanya humingi ng patawad sa mga nasabi ko at umaasa na maging magkaibigan kami ulit. Hindi naman niya ako binigo pero alam ko hindi na mababalik pa ang dating pagkakaibigan namin pero Ok lang kasalanan ko naman ang lahat. Sana maging maayos na ang lahat. At sana mabilis akong makapag-cope sa mga nangyari.
Welcome to the Loner's Club
Requirements:
1. Loner, prefer nyang mag-isa kaysa makasalamuha ang isang batalyon ng tao.
2. Willing magkaroon ng bagong barkada gano man ito ka-boring o kayabang.
3. Just want to have friends, no malice
4. Willing ibigay ang cellphone number nya to know someone better.
5. Malungkot at maraming drama sa buhay na hinde naiintindihan ng ibang tao.
6. Pinaka-panget or pinaka-may itsura or pinakamarameng talent or walang talent ka man.
7. Friendless.
1. Loner, prefer nyang mag-isa kaysa makasalamuha ang isang batalyon ng tao.
2. Willing magkaroon ng bagong barkada gano man ito ka-boring o kayabang.
3. Just want to have friends, no malice
4. Willing ibigay ang cellphone number nya to know someone better.
5. Malungkot at maraming drama sa buhay na hinde naiintindihan ng ibang tao.
6. Pinaka-panget or pinaka-may itsura or pinakamarameng talent or walang talent ka man.
7. Friendless.
Clip: Dream about you - Stevie B.
yes, so 90's but this is what i feel singing right now..
Dream About You
Stevie B.
There was a time in my life
When I opened my eyes and there you were,
You were more than a dream,
I could reach out and touch you,
Girl that was long ago.
There are somethings that I guess I'll never know,
When you love someone You got to learn to let them go.
When I dream about you,
That's when everything's all right,
Your in my arms Here next to me, forever.
When I dream about you,
Girl you never go away,
Just close my eyes
Wait for my dreams,
Cause I still love, loving you.
How can I get you to see
That I'm falling apart
Since you've been gone,
I can never be sure
I could ever let go
Your love is much to strong,
There are somethings that I guess
I'll never know,
When you love someone
You got to learn to let them go.
When I dream about you,
That's when everything's all right,
Your in my arms Here next to me, forever.
When I dream about you,
Girl you never go away,
Just close my eyes
Wait for my dreams,
Cause I still love, loving you.
There are somethings that I guess
I'll never know,
When you love someone
You got to learn to let them go.
When I dream about you,
That's when every things all right,
Your in my arms Here next to me, forever.
When I dream about you,
Girl you never go away,
Just close my eyes
Wait for my dreams,
Cause I still love, loving you.
Stevie B.
There was a time in my life
When I opened my eyes and there you were,
You were more than a dream,
I could reach out and touch you,
Girl that was long ago.
There are somethings that I guess I'll never know,
When you love someone You got to learn to let them go.
When I dream about you,
That's when everything's all right,
Your in my arms Here next to me, forever.
When I dream about you,
Girl you never go away,
Just close my eyes
Wait for my dreams,
Cause I still love, loving you.
How can I get you to see
That I'm falling apart
Since you've been gone,
I can never be sure
I could ever let go
Your love is much to strong,
There are somethings that I guess
I'll never know,
When you love someone
You got to learn to let them go.
When I dream about you,
That's when everything's all right,
Your in my arms Here next to me, forever.
When I dream about you,
Girl you never go away,
Just close my eyes
Wait for my dreams,
Cause I still love, loving you.
There are somethings that I guess
I'll never know,
When you love someone
You got to learn to let them go.
When I dream about you,
That's when every things all right,
Your in my arms Here next to me, forever.
When I dream about you,
Girl you never go away,
Just close my eyes
Wait for my dreams,
Cause I still love, loving you.
Mr. Wrong Timing
Mukhang maagang nasimula ang pagbibilang ko kung ilang beses akong mabibigo sa pag-ibig. Kahapon pa lang although it's only an EB with LPM (kahit super late na siyang nakarating), kailangan ko nang supressed itong nararamdam ko sa kanya dahil mukhang sila na ni ***. Ewan ko kung bakit hindi pa niya ako i-diretso nung nagkausap kami at hindi daw siya sigurado pero someone already confirmed it for me. Ganun siguro talaga ang buhay.. tama-tama naririnig ko kanta ni Ogie AlcasidBakit ba hindi ka nakilala ng
Ako'y nag-iisa.
Sino ang iibigin,
Ikaw sana..
Kung kailan handa mo nang buksan ang puso mo sa iba, saka naman isinarado niya ito dahil may nakauna na. Nakakahiya dahil masyado na akong matanda sa ganitong mga bagay, na dapat eh financial stability etc. ang inaatupag. Pasensya na. Late bloomer lang sa ganitong pagkakataon. Nagawa ko pang umiyak habang papauwi sa isang jeep, buti na lang at naka-cap ako kaya hindi masyadong pansin. Nakakalungkot nga lang coz there's no one to comfort me on this situation. I'm always on my own. Sanay na ako. Dapat maging immune na ako dahil ako rin masasaktan in the end. Talang pinanindigan ko na itong taguri ko sa isang message board na "Mr. Wrong Timing" sa lahat ng situation na lang. Tuloy ang buhay.. Divert attention siguro. Enjoy the rest of my life na lang.
Salamat nga pala sa advice mo sa akin El Capitan Jack Sparrow (malalaman mo rin kay Joms ang nangyari..), tama nga si Joms sa iyo na ikaw ang foundation ng group coz of your wisdom, nais ko lang i-share sa iba..
Sorry kung medyo magiging madaldal ako sa reply na to. I want to help but I don't know how. Pero I'll give you my insights kahit di ko alam kung ano talaga yung pinaghuhugutan ng problem mo ngayon.
Kung ganun kadali hanapin ang true love eh di sana wala ng taong nalulugmok ngayon sa kalungkutan pagdating sa relationships. Pero bago natin hanapin yun sa iba, simulan natin sa atin mismo. True love can wait. And sa dami ng tao sa mundo, masyadong maliit yung chance na walang makapansin sayo. Pero hindi rin naman lahat ng nakakapansin sayo eh gusto mo rin. Kaya isipin mo, na kung nasaang sitwasyon ka man ngayon, hindi ka nag iisa. May mga taong pareho kayo ng hinahanap, pero hindi lahat ng gusto natin ibinibigay agad. Kung nakukuha natin agad ang gusto natin ng ganun kadali, sino pa bang magdarasal? Eh paano kung yung gusto mo eh magbibigay kalungkutan naman sa iba? Kailangan mo rin intindihin kung bakit nangyayari sayo yung mga bagay na yan ngayon. Sa ngayon di mo malalaman ang kasagutan pero darating ang panahon na malilinawan ka rin. Masyadong maikli ang oras natin dito sa mundo para igugol sa kalungkutan.
Hindi rin maganda na umusbong ang relasyon ng galing sa kalungkutan. Minsan pag may nakita tayong tao na may nagaangat sa atin galing sa kalungkutan eh akala natin "sya na" ang hinahanap natin. Eh paano kung dumating yung panahon na di na nya tayo magawang pasayahin? Iiwan mo sya? Hindi ba nagmamahal tayo para pasayahin ang iba at hindi ang sarili natin? Kaya nga sabi ko sayo, magsimula ka sa sarili mo. Iwanan mo yung kalungkutan kasi hindi mo maibabahagi ng tama ang sarili mo sa iba kung puno ka ng hinananakit at pangamba. I-enjoy mo ang buhay na walang partner. Di mo mamamalayan na marami na palang nakakapansin sayo dahil naattract sila sa energy na pinapakita mo.
Alam mo, nasasabi ko to dahil napagdaanan ko to. I even took anti-depressants for years nung sa tingin ko eh walang kayang tumulong sa akin. The drug made me feel calm but it didn't change me the way I feel now. Check your personality. Pinapakita mo ba sa tao kung gaano ka pleasant ang personality mo? If other people can't help you, did you try God? I don't know if you're a non-believer but for me no one can get peace of mind and true happiness apart from HIM.
Ibibigay sayo ang gusto mo kung karapat-dapat ka ng tanggapin yun. At ibibigay yun sayo sa tamang panahon, hindi sa panahon na gusto natin. Paano kung nakuha mo agad yung taong hinahanap mo pero yung sarili mo hindi mo pa maayos. Tapos hindi yun nagwork dahil sa pagkukulang mo dahil di ka pa handa. Hindi ba't nakakapanghinayang?
Kaya bro, wag mo masyadong dibdibin lahat. I-enjoy mo yung company sa TC or HB or sa ibang group of friends. True friendships last a lifetime. Mas sigurado ka dun kaysa hanapin yung special someone na yun. Habang nageenjoy ka sa mga friends mo malay mo dun mo makilala yung hinahanap mo.
Ako'y nag-iisa.
Sino ang iibigin,
Ikaw sana..
Kung kailan handa mo nang buksan ang puso mo sa iba, saka naman isinarado niya ito dahil may nakauna na. Nakakahiya dahil masyado na akong matanda sa ganitong mga bagay, na dapat eh financial stability etc. ang inaatupag. Pasensya na. Late bloomer lang sa ganitong pagkakataon. Nagawa ko pang umiyak habang papauwi sa isang jeep, buti na lang at naka-cap ako kaya hindi masyadong pansin. Nakakalungkot nga lang coz there's no one to comfort me on this situation. I'm always on my own. Sanay na ako. Dapat maging immune na ako dahil ako rin masasaktan in the end. Talang pinanindigan ko na itong taguri ko sa isang message board na "Mr. Wrong Timing" sa lahat ng situation na lang. Tuloy ang buhay.. Divert attention siguro. Enjoy the rest of my life na lang.
Salamat nga pala sa advice mo sa akin El Capitan Jack Sparrow (malalaman mo rin kay Joms ang nangyari..), tama nga si Joms sa iyo na ikaw ang foundation ng group coz of your wisdom, nais ko lang i-share sa iba..
Sorry kung medyo magiging madaldal ako sa reply na to. I want to help but I don't know how. Pero I'll give you my insights kahit di ko alam kung ano talaga yung pinaghuhugutan ng problem mo ngayon.
Kung ganun kadali hanapin ang true love eh di sana wala ng taong nalulugmok ngayon sa kalungkutan pagdating sa relationships. Pero bago natin hanapin yun sa iba, simulan natin sa atin mismo. True love can wait. And sa dami ng tao sa mundo, masyadong maliit yung chance na walang makapansin sayo. Pero hindi rin naman lahat ng nakakapansin sayo eh gusto mo rin. Kaya isipin mo, na kung nasaang sitwasyon ka man ngayon, hindi ka nag iisa. May mga taong pareho kayo ng hinahanap, pero hindi lahat ng gusto natin ibinibigay agad. Kung nakukuha natin agad ang gusto natin ng ganun kadali, sino pa bang magdarasal? Eh paano kung yung gusto mo eh magbibigay kalungkutan naman sa iba? Kailangan mo rin intindihin kung bakit nangyayari sayo yung mga bagay na yan ngayon. Sa ngayon di mo malalaman ang kasagutan pero darating ang panahon na malilinawan ka rin. Masyadong maikli ang oras natin dito sa mundo para igugol sa kalungkutan.
Hindi rin maganda na umusbong ang relasyon ng galing sa kalungkutan. Minsan pag may nakita tayong tao na may nagaangat sa atin galing sa kalungkutan eh akala natin "sya na" ang hinahanap natin. Eh paano kung dumating yung panahon na di na nya tayo magawang pasayahin? Iiwan mo sya? Hindi ba nagmamahal tayo para pasayahin ang iba at hindi ang sarili natin? Kaya nga sabi ko sayo, magsimula ka sa sarili mo. Iwanan mo yung kalungkutan kasi hindi mo maibabahagi ng tama ang sarili mo sa iba kung puno ka ng hinananakit at pangamba. I-enjoy mo ang buhay na walang partner. Di mo mamamalayan na marami na palang nakakapansin sayo dahil naattract sila sa energy na pinapakita mo.
Alam mo, nasasabi ko to dahil napagdaanan ko to. I even took anti-depressants for years nung sa tingin ko eh walang kayang tumulong sa akin. The drug made me feel calm but it didn't change me the way I feel now. Check your personality. Pinapakita mo ba sa tao kung gaano ka pleasant ang personality mo? If other people can't help you, did you try God? I don't know if you're a non-believer but for me no one can get peace of mind and true happiness apart from HIM.
Ibibigay sayo ang gusto mo kung karapat-dapat ka ng tanggapin yun. At ibibigay yun sayo sa tamang panahon, hindi sa panahon na gusto natin. Paano kung nakuha mo agad yung taong hinahanap mo pero yung sarili mo hindi mo pa maayos. Tapos hindi yun nagwork dahil sa pagkukulang mo dahil di ka pa handa. Hindi ba't nakakapanghinayang?
Kaya bro, wag mo masyadong dibdibin lahat. I-enjoy mo yung company sa TC or HB or sa ibang group of friends. True friendships last a lifetime. Mas sigurado ka dun kaysa hanapin yung special someone na yun. Habang nageenjoy ka sa mga friends mo malay mo dun mo makilala yung hinahanap mo.
He Says
"Man by nature is supposed to be insatiable. We are not contented with life. We are always seeking. Seeking for something better, seeking for the best. Unfortunately, we do know that we do not always get what we want. Thus, we tend to stop somewhere else. But when do we know when to stop? Surprisingly, it is when we feel that we have already exhausted ourselves, everything. Contentment is when man learns that no matter how he spent time seeking for something or someone, at the end of the day, he would settle for what he already has.
I guess the most important thing in finding true love is to look always at the present. We need to contend with what we have now. If we are having a relationship right now, let us treasure it, relish it, and do the most of what we are having. Let us not dwell on the past because they are already lessons learned. Let us not look towards the future because they are dreams uncertain."
-Dialogue on a True Love, Trey's Just for the Trip
I guess the most important thing in finding true love is to look always at the present. We need to contend with what we have now. If we are having a relationship right now, let us treasure it, relish it, and do the most of what we are having. Let us not dwell on the past because they are already lessons learned. Let us not look towards the future because they are dreams uncertain."
-Dialogue on a True Love, Trey's Just for the Trip
Nakaka-miss sila
Classmate: Bradley aka The Chowmaster - Nung college palang ako walang nagpapatawa sa akin hanggang sa ubuhin ako at mamula nang todo kundi si Brad. Walang ibang topic kundi si Mam Rubi, nauso pa naman ang "Thong Song" nung mga panahon na iyon. Matanda na po si Mam pero bad talaga kami. Nag-iimagine pa kami na naka ganun siya kasama pa ng ibang golden girls sa school. Pati kung saan pa sila naka-pose. Haha! I really miss those days. Umaabot kami ng ilang oras sa phone na iyon lang pinaguusapan. Sinasabihan na nga ako ni Mama na parang nababaliw na ako kakatawa. I guess hindi na mauulit ang ganung pagkakataon. Nasa US na nga pala siya at hindi ko alam ang kailan ang uwi niya. Chowmaster tawag namin sa kanya dahil pag nag-trip iyon nang salat sa nipples eh chow lagi ang sinasabi niya. Haha! Medyo pumayat na siya ngayon unlike before na super obese siya.
Blogger: Super Xienah - Wala nang mas kukulit pa kay Xienah - nars sa umaga at superhero sa gabi. Ang pamosong chicksilog ng bayan. Natatawa ako sa kaulitan niya at kaprangkahan niya sa mga entries niya. Pati na rin ang itanong mo kay Xienah na portion na sinasagot talaga niya. Nung baguhan palang ako sa mundo ng blogging siya lagi ang binibisita ko, inaantay ang mga latest na pakikipagsapalaran niya. Nakakaadik ang "yellow" blog niya na sumakit na halos ang mata mo mabasa lang ang entries niya. Akala ko nga nawala na siya sa eksena iyon pala nagpalit lang ng pangalan. Muntik na nga siyang mademanda ata dahil sa sinulat niya na hindi naman niya sinasadya. Sana nga pag libre si Xienah gusto kong magkita kami at makilala pa siya nang lubusan.
Teacher: Siguro History professor ko nung high school na si Mr. Tan - ang tinaguriang Mr. Hangin din dahil madadala ka sa mga sinasabi niya na hindi mo alam kung maniniwala ka ba kung totoo o gawa-gawa lang niya. Kaya bago pa siya magsalita eh dapat nakakapit na kami sa upuan namin para hindi kami madala sa kanyang mala-ipo-ipong kayabangan sa buhay (i.e. nakamayan na daw niya lahat ng President ng Pilipinas, lahat daw ng sasakyan na may gulong nasakyan na niya at kung anu-ano pa). Pero kahit ganun iyon hanga pa rin ako sa kanya dahil ayos ang paraan ng pagtuturo niya. Kaya naman ako ang peborit niya sa klase dahil nagkakaintindihan kami. Ewan ko ba sa halos lahat ata ng Social Science na subject eh nag-eexcel ako against sa subject na related naman sa course ko. Anu kaya ibig sabihin nito - kailangan ko na tuparin ang dream job kong maging archaeologist.
ilan lamang po iyan sa mga taong nami-miss ko ngayon.. magiging open ang entry na ito kung sakaling may maisip pa akong tao na dadagdag sa listahan ko..
Blogger: Super Xienah - Wala nang mas kukulit pa kay Xienah - nars sa umaga at superhero sa gabi. Ang pamosong chicksilog ng bayan. Natatawa ako sa kaulitan niya at kaprangkahan niya sa mga entries niya. Pati na rin ang itanong mo kay Xienah na portion na sinasagot talaga niya. Nung baguhan palang ako sa mundo ng blogging siya lagi ang binibisita ko, inaantay ang mga latest na pakikipagsapalaran niya. Nakakaadik ang "yellow" blog niya na sumakit na halos ang mata mo mabasa lang ang entries niya. Akala ko nga nawala na siya sa eksena iyon pala nagpalit lang ng pangalan. Muntik na nga siyang mademanda ata dahil sa sinulat niya na hindi naman niya sinasadya. Sana nga pag libre si Xienah gusto kong magkita kami at makilala pa siya nang lubusan.
Teacher: Siguro History professor ko nung high school na si Mr. Tan - ang tinaguriang Mr. Hangin din dahil madadala ka sa mga sinasabi niya na hindi mo alam kung maniniwala ka ba kung totoo o gawa-gawa lang niya. Kaya bago pa siya magsalita eh dapat nakakapit na kami sa upuan namin para hindi kami madala sa kanyang mala-ipo-ipong kayabangan sa buhay (i.e. nakamayan na daw niya lahat ng President ng Pilipinas, lahat daw ng sasakyan na may gulong nasakyan na niya at kung anu-ano pa). Pero kahit ganun iyon hanga pa rin ako sa kanya dahil ayos ang paraan ng pagtuturo niya. Kaya naman ako ang peborit niya sa klase dahil nagkakaintindihan kami. Ewan ko ba sa halos lahat ata ng Social Science na subject eh nag-eexcel ako against sa subject na related naman sa course ko. Anu kaya ibig sabihin nito - kailangan ko na tuparin ang dream job kong maging archaeologist.
ilan lamang po iyan sa mga taong nami-miss ko ngayon.. magiging open ang entry na ito kung sakaling may maisip pa akong tao na dadagdag sa listahan ko..
sigh
Why is it so hard for me to gain friends malapit sa aming area. Dahil ba sa nagka-trauma na ako nung bata pa ako sa mga panlalait at tukso nila sa akin. Kaya natatakot akong makipag-kaibigan sa kanila. Nakakalungkot lang kasi na everytime when your feeling down - wala kang makakapitan. Yeah i got online friends pero kapag naka-logoff na sa Net, balik na naman sa reality na nag-iisa ka na naman. Gusto ko man lang sana may makakausap kahit short walk lang - masasabihan ng mga problema mo, ng relation mo to other people. Bakit lagi ko na lang pinapahirapan ang sarili ko. Siguro hindi ko pa natutunan na mahalin sarili ko kaya ako nagkakaganito.
Eto na naman
Napapagod na naman ako sa ginagawa kong task sa function namin. Laging ganun na lang ang ginagawa. Hindi mo pa makasundo ang mga kasama mo dito. Hindi mo pa ma-express ang mga interest mo sa kanila. Parang stagnant water na naman ako. Mukhang madami akong dapat i-kwento sa bago kong kaibigan sa Sabado. Naiipon na kasi at kailangan ko nang ilabas eh. Hindi maintindihan ang sarili ko, palagi na lang akong moody nitong mga nakaraang araw. Minsan masaya then mamaya susungit na naman ang panahon. Me sira na ata ang ulo ko.
Just irritated
P,
First thing, I'm not mad at you. It's just irritated lang ako sa ibang member ng group mo. Sobrang paranoid kasi na parang artista sila regarding about that identity thing. I mean hindi ko naman tinatanong kung sino-sino sila etc., hindi man lang makasagot kasi nang matino, maayos naman ang pagtatanong ko sa kanila. Siguro naiinis lang ako kasi sarili ko (open to public naman ang blog na ito kaya alam ng lahat ang buhay ko) na sanay na akong sinasagot ako nang maayos at hindi nagaalangan pa at maingat sa sasabihin ang iba.
Wala naman akong pakialam kung malaman ko mga pangalan at identity nila ang sa akin lang, pag nagtanong ako nag-eexpect ako ng matinong sagot. Kailangan ba talaga pumunta pa ako sa gathering nila para bigyan ako ng "access" sa pagtatanong. Parang sindikato na pag hindi ka pasok wala kang alam sa kanila. Kulang pa ba ang pagpo-post ko at pagbibigay ng info sa lahat nang gustong makaalam tungkol sa akin. Pasensya na sa iba pero sinasabi ko lang ang sentiments ko. Ayoko kasi nang ganito na parang you just have to beg para kausapin ka lang nang matino. Ah ewan. Bahala na kayo kung magagalit kayo sa akin. Pag hindi ko ito nilabas at naipon baka kung anu pang mangyari sa akin.
Malamang hindi mo ito mababasa dahil hindi ka pa naman napapadaan sa blog ko. Hanggang sa muli. Siguro we need to talk personally para magkaayos na. Sensya na mood swings ko lang talaga kagabi. Nahalo lang siguro at nadamay ka pa sa iba kong kinaiinisan.
Jin
First thing, I'm not mad at you. It's just irritated lang ako sa ibang member ng group mo. Sobrang paranoid kasi na parang artista sila regarding about that identity thing. I mean hindi ko naman tinatanong kung sino-sino sila etc., hindi man lang makasagot kasi nang matino, maayos naman ang pagtatanong ko sa kanila. Siguro naiinis lang ako kasi sarili ko (open to public naman ang blog na ito kaya alam ng lahat ang buhay ko) na sanay na akong sinasagot ako nang maayos at hindi nagaalangan pa at maingat sa sasabihin ang iba.
Wala naman akong pakialam kung malaman ko mga pangalan at identity nila ang sa akin lang, pag nagtanong ako nag-eexpect ako ng matinong sagot. Kailangan ba talaga pumunta pa ako sa gathering nila para bigyan ako ng "access" sa pagtatanong. Parang sindikato na pag hindi ka pasok wala kang alam sa kanila. Kulang pa ba ang pagpo-post ko at pagbibigay ng info sa lahat nang gustong makaalam tungkol sa akin. Pasensya na sa iba pero sinasabi ko lang ang sentiments ko. Ayoko kasi nang ganito na parang you just have to beg para kausapin ka lang nang matino. Ah ewan. Bahala na kayo kung magagalit kayo sa akin. Pag hindi ko ito nilabas at naipon baka kung anu pang mangyari sa akin.
Malamang hindi mo ito mababasa dahil hindi ka pa naman napapadaan sa blog ko. Hanggang sa muli. Siguro we need to talk personally para magkaayos na. Sensya na mood swings ko lang talaga kagabi. Nahalo lang siguro at nadamay ka pa sa iba kong kinaiinisan.
Jin
Quarter Life crisis again
2 years ago na post ko na itong blog entry na ito and again kahit medyo hindi ko pinapansin, right now i'm still suffering from this "Quarter Life Crisis", hindi ko lang siya iniisip pero kusa mo nalang nararamdaman ang symptoms minsan na up to the point na super nostalgic at stressed out ka na na hindi mo na alam ang gagawin ko..
another entry describing this crisis..
It is when you stop going along with the crowd and start realizing that there are a lot of things about yourself that you didn't know and may or may not like. You start feeling insecure and wonder where you will be in a year or two, but then get scared because you barely know where you are now.
You start realizing that people are selfish and that, maybe, those friends that you thought you were so close to aren't exactly the greatest people you have ever met and the people you have lost touch with are some of the most important ones. What you do not realize is that they are realizing that too and are not really cold or catty or mean or insincere, but that they are as confused as you.
You look at your job. It is not even close to what you thought you would be doing or maybe you are looking for one and realizing that you are going to have to start at the bottom and are scared.
You miss the comforts of college, of groups, of socializing with the same people on a constant basis. But then you realize that maybe they weren't so great after all.
You are beginning to understand yourself and what you want and do not want. Your opinions have gotten stronger. You see what others are doing and find yourself judging a bit more than usual because suddenly you realize that you have certain boundaries in your life and add things to your list of what is acceptable and what is not. You are insecure and then secure. You laugh and cry with the greatest force of your life. You feel alone and scared and confused. Suddenly change is the enemy and you try and cling on to the past with dear life but soon realize that the past is drifting further and further away and there is nothing to do but stay where you are or move forward.
You get your heart broken and wonder how someone you loved could do such damage to you or you lay in bed and wonder why you can't meet anyone decent enough to get to know better. You love someone but maybe love someone else too and cannot figure out why you are doing this because you are not a bad person.
One night stands and random hook ups start to look cheap and getting wasted and acting like an idiot starts to look pathetic. You go through the same emotions and questions over and over and talk with your friends about the same topics because you cannot seem to make a decision.
You worry about loans and money and the future and making a life for yourself and while wining the race would be great, right now you'd just like to be a contender!
What you may not realize is that everyone reading this relates to it. We are in our best of times and our worst of times, trying as hard as we can to figure this whole thing out.
-author unknown
another entry describing this crisis..
It is when you stop going along with the crowd and start realizing that there are a lot of things about yourself that you didn't know and may or may not like. You start feeling insecure and wonder where you will be in a year or two, but then get scared because you barely know where you are now.
You start realizing that people are selfish and that, maybe, those friends that you thought you were so close to aren't exactly the greatest people you have ever met and the people you have lost touch with are some of the most important ones. What you do not realize is that they are realizing that too and are not really cold or catty or mean or insincere, but that they are as confused as you.
You look at your job. It is not even close to what you thought you would be doing or maybe you are looking for one and realizing that you are going to have to start at the bottom and are scared.
You miss the comforts of college, of groups, of socializing with the same people on a constant basis. But then you realize that maybe they weren't so great after all.
You are beginning to understand yourself and what you want and do not want. Your opinions have gotten stronger. You see what others are doing and find yourself judging a bit more than usual because suddenly you realize that you have certain boundaries in your life and add things to your list of what is acceptable and what is not. You are insecure and then secure. You laugh and cry with the greatest force of your life. You feel alone and scared and confused. Suddenly change is the enemy and you try and cling on to the past with dear life but soon realize that the past is drifting further and further away and there is nothing to do but stay where you are or move forward.
You get your heart broken and wonder how someone you loved could do such damage to you or you lay in bed and wonder why you can't meet anyone decent enough to get to know better. You love someone but maybe love someone else too and cannot figure out why you are doing this because you are not a bad person.
One night stands and random hook ups start to look cheap and getting wasted and acting like an idiot starts to look pathetic. You go through the same emotions and questions over and over and talk with your friends about the same topics because you cannot seem to make a decision.
You worry about loans and money and the future and making a life for yourself and while wining the race would be great, right now you'd just like to be a contender!
What you may not realize is that everyone reading this relates to it. We are in our best of times and our worst of times, trying as hard as we can to figure this whole thing out.
-author unknown
HOW TO CONTROL EMOTIONS
forwarded message..
This would give you guides on how to control your emotions towards your better-half, friends, officemates and all the people around you, especially your "boss". The rules of practicing "ugaling langit, ugaling kaaya-aya" :
#1 Ang naunang magalit ang may karapatang magalit. Pag naunahan ka na ng galit niya, tumahimik ka na lang muna.
#2 Walang taong nag-aaway mag-isa. Pag hindi kayo sumagot o pumatol, titigil din daw ang taong nakikipag-away sa inyo.
#3 Ang taong galit, 'bingi.' If someone is angry, wala raw pinakikinggan so, don't try to explainand fight back. Hindi ka niya iintindihin dahil wala siyang naririnig kundi ang sarili nya.
#4 Ang taong galit, 'abnoy.' Ayon sa pastor, Biblical daw ito? because the Lord said when He was crucified, "Father, patawarin mo sila dahilhindi nila alam ang kanilang ginagawa." Modern term for these kinds of people are abnoys, so youbetter not get angry para huwag kang matawag naabnoy.
You should also know and realize that the persons who make your day bad are jewel, because you need them for you to mature. Hangga't andyan daw sila at kinaiinisan mo, ibig sabihin, immature ka pa. God will not take away those people; it's for you to take away your badfeelings towards them. You'll know na mature ka na pag dumating 'yung time na hindi ka nanaiinis sa mga taong ito because you havelearned to accept them and to have patience with them.
#5 Finally, the best part of this is to tell yourself na, because of this person, "I will grow mature," and that DAHIL SA CONTRIBUTION NIYA SA MATURITY MO, KUKUNIN DIN SYA NI LORD.
This would give you guides on how to control your emotions towards your better-half, friends, officemates and all the people around you, especially your "boss". The rules of practicing "ugaling langit, ugaling kaaya-aya" :
#1 Ang naunang magalit ang may karapatang magalit. Pag naunahan ka na ng galit niya, tumahimik ka na lang muna.
#2 Walang taong nag-aaway mag-isa. Pag hindi kayo sumagot o pumatol, titigil din daw ang taong nakikipag-away sa inyo.
#3 Ang taong galit, 'bingi.' If someone is angry, wala raw pinakikinggan so, don't try to explainand fight back. Hindi ka niya iintindihin dahil wala siyang naririnig kundi ang sarili nya.
#4 Ang taong galit, 'abnoy.' Ayon sa pastor, Biblical daw ito? because the Lord said when He was crucified, "Father, patawarin mo sila dahilhindi nila alam ang kanilang ginagawa." Modern term for these kinds of people are abnoys, so youbetter not get angry para huwag kang matawag naabnoy.
You should also know and realize that the persons who make your day bad are jewel, because you need them for you to mature. Hangga't andyan daw sila at kinaiinisan mo, ibig sabihin, immature ka pa. God will not take away those people; it's for you to take away your badfeelings towards them. You'll know na mature ka na pag dumating 'yung time na hindi ka nanaiinis sa mga taong ito because you havelearned to accept them and to have patience with them.
#5 Finally, the best part of this is to tell yourself na, because of this person, "I will grow mature," and that DAHIL SA CONTRIBUTION NIYA SA MATURITY MO, KUKUNIN DIN SYA NI LORD.
Brrr
Ang lamig-lamig kaninang umaga. Kakaiba siya kesa sa ibang umaga. Pero hindi na ako nagrereklamo dahil alam kong pagdating ng March onwards eh mabwi-bwiset na ako sa sobrang init naman ngayon. Di bale nang magyelo kesa masunog sa init. Parang baboy na tinutusta ako nito kung sakali. Kasalanan naman natin kung bakit abnormal ang weather system natin, epekto na rin ng global warming sa sama-samang mga polusyon na ginagawa ng tao.
Syempre tuwa na naman ako kanina kasi malamig kahit medyo pasado 8am na at makulimlim pa. Pinaka-fave kong gray skies nakikita ko na naman. Hindi na naman ako pinapawisan nito kaya ayos-ayos ang hair natin. Pag ganitong panahon medyo senti-senti mode na naman po ang inyong lingkod. Gaya nga ng quote sa previous entry ko. Hehe. Natural na siguro sa akin ganitong pakiramdam lalo na't up to now single pa rin ako. Huhu!
Medyo kinilig ako sa entry ni Mugenski, wala lang hehe! Paano kasi naging bridge siya through YM sa dalawang lovebirds. Ahehe. Lalo na ang usapan nila. Wala lang mahal pala nila isa't-isa, hindi lang ma-expressed kasi may doubts kung mahal rin ba sya ng kabilang party. Until Mugen came and bridged the gap between them. Hindi ko masyado kilala personally ang dalawa since hindi naman ako nagpunta sa recent GEB ng group nila. Hopefully sa susunod makasama na ako. Hmm.. Parang gusto ko magbulong kay Kuya Joms sa isa kong crush sa forum na iyon. ^^; Inspired na naman ako magtrabaho kanina. Kaya ayon natapos ko naman in the nick of time yung trabaho ko.
Syempre tuwa na naman ako kanina kasi malamig kahit medyo pasado 8am na at makulimlim pa. Pinaka-fave kong gray skies nakikita ko na naman. Hindi na naman ako pinapawisan nito kaya ayos-ayos ang hair natin. Pag ganitong panahon medyo senti-senti mode na naman po ang inyong lingkod. Gaya nga ng quote sa previous entry ko. Hehe. Natural na siguro sa akin ganitong pakiramdam lalo na't up to now single pa rin ako. Huhu!
Medyo kinilig ako sa entry ni Mugenski, wala lang hehe! Paano kasi naging bridge siya through YM sa dalawang lovebirds. Ahehe. Lalo na ang usapan nila. Wala lang mahal pala nila isa't-isa, hindi lang ma-expressed kasi may doubts kung mahal rin ba sya ng kabilang party. Until Mugen came and bridged the gap between them. Hindi ko masyado kilala personally ang dalawa since hindi naman ako nagpunta sa recent GEB ng group nila. Hopefully sa susunod makasama na ako. Hmm.. Parang gusto ko magbulong kay Kuya Joms sa isa kong crush sa forum na iyon. ^^; Inspired na naman ako magtrabaho kanina. Kaya ayon natapos ko naman in the nick of time yung trabaho ko.
He says
".. umaandar ang oras, maraming panahon na ang nasasayang ko sa pamumuhay nang mag-isa. hindi ko alam kung paano pagkakasyahin ang mga nalalabing oras pag nahanap ko na ang para sa akin.."
Clip: Resident Evil - Degeneration
Resident Evil is the first full-length CG animation feature based upon Capcom's Resident Evil video game series. It was announced by Capcom and Sony Pictures Entertainment Japan on October 29, 2007. Degeneration is set within the same universe as the original video games. The main characters are Leon S. Kennedy and Claire Redfield, who appears together for the first time in the franchise since Resident Evil 2.
My Bad
KD,
Sorry nga pala kagabi at medyo naging sarcastic rin ako sa iyo habang kausap sa phone. Like what I've said yesterday I was merely distancing myself sa inyo para walang nang issue whatsoever. And pag nakakausap kasi kita hindi ko talaga alam kung ano ang paguusapan natin. Me gusto akong topic pero iniisip ko na hindi appropriate iyon. Huwag mo nang hulaan kung ano pa iyon. Alam ko namang hindi mo na naman maiintindihan as always. Kaya mabuting wag na lang. Kumplikado masyado at ayoko na mag venture sa ganung part. Pagod na nga ako sa buhay-buhay. Dadagdag ko pa ito. Basta kung saan kayo masaya ni RP dun ako pero I think it would be better kung hindi ka na muna tatawag or kahit wag na lang para Ok ang lahat. Personal reasons of course and ayoko na i-detalye pa ito in public. You know what I mean or I guess hindi pa rin dahil slow ka nga pala. Sorry for that sarcastic remarks again. Take care as usual.
Jin
Sorry nga pala kagabi at medyo naging sarcastic rin ako sa iyo habang kausap sa phone. Like what I've said yesterday I was merely distancing myself sa inyo para walang nang issue whatsoever. And pag nakakausap kasi kita hindi ko talaga alam kung ano ang paguusapan natin. Me gusto akong topic pero iniisip ko na hindi appropriate iyon. Huwag mo nang hulaan kung ano pa iyon. Alam ko namang hindi mo na naman maiintindihan as always. Kaya mabuting wag na lang. Kumplikado masyado at ayoko na mag venture sa ganung part. Pagod na nga ako sa buhay-buhay. Dadagdag ko pa ito. Basta kung saan kayo masaya ni RP dun ako pero I think it would be better kung hindi ka na muna tatawag or kahit wag na lang para Ok ang lahat. Personal reasons of course and ayoko na i-detalye pa ito in public. You know what I mean or I guess hindi pa rin dahil slow ka nga pala. Sorry for that sarcastic remarks again. Take care as usual.
Jin
Clip: What about Now? - Daughtry
What About Now?
Daughtry
Shadows fill an empty heart
As love is fading,
From all the things that we are
But are not saying.
Can we see beyond the scars
And make it to the dawn?
Change the colors of the sky.
And open up to
The ways you made me feel alive,
The ways I loved you.
For all the things that never died,
To make it through the night,
Love will find you.
What about now?
What about today?
What if you're making me all that I was meant to be?
What if our love never went away?
What if it's lost behind words we could never find?
Baby, before it's too late,
What about now?
The sun is breaking in your eyes
To start a new day.
This broken heart can still survive
With a touch of your grace.
Shadows fade into the light.
I am by your side,
Where love will find you.
What about now?
What about today?
What if you're making me all that I was meant to be?
What if our love, it never went away?
What if it's lost behind words we could never find?
Baby, before it's too late,
What about now?
Now that we're here,
Now that we've come this far,
Just hold on.
There is nothing to fear,
For I am right beside you.
For all my life,
I am yours.
What about now?
What about today?
What if you're making me all that I was meant to be?
What if our love never went away?
What if it's lost behind words we could never find?
What about now?
What about today?
What if you're making me all that I was meant to be?
What if our love never went away?
What if it's lost behind words we could never find?
Baby, before it's too late,
Baby, before it's too late,
Baby, before it's too late,
What about now?
Daughtry
Shadows fill an empty heart
As love is fading,
From all the things that we are
But are not saying.
Can we see beyond the scars
And make it to the dawn?
Change the colors of the sky.
And open up to
The ways you made me feel alive,
The ways I loved you.
For all the things that never died,
To make it through the night,
Love will find you.
What about now?
What about today?
What if you're making me all that I was meant to be?
What if our love never went away?
What if it's lost behind words we could never find?
Baby, before it's too late,
What about now?
The sun is breaking in your eyes
To start a new day.
This broken heart can still survive
With a touch of your grace.
Shadows fade into the light.
I am by your side,
Where love will find you.
What about now?
What about today?
What if you're making me all that I was meant to be?
What if our love, it never went away?
What if it's lost behind words we could never find?
Baby, before it's too late,
What about now?
Now that we're here,
Now that we've come this far,
Just hold on.
There is nothing to fear,
For I am right beside you.
For all my life,
I am yours.
What about now?
What about today?
What if you're making me all that I was meant to be?
What if our love never went away?
What if it's lost behind words we could never find?
What about now?
What about today?
What if you're making me all that I was meant to be?
What if our love never went away?
What if it's lost behind words we could never find?
Baby, before it's too late,
Baby, before it's too late,
Baby, before it's too late,
What about now?
Issues
Home
As usual bored to death na naman pag nasa bahay ka lang. Kaya naman hindi talaga ako nagpipirmi sa bahay dahil walang interesanteng gawin dun. Walang ginawa mga tao dun kundi manood ng TV and other sedentary activities. Maganda siguro lumabas labas naman paminsan-minsan kaso gabi na rin nakakauwi si Papa. Isa pang kinaiinisan ko eh nasasagad talaga ang pera ko lalo na't may okasyon. Hindi naman sa nagdadamot pero personal share ko na lang iyon sa sahod ko napupunta pa sa kanila. Hindi naman kailangan maghanda nung Bagong Taon na ganung karami pero sige ayun pa rin sila. Yan ang sakit na dapat nang mawala sa mga Pinoy.
Maging praktikal na dapat sa panahon ngayon. Isa pa itong si Papa may tampo pang nalalaman na nde raw ako nagbigay ng alak sa kanya. Eh hindi na nga ako magkandaugaga sa mga gastos sa bahay at sa pag-aaral ng ibang kapatid eh ako pa ang dapat gumawa nun. Parang Central Bank lang labas ko nito na anytime may pera kapag humihiling sila. Ewan naasar na ako sa bahay kaya hindi ako pumipirmi dun talaga dahil tiyak mabubutas na naman ang pera mo sa "extra-curricular" activities na hindi naman kasama sa budget.
Work
Wala naman masyadong isyu sa workarea pero kagaya pa rin ng dati, wala pa rin nagbago sa kanilang pag-uugali. Regarding sa task, dinagdagan na naman ako ni Sir Jason pero Ok lang - parang training na rin siguro sa akin ito just in case within this year eh aspiring for another step at the corporate ladder. Right now kelangan makapag-enroll na ako sa speech communication school para ma-enhance pa lalo ang aking English skills dahil ito lang naman ang kailangan namin (kasi technical know-how sa function give na iyon). Gusto ko na nga maglipatan ng seats dahil nagsasawa na ako sa katabi ko.
I mean ayokong lumipat gusto ko siya ang lumipat dahil gusto rin naman niya. Isa sa mga resolution ko this year eh ang magkibit-balikat na lang sa araw-araw na pambubuska nila sa akin. Alama niyo naman ang inyong lingkod parang artista sa team nila. Hindi natatapos ang isang araw na hindi man lang ako napag-uusapan. Kaya siguro hindi ko na lang muna papansinin mga kababawan nila kagaya ng pagbibigay ko ng advice sa isa kong team-mate na ganun din ang nararanasan. Hindi na rin ako umaasa na may magbabago kahit ilang team building pa ang gawin namin paulit-ulit. Tutal ganun rin naman ang mangyayari. The group is still divided and may kanya-kanyang peer groups na may sari-sariling interest.
Lovelife.
Meron ba ako nito? Mukhang mapaglilipasan na ako ng panahon kakahanap kung nag-eexist ba talaga ang hinahanap ko. I'm still having doubts pa rin kung magiging masaya ba ako just in case maging kami. Hindi ko alam kung mabibigay ko ba ang lahat-lahat pag nakita ko na siya. Magiging masaya ba siya sa piling ko? Anu-ano ang dapat kong gawin para magtagal kami? Makakahanap pa kaya ako nang taong para sa akin? Ang dami-daming tanong pero hindi ko alam kung ano ang isasagot sa mga iyan.
Choosy ba talaga ako (hindi naman gwapo para mamili - kapal nga eh) at mataas ang standard kaya up to now wala pa rin. Ewan ko. Kelangan ko ng psyhologist siguro para analisahin itong utak ko kung ano ba talaga ang problema ko at gusto ko para malinaw na ang lahat. Hindi ko pa talaga kilala ang sarili ko. Kailan ko pa kaya makikilala at matutunang mahalin ang sarili.
Peeps
Nakaka-miss angt mga dating officemate mo kaya pag nakaluwag-luwag ako na ang mag-oorganize ng reunion, sana kayanin ko at tulungan rin nila ako. Hope to find more friends lalo na sa mga forums na pinupuntahan ko. Hindi talaga ako sanay pumunta sa mga GEB pero gusto ko namang makakilala ng bagong mga kaibigan. Ang arte ko talaga potah. Someone please punch me right now para matauhan na ako at hindi pagiinarte lang ginagawa ko sa buhay ko.
As usual bored to death na naman pag nasa bahay ka lang. Kaya naman hindi talaga ako nagpipirmi sa bahay dahil walang interesanteng gawin dun. Walang ginawa mga tao dun kundi manood ng TV and other sedentary activities. Maganda siguro lumabas labas naman paminsan-minsan kaso gabi na rin nakakauwi si Papa. Isa pang kinaiinisan ko eh nasasagad talaga ang pera ko lalo na't may okasyon. Hindi naman sa nagdadamot pero personal share ko na lang iyon sa sahod ko napupunta pa sa kanila. Hindi naman kailangan maghanda nung Bagong Taon na ganung karami pero sige ayun pa rin sila. Yan ang sakit na dapat nang mawala sa mga Pinoy.
Maging praktikal na dapat sa panahon ngayon. Isa pa itong si Papa may tampo pang nalalaman na nde raw ako nagbigay ng alak sa kanya. Eh hindi na nga ako magkandaugaga sa mga gastos sa bahay at sa pag-aaral ng ibang kapatid eh ako pa ang dapat gumawa nun. Parang Central Bank lang labas ko nito na anytime may pera kapag humihiling sila. Ewan naasar na ako sa bahay kaya hindi ako pumipirmi dun talaga dahil tiyak mabubutas na naman ang pera mo sa "extra-curricular" activities na hindi naman kasama sa budget.
Work
Wala naman masyadong isyu sa workarea pero kagaya pa rin ng dati, wala pa rin nagbago sa kanilang pag-uugali. Regarding sa task, dinagdagan na naman ako ni Sir Jason pero Ok lang - parang training na rin siguro sa akin ito just in case within this year eh aspiring for another step at the corporate ladder. Right now kelangan makapag-enroll na ako sa speech communication school para ma-enhance pa lalo ang aking English skills dahil ito lang naman ang kailangan namin (kasi technical know-how sa function give na iyon). Gusto ko na nga maglipatan ng seats dahil nagsasawa na ako sa katabi ko.
I mean ayokong lumipat gusto ko siya ang lumipat dahil gusto rin naman niya. Isa sa mga resolution ko this year eh ang magkibit-balikat na lang sa araw-araw na pambubuska nila sa akin. Alama niyo naman ang inyong lingkod parang artista sa team nila. Hindi natatapos ang isang araw na hindi man lang ako napag-uusapan. Kaya siguro hindi ko na lang muna papansinin mga kababawan nila kagaya ng pagbibigay ko ng advice sa isa kong team-mate na ganun din ang nararanasan. Hindi na rin ako umaasa na may magbabago kahit ilang team building pa ang gawin namin paulit-ulit. Tutal ganun rin naman ang mangyayari. The group is still divided and may kanya-kanyang peer groups na may sari-sariling interest.
Lovelife.
Meron ba ako nito? Mukhang mapaglilipasan na ako ng panahon kakahanap kung nag-eexist ba talaga ang hinahanap ko. I'm still having doubts pa rin kung magiging masaya ba ako just in case maging kami. Hindi ko alam kung mabibigay ko ba ang lahat-lahat pag nakita ko na siya. Magiging masaya ba siya sa piling ko? Anu-ano ang dapat kong gawin para magtagal kami? Makakahanap pa kaya ako nang taong para sa akin? Ang dami-daming tanong pero hindi ko alam kung ano ang isasagot sa mga iyan.
Choosy ba talaga ako (hindi naman gwapo para mamili - kapal nga eh) at mataas ang standard kaya up to now wala pa rin. Ewan ko. Kelangan ko ng psyhologist siguro para analisahin itong utak ko kung ano ba talaga ang problema ko at gusto ko para malinaw na ang lahat. Hindi ko pa talaga kilala ang sarili ko. Kailan ko pa kaya makikilala at matutunang mahalin ang sarili.
Peeps
Nakaka-miss angt mga dating officemate mo kaya pag nakaluwag-luwag ako na ang mag-oorganize ng reunion, sana kayanin ko at tulungan rin nila ako. Hope to find more friends lalo na sa mga forums na pinupuntahan ko. Hindi talaga ako sanay pumunta sa mga GEB pero gusto ko namang makakilala ng bagong mga kaibigan. Ang arte ko talaga potah. Someone please punch me right now para matauhan na ako at hindi pagiinarte lang ginagawa ko sa buhay ko.
He says
just want to share this collection of quotes from Odhie to Nene..
Sometimes, in our relentless efforts to find the person we love we fail to recognize and appreciate the people who love us. We miss out on so many beautiful things and simply because we allow ourselves to be enslaved by our own selfish concerns. Go for the man of deeds and not for the man of words for you will find rewarding happiness not with the man you love but the man who loves you more.
***
The best lovers are those who are capable of loving from a distance, far enough to allow the other person to grow, but never too far to feel the love deep within your being.
***
To let go of someone doesn't mean you have to stop loving, it only means that you allow that person to find his own happiness without expecting him to come back. Letting go is not just setting the other person free, but it is also setting yourself free from all bitterness, hatred, and anger that you keep in your heart.
***
Do not let the bitterness rare away your strength and weaken your faith, and never allow pain to dishearten you, but rather let you grow with wisdom in bearing it.
***
You may have found peace in just loving someone from a distance not expecting anything in return. But be careful, for this can sustain life but can never give enough room for us to grow. We can all survive with just beautiful memories of the past but real peace and happiness come only with open acceptance of what reality is today
***
There comes a time in our lives when we chance upon someone so nice and beautiful and we just find ourselves getting so intensely attracted to that person. This feeling soon become a part of our everyday lives and eventually consumes our thoughts and actions. The sad part of it is when we begin to realize that this person feels nothing more for us than just a friendship. We start our desperate attempt to get noticed and be closer but in the end our efforts are still unrewarded and we end up being sorry for ourselves.
***
You don't have to forget someone you love. What you need to learn is how to accept the verdict of reality without being bitter or sorry for yourself. Believe me, you would be better off giving that dedication and love to someone more deserving. Don't let your heart run your life, be sensible and let your mind speak for itself. Listen not only to your feelings but to reason as well.
***
Always remember that if you lose someone today, it means that someone better is coming tomorrow: If you lose love that doesn't mean that you failed in love. Cry, if you have to, but make it sure that the tears wash away the hurt and the bitterness that the past has left with you. Let go of yesterday and love will find its way back to you. And when it does, pray that it may be the love that will stay and last a lifetime.
***
When I lost you, I was the one who loved you most, but between us you lost more... For someday I can love someone the way that I loved you.. But you will never be loved again the way that I did.
source: My Love Nene Sheila
Gaga over Banana
MANILA, PHILIPPINES - The latest weight-loss craze sweeping fad-loving Japan has made Japanese women go bananas over Philippine bananas.The Philippine government is cashing in on the popularity of bananas as it is seeing record-high consumption of the fruit in Japan, where supermarkets have been reporting banana shortages lately, the Tourism department said recently. No country comes close to the Philippines when it comes to bananas. Thanks to the Morning Banana Diet, the Department of Tourism has disclosed that the Philippines is now the top exporter of bananas to Japan, providing 862,000 tons or 91.4 percent of the banana needs of the world's second biggest economy.
In 2007, the Philippines' banana exports to Japan were valued at around $400 million, the DOT said. Other Asian countries such as Malaysia and Taiwan also export bananas to Japan but in small quantities. DOT Team Japan Head Benito Bengzon Jr. said Philippine bananas were considered the best and commanded a higher price. 'The Philippine banana is very popular here in Japan despite its high cost,' Bengzon said. Another Tourism official said Japanese women who want to lose weight associate quality bananas with the Philippines.
Tourism Undersecretary Eduardo Jarque Jr. said they were told that Japanese consumers ask for 'Philippine bananas' when they buy the fruit. 'It's really a big thing there. It's a diet craze. We went there last November and we saw a lot of women peeling and eating bananas even in their cars,' Jarque told the Philippine Daily Inquirer in a phone interview. 'They associate it with the Philippines. They equate it with the tropics. They ask for bananas from Philippines because it is the best. It has no blemishes and it's attractive,' he added. The diet, which was promoted in social networking sites and exploded last year, has become so popular, it has spawned books, testimonials from Japanese actors, and a television show. The diet craze was invented by a pharmacist for her overweight husband, media reports in Japan said.
Followers of the Morning Banana Diet can eat as many bananas as they want and room temperature water for breakfast. Under this diet regimen, they can eat anything they want for lunch and dinner, which has to be eaten by 8 p.m. They also have to go to bed before midnight. Jarque said he was optimistic that the Philippines will retain its powerful hold on the banana market in Japan even if the Morning Banana Diet has died down. Bananas, he noted, fit into the Japanese society's penchant for healthy living. 'They are believers of fruits and vegetables,' he said. 'It's a lifestyle.' Tourism officials also said they hope that the banana fad would encourage Japanese women to visit the Philippines. Tourism Secretary Ace Durano said they hope to lure young, health-conscious women to visit the Philippines, where there is an abundance of tropical fruits.
'The demand for Philippine produce remains high because of the quality. Part of the country's charm to visitors is its abundant supply of tropical fruits that are considered the best in the world,' the Tourism chief said. The promotion of our Philippine produce is part of the DOT's strategy to lure Japanese visitors to visit the Philippines. High quality but low-cost products are a come-on to the choosy Japanese market,' Durano added.
-source: Philippine Daily Inquirer
-Tips & info on the Morning Banana Diet, refer to this site.
Friday na ulit
Sa wakas Friday na. Nakakapagod ang linggo na ito. Hindi ko alam kung bakit. Hindi man lang ako nakakapag-update sa blog dahil sa maraming ginagawa lalo na sa office. Tambak ako sa task and wala na nga time mag-browse for news online. Talagang susulitin ko itong weekend na ito sa todong pahinga dahil next week eto na naman tayo back to normal na naman at malayo pa ang holiday. Pahinga na rin muna sa lovelife at focus sa work.
Walang ma-post
Hindi ko alam kung bakit. Sana naman hindi ako tamarin mag-blog nito. Walangt inspirasyon siguro or importanteng nangyayari sa loob ng ilang araw. Matagal na akong may crush sa isang blogger diyan. Ligawan ko kaya siya.
Naiintriga lang ako dito sa taong ito kung sino man siya.. more than a day na siyang nakatutok sa blog ko.. 23hours+ to be exact. Mula pa sa Singapore Airlines ang ISP niya. Hindi ko na ibibigay ang IP address for privacy na rin. Mukhang entire entries ko pinasadahan niya. Kung sino ka man pakilala ka naman hehe! May idea na ako kung sino kaso ikaw na mismo mag message sa akin. Sensya na ah wala lang magawa kaya ikaw ang napag-diskitahan ko.
Back to Normal
Monday na. Balik na ang lahat sa normal na ginagawa nila. Mga estudyante, empleyado, managers, gov't employees etc. The usual heavy traffic sa EDSA. Parang walang nangyari na pagbabago, ganun pa rin ang buhay. Dumaan man ang bagong taon. Ganito pa rin ang Pinoy sa Pinas. Bokya pa rin ako lovelife. Pero I'm trying to socialize more by seeing more friends online and possibly in the real world.
Kagaya ng pangako ko sa sarili ko, ngayong taon. Susubukan kong magbago para sa mas ikabubuti hindi lang sa sarili ko kundi na rin sa ibang tao. Hindi na masyadong magpapaka-immature. Kalma-kalma lang at hinahon pag medyo tumataas ang tensyon. Lalapit sa mga taong may positive aura. Magiging magpapakatotoo sa pakikisalamuha sa lahat ng tao. At higit sa lahat "smile".
Lastly, gillboard - tinamaan ako sa blog entry mo ngayon. Tama lahat ng sinabi. Sobra kong tanga kasi na hindi ko alam na andyan na pala siya sa tabi-tabi, inaantay lang ako pero hindi ko pinapansin. Siguro i'm setting too high standards na hindi ko alam kung nag-eexist ba siya. I'm looking for the wrong place na baka nga wala talaga siya dun kundi sa mga lugar i'm least expecting. Sinasabi na darating rin ang para sa iyo pero paano darating kung wala ka namang ginagawa dba. Or maybe rin na hindi ko mahal ang sarili ko kaya hirap akong magmahal sa iba. Nice eye-opener you have there. Kudos to you!
Kagaya ng pangako ko sa sarili ko, ngayong taon. Susubukan kong magbago para sa mas ikabubuti hindi lang sa sarili ko kundi na rin sa ibang tao. Hindi na masyadong magpapaka-immature. Kalma-kalma lang at hinahon pag medyo tumataas ang tensyon. Lalapit sa mga taong may positive aura. Magiging magpapakatotoo sa pakikisalamuha sa lahat ng tao. At higit sa lahat "smile".
Lastly, gillboard - tinamaan ako sa blog entry mo ngayon. Tama lahat ng sinabi. Sobra kong tanga kasi na hindi ko alam na andyan na pala siya sa tabi-tabi, inaantay lang ako pero hindi ko pinapansin. Siguro i'm setting too high standards na hindi ko alam kung nag-eexist ba siya. I'm looking for the wrong place na baka nga wala talaga siya dun kundi sa mga lugar i'm least expecting. Sinasabi na darating rin ang para sa iyo pero paano darating kung wala ka namang ginagawa dba. Or maybe rin na hindi ko mahal ang sarili ko kaya hirap akong magmahal sa iba. Nice eye-opener you have there. Kudos to you!
Clip: Pakisabi na Lang
Pakisabi na Lang
Original: The Company / On Video - UP-Med Choir
Nais kong malaman niya nagmamahal ako
'Yan lang ang nag-iisang pangarap ko
Gusto ko mang sabihin 'di ko kayang simulan
'Pag nagkita kayo pakisabi na lang
Pakisabi na lang na mahal ko siya
'Di na baleng my mahal siyang iba
(Pakisabi na lang)
Pakisabi huwag siyang mag-alala
'Di ako umaasa
Alam kong ito'y malabo
'Di ko na mababago
('Di mababago)
Ganoon pa man pakisabi na lang
Sana ay malaman niya masaya na rin ako
Kahit na nasasaktan ang puso ko
Wala na 'kong maisip na mas
Madali pang paraan
'Pag nagkita kayo pakisabi na lang
Pakisabi na lang na mahal ko siya
'Di na baleng my mahal siyang iba
(Pakisabi na lang)
Pakisabi huwag siyang mag-alala
'Di ako umaasa
Alam kong ito'y malabo
'Di ko na mababago
('Di mababago)
Ganoon pa man pakisabi na lang
Pakisabi na lang umiibig ako
Lagi siyang naririto sa puso ko
(Pakisabi na lang na mahal ko siya)
P'wede ba...
(Mahal ko siya)
Pakisabi na lang na mahal ko siya
'Di na baleng my mahal siyang iba
(Pakisabi na lang)
Pakisabi huwag siyang mag-alala
'Di ako umaasa
Alam kong ito'y malabo
'Di ko na mababago
('Di mababago)
Ganoon pa man pakisabi na lang
Pakisabi na lang na mahal ko siya
'Di na baleng my mahal siyang iba
(Pakisabi na lang)
Pakisabi huwag siyang mag-alala
'Di ako umaasa
Alam kong ito'y malabo
'Di ko na mababago
('Di mababago)
Ganoon pa man pakisabi na lang
Ganoon pa man pakisabi na lang
Wavelength
Sa loob ng mahabang bakasyon, hindi naman ako nag-enjoy dahil me pasok kami kung kelan nag-eenjoy na ang iba sa pag-uwi sa probinsya at mahabang pahinga. Ganun pa rin tumatakbo sa isip ko. Sobrang bored na ako sa monotonous na buhay na ito. Maski sa mga online games as a coping mechanism ko, medyo nagsasawa na rin ako. Hindi ko na alam kung ano pa ang pwede pagka-abalahan bukod sa pakialaman ang ibang buhay.
Siguro kailangan ko lang lawakan ang circle of friends ko at subukan ang ibang grupo naman para kahit paano bagong experience sa buhay. Bagong pakikipagsapalaran. Kaya eto ako ngayon nagpupunta sa ibang message boards and social community sites para makipag-kaibigan. So far na-meet ko na naman ang iba and kausap sa phone minsan.
Right now, yes I'm still looking for the special someone na dumating sa buhay ko, halos 2 taon na rin akong naghahanap pero wala pa rin makita. Hindi ko alam kung totoo ang "spark" thing na yan, and another thing din naman na kung gusto ka ng isang tao eh siya naman ang gagawa ng paraan para magkakilala kayo. Hmm. Yung isa nga dyan nagpaparamdam pero ewan ko. Mas ok kasi na same "wavelength" nga kami at makilala nang lubusan para hindi one-sided ang relationship. Mas masaya kasi na both kayong masaya sa relationship para magtagal kayo, of course kasama na dun ang constant communication, loyalty, honesty and caring. Bow!
Siguro kailangan ko lang lawakan ang circle of friends ko at subukan ang ibang grupo naman para kahit paano bagong experience sa buhay. Bagong pakikipagsapalaran. Kaya eto ako ngayon nagpupunta sa ibang message boards and social community sites para makipag-kaibigan. So far na-meet ko na naman ang iba and kausap sa phone minsan.
Right now, yes I'm still looking for the special someone na dumating sa buhay ko, halos 2 taon na rin akong naghahanap pero wala pa rin makita. Hindi ko alam kung totoo ang "spark" thing na yan, and another thing din naman na kung gusto ka ng isang tao eh siya naman ang gagawa ng paraan para magkakilala kayo. Hmm. Yung isa nga dyan nagpaparamdam pero ewan ko. Mas ok kasi na same "wavelength" nga kami at makilala nang lubusan para hindi one-sided ang relationship. Mas masaya kasi na both kayong masaya sa relationship para magtagal kayo, of course kasama na dun ang constant communication, loyalty, honesty and caring. Bow!
He Says
When you left, I lost a part of me…
"I’m not ready for a relationship yet. Kung magiging tayo, baka mapabayaan lang kita…"
"This were the last words we had shared with the person I truly treasured for about 5 months or so. I was very transparent about how I felt for him but I think that we are really not meant for each other. I tried to think of nasty things about him, about why the commitment that I requested didn’t pushed through, considering the fact that we are very close. Maybe it’s not enough that you knew a person for a specific period of time. I don’t know if we really had mutual feelings for each other or maybe I’m the only one who has feelings for him.
I’m now in a situation that I am thinking there is no hope for a stable relationship in this community. I am thinking that it’s all about "flavors of the month" innuendos. I wish and I hope I am terribly wrong. I hope and I pray that I may be able to surpass the pain I am feeling right now albeit all the memoirs that I have with him. It’s easy to forgive but its not that easy to forget all the things you’ve shared with your special someone. Till the maple tree sheds its leaves every winter, I will still cherish the things we have shared for a short span of time. Until then…"
-Anonymous, Friendster Blog
"I’m not ready for a relationship yet. Kung magiging tayo, baka mapabayaan lang kita…"
"This were the last words we had shared with the person I truly treasured for about 5 months or so. I was very transparent about how I felt for him but I think that we are really not meant for each other. I tried to think of nasty things about him, about why the commitment that I requested didn’t pushed through, considering the fact that we are very close. Maybe it’s not enough that you knew a person for a specific period of time. I don’t know if we really had mutual feelings for each other or maybe I’m the only one who has feelings for him.
I’m now in a situation that I am thinking there is no hope for a stable relationship in this community. I am thinking that it’s all about "flavors of the month" innuendos. I wish and I hope I am terribly wrong. I hope and I pray that I may be able to surpass the pain I am feeling right now albeit all the memoirs that I have with him. It’s easy to forgive but its not that easy to forget all the things you’ve shared with your special someone. Till the maple tree sheds its leaves every winter, I will still cherish the things we have shared for a short span of time. Until then…"
-Anonymous, Friendster Blog
Blogstats - Keyword Analysis
in connection with the last entry, eto naman ang mga popular sites, keywords na ginagamit nang mapadaan sila sa aking blog (as of Jan 3, Saturday)..
popular pages
keyword analysis
recent keyword activity
popular pages
keyword analysis
recent keyword activityTop Philippine searches on Google for 2008
Top searches of 2008
1. lyrics
2. friendster
3. you
4. games
5. yahoo
6. youtube
7. love
8. google
9. mp3
10. map
Fastest rising searches of 2008
1. cabal
2. y8.com
3. psp
4. comments
5. emo
6. friendster.com
7. naruto
8. multiply
9. mozilla
10. realize lyrics
Fastest rising Google News local searches
1. manny pacquiao
2. pacquiao vs. delahoya
3. pacquiao marquez fight
4. pacquiao diaz fight
5. ces drilon
6. rcbc bank robbery
7. 2008 sona
8. the dream match
9. bar exam result
10. reproductive health bill
Fastest rising celebrity searches
1. charice pempengco
2. arnel pineda
3. dj montano
4. wu chun
5. jonas brothers
6. heath ledger
7. miley cyrus
8. chris brown
9. mike he
10. marian rivera
Fastest rising Filipino-related searches
1. florante at laura
2. ibong adarna
3. pinoy jokes
4. noli me tangere
5. el filibusterismo
6. bugtong
7. tula
8. filipino scientist
9. alamat
10. talumpati
Fastest rising local travel destination searches
1. pangasinan
2. cebu
3. palawan
4. baguio
5. sagada
6. bohol
7. el nido
8. plantation bay
9. tagaytay
10. punta fuego
source: Manila Bulletin
1. lyrics
2. friendster
3. you
4. games
5. yahoo
6. youtube
7. love
8. google
9. mp3
10. map
Fastest rising searches of 2008
1. cabal
2. y8.com
3. psp
4. comments
5. emo
6. friendster.com
7. naruto
8. multiply
9. mozilla
10. realize lyrics
Fastest rising Google News local searches
1. manny pacquiao
2. pacquiao vs. delahoya
3. pacquiao marquez fight
4. pacquiao diaz fight
5. ces drilon
6. rcbc bank robbery
7. 2008 sona
8. the dream match
9. bar exam result
10. reproductive health bill
Fastest rising celebrity searches
1. charice pempengco
2. arnel pineda
3. dj montano
4. wu chun
5. jonas brothers
6. heath ledger
7. miley cyrus
8. chris brown
9. mike he
10. marian rivera
Fastest rising Filipino-related searches
1. florante at laura
2. ibong adarna
3. pinoy jokes
4. noli me tangere
5. el filibusterismo
6. bugtong
7. tula
8. filipino scientist
9. alamat
10. talumpati
Fastest rising local travel destination searches
1. pangasinan
2. cebu
3. palawan
4. baguio
5. sagada
6. bohol
7. el nido
8. plantation bay
9. tagaytay
10. punta fuego
source: Manila Bulletin
To do List
- Bumili ng bagong poloshirt and pants if possible (sana may budget)
- Palitan na ang current cellphone (3 years na siya and may binebenta ang classmate ko)
- Semi-inactive muna sa online gaming (nagsasawa na naman ako)
- Looking pa rin for stable relationship (sana dumating na siya Lord)
- Financial stability (as always, mula simula ito na goal ko)
- Pagbubutihin ang work (dahil tumaas na ang quota again)
- Applying/ Be promoted to a higher position (goal this year)
- Reunions with classmates (elementary) & ex-officemates (GamePal)
- Maging kuntento sa buhay at totoong kaligayahan
- Pumayat (gusto ko bumalik sa dating figure ko)
- Palitan na ang current cellphone (3 years na siya and may binebenta ang classmate ko)
- Semi-inactive muna sa online gaming (nagsasawa na naman ako)
- Looking pa rin for stable relationship (sana dumating na siya Lord)
- Financial stability (as always, mula simula ito na goal ko)
- Pagbubutihin ang work (dahil tumaas na ang quota again)
- Applying/ Be promoted to a higher position (goal this year)
- Reunions with classmates (elementary) & ex-officemates (GamePal)
- Maging kuntento sa buhay at totoong kaligayahan
- Pumayat (gusto ko bumalik sa dating figure ko)
Aftermath
Maaga rin ako nakatulog after ng New Year celebration. Kaunti lang naman nagpaputok salamat na lang sa lakas ng ulan sa amin. Pero meron paring matitigas ang ulo at sige pa rin kahit basa na ang lupa. Hindi gaano kadami rin ang nag-text sa akin, ngayong umaga palang nagsisipasukan. Naka 75+ text messsage rin ako kagabi at kahit ibang network pa, sige lang minsan lang naman ito eh.
Tinira ko agad ang mga fruits sa mesa at BBQ dahil alam kong bukas hindi ko na siya maabutan. Hehe! Watch ng TV for the celebration. Kakatamad kasi umuulan talaga at hindi ako makapanood ng fireworks sa labas. Patuloy pa ring masama ang panahon hanggang sa mga susunod na araw.
Ewan ko kung anu mangyayari sa buhay natin pagpasok na naman ng bagong taon. Sa mundo kung saan namumuong bagyong pinansyal sa buong mundo. Kelangan maging handa lang tayo sa kung anumang mangyari ngayong taon. Wag lang mawalan ng pag-asa at patuloy pa ring manalig sa Taas. Amen.
Tinira ko agad ang mga fruits sa mesa at BBQ dahil alam kong bukas hindi ko na siya maabutan. Hehe! Watch ng TV for the celebration. Kakatamad kasi umuulan talaga at hindi ako makapanood ng fireworks sa labas. Patuloy pa ring masama ang panahon hanggang sa mga susunod na araw.
Ewan ko kung anu mangyayari sa buhay natin pagpasok na naman ng bagong taon. Sa mundo kung saan namumuong bagyong pinansyal sa buong mundo. Kelangan maging handa lang tayo sa kung anumang mangyari ngayong taon. Wag lang mawalan ng pag-asa at patuloy pa ring manalig sa Taas. Amen.
Subscribe to:
Posts (Atom)
