A Prayer for our [living heroes - the OFW's]

Dear God,


You crossed every border between divinity and humanity to make your home with us. Bless our fathers, mothers, brothers and sisters who have travelled to foreign lands with faith in their heart leaving their families behind as they break through the barriers of people, cultures, and languages to escape oppression and poverty.

There are many things going on that are beyond us even with our collective power. We come to thee in supplication and heartfelt pleadings as we are mindful of the ordeals of others.

We thank thee for hearing the prayers of your people as China grant reprieve to our three OFWs and may the Chinese government grant a lesser penalty to their case.

We pray for the thousands of OFWs who were incarcerated and imprisoned in the Middle East, Asia and other continents, may thou please grant them the chance to get back to their families and find a new life, justice and freedom as they entrust their lives into thy hands. May Thou enlighten our leaders to put the plights of distressed OFWs as a priority and withdraw from plans to cut the DFA social service and legal assistance funds.

We pray to Thee that our OFWs in Taiwan will soon be reprieved of taking all the heat of the current Taiwan-Philippines rift. May the government emissary would soon find resolution to this issue so that those more than five thousand scheduled for deployment will now be allowed to take on their jobs, and the nearly a hundred thousand currently employed may keep their jobs and be able to sustain their families.

We pray that may Thou please keep our overseas Filipinos safe in the escalating conflict in countries where democratic renaissance in Muslim nations is unfolding from Morocco, Egypt, Yemen, Bahrain and Libya as they await the immediate repatriation efforts being taken by our government agencies.

We pray for Thy protection and guidance of the more than thirty thousand OFW’s in Libya. May their families in the Philippines be freed from fear and worries of their condition and that the OFWs safety is assured despite the worsening condition.

We pray that may Thou save from harm our Filipino workers in war torn countries of Iraq and Afghanistan, as well as OFWs in Nigeria, Somalia, Lebanon and Jordan, who have taken great risks to continue their fight against poverty to support their families in the Philippines despite of the work deployment ban imposed in these countries.

We pray for the safety of the Filipino nurses trapped in the rubbles during the earthquake in New Zealand, and the rest of the OFWs and Expats around the world who are suffering from natural calamities, diseases and injustices that they may find comfort through faith in Thee.

Hear our prayer Lord, to end the corruption that has become the plague of our nation, to end poverty that afflicts and besets Thy people, to end violence and war that displaces millions of our Filipinos from their homes, which separate, divide and break families.

As we await for the signs of time when the Filipinos around the world, the fathers and mothers brothers and sisters, and sons and daughters may be reunited as one happy family.

We pray for Thine tender love and kind mercy, with our faith, with our hope, with our love to thee, we pray for power greater than us all, we pray for divine intervention.


This is a joint call from the Pinoy Expats/OFW Blog Awards, or PEBA, Inc, along with its 300+ KABLOGS, the RMN News Bantay OFW radio program and the Blas Ople Policy Center and we are asking for your prayers or support by reposting this to your blog, posting this link in your FB, Friendster and Twitter accounts or sending this as email to your networks.

Jin turns [29]

[Hello] City of Pines!

Contentment

"Happiness is a very subjective factor in one's life. Being happy doesn't depend on achieving what you want, but rather making the best out of what is given. Life isn't fair, it never was. The only thing that can make you completely happy is contentment. Be contented on what you have, but be sure to aim high and never stop believing you can do better every time. But if all fails, don't forget that an ordinary you has an extraordinary GOD to back you up."

The Paradox of our Age

Habang nakasakay sa bus, bigla ko lang napansin yung malawak na "bukirin" ng UP-Diliman (along Commonwealth Avenue), natuwa naman ako, puro berde (refreshing sa paningin at nakakaalis ng stress). Kasi sa bus, hindi talaga maiiwasang nakaka idlip ka sa antok buti na lang nde ako lumalagpas sa babaan. Walang lang, kung minsan sa sobrang busy natin sa work natin eh nakakalimutan natin mga simpleng bagay na nakakapagpasaya sa atin. Nagiging "robot" na rin tayo.. nawawala na ang "human" side natin..

Just want to share the essay written by Dr. Moorehead..

The Paradox of our Time!

The paradox of our time in history is that...

We have taller buildings, but shorter tempers.
Wider freeways, but narrower viewpoints.
We spend more, but have less.
We buy more, but enjoy it less.

We have bigger houses and smaller families.
More conveniences, but less time.
We have more degrees, but less sense.
More knowledge, but less judgment.
More experts, but more problems.
More medicine, but less wellness.

We drink too much, smoke too much, spend too recklessly,
laugh too little, drive too fast, get too angry too quickly,
stay up too late, get up too tired, read too little,
watch TV too much, and pray too seldom.

We have multiplied our possessions, but reduced our values.
We talk too much, love too seldom, and hate too often.
We've learned how to make a living, but not a life;
We've added years to life, not life to years.

We've been all the way to the moon and back, but have trouble crossing the street to meet the new neighbor.
We've conquered outer space, but not inner space;
We've done larger things, but not better things.

We've cleaned up the air, but polluted the soul.
We've split the atom, but not our prejudice.
We write more, but learn less;
We plan more, but accomplish less;
We've learned to rush, but not to wait;
We have higher incomes, but lower morals;
We have more food, but less appeasement;

We build more computers to hold more information to produce more copies than ever, but have less communication.

We've become long on quantity, but short on quality.

These are the times of fast foods and slow digestion; tall men, and short character; steep profits, and shallow relationships.

These are the times of world peace, but domestic warfare; more leisure,but less fun; more kinds of food, but less nutrition.

These are days of two incomes, but more divorce; of fancier houses, but broken homes.

These are days of quick trips, disposable diapers, throw away morality, one-night stands, overweight bodies, and pills that do everything from cheer, to quiet, to kill.

It is a time when there is much in the show window and nothing in the stockroom; a time when technology can bring this letter to you, and a time when you can choose either to make a difference, or to just hit delete...

GMA [News] TV - Oras-oras may balita!

Excited for the launch of this 24/7 free TV News Channel, aabangan ko ang mga bagong shows at lalo na mga documentaries in which GMA was known for..

Handog ng Pilipino sa Mundo

makes me proud to be a Filipino! ang ating handog sa buong mundo..
thanks iyam for sharing this link thru FB..

55

[Saturday]
.
.
.
.
.
.
Uwian na. Hindi na nakapag-OT dahil sa sobrang antok.
.
.
.
.
Nagising sa ingay ng TV at init na rin, naligo na rin para makapag-net. Ilang araw rin kasi akong hindi nakapag-update sa FB at sa iba pang networks.
.
.
.
.
Umuwi para manood ng TV series na "Misteryo", mula nang malipat siya sa Channel 7, parang nabawasan or nakulangan ako sa show. Maski si Alex hindi na rin nagtatawas at mabilis lang ang psychic survey nila.
.
Bored sa bahay, pumunta sa school oval at baka maabutan pa si Jervin sa pagjogging, pinanood ang mga naglalaro ng footbal. Mga future Azkal players in the making. Sarap pala pumunta dun pag hapon, fresh cold air. At parang mini-Luneta siya sa dami ng pamilya na pumupunta, kasama ang mga kabataan.
.
Nag-text kina Jervin at Rene, nakauwi na pala ang mokong at nasa palengke. Pinuntahan sila sa bagong pwesto sa palengke kaunting chit-chat sa balita kay Angelo pati na sa mga kaklase dati habang pahinga sa bahay nila. Pagkauwi naman, naabutan naman si Pogs na pinsan ni Angelo, naki-balita na rin kung nasaan na siya at naka-confine pa rin daw sa hospital.
.
.
.
.
[Sunday]
.
.
.
.
.
Hindi nag-reply si Thomas, kaya kami lang ni Kuya Al ang natuloy sa jogging namin papuntang Wawa. Nakakahiya kay Al at ilang minutes rin akong late. Kala ko kasi eh wala pa siya at naglalakad rin mula sa kanila. Mga 5-7km rin ang layo ng jog namin. After makarating sa Wawa terminal. Tinuro sa akin ni kuya ang trail na dinaanan nila sa Merryl Adventure run na ginanap noong nakaraang taon dito sa Sitio Wawa, grabe ang hirap ng trail dahil pataas siya sa simula palang, kaya malaking challenge ito. Patuloy ang slope ng lupa habang papataas. Hindi na rin namin nadaanan most of the trail kasi nga tirik na ang araw at napagpasyahan naming umuwi na matapos ang ilang usapan tungkol sa jogging at photography.
.
.
.
.
.
Net ulit kasama na rin ang pagpapa-print ng resume ni Papa dahil aapply sa ibang company.
.
.
.
Supposedly magkikita kami ni Chris tungkol sa ilang importanteng bagay kaso hindi natuloy dahil na rin at nasa Bicol siya. Maski si Mike, nagyayaya sa Wawa eh hindi biglang nautusan na magbabantay ng tindahan, kaya nalusaw ang plano na magmuni-muni sa Wawa. Hayz, bored!
.
.
Nakipag-meet sa may MOA para mag bonding, kaunting usap usap, bili ng makakain. Nakitulog. Nakikopya na rin ng MP3s pati na mga kung anu-ano na nasa phone niya. Salamat po sa overnight stay.
.
.
Hinatid siya sa work at umuwi na rin ako. Pinagiisipan kung mainam sakyan, kung bus ba na take the risk sa traffic or sa MRT at paputol-putol na biyahe sa mga jeep pero tipid naman sa oras.
.
Nag-assume na since tanghali eh hindi naman traffic, lahat nalang ng kamalasan eh napunta sa akin sa pagsakay sa bus na ito. Pumila pa sa baba ng Ortigas at sa ibabaw naman ng Cubao. Samahan mo pa na nabangga ang salamin niya ng isa pang bus at buti nalang hindi tumagal ang usapan nila at nagbayaran agad.
.
.
Pagkauwi sa amin, kaunting pahinga at nakatulog sa pagod at nag-gayak na matapos ang ilang minuto papasok sa trabaho.

Current Mood

Happy 3rd Anniversary - Chase RECOLLEX Wave 2

[One] Week to go

If every you're in my arms again - Christian Bautista

Words

Secret Word, #527 - Naruto Shippuden

He Says

Sana ay naramdaman mo rin kung gaano kita kamahal. Alam kong lagi kang naaasar at naiinis sa akin, ewan ko ba, natutuwa ako pag iniinis kita. Hehe!
-Ikaw Lamang, Waltz' Online Journal

Team Lunch, Goodbyes

Thanks po sa Team Lunch and Birthday celebration narin po naming mga February celebrants. Nabusog po kami at nag-enjoy. Hanggang sa uulitin. Pati na rin kay Dru sa chocolates kagabi para sa team. Bumigat na naman ako nito. Haha! Good luck mamaya sa training ng bagong function.

After a couple of months or even  years na nga, Goodbye Naruto Shippuden and MafiaWars FB GameApps. You already served your purpose and wala na akong nakikitang growth sa inyo kaya it's time to move on.

Anyways, though idea ng mga capitalist para kumita - Happy Puso day!

Teh Usual

Saturday
Tulog
Internet
Lakad
Muni-muni
Uwi
Tulog

Sunday
Tulog
Jogging
Internet
Meet a friend
Muni-muni
Uwi
Tulog

Monday
Tulog
Jogging
Internet
Uwi
Pahinga
Pasok sa Work

and the cycle continues..
kakasawa..

He Says

"/we thought we're just lucky to have found each other... but after seven years we realized, with LOVE alone, the relationship will not last. it takes hardwork, patience, understanding and trust for it to last and continue to take it's own colorful, enjoyable and rewarding journey... a journey that is always with HIM.../"
- Bunwich and Siopao, celebrating 97 months of love
- Jinji recommends, puro kakesohan - "Para kay Siopao"

Teh Condom

First, penis size. The most common penis length falls somewhere around six inches when erect; anywhere from five to seven inches when erect is considered typical. Condoms are meant to have a little extra space at the tip to allow room for ejaculate. Research findings regarding condom size, penis size, and breakage and slippage rates have been mixed. While it is certain that condoms can stretch to many times their normal size (just try having a condom water balloon fight and you'll end up carrying balloons as big as watermelons), some studies have found that men with larger penises experience condom breakage more frequently than men with typical- or smaller-sized penises (others studies show that breakage rates are the same regardless of penis size). In addition, if a condom is too short, some STIs could be transmitted between the exposed part of the penis and the partner.

Penis girth also affects how a condom fits. The average penis girth (circumference) is 4.5 to 5 inches. If your girth is above average, a standard sized condom might feel uncomfortably tight and the larger sized condoms could be appropriate for you. For readers whose penis length or girth is less than average, it's important to note that standard condoms could simply fall off during sex. Snug fit condoms, which are a bit, well, snugger, are a good option for these fellows.

Condom manufacturers may have once catered only to "average" size men; however, these days condoms come in many shapes and sizes. Here is a chart that gives some common measurements for different size condoms:

Length of condom (inches)
7 to 7.8 Snug
7.25 to 7.8 Standard
7.25 to 8.1 Larger

Diameter of condom (inches)
1.75 Snug
1.75 to 2 Standard
2 to 2.25 Larger

As you can see, a condom that is called "large" may in fact have the same dimensions as another brand's standard-fit. Different condom manufactures use slightly different measurements and have a number of shapes available, so you may want to try a few condoms on for size to which is most comfortable. Custom-made condoms do exist and are available on the internet, by mail, or at a sexuality specialty shop. Check out this Condom Wizard to learn about condom shapes, sizes, textures and more.

To find out "how big is big" or where you fall along the penis size continuum, you can measure your erect penis to know for sure. Or for even more fun, have a partner do it! Measure your length from the tip of the head along the upper side of the shaft to the point where the penis joins the body. For girth, measure the penis circumference at the widest point using a tape measure or a piece of string. As you probably are aware, condoms are the best way to prevent against STIs as well as a reliable pregnancy prevention method. No matter the size of your penis you should be able to find a condom that fits you well, that will keep you and your partner protected, and allow all the pleasures of sex to thrive! Enjoy and good luck.

Perwisyo sa Tanghali

Nakakainis once na nasimulan nang Lunes tuloy tuloy na ito hanggang Biyernes. Tuwing tanghali nalang ako nagigising dahil sa init at hindi na ako nakakatulog back then kahit ano pa ang gawin ko. Kaya ang resulta sa 4-5 oras na tulog. Headbang sa office pagdating ng madaling araw, kumusta naman ang quality pag ganun papikit-pikit ako. Hindi naman ako sanay na umidlip sa sleeping quarters at namamahay ako at malakas ako humilik. Kaya para maiwasan yung espiritu ng antok, sige kailangan kausapin ang katabi o kaya tumayo at kumuha ng inumin. Grr, i hate this.

He Says

“I thank our people for their support in the war against terror. We shall not let our guard down and we shall prevail in every battle for peace and freedom.”
-Angelo Reyes, former AFP chief of staff and Secretary of National Defense

Beautiful World - OST Evangelion 1.0 [fan-made]

Back to Reality

Natapos na ang mahabang bakasyon. Balik na naman sa katotohanan na kailangan mong pumasok para kumita ng pera para sa mga mahal mo sa buhay. Kahit sa kaunting panahon na naging masaya ka kasama ang mga kaibigan sa iyong adventure/trekking nitong weekends. Kahit naka ilang galos at dumi sa katawan. Ok lang. Minsan lang naman ito mangyari at matatagalan pa bago maulit. Sana tuwing weekend laging ganito. Para makalimot sa stress at pressure everytime na papasok ka at magtrabaho.

Siguro problema rin ang sarili ko kung bakit nahihirapan ako. Hirap akong mag-reach out sa kanila, dahil na rin siguro iniisip kong busy sila at naghahabol din ng kanilang stats para ma-improved pa siya. Kelangan ko maging open at magtanong nang magtanong sa mga bagay na hindi ko masyadong naiintindihan sa proseso. Hindi ko maiiwasang ikumpara siya sa nakaraan kong trabaho. Ika nila, wala namang madaling gawain sa simula. Lahat kailangang paghirapan para makarating ka sa itaas. Ang kailangan mo lang tamang strategy kung paano makakarating sa misyon mo. Slowly but surely. Bawat hakbang mo, kelangan planado kung hindi ilang steps backward ang mangyayari sa iyo at hindi ka na makakausad nito.

Dagdag pa nito ang mga isipin sa buhay na kailangan ko pang isipin ang problema ng iba. Kaunti nalang at pagod na pagod na ako. Bakit ako nalang ang kailangan asahan. Kelan ko kaya iiisipin ang future ko. Ilang taon na ako at wala pang nangyayari sa buhay ko. Ganun pa rin kagaya ng dati. Inaaalo ko nalang sarili ko sa mga panandaliang kasiyahan pero pagkatapos nito balik na naman sa mahabang panahon ng kalungkutan. Kelan naman kaya magkakaroon ng pagkakataon na isipin niyo naman ako at hindi puro ako nalang ang nagiisip para sa inyo. Ayoko umabot sa punto na maubos na ang coping mechanism ko sa pag solve sa mga problema sa buhay. Ayoko magaya sa kaibigan ko na hindi na makausad at parang meron nang sariling mundo dahil bumagsak na siya at nalugmok sa mundo na siya lang ang nakakaintindi. Hayz, kaunti nalang talaga.

Pamitinan Cave [conquered]

Maagang nagising dahil excited na sa aming pupuntahan ngayong araw, kausap na agad ang mga kasama sa trekking. Nagkita muna kay Thomas, kumain saglit bago dumiretso sa Eastwood subdivision, kung saan ang meeting area bago dumiretso sa Sitio Wawa.

Kala namin eh mag commute kami, meron palang sasakyan si Kuya Al, kasama niya ang kanyang kapatid at friend, lima kaming tumahak sa Wawa para hamunin ang Pamitinan Cave.

Pagdating sa Wawa, sarado pa ang Toursim office at mukhang napaaga ang punta namin. Kaya minabuti na naming puntahan si Mang Boy. Ang kausap namin nung last time na nag check kami sa trail, siya ang nagaayos ng tubo ng tubig mula sa kweba pababa sa bawat bahay na malapit sa kanyang nasasakupan.

Hanging bridge papuntang Pamitinan

Ilan lamang sa mga rocky trail na kailangan namin pagdaanan sa shortcut na ito

kasama si pareng Thomas, sa first base namin

 

si Mang Boy, ang aming guide

view ng baba ng Wawa mula sa pwesto namin at the middle of the mountain

entrance ng Bat cave, sa wakas napuntahan rin namin

bunganga ng bat cave

thumbs up, parang hindi napagod kaka-akyat sa matarik na batuhan, sulit naman eh sa view

mechanism na ginagamit sa paglipat ng guano (bat dung) para hindi na sbuhatin pa pababa, may wire at pulley para ma transport pababa ang mga ito to save time and energy

marker sa limestone cave na may japanese inscriptions, hindi na mabasa dahil sa kalumaan

historical inscriptions on the entrance of the cave

parang gate sa Enkantadya, haha! pinagbawal kasi ng pamahalaang munisipal ang pagpasok sa kweba pero hindi mo maiiwasan hindi buksan ng mga taga dito dahil sa kweba ang pinagkukunan nila ng tubig

path papasok sa Pamitinan, maputik siya dahil sa ilang tagas mula sa tubo ng tubig kaya kailangan doble ingat at madilim masyado sa loob

group picture muna, ngiti kahit pawis na sa loob at maputik pa

hmm, ano kaya ang tinitingnan ng mga ito, hehe! meron kasi kaming nakasalubong na mga koreano sa trail at mukhang mag-wall climbing sila sa likod na bahagi ng bundok, baka makita namin ang pagakyat kasi nila

Matapos ang ilang minuto na paglalakad sa na kaunting liwanag lang ang gabay, mapuputik na daan, mga maliliit na sugat na aming natamo, matubig at malalim na parte ng kweba, nakaraos din kaming lima at lumabas sa kweba na may ngiti sa tagumpay na aming nakamit.

MISSION ACCOMPLISHED!

Tired but Fulfilled

Maaga palang gumising na para sa usapan namin nina Thomas at Jervin na mag jogging papunta kina Rene sa San Isidro na may kalayuan. Ako unang dumating, si Thomas after 5 mins then si Jervin na kumag, sinikatan na kami ng araw nang dumating, mga alas-7 na nung ng umaga.

Nakasalubong pa namin sa spillway sina Mang Boy Dungca ng Montalban Joggers club, nagsawa na rin siguro sila na panay school oval nalang at kagaya ko gusto rin nila libutin ang buong Montalban sa pag jog which is bagong misyon namin ni Thomas sa pag jogging.

Pagdating sa dapat na tawiran, malas at mataas ang tubig at since naka rubber shoes kami. Hindi kami makakadaan, para nga kaming engot na kumuha ng mga bato para makatawid, pero masyadong mahaba ang daanan ng ilog at matatagalan kami.

Buti nalang nakasalubong namin si Manong na nagooperate ng bulldozer at nakisakay kami sa pagtawid. Tuwang-tuwa kami kasi first time rin namin makasakay dun, iyon nga lang kumusta naman ang damit at kamay namin na puro grasa at alikabok, mas matindi ang nangyari kay Thomas since nakaupo siya, puro grasa ang pwetan.

Nakarating kina Rene bandang alas-8 ng umaga, parang Kasiglahan din pala itong village sa San Isidro, mga na-relocate na mga maralitang taga-lungsod at mga ilang taga Montalban talaga na gustong makipagsapalaran at lumipat sa barangay na ito.

Bumili ng ulam at maiinom sa foodtrip. Beef longganisa at hotdog ang nilantakan namin kasama ng pamilya ni Rene. Kulit ng inaanak ko na si Kurt, kung saan saan naiihi at makataw sa gatas. Maraming napagusapan sa mga buhay buhay tungkol sa mga dating kaklase kung asan na sila ngayon, pati na rin kay Angelo na wala pa kaming balita hanggang ngayon pero pangako at paglalaanan namin ng oras para makibalita at makausap ang kanyang ina.

Umalis pasado alas-10 ng umaga, kagabi pa roon sina Rene at oras nang umuwi sa bahay ng magulang sa may Rosario. Sakay ang tricycle tinahak namin ang path sa Eastwood extension. Buti nalang kaya kami ni Manong driver kahit mabibigat kami sa likuran. Minalas ang mga bahay na aming dinadaanan.

Sa may plaza na kami bumaba nina Jervin at nagpaalam at nagpasalamat sa pamilyang Rene at Ainee. Si Jervin nauwi na muna para maglaba at ako naman sumama kay Thomas sa kanila para kumopya sana ng Beethoven at iba pang classical tracks. Kaso ibang device ang nasa phone ko at walang slot sa mga card reader ni Thomas kaya naman napilitang mag Bluetooth nalang, dahil sa hindi gumagana ang mga classical music eh nag settle nalang ako kay Christian Bautista na available sa phone niya that time. Habang pinakita naman ni Thomas ang Sherlock Holmes na game sa PC, kasama pa nun bago ako umuwi eh dinala ko ang volume 1 ng collection ng novel.

Tanghali na nang nakarating sa bahay, kumain saglit tapos eh umalis na naman ako para makipagkita sa isang kakilala. Maraming napagusapan along the way, buhay buhay niya at mga struggles at paano niya na overcome ang mga ito. Hanga ako sa kanya at well rounded siya, kahit saang field eh nag-eexcel siya. Mapa-programming, sa pagsayaw at sa pagsali na rin sa iba pang mga contest.

Sinamahan niya ako bumili ng mga batteries na pasuyo ni Kuya Al sa may Handyman sa amin sa Montalban Town Center. Then kumain saglit ng ice cream tapos pumunta sa Wawa para bisitahin at humingi ng updates dahil babalik kami bukas dito para sa Pamitinan Cave. Kaya kelangan paghandaan at bisitahin ang mga posibleng daraanan.

Maraming napaguisapan habang tinatahak ang mga matarik na batuhan habang kinakabahan dahil malalim ang ilog na babagsakan magkamali kalang ng apak sa mga bato. Nagpalipas ng buong hapon sa lugar na ito kasama siya. Gabi na ng makauwi, pero dumaan muna dito sa cafe para makapag update ng blog.

Bukas bagong araw na naman, excited na kami sa pagpasok namin sa Pamitinan Cave sa Sitio Wawa,sana nga lang po maki-ayon ang kalikasan sa amin at nawa'y hatidan kami ng magandang panahon para ma-enjoy naman bukas ang pag spelunking namin. Hanggang sa muli.

At sa iyo, salamat sa inspirasyon at masaya ako ngayong araw na ito. Lubos mo akong pinasaya sa araw na ito. Sana magtuloy tuloy itong masaya at bagong kabanata ng aking buhay.

Lababo, Bubong at Gameplan sa Weekend

Natapos rin ang pagkumpuni sa ilalim ng aming lababo at nakahakot ng 1/4 na sako ng ipis mula doon. *sabay tayo ng balahibo* Ilang taon na rin kasing hindi pinapansin iyon at ngayon lang simula nang pumasok ang pusa dun at nasira siya kaya kailangan ayusin. Next naman eh ang bubong ng aming bahay dahil malapit na ang tag-ulan eh kailangan na siyang maayos bago maging waterworld na naman kami na hindi maiiwasan dahil walang pagdadaanan ang tubig at naging catch basin na ang aming subidivision dahil dito.

Makakapagpahinga sa mahabang bakasyon dahil naka-leave ng Friday. Daming gameplan this weekend. Kasama na rito ang jogging namin sa ibang lugar, medyo kasawa na kasi at palaging sa school oval nalang, this time sa San Isidro naman sa bahay ng aming ka-tropa. Then this Sunday naman, tentative palang ang pagpunta namin sa Pamitinan Cave, depende pa rin sa panahon at kung matutuloy ba talaga ang plano na ito. Bahala na siguro. Basta ang alam ko, kelangan kong mag-unwind para makalimot sa stress sa work.

Kung Hei Fat Choi - Year of the Webbit

Siguro nga

Siguro nga tama si Jec, stressed out lang talaga ako sa work. Ewan ko ba, up to now hindi pa rin ako nakakapag-adjust sa environment at sa mga team mates. Sa akin nga siguro ang problema kung bakit hindi ako makapag-reach out. Nasanay siguro ako sa comfort zone ko na yun ang inaasahan ko na paguugali ng mga co-team mates. Dapat ma-realize ko na hindi lahat ng tao eh pare-pareho ng ugali at attitude. Ayoko lang kasi na ma branded na pa-epal kung magsasalita ako kaya mas minabuti ko nalang na magsawalang-kibo nalang. Kelangan baguhin ko na itong pananaw ko kundi ako rin ang mahihirapan in the end. Maski mga co-newbies hirap din pakisamahan dahil hindi sila kagaya ng dating team mo na kalog at open kelangan makiramdam ka muna sa kanila at mag observe kagaya ng ginagawa mo sa new team mo. Sana nga mabago ko na itong attitude ko towards others. Mahirap na nga intindihin ang new function pati ba naman ang relasyon ko sa kanila. Hay, Lord give me strength to overcome this obstacles in life.

Pebrero na

 

 Pebrero na naman, buwan na naman ng mga kulang-kulang na kagaya ko. Hayz, ilang araw nalang at 29 years old na ako. Malapit nang mawala sa kalendaryo pero Ok lang, age is just a state of mind. Live life to the fullest nalang. Happy buwan ng mga puso!